ALGEMEEN
Om een werkelijk inzicht te krijgen in de geheimen der kathedralen moeten we op zoek gaan in de Gothiek ontstaan in Frankrijk rond 1120 en stand houdende tot de 14de eeuw.
Voordien zijn er natuurlijk allerlei bouwwerken geweest, maar de laatste bladzijde in de GEESTELIJKE TAAL IN STEEN schreven de Gothische kathedralen.
Voor de oppervlakkige beschouwers vertaalt men de GOTHIEK door allerlei uiterlijke bouwstijlen ter versterking van het gebouw (ogovale kunst, spitsbogen); de innerlijke taal van de Gothiek ligt totaal ergens anders.
De architectuur behoort een uitvloeisel van te zijn van de hemelse Wetenschap van de Geometrie, de Grammatica, de Arithmetica, de Astronomie, de Rhetorica en de Muziek.
In de Gothische Kathedralen vinden we, gevangen in steen: de GULDEN SNEDE en de Harmonie der Kosmos; de loop der sterren en planeten; de dubbele betekenis van de Taal; de heiligheid der Getallen; en de harmonische invloed van de Klank.
De middeleeuwse Kathedralen werden niet uitsluitend gebruikt voor religieuze plechtigheden, maar waren altijd trefpunten voor feestelijkheden van de gehele bevolking; men ontmoette er de zienswijze van een volksgeloof, de voorchristelijke gebruiken de natuurfeesten en de latere christelijke plechtigheden.
De Kathedraal diende zowel tot onderricht, tot bescherming, tot genezing, als tot feestelijke dan wel plechtige ceremoniën.
Kortom: de Kathedraal was het middelpunt van het gemeenschaps leven.
In de Middeleeuwen hield men er o.a. het "Feest der Dwazen" of der "Wijzen".
Een processie uit voorchristelijke tijden en vol met Hermetische symboliek: De Triomfwagen van Bacchus - Dionysos; (Saturnus, de Vader van Zeus).
In de esoterie wordt Bacchus vergeleken met Zoon van de Vader, Zoon des Lichts (Uranos) en gelijkgesteld aan een Jezusfiguur.
Hij was voortgebracht door de Eerstgeborene en de Middelaar, de god van het Levende Water (Chaos).
De Triomfwagen van Bacchus werd dan getrokken door twee Centauren, mannelijk en vrouwelijk, de dieren van de Natuur en Hemel (Boogschutter), de tweeledigheid: aarde-hemel, god-mens; Zeus is de dienaar van Saturnus, wiens macht hij overnam door list. Uranos - Vader, Saturnus - Zoon, Zeus - Kleinzoon.
Uranos ketende de Titanen in de Tartarus; Saturnus ontmande zijn Vader (nam zijn kracht waardoor de Schepping ontstond); Zeus bevrijdde de Titanen en overmande Saturnus.
In de Orphische mysteriën vereerde men Dionysos als het kind dat door de Titanen verslonden werd.
Dionysos - Zagreus, zoon van Zeus en Persephonè, was het slachtoffer van de Titanen, waar de mensen van afstamden en die een tweeledig oerbeginsel hadden, goddelijk en menselijk.
Zijn dieren waren de Ezel en de Dolfijn; zijn planten waren de Klimop (vijf), de Eik en de Den.
Tezamen met deze processie waarbij de mysterie-dieren werden meegevoerd, omgeven door Bacchanten en Griekse Godinnen, beluisterde men de Mis (Latijn is klank, Grammatica) onder leiding van de aartsbisschoppen die toen nog op de hoogte waren van de Hermetische Geheimenissen; slechts de priesters en het gewone volk waren onwetend.
Deze MIS werd wel bijgewoond door alchemisten, gnostieken, en allen die de dubbele betekenis kenden.
Dan was er nog het Feest van de Ezel, waarbij Christoforus werd vereerd (de Christusdrager)
Oorspronkelijk de Titaan Reprobus, later de reus Offero. Eerst dient hij een machtige koning, dan de duivel en later Christusdrager.
De menigte roept na het lezen van de schrift uit:
" De kracht van de ezel heeft aan de Kerk het Goud van Arabië gegeven, de wierook en de mirre (Zon en Maan) van het Land van Saba.(Gnostieke mysteriën komen het eerste uit Arabië)
De priesters accepteerden zwijgend deze Hermetische mysterietaal, zij waren daarmede onbekend en wilden het volk en de machtige intellectuele Alchemisten niet tegen zich in het harnas jagen.
