In de realiteit van het Levietschap staan wil zeggen nauw verbonden te zullen worden met de stroom van Levi, de achtste zoon van Jacob.
Dit Pad der realiteit of het achtvoudige Pad, kan slechts vervuld worden wanneer men een Gemeenschap gaat vormen, want de weg-door-de-Jordaan of door de Saturnus-poort kan slechts voltooid worden door de mens die zijn naaste liefheeft.
Deze naastenliefde heeft dan betrekking op de uiterlijke en op de innerlijke wereld.
De uiterlijke naaste is de metgezel, die met de pelgrim door de Jordaan waadt, de innerlijke naaste is het ziele-atoom van hen, die ontwaken gaan in de Dag van Openbaring.
Een Gemeenschap wordt dus gebaseerd op de liefdebinding tussen de Zonen die van het zelfde Ras zijn en eenzelfde oer-atoom bezitten.
Men kan zulk een gemeenschap eveneens aanduiden als een familie, een zielekring, een gezin, waarbinnen 12 zonen de 12 aanzichten van de Goddelijke Ziel tot openbaring brengen.
Men kan een Gemeenschap beschouwen als een Krachtveld, waarbinnen de 12 Zonen, of de 12 Stromen, of de 12 Vuur-aanzichten vertegenwoordigd zijn.
In de Gemeenschap als geheel en in elke zoon in het bijzonder.
Men zal verstaan dat dáár waar zulk een gemeenschap gevormd is de uren van de Dageraad Gods zich zullen manifesteren.
En zo komt men vanzelf op de realiteit van de 12 Uren van Apollonius van Tyana, zoals hij beschrijft in zijn Nuctemeron.
Deze 12 Uren worden slechts bekend gemaakt, wanneer er een Gemeenschap (denkt u nu niet direct aan een organisatie) gevormd is. Een Gemeenschap die bewijst de 12 stromen rond het Godsplan in zichzelf te bezitten.
Wanneer deze Gemeenschap niet aanwezig is, worden de 12 Uren niet gerealiseerd.
Er zijn 12 Paden tot Verlossing (waarvan er 8 in het zichtbare gebied bekend zijn) en deze 12 Paden kennen 12 Uren of 12 Vuur-ontmoetingen.
Op het Achtste Pad wordt echter de Priesterlijke, of innerlijke mens voor de innerlijke werkelijkheid van de 12 Uren geplaatst, die tot dan toe slechts uiterlijk of "voorbereidend" aangetoond werden.
Men kan zeggen dat op het Achtvoudige Pad het bewustzijn van de mens gereed gekomen is om de 12 Uren bewust te gaan doorleven en de vruchten van deze bewustzijnservaring als zielewinst kan vergaren.
Daarom zal deze pelgrim, als het goed is, binnengeleid worden in het Eerste Uur van Bouw, waarin, zoals Apollonius van Tyana zegt: "de demonen de lof van God zingen en hun boosheid en toorn verliezen."
Hetgeen eenvoudig zeggen wil, dat de 12 stromen, de 12 aanzichten van het Zoonschap, van het uitverkoren Ras tesamengesmeed zullen worden, zowel in het lichaam van de Gemeenschap (het Krachtveld, een groep) als in elk lid.
Er zal op alle mogelijke manieren van bovenaf getracht worden om de Eenheid te bevestigen, een Eenheid die niets te maken heeft met een uiterlijke, oppervlakkige geforceerde toestand waardoor het lijkt of er eenheid ontstaan is.
Neen, in deze gerealiseerde fase, waarin de Gemeenschap van node is, wordt er een onverbrekelijke eenheid gevraagd, die op het fundament van zielebewustzijn is geboren.
Het is nu niet zo, dat zonder deze ziele-eenheid rustig verder gegaan kan worden met het bestuderen van leringen en het zich verdiepen in de filosofie.
Nu wordt de mens, en daarmede ook de gemeenschapsband, die hij aangegaan heeft om de Jordaan te doorwaden, blootgesteld aan de hamerslagen van bouw.
Deze Gemeenschap wordt allereerst beproefd op de onverbrekelijkheid van zijn keten, op de standvastigheid van de herkenning en de liefde tot de naaste.
Van buitenaf en van binnenuit wordt de Eenheid van deze Gemeenschap getoetst, opdat, temidden van de Jordaanstroom, deze eenheid niet zal uiteenvallen en de eenlingen geslachtofferd worden, zoals dat op alle vorige Paden, in alle vorige fasen en toestanden is gebeurd.
