Gedurende enige hoofdstukken hebben wij over het zevenvoudige en het achtvoudige Pad gesproken.
Wij hebben de overgang van het zevenvoudige naar het achtvoudige Pad mentaal langzaam moeten voorbereiden, opdat allen mede kunnen denken in onze idee: dat er een volkomen Nieuwe Tijd geboren is, die alle oude vormen en begrippen zal omverwerpen.
Langzaam maar zeker zal een groep mensen over moeten schakelen op een andere gedachtenwereld.
Geschiedt dit niet, kan zulk een mens het oude mentale land, zowel in abstracto als in concreto niet verlaten, dan is het ogenblik zeer nabij, waarop hij ondergaat, in een nacht der vergetelheid. Daarmede willen wij zeggen dat een kosmische nacht naderbij komt, waarvan de vooruit geworpen schaduwen velen zullen gevangen nemen en doen veranderen in zoutpilaren. (als u deze symbolische aanduiding kunt verstaan)
Indien de mens attent blijft op de gebeurtenissen in de mentale en mystieke ontwikkeling van onze tijd, dan moet hij bemerkt hebben dat zowel de denkwereld als de mystiek religieuze wereld fel geattaqueerd worden.
Men zal dan ook bemerkt hebben dat de aanvallen zowel vanuit de kosmos, als vanuit de mensheid zelf komen.
Alles werkt tezamen aan de geboorte, die weldra zal plaatsvinden op alle gebieden van stof en geest.
In deze voorbereidingsstonde spelen kunstenaars, filosofen, alle onderzoekers op het gebied van wetenschap, archeologie en theologie een grote rol. Allen, die zich enigszins onbehaaglijk, ongerust of innerlijk onbevredigd gevoelen, werken bewust of onbewust mede aan een verschijning van de Nieuwe Dag.
Tezamen zulk een Nieuwe Dag bewust tegemoet te kunnen treden, is de bedoeling van een Gemeenschap van gelijkdenkenden.
Daarom zijn wij er ook van overtuigd dat de geboorteweeën, die nauwelijks ingezet zijn voor wereld en mensheid door een groep van bewuste, wetende en vooral hernieuwde mensen, doorstaan moeten worden, wil er waarlijk sprake zijn van een doorbraak op geestelijk gebied zowel Ïn de mens, als Ïn een groep.
Wij menen dat het zevenvoudige Pad zeer binnenkort door de zoekende mens moet zijn volbracht, wil hij de werkelijkheid van de Nieuwe Tijd kunnen waarnemen.
Het achtvoudige Pad, dat door de Poort van Saturnus voert, bezit, zoals de mens zelf kan constateren, die enge kruising tussen beneden en boven.
Dit is het moment waarop elke ziel, elk mens individueel moet binnengaan, en dan wordt geoordeeld, gewogen, en, óf terugglijdt in het water van de Jordaan en terug gevoerd wordt naar de Dode Zee, óf voort kan gaan naar de Hoogten, waarin zijn Nieuwe Lichaam tot arbeid kan overgaan.
Temidden van de overgang der Jordaan, groeit dat Nieuwe Lichaam dat nodig is voor het Andere Land.
Niet de pelgrim maakt zich zorgen over zijn lichaam, maar hij heeft het hier overgegeven aan de macht van het Land der Verten, dat hem roept.
Hij vecht in deze fase niet om het behoud van het eigen zelf, om het bezit van de zo fel begeerde spirituele kwaliteiten, maar hij strijdt hier voor anderen, en laat het Licht verder de innerlijke arbeid in hemzelf verrichten.
Als de Heer van Rijckenborgh in zijn boek "Dei Gloria Intacta" spreekt over de Saturnus-inwijding, dan vermeldt hij dat de pelgrim allereerst enige andere inwijdingen verricht moet hebben.
Wel lezer, zij die gerijpt zijn voor dit pad van Verwerkelijking, moeten een zekere zelfinwijding verricht hebben.
Zij moeten door leed en verdriet geleerd hebben dat slechts door de overgave aan een nieuw denken, een nieuw willen, een nieuw gevoelen, en aan de kracht van het leidende principe van het goddelijke atoom de doorbraak van het oude naar het nieuwe geschieden kan.
Wij spreken waarlijk niet voor niets over dit achtvoudige Pad, over deze aangrijpende zelfdoop Ïn de wateren van de Jordaan, want wij weten met grote zekerheid, dat binnen enige tijd het oude land, die zo zeker schijnende oever van het oude mentale en mystieke land, zal afbrokkelen.
De mensheid zal elke grond onder de voeten verliezen, en zij zal Ïn de Jordaan gedreven worden, terwijl zij er nog niet rijp voor is.
Er zal een einde komen aan elke religie-vorm. die zich vastklemt aan hypothesen, aan uiterlijke vormen, en aan mystificatie en leugens.