In de Hermetische Taal wordt het woord Saba ook geschreven als Caba van Cabbalist.
In het middenportaal van de "Notre Dame" in Parijs ziet men nog een uitbeelding van deze processie, bestaande uit een varken dat een wijwaterkruik draagt, gevolgd door ezels in heilige gewaden en apen met diverse religieuze attributen en tenslotte een vos (duivel) opgesloten in een reliquiekast.
Dit is de processie van de Vos of het Feest van de Ezel.
Dan was er het feest van de Bestraffende Zweep van het Halleluja, waarbij de koorkinderen hun klompen zochten die buiten de kathedraal waren geworpen. Klompen waren het symbool van dierenhoeven ( ezel - Pan)
Zo waren er nog diverse feesten waarvan in de volksgebruiken nog herinneringen zijn overgebleven. De herinnering aan de geneeskundige taak van de Kathedraal vonden we nog lang terug in de praktijk van de medische universiteit in de 13de eeuw en tot aan 1454, die zijn consulten en colleges gaf rond het wijwaterbekken bij de ingang van de basiliek. (heiligende, genezende water)
Ook verzamelden zich in de 14de eeuw de alchemisten op Zaterdag (Saturnus) hetzij in het grote portaal, hetzij in het portaal St. Marcel of bij de kleine Rode Porte die gedecoreerd is met salamanders (Saturnus). Dat ging door tot in 1539.
Het "eiland van de Seine" (Ile de Citée) begon met de Gothiek en was het middelpunt van de alchemisten.
De onwetendheid van de priesters heeft de herinnering aan de Hermetische Leringen verjaagd, weggemoffeld en onteerd.
De Gothische Kathedraal was het middelpunt van wijsgerige discussies en het hart van de Wetenschap.
Met het verval van de Gothiek en de komst van de Renaissance (wedergeboorte in domheid) begint de vervolging van de Verlichten en Wetenden, de Alchemisten.
Gothiek is de laatste herinnering in Steen aan een Universele Gedachte of Bron.
NAAM: GOTIEK
De naam Gothiek heeft tweeërlei oorsprong, maar is door de oppervlakkige architecten e.d. nooit begrepen naar zijn Verborgenheid.
De bakermat is Frankrijk en vooral het Seine-eiland, waar de Notre Dame een goed voorbeeld is.
In oorsprong wilden de Hermetische Bouwmeesters de oude leringen der Druïden bewaren, ook van Mitras. Dat later een degeneratie in de kerk en zelfs een antimacht tegenover de universele Gedachte ontstond is niet hun schuld.
De vijandschap van de Kerk tegenover de oude Hermetische leringen komt voort uit de Wetenschap van hun leiders, die het Hermetische als oerbron kenden en zijn kracht niet onderschatten.
De naam gothique komt niet van de Gothen of de z.g. heidenen zoals de encyclopedie zegt.
Het is de opvatting van de oppervlakkige wetenschappers.
De waarheid die in de volksmond wordt bewaard is dikwijls dichter bij de werkelijkheid.
Dat men de Gothiek ook ogivale kunst noemt naar de spitsbogen (ogieven) is tekenend voor de armoede van de klassieke bouwmeesters.
In het Frans ziet men een overeenkomst tussen de woorden: gothique en goéthique (magisch).
Voor de esotericus zijn de woorden: Art Gothique slechts een orthografische vervorming van het woord "Argothique", dat volmaakt correspondeert met de fonetische wet.
(Rhetorica, Grammatica, Arithmetica, Muziek)
De muziek van de taal!
De fonetische wet houdt altijd rekening met de kabbalistische wet en let niet op orthographie.
De Kathedraal is het resultaat van de "ART GOTH of ARGOT".
In de woordenboeken vinden we dat het "Argot" (bargoens - soms dieventaal) "een taal is speciaal voor hen die erin zijn geïnteresseerd met elkander te communiceren zonder dat de hen omringenden hen zouden begrijpen." (Frans voor de adel)
Anders gezegd: een gesproken kabbala! Een priestertaal, een diplomatentaal, een dubbelzinnige taal.