Men kan en mag het ziele-atoom van zijn naaste geen schade toebrengen, zodat deze de binding verliest en weggevoerd wordt naar de Dode Zee.
Daarom wordt er gezegd dat een ziele-gemeenschap Gods, het Eerste Uur van Bouw zal binnengaan waarin alle demonen, Ïn de pelgrim en Ïn de gemeenschap zich moeten gaan buigen voor God.
Zolang dit niet gebeurd is kan men niets verwerkelijken en wordt men uiteengeslagen door de stromen, door de stormen, door de vergissingen.
Vandaar wordt de pelgrim op dit pad steeds opnieuw voor zijn tekortkomingen geplaatst, lijkt het of hij geschaafd wordt en hij zich aan anderen schaaft.
Er is een voortdurende wisselwerking, een wederzijdse schaving, totdat de disharmonie, de demon van de tweespalt en de wederzijdse onverdraagzaamheid uitgedaan zijn.
Dit is het Eerste Uur van Bouw.
Dit is het Uur dat bepalend is voor de verdere gang van de kandidaat, want zo hij deze eerste arbeid van materiaalbewerking niet kan verdragen, hoe zal hij dan een onderdeel kunnen worden van het Bouwwerk Gods?
Hoe zal hij kunnen dienen, wanneer hij geen goed materiaal is geworden.
De pelgrim zal, in de realiteit van dit achtvoudige Pad staande, ondergaan hoe zijn zenuwgestel wordt getoetst, hoe zijn karakter wordt beproefd en hoe zijn naastenliefde wordt uitgeprobeerd.
Hij zal aan alle zijden bemerken hoe er aan en met hem gearbeid wordt.
Nu gaat het er om of hij in de voorbereidende fase voldoende gehunkerd heeft om de realiteit van de verlossing of de Bouw-stonde in te gaan.
Of zijn hunkering zo sterk is dat hij de schaafwonden en de hand van de Meester aanvaarden kan.
De pelgrim zal in situaties gebracht worden waarin hij bewijzen moet het edele materiaal te zijn tot de Bouw van de Godstempel.
Hij zal moeten bewijzen dat zijn ziel de leiding bezit en dat deze over zijn wezen beschikt, opdat er ook uit de kandidaat zelf een Tempel groeien kan.
Iedere keer opnieuw zal hij in dezelfde situaties gevoerd worden, opdat hij zich zelf kan overwinnen.
Ieder van de gemeenschapsleden heeft andere bewerkingen nodig, want zij zijn ieder geroepen tot een verschillend onderdeel binnen het Bouwwerk, maar zij zullen te samengevoegd moeten en kunnen worden om het Bouwwerk te verwerkelijken en het te schragen.
Daarom is een fundament in dit eerste Uur van Bouw van de allergrootste betekenis: "In de eenheid zingen de demonen Gods lof, zij verliezen hun boosheid en toorn."
De Een geldt in de Universele Leer als het begin van alle dingen, als de Alpha waaruit de krachtstromen vloeien, de Geestzon, waaruit vlammen voortkomen, de onkenbare Bron waaruit de schepping ontstaan is.
Uit deze Eenheid ontstaat het Bouwwerk van Hemel en Aarde, ontstaat de Tempel Gods in de ziel.
Deze eenheid is het die de leiding heeft van alle werken, in hemel en op aarde Niets is er geschied zonder dat de Eenheid aan de verwerkelijking is vooraf gegaan.
Uit verdeeldheid komt dood en leugen, maar uit de eenheid komt het Bouwwerk voort.
In alle levenssferen is het de eenheid die regeert: de eenheid der hemelen is de Zon, de levensbrenger.
In de sfeer der elementen is het de Steen der Wijzen, de alchemische materie waaruit het Bouwwerk ontstaat.
In dit gebied der lagere natuur wordt deze eenheid gevormd door het hart, waarin het beginsel van leven en dood verborgen ligt.
Daarom werd er gezegd dat in een Gemeenschap op het Achtvoudige Pad het Hart de leiding zal hebben, daar het de hoogste eenheid is die men hier op aarde kan vinden
In het hart concentreren zich de mogelijkheden tot openbaring van de 12 stromen; in het hart ligt het aanrakingspunt der ziel, in het hart wordt het atoom van de zielemens bewaard, door het hart komt het Licht der Lichten tot de mens.
Zij, die het hart des mensen bezitten, beschikken over zijn ziel.
