9a - de legende van de lichtzonen

De basis van alle religie, van alle geestelijk zoeken kan men in werkelijkheid terugvoeren tot een merkwaardige legende. 

Het gaat om het verhaal over de atdaling op aarde van de Zonen des Hemels; vermeld in: 

"Het boek van de openbaringen van Henoch"; in de sage van Thor Heliohim of Zonen van de Zon; (Charroux 191 - Andes) 

Vermeldingen van zonnegodsdiensten vinden we in de Bijbel, zijn bewijzen voor het reeds bestaan van zon-aanbidding; de berg Hermon, de berg der goden. (Olympus, Meru) 

(2. Kron. XlV, Jes. XVII, Ezech. VI, Lev. XXVI)  

In de bijbel, vooral in het O.T. is er steeds sprake van een god van wrake die de zonnegoden zal uitroeien. 

Terwijl de legende van Christus in qezen niets anders is dan een herhallng van de geboorte van een Zoon van de zon. 

De Katharen o.a. zagen de god van het O.T. dan ook als een rasgod, een god van de Zonen der duisternis, d.w.z. van de aardse en onhemelse mensheid. 


Er is in diverse apocriefe fragmenten sprake van twee mensensoorten: de Zonen des Lichts en de Zonen der Duisternis.  

In de geschriften van de Essenen wordt voortdurend over de Zonen des Lichts gesproken. 

Terugkerende naar de legende van de Zonen des Lichts blijkt er geen sprake te zijn van rassendiscriminatie maar van een onderscheid tussen de mensen die op aarde waren en de Zonen des Lichts die daar indaalden. In de oude legende waarvan men gedeelten aantreft in de Openbaringen van Henoch; en andere fragmenten in de Franse versie van De Mysteriën van de Andes van Charroux,  

gaat het duidelijk om basis-uitspraken die men heden vindt in o.a. de kanonnieke bijbel en andere geschriften. 

De Zonen des Hemels die uitgered moeten worden uit de sfeer der aarde, VOORDAT deze aan een catastrofe wordt blootgesteld; daarna beginnen de Lichtzonen aan een nieuwe ronde. 

Voor hun uitredding kunnen zij rekenen op een Zoon van de God des Lichts; iemand die de geheimen des Lichts NIET aan de aarde-mensheid zal verraden. 


Op vele uitspraken in deze mysterieuze legende stoelen tot aan vandaag de mysterie-scholen hun geheimzinnigheid; bouwen de kerken hun rituelen; funderen de esoterici hun verbintenis met het Licht; de legende is niet weg te denken uit ons moderne leven en onze denkwereld, hoewel de eeuwen hen zeer hebben verbasterd. 

Het laatste geschrift van deze legende schijnt in Frankrijk het bezit te zijn geweest van een familie Delsol (del-sol); 

Wat ervan geworden is, is niet bekend: vernietigd in het vuur, verborgen door de inquisitie; of verborgen door aanhangers. 

Het schijnt geschreven te zijn door de legendarische halfgod: Jika of Jimkhy of Simohy, Hebreeuws: Yekum, oude vorm van Jakob: betekenis: hj die nodig is. 

Dr. Binet-Sanglé vertaalt het als Ieschou of  Ieschoua = Jezus of Jozua of Iehôyakim: Hij dle door Iahvé werd aangesteld. 

Halfgoden  zijn, volgens de overleveringen, afstammelingen van de Zonen des Hemels of de Zon. 

(Henoch, Hermes, Mithras, Osiris...) 

Deze halfgoden zijn de enig overgebleven herinneringen aan de Goden of Zonen des Lichts. 

Zij kunnen de generaties nog de gebeurtenis uit het verleden vertellen, maar zij kunnen ook hun "licht" overdragen aan hun nakomelingen. 

De Goden waren met een vastgesteld aantal - 200: Resh (collectieve intelligentie, gelaat oi aangezicht.) 