De leugen, in deze tijd van opbraak, zal achterhaald worden en het zal blijken dat haar wortels zich diep in de grond van een ver verleden hebben vastgehecht.
Wij willen het nog duidelijker zeggen, alle vormen van religie, van occultisme tot dogmatisch christendom, zullen ondergaan in hun eigen leugens.
Allen, die op welke manier dan ook, meegedaan hebben om de leugen in stand te houden, zullen geoordeeld worden en de mensheid zelf zal de toeschouwer zijn bij deze rechtspraak, die door de omstandigheden, door het voortwentelen van het wiel der ontwikkeling, voltrokken wordt.
Daarom moet men zijn blik richten op een Aurora, een morgenrood van een Nieuwe Dag, waarin een geheel nieuwe geloofsidee en een volkomen onafhankelijk Godsbegrip ontstaat, die nooit door de ontwikkeling der tijden aangetast kunnen worden.
Men zal nu misschien zeggen: er is een Universele Leer, die eeuwig is!
Ja zeker!
Doch iedere keer opnieuw wordt die weer in een gevangenis van dogma en wet opgesloten, en daar sterft die Universele Leer de dood van alle religie.
Zolang men als mens, geen onafhankelijk, levend, bewust en vernieuwend geloof bezit, zolang het godsbegrip genageld blijft aan de beelden dezer wereld en zolang men in gevoelen en denken afhankelijk is van de geloofsovertuiging van anderen, zal men de komende tijd niet bewust en vooral levend, binnen kunnen gaan.
Al die eeuwen die achter de mens liggen, al die vormen van religie, van occultisme en filosofie behoorden tot het zoeken naar de Weg van de Trooster, behoorden tot de voorbereiding en tot het gereedmaken voor het binnengaan door de Poort van Saturnus. Het Pad van de pelgrim van de doorgang door de Jordaan, behelst daarom niet een nieuwe filosofie, maar een nieuwe Werkelijkheid.
De leer van de innerlijke omzetting, moet nu aangewend worden, omdat de episode van Petrus, van de bouw van hechte sterke uiterlijke fundamenten, afgelopen is, het Johannes-geloof, het geloof van de meest geliefde discipel, wordt geboren en dat betekent dat de mensheid tevens de werkelijkheid van de Kruisiging op Golgotha zal aanschouwen, gelijk Johannes vertelt in zijn apocriefe evangelie.
Johannes is de enige van de discipelen, die weet wat de kruisiging inhoudt.
Nu de tijd naderbij komt waarin de kruisiging van Jezus, zoals de kerken hem zien, naar het land van de leugen teruggewezen wordt, zullen allen, die gelijk Petrus zijn, hun geestelijke woning op aarde verliezen, maar zij die hun woning in het Land aan de Overkant van de Jordaan bouwen, zij zullen kunnen voortgaan op hun Pad.
Daarom moet men, koste wat het kost, een groep mensen dóór de Jordaan, dóór de Saturnuspoort voeren.
Hoewel deze groep klein zal zijn, zal zij het toch zijn, die in de komende tijden de ontmoedigden de helpende hand kan bieden.
De grootste gave die de mensen van zulk een groep moeten bezitten is: moed. Moed in alle vormen van openbaring, zowel stoffelijk als geestelijk. Moed en innerlijke zekerheid - twee eigenschappen die de onvoorbereide mens niet bezit.
Zij, die hunkerend uitzien naar een andere vorm van belering moeten zeker niet het achtvoudige Pad van de Saturnus-inwijding gaan, want hun verlangen bewijst dat zij nog behoefte hebben aan melk inplaats van aan vaste voeding.
Onze leer zal niets anders zijn dan een verzameling van positieve, directe aanwijzingen om de Doorgang door de Jordaan te volbrengen.
Een ieder die in zulk een doorgang niet geïnteresseerd is, zal zich teleurgesteld afwenden, want deze leer lijkt niet op hetgeen zij van vroegere leraars ontvingen.
Zij kunnen met zulk een leer niet spelen, en filosoferen en discussiëren: het gaat nu om alles of niets.
Verwerkelijking of verdrinking in de wateren.
De tien of twintig die het proces van deze Saturnus-poort begrijpen en volbrengen, zullen veel sterker, lichtender, machtiger en liefdevoller zijn dan de miljoenen die zich vastklemmen aan een onophoudelijke voorbereidingsfase.
Daarom wordt er geen organisatorisch lichaam Ïn deze wereld gebouwd, verstaat dat goed!
Men behoeft slechts het hoogstnoodzakelijke.
Maar er wordt gebouwd als een Gemeenschap van bouwers aan een bouwwerk in het astrale gebied der toekomst, een bouwwerk dat gereed moet zijn wanneer het heden ineenstort en die zo verbijsterende toekomst zich over de mensheid zal uitstorten.