De "Argotiers" worden beschouwd als Hermetische afstammelingen van de Argonauten, degenen die het schip Argo bevoeren en de argonautentaal spraken, onze "groene" taal, om het Gulden Vlies te gaan zoeken.
Men zegt in Frankrijk heden nog van iemand die zeer intelligent, maar ook zeer gevat is: "Hij weet alles, hij verstaat het "argot" (il sait tout, il l'entend l'argot).
Alle Ingewijden spraken het "argot", ook de beroepsbedelaars uit de middeleeuwen van het Cour de Miracle met de dichter Villon aan hun hoofd. (balladen in jargon, dubbele zin)
Maar ook de "Frimasons", de Bouwmeesters van de middeleeuwen die de kunstwerken van de "argothiques" oprichten.
Deze Frimasons waren zwervende bouwmeesters, lang niet altijd als "meester bouwer" officieel erkend, maar komende uit het Oosten, onder hen veIe Chaldeeën, Egyptenaren, Grieken enz.
Er bestond reeds een Orde van Bouwers in 700 v. Chr., die in 1000 n. Chr. uitmondde in de Duitse "Bauhütten". Hütten betekent geheim. (hoeden)
Deze rondtrekkende bouwmeesters legden in de Gothiek de universele geheimen van de alleroudste bouwwerken, die vroeger naar de wet: "Zo boven, zo beneden" werden gebouwd.
De Bouwmeester moest vroeger tevens filosoof zijn en liefst nog astronoom en meetkundige.
Het was de opdracht de Kosmische Wetten vast te leggen in de materie.
Het "argot" van deze Frimasons werd later tot de "geheimtaal" der esoterie, vrijemetselaren, rozekruisers e.d.
Het is een uitvloeisel van de oorspronkelijke Hermetische Grammatiek.
De symboliek van de Vrijmetselaren wijst nog heen naar de kathedralenbouwers of vrije bouwers. De werkelijkheid is er slechts uit verdwenen, zoals overal!
Deze Vrije Bouwers kenden de weg naar de Hesperiden. Vandaar de symboliek in de Gotische Kathedralen.
Het Argot (jargon, vaktaal) is een taal gebleven van minderheidsgroepen, men in Frankrijk de naam geeft van "Voyous" (voyants") "zieners".
Soms ook wel genoemd als het op de "uitgestotenen" slaat: Les Enfants du Soleil!
De gothische kunst (art-goth) is werkelijk de kunst van GOT of COT (Xo), de kunst van het LICHT.
Het "argot" is een taal van het Hof, de taal van de Troubadours, een verbastering van de Taal der Vogels.
De oude Inka's spraken als zodanig van de Taal van het Hof.
In wezen sprak deze taal van een heilige en een profane wetenschap.
Deze taal werd gesproken vóór het oprichten van de toren van Babel, volgens de traditie, de tijd van de goden.
In de oude spraak: de Tour, Tournure, Ba(bel)
Het 'argot" is ook het Zigeunerdialect.
De mythe zegt dat de Griek Tireisis een volmaakte kennis had van de taal der vogels., Hij was met blindheid geslagen, omdat hij Athene had zien baden, maar hij kreeg daarvoor in de plaats de Zienersgave (C.R.C.- Venus)
Hij werd na zijn dood Ziener in de Onderwereld.
STIJL - KRUIS
De Gothische Kathedraal is gebouwd in de vorm van een Tau-kruis, als zijnde een universeel teken.
De menigte in een Kathedraal vormt het "lam (schaap) dat gekruisigd wordt (aan het spit!)
Aan het einde van de kerk bouwde men dan nog een halfcirkelvormige apsis, achter het koor.
Zo werd het een Egyptisch Levenskruis, de Ankh.
Het Ankh is een alchemisch symbool van Venus.
In het Grieks: de Onreine, soms wordt de betekenis bedekt onder de naam "Airain" (brons) en "Laiton" (messing).
Het meer Van Airain van Hiram Abiff.
Ook de symboliek van de Eerste Steen of Hoeksteen vinden we in de Gothische Kathedraal terug.
Deze hoeksteen, nog niet bewerkt, onrein, gaf men dikwijls het gezicht van de Duivel.