Zlj vormden dus het zichtbare deel van de Lichtzonen. 


In Henoch wordt verteld welke namen sommigen van hun leiders droegen en welke kennis zij de aardemensheid overdroegen. 

Deze overdracht is hun "zonde tegen de wet des Lichts". 


Zowel in de overgeleverde legende van de Zonen des Lichts als uit de vermeldlng van Henoch wordt hun leider: Sannhasai of Samirza verantwoordelijk gesteld voor allen. 

Zijn verzuchtlng: "Ik alleen moeten boeten voor zulk een vergrijp .....", komt merkwaardigerwijze terug in de christelijke godsdiensten die "Jezus boete hebben laten doen voor hun zonden." 

Sannhasai offert zich omdat hij zijn broeders niet heeft kunnen weerhouden van hun vergrijp. 

De overdracht van de hemelse kennis aan de aardse mensheid heeft een vreemde vermenging gebracht tussen aarde-mens en hemelse mens en verduisterde het verstand van de hemelse en misleidde de aardse mens. 


OORZAAK 

De oorzaak van al onze ellende ligt dus feitelijk hier. 

De basis van "het zich vreemdeling" op aarde gevoelen ligt eveneens hier. 

De legende is tijdloos; men weet niet waar zij vandaan komt. 

Alle re-ligio (wederverbintenis met de oergod) is hieraan ontsproten. 

De aarde-mens vereert aardse, vermenstelijkte goden, uiterlijke kosmische hemellichamen; de Zonen des Lichts verlangen naar onaardse, waarlijke lichtgoden; met een kennis die bovenaards is: een gnosis die ingeschapen is.  


Elk van de Zonen leert de aarde-mens iets, maar de ergste onder hen was Asasel of Astasel of Ustasel: hij leerde de mensen zwaarden te maken, messen, schilden, pantsers, spiegels en armbanden en versieringen en leerde hen zich te verfraaien en de wenkbrauwen te schilderen, en zich met kostbare edelstenen uit allerlei kleuren te sieren, en toen is de wereld anders geworden. 

Deze Asasel wordt het allereerste door God vervloekt, "want hij heeft de geheimenissen des hemels verraden en alle boosheid op aarde gebracht. 

Bindt Asasel aan handen en voeten en werp hem in de duisternis; open de woestijn van Dudael en stoot hem erbinnen. (afgrond) 

De gehele aarde is vervloekt door de werken van Asasel; op hem zal de schuld rusten. 

Sannhasai en de zijnen worden dan "onder de aarde gebonden 

en in het vuur geworpen gedurende 70 mensenleeftijden. 

(zeventig is ook hier een symbolisch getal - de tijd dat de overwinning daar is) (betekenis: Oog of Fontein, bliksem, Oog des Heren) 


LEGENDE 

In de legende die door Charroux wordt vermeld staat: 

"maar vreest niet, hun lot zal komen (van de vermengde mensheid) 

op het voorbeschikte uur en de zonen des Lichts zullen de 

terugweg van de Zonen der Goden voorbereiden." 

De legende eindigt aldus: 

"Voordat echter de mensen van morgen de helse afgronden voor zich zullen zien opensplijten en zij ook de legende zullen binnengaan. 

zullen de sporen van de superieure en eerste mensenkinderen 

wedergevonden zijn tot in hun fijnste details en bestudeerd worden tot aan de grote dag....." 


Deze legende spreekt eveneens van een komende catastrofe rond het jaar 2000 maar: "Zie, ik zal daar altijd zijn. Ik weet en draag het geheim van de werelden en ik laat aan mijn nakomelingen de profetie na van de halfgod die voor mij de meester der meesters was. Zo zal het zijn voor de ontzetting van de wereld, in de komende tijden, de tijden der catastrofen voordat de geweldige aardbevingen mijn broeders, de goden, en de zonen van de Zon-koning zullen naderen......" 