Op dat moment zullen de atomen van dat bouwwerk zich bekend maken, zal dat bouwwerk zichtbaar en werkelijk in de wereld moeten staan als een toevluchtsoord.
Men bouwt aan een innerlijk Tehuis, individueel en gezamenlijk.
Doch zulk een Tehuis kan zich manifesteren, wanneer de tijd dit noodzakelijk maakt. De gezamenlijke inspanning zal dan ook voornamelijk gericht zijn op de Innerlijke Bouw van de Mens uit het land aan de Overzijde van de Jordaan.
Aan de mens, die in witte, reine klederen de Jordaan is binnengegaan en de doorbraak volbrengt.
Wij zeggen nogmaals als een waarschuwing: klem u niet vast aan enig leraar of autoriteit, klem u niet vast aan enige materie van het oude mentale of mystieke land, want "de grond gaat wijken" verstaat u!
De wateren van de Jordaan zullen het oude land overspoelen, men moet innerlijk gereed zijn!
Als men de sprong gewaagd heeft, dan komt de vreugde, dan komt de zekerheid, dan is het onvoorstelbaar Goed!
Want dan zal men de aanwijzingen ook gaan verstaan: de leringen die de mens door de Jordaan heen helpen.
Dan zal men, als een balsem die het hart verwarmt, als een zegening, plotseling de eenheid van een Jordaan-Gemeenschap herkennen.
Niet slechts in uiterlijke zin, maar vooral in innerlijke zin.
Men zal ontdekken hoe men innerlijk verandert en hoe om de pelgrim heen de mensen - zijn mede-Jordaangangers veranderen.
Men zal bemerken hoe van binnenuit door, zowel de kandidaat, als henzelf, een nieuw Licht gaat stralen. De pelgrim, en allen met hem, gaan het Licht van het Aurora reflecteren.
Men zal dan zijn als de maan die de innerlijke Zon reflecteert.
Men zal zijn als de zon-maan mens, waarover de ouden spraken, waarover in de boeken werden geschreven, waarin de alchemisten zich verdiepten!
Verstaat dit nu ?
Om zulk een zon-maan mens te zijn, zulk een volkomen éénheid tussen koning en koningin te behouden, heeft men aanwijzingen nodig die men van dag tot dag kan aanwenden, toetsen en volbrengen.
Gelijk Boeddha in oude tijden in een kring van discipelen het achtvoudige Pad besprak, zo zal men in een kring van de verwerkelijkers, tezamen het Pad door de Jordaan bespreken, aan de hand van de ervaringen die men heeft opgedaan.
DÁt is het verschil.
Men is dan geen overweger van een Katharen-, Rozekruisers-, Graal-, of Boeddhistisch Pad, maar men is dan Alles in één!
Wat zij zeiden, moeten wij bewijzen.
Dat is de taak van de toekomst.
Een ieder die dat niet kán, of niet wil, zal afvallen.
De kosmische instralingen brengen het zwaard der ontluistering, zowel voor het individu, als voor groeperingen.
De pelgrims gaan hand in hand en hart naast hart de stromen der Jordaan in.
Het gaat nu waarlijk om: erop of eronder!
Maar in de kleine groep van verwerkelijkers, van de verstaanders, zal de vreugde zo groot zijn, dat de gevaren, de moeiten niet geteld zullen worden!
Men zal dan Saturnus, de kristalliserende, de belemmerende overwonnen hebben, uitsluitend omdat men de zin van een innerlijke gemeenschap verstaat.
Uitsluitend omdat men de moed bezat tot verbreking van de grenzen van het oude, tijdelijke land.
Een nieuwe wereld van grootse verten zal dan opengaan.
Het gaat geschieden. De doortocht wordt volbracht.
Niemand ziet meer achterom, maar allen worden magisch aangetrokken door de klanken en de verten van het Nieuwe Land.
Het gaat geschieden en iedere mens uit de Ziele-gemeenschap zal spreken: Roseae Crucis, het is volbracht.
Men staat op de grond van de Nieuwe Hemel-Aarde.
Daar zullen de pelgrims één zijn in spirituele zin; "hand in hand" en "hart naast hart" is voor hen een begrip geworden van een onverbrekelijke, eeuwige eenheid.
Dat is de opgave van een innerlijke gemeenschap en de opgave voor hen die Leven willen tot in eeuwigheid.
Uw filosofie zij uw leven, uw leven worde uw getuigenis.
Mogen al uw naasten u liefhebben daar gij liefde en leven schonk aan hen, die worstelen in doodsnood.
De wateren van de Jordaan zullen de pelgrims aan alle kanten omsluiten, de Poort van Saturnus zal hen tegengrijnzen.
Maar wat deert het ?
Zij gaan tezamen, in doorleefde spirituele eenheid, en de doortocht zal blijken een vreugdereis te zijn!