Zulk een Gemeenschap kan vergeleken worden met een Hart, waarin Liefde woont, waarin het ziele-atoom verborgen ligt en waarin beschikt wordt over Leven en dood.
Over de dood der persoonlijkheid en het Leven der zielemens.
Het hart van de mens is een krachtveld, waarbinnen de 12 uren gerealiseerd kunnen worden, want zonder toestemming van dit hart bereikt de mens of de ziel niets.
Wanneer het eerste Uur van Bouw zegt dat de demonen Gods lof moeten zingen, dan betekent dat, dat het hart, de Augiasstal van de mens, gereinigd moet worden, opdat de aloude Eenheid wederom leven zal.
Vanuit het hart, dat de eenheid niet kent, dat verscheurd wordt door disharmonie en spanningen, komen negatieve trillingen of stromen voort, die het Hart van de Gemeenschap ontkrachten.
"Ga terug tot de Eenheid van den Beginne, tot de Alpha of Aleph, tot het Eerste Begin, waarin de demonen God dienden", dat is de opgave voor hen die bouwen willen.
Een Gemeenschap is een samenvoeging der 12 stromen waardoor de Geest Gods binnenkomt, gelijk de tempel te Jeruzalem 12 poorten had.
Binnen de Gemeenschap werken de kandidaten aan de 12 toegangspoorten tot het Licht.
Doch juist het realiseren van deze Eenheid, het Begin van alle dingen, wordt de kandidaat onmogelijk gemaakt door middel van de lichtontlediging!
Slechts uit deze innerlijke Lichtkracht gelukt het de kandidaat om de materiaalbewerking te verdragen, om het inzicht te verkrijgen, om de Eenheid tot stand te brengen en de demonen te doen knielen.
Een Gemeenschap van het 8-voudige Pad zou tot ondergang gedoemd zijn, wanneer het spirituele aanzicht van haar Arbeid verwaarloosd of krachteloos werd gemaakt.
Uit deze spirituele concentratie, die steeds machtiger en geweldiger zal worden, wanneer de kandidaten het Eerste Bouwersuur verstaan, uit deze spirituele vuurkracht wordt het werk des Hemels geboren, waar men de Zon als de eenheid des Hemels ziet.
Zo deze pelgrims erin slagen de Geestzon als middelpunt van hun innerlijke Gemeenschap te maken en het Hart als middelpunt van hun uiterlijke Gemeenschap, gelijk de Zon in de hemelsferen gebiedt en het hart de motor van het stofgebied genoemd wordt, dan is Hemel en Aarde vereend, in hun eenheden tesamengevoegd en is volbracht hetgeen de aloude Wijzen hoopten en baden: het "zo boven zo beneden" is werkelijkheid geworden.
Dan staat het cijferteken 1 als mystiek symbool hoog opgericht in de velden der geestelijke verwerkelijking.
Dan pas is het Begin volbracht en kan de pelgrim verder gaan.
Overal waar deze Eenheid niet begrepen wordt in de diepe betekenis van zijn mysterie, gaan de dood en de leugen en de disharmonie en de natuur-des-doods regeren.
In een eenheid ligt geen disharmonie en geen strijd begrepen.
Zo deze eenheid volkomen is gaan er zegenrijke scheppingen van haar uit. Niemand kan zeggen: "Wordt een eenheid!" of "Vorm een eenheid!" Men verstaat het fundament der Eenheid of men doet dat niet en dan zal men moeite ondervinden om zich te voegen in de materiaalbewerking.
Men kan deze Eenheid ook niet afdwingen door regels en wetten, want het Hart wordt niet gewonnen door de wet of de regel.
Het Hart wordt gewonnen door Liefde en door Licht en door Reinheid en Waarheid.
Men schenkt zijn Hart aan een gemeenschap of aan zijn naaste, uit Liefde, in Reinheid en Waarheid, door de Kracht des Lichts aangeraakt.
Het mysterie van deze Eenheid uit het eerste Bouwersuur wordt ontsloten door het Hart.
Moge daarom uw Hart, de hoogste eenheid in de stof, rein worden, tot herkenning komen, en de motor worden van het eerste Uur van Bouw.
In deze Eenheid zingen al uw demonen de Lof van God en vallen u niet meer aan en ontkrachten u niet meer, want zij verliezen hun boosheid en hun toorn bij het aanschouwen van de Majesteit van het Licht der Lichten,
dat u omstraalt,
dat u begeleidt,
dat u vervult.
God geve dat dit fundament der Heiligheid eens door u verwerkelijkt zal worden.