LICHT EN DUISTERNIS 

Voordat de Zonen des Lichts op aarde nederdaalden was er een aarde-mensheid die kwaad noch goed kende. 

Zij leefde in de natuurlijke bewegingen en waren in onwetendheid omtrent een geestelijke oorsprong of een bovenaardse God. 

Daarom werden zij Zonen der Duisternis genoemd: zonen van de onwetendheid of de "onbewustheid omtrent het Licht." 

Want de beweging van dag en nacht werd niet als de strijd tussen licht en duister verstaan. 

HET Licht komt uit een 0Hemel achter de Hemel. HET Licht is daar waar geen "dood" is. 

HET Licht is als de eeuwige kracht Gods, de geest, waaruit de ziel geschapen is. 

De ziel is een vermenging van Gods geest (eeuwig Licht) en ether (subtiel tussenelement).(Henoch) 

De ziel is onaards, maar heeft contact met de aarde via haar etherische deel. 


De legende van de Lichtzonen wordt in de alleroudste gnostieke opvatting gezien als de legende van de indaling van de zielen in de aardesfeer. 

Een Lichtzoon is als een ziel. Een zoekende ziel is als een Zoon des Lichts die zijn oorspronkelijke Rijk terug wil zien. 

Deze zielen lieten zichzelf gevangen nemen door de aantrekkings kracht van de aarde (negatieve deel-vrouwen) en zij vermengden zich daarmede. 


Het zou primitief zijn de meest esoterische legende aller tijden te beschouwen als een goedkoop romannetje. 


ADAMAS 

Adima en Heva = de Hindoe-legende 

Ad en Amah = de Perzische legende. 

In de alleroudste opvattingen van de paradijslegende wordt Adamas zijn tweede zonde verweten: het zich vermengen met de vrouw of het uiterlijke negatieve aanzicht van de aarde. 

Zijn eerste zonde "het eten van de vrucht" was nog vergeeflijk. 

Het "indalen in de sfeer van goed en kwaad zou nog herstelbaar zijn, zoals Sannhasai zei: ".... maar ik ben bezorgd dat gij door deze daad zult afdwalen...". n D.w.z. de daad dat zij kinderen verwekken bij de vrouwen van de mensheid, dat zij zich dus onherstelbaar vermengen: aarde en hemel, Licht en duister, de ziel zich ondergeschikt maakt. 


"Wat door de mond naar binnen komt ....." uitspraak (?) gnostiek van 

Jezus ....."


Adamas wordt pas Adam (mens van de aarde - Adamas is de onoverwinneijke) wanneer hij Eva (moeder des doods) tot vrouw neemt. 

Dezelfde verwijzing vindt men dus terug in de legende van de  Lichtzonen. 

Hieruit zijn de diverse conclusies getrokken met betrekking tot het geslachtsverkeer. Ook de verheerlijking hiervan berust erop. 

Eveneens de misvatting rond het optrekken van het sexuele vuur via de wervelkolom. 


Alle esoterie, religie, occultisme, vindt zijn oorsprong in de alleroudste legende. 

De opvattingen zijn alle een gevolg van de vermenging van de Lichtzoon met do duisternismens en de daaruit voortspruitende denkwereld. De oorspronkelijke denkkracht is Licht, hemels, "heerlijkheid" zegt Henoch. 

Het vermengde denken is tweeledig:  soms waarheid, soms leugen, Deus  of Demon. 

En dit geldt dan slechts voor de afstammelingen van de Lichtzonen. 


De aarde-mens vermoeit zich NIET met bovenaardse RELIGIO; de aarde-mens zoekt niet, hij is tevreden op aarde. 

De aarde-mens is NIET slecht, hij is slechts natuurlijk. 


Door de invloed van de hoogmoedig, verraderlijke Lichtzonen kan hij zelfs onder zijn aards-niveau zijn gezakt. 

Want de "kennis" der Lichtzonen misleidde hem; vergoddelijken kan deze hem niet. 