In de N.D. de Paris vindt men nog zulk een steen op de hoek van de Koorafsluiting. Een duivel met een enorme mond waarin de gelovigen hun kaarsen doven.
Het volk noemt deze duivel: Maistre Pierre du Coignet (Magister Hoeksteen), Lucifer.
De Apsis ligt altijd naar het zuidoosten.
Het gebouw naar het Noord- of Zuidwesten.
De Rozen in de nok van de drie gedeelten worden daardoor verschillend belicht:
De meest noordelijke en linkse nooit (zwart), de middelste volop (wit, rota, wiel, werking) en de zuidelijkste door de ondergaande zon (rood).
Het kruis is vanouds ook een symbool van de mens - kubus.
RUNE
In de Gothische stijl binnenin vindt men tevens de Samische letter of Rune: TYR, het begin, de wedergeboorte.
Tot de Bouwmeestersorde behoorden nl. ook Druïden of Kelten uit Azië.
In elke Gothische Kathedraal vinden we een Pentakel, het aloude teken van de Wedergeboorte. (labyrint in Chartres)
In de Faust staat geschreven, als hij tot Mephisto spreekt: "Het pentagram bezorgt je last (pijn, moeiten)". Omgekeerd, vijf enz.
GULDEN SNEDE (sectio divina) ( sectio aurea)
Woordelijk:
"Verdelen van een lijn zodanig dat het kleinste stuk zich verhoudt tot het grootste zoals het grootste tot de hele lijn. (3 : 5 : 8)
Oorspronkelijk noemde men het de Goddelijke Snede en was hij gebaseerd op de verhoudingen van het menselijke lichaam.
De schoonste schepping Gods.
Keppler spreekt over de "Idea Creatoris", het gelijke komt uit het gelijkvormige voort. Daarop bouwde men de Gulden Snede.
De mens in de Vijfpuntige Ster, die in een cirkel; de mens in een Vierkant.
Deze Goddelijke verhouding is gebaseerd op een harmonische drieëenheid.
3 = Jupiter - Ether (God)
5 = Mercurius - Zoon ( Ziel)
8 = Moeder - Mater Materia (Bevruchte aarde of mens)
In de Geometrie komt alles voort uit de Sinus, Mater, Moeder.
Bij de men is de cirkel in de Navel het dragende Midden (moederpunt)
Nog tot in 25 v. Chr. eiste Vitrivius, een beroemd Romeins Bouwmeester van zijn leerlingen dat zij astronoom en filosoof waren. Hij baseerde zijn kennis op oude Griekse en Egyptische werken, Gulden Snede, Goddelijke verhoudingen.
In de historie worden de Karolingers beschouwd als degenen die de richtlijnen van Vitrivius weer in de bouwkunde terugbrachten.
Het zijn de Karolingers, met als eerste Pepijn de Korte, die de koningstitel overnam van de Merovingers nadat deze waren uitgeroeid. De Merovingers golden als een buitenaards geslacht en droegen, volgens de legende daartoe een tekenen op hun lichaam.
In de Kathedraal was ook altijd sprake van de goddelijke Pythagorese driehoek.
PLANTEN SYMBOLEN
De Plant en het dier spelen een belangrijke rol in de Gothiek en zij zijn alle ondergeschikt aan de Hermetische symboliek.
De pentagram-vormige wingerd, de kastanje, de ahorn, de druif van Bacchus.
De Ahorn was in Europa niet voor 1600 bekend, aldus moet hij gekomen zijn uit het land van oorsprong Klein Azië. (Gnostieken, Manicheeën)
Zelfs de Lelie, het wapen van Frankrijk, wijst terug naar de Lys, Lux, Lotus.
De Lelie is het symbool van het "uit zichzelf voortbrengende", de Idea Creatoris, het gelijke brengt het gelijke voort, uit zichzelf.
DRIEËENHEID VAN PYTHAGORAS
Pythagoras bracht alle vorm terug tot een drieëenheid, of driehoek, Delta, God, Deus.
Waarheid - Goedheid - Schoonheid; Vader - Moeder - Vrucht; 3 : 4 : 5.
Aan deze eis moest worden voldaan in een bouwwerk. Het is de filosofie achter de schepping, de vorm, de meetkunde.
Ook in de Japanse bloemschikkunst.
De Drie der Druïden - de Tarot - overal - de Lichtgeboorte.