De natuur is daarom in wezen juist, niet goed niet slecht, neutraal. 

De harmonie van yin en yang. 

De plaats van ADAMAS is niet op aarde maar in een levensveld des Lichts, geestelijke zon, het rijk van zijn Vader. De zon is de Vader der Levenden. 

Een Zoon des Lichts verschilt hierin van de onwetende aarde-mens: hij bezit een ingeschapen herinnering aan zijn goddelijke afkomst. Deze herinnering is door de loop der generaties steeds zwakker geworden en het z.g. "einde der tijden" of de kosmische nacht komt altijd als de Lichtzonen op aarde er niet meer in slagen de herinnering aan het Rijk des Lichts op aarde levend te houden, opdat zij en hun broeders daarin zullen terugkeren. 


Z.g. uitgered worden zij die "emotioneel en fundamenteel geen deel hebben aan de aarde", zij redden zichzelf door hun etherische of trillings-verbintenis. 

Het "zich offeren aan een Zoon van de Zon is altijd gelijk aan het inbrengen van de goddelijke of geestelijke zonnetrilling op aarde, zodat er opnieuw een stimulans binnen de sfeer der duisternis zal zijn terwille van de Zonen van het Licht. 

De legende van Christus is een herhaling van de "lelder der Lichtzonen die zich ofierde terwille van hen". 

Het kruis is altijd het symbool van aarde (horizontale balk) en hemel (vertikale balk) waar in het hart de explosie van de lichttrillingen van de "zonder zonde" zijnde leider plaatsvindt. 

"Zonde" is buiten het licht staan. 

"Hun verstand is verduisterd door de kracht der zonde", d.w.z. door het goddelijke, zegt de oude bijbelse encyclopedie.  

Het intellect, zonder goddelijke inspiratie is aldus "zonde".  

De aarde-mens kent deze "zonde" niet, omdat hij het "goddelijke niet kent". 

Slechts de Lichtzoon kent deze "zonde" die gelijk is aan een wederstand tegen God, hoogmoed, zich moedwillig buiten het Licht stellen. 

Dat is GEEN duisternis maar vals Licht! 

Zoals in de Pistis Sophia de "Aeon met de Leeuwenkop" de vertegenwoordiger is van het "valse licht.  (leeuw-zon) 

De aarde en de sfeer van goed en kwaad is niet "zondig." 

Hij die de kennis des Hemels of des Lichts overdraagt aan die aarde, waar zij niet voor bestemd is, is "zondig". 

Het "rozen aan de ezels geven en paarlen aan de zwijnen." 

Een Zoon des Lichts geeft deze rozen en paarlen aan zijn "broeders of medezielen die van zijn Ras zijn". 

Demon en deus bevinden zich temidden van de Lichtzonen en nooit buiten hen. 

De Lichtzoon is in staat zijn lichtkracht om te zetten in vernietigende kracht, zijn gnosis te misbruiken. 


WIE IS EEN ZOON DES LICHTS 

De intrigerende vraag is nu altijd: 

Wie is een Zoon des Lichts en wie niet? 

Wel, dat bewijst een ieder. 

Niemand kan zeggen:  Ik ben het en Jij niet! 

Het leven, het denken, de moraal bewijzen het. 

Niets is zo demonstratief als de denkwereld, de moraal en het leven van de mens. 

De erfenis van de Zoon des Lichts zal hem leiden indien hij het daartoe de kans geeft. 

Deze erfenis kan bij de één krachtiger zijn dan bij de ander; doch dat is geen punt. Het voornaamste is dat die erfenis aanwezig IS. 


HOE WEET MEN DAT? 

Door deze vragen: 

1.  Ben ik gelukkig op aarde? 

Zo nee, waarom niet? Is mijn ego ongelukkig, onbevredigd of is er diep in mij een heimwee en een oeroud weten dat mij voortdrijft naar iets onbestemds? 

2.  Ben ik geboren religieus in de hoogste betekenis van het woord? 

d.w.z. eerbiedig ik het goddelijke of bovenaards heilige? 

3.  De derde dringende vraag is: 

Ben ik bereid, en kost dat mij geen moeite om al het aardse te geven voor het hemelse of heilige, mijn bestemming? 


Dat heeft niets te maken met enige organisatorische dienstbaarheid - noch met enige werkijver, maar alles met onthechting en bereidheid tot dienen aan de naaste. 

Het zich "offeren", het dienen in de hoogste betekenis. 

De dienstbaarheid of de offerande die Sannhasai zich getroostte, hoewel hij vooruit zag wat hem zou overkomen. (Prometheus) 


Hoe ouder de geschriften zijn, des te meer kans men heeft om er brokstukken van de legendarische waarheid in terug te vinden. Vandaar dat zulk een fragmentarische waarheid elke Lichtzoon zal treffen als een bliksem. 


Waarvoor is de Lichtzoon op aarde? 

Elke Lichtzoon is op aarde uit eigen wilsbesluit. 

En om zich, via zijn z.g. ontwaakte ge-weten en boete terug te begeven tot zijn Lichtland. 

Dat is de bestemming van de ziel. 

Deze ziele-Lichtzoon woont in de mens met het oerheimwee. Zijn ego kan hem dan nooit weerhouden, noch hem overheersen. 

Zijn ziel moet "wassen", zijn ego minder worden. 

WAARDOOR ? 

Door bewustwording en levenshouding. 


IS DAT MOEILIJK ? 

Nee, alleen tegengesteld aan ons ego. 

Op de Lichtzonen is het gebod van toepassing: "Oordeelt niet opdat ge niet geoordeeld zult worden." 

De aarde-mens is nooit tot oordelen in staat. De Lichtzoon wel,

omdat hij wéét. 

Zijn oordeel zal altijd vals zijn, zodra hij oordeelt, omdat angst voor de straf van zijn Zonnevader hem vervolgt. 

Deze ingeschapen angst, die de bestaansangst van de aarde-mens verre overtreft, is zijn zwakke plek, waardoor hij "door het valse licht misleid kan worden"; uitstel van het Godsoordeel. 

Verlenging van de aarde-existentie. 


MATERIE EN ANTI-MATERIE 

De Lichtzoon hoort noch op aarde, noch in de onzichtbare sfeer van de aarde thuis; vandaar dat "een hemel na de dood" hem niets zegt. Hij is degene die BOVEN yin en Yang thuishoort. 

In het Pleroma, waar het volle ledig is en de ledigheid volte. 

Vandaar dat deze Lichtzoon wedergeboren moet worden als de VOLLEDIGE. 

Op hem slaan al die zinsneden over herboren worden uit "water en geest (water en vuur), wedergeboren worden, dóór het vuur gaan. Voor hem zijn de alchemie, de gnostiek, de esoterie, al die universele overleveringen bestemd die hem herinneren aan zijn afkomst en hem aanzetten tot terugkeer. 

Want juist de Lichtzoon wil terugkeren. Waar zou de aarde-mens naar moeten terugkeren als hij van de aarde is? 

De Lichtzoon is het evenbeeld Gods of WAS. 

In de ziel ligt de tekening van dit evenbeeld. 

De ziel moet wassen - groeien tot de beelddrager Gods 

Hij moet de VOLLEDIGE Lichtzoon worden. 

Dat is de opdracht van Gods wege voor allen die eens uit het onaardse, geestelijke rijk nederdaalden. 

Want de naam God staat voor Opperste Kracht, Onbegrensd Licht, universele Motor. En geen menselijke verbeelding kan deze omvatten. 

Want, zoals de ouden zeggen: 

Zijn NAAM (trilling) is onuitsprekelijk, ongrijpbaar, onaantastbaar, 

en toch IS hij. 

Zoiets kan slechts de Lichtzoon, de ziel die IS, verstaan!

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene