15c - de wortels van de duivel

Het probleem van het kwade komt niet slechts uit de christelijke theologie, maar is al bekend vanaf de oorsprong van de wereld. 

De theologie heeft echter dat kwade vertaald in een godheid, een persoon, een figuur waartegen men zich moest verzetten. 

Het "kwade" wordt dikwijls vertaald als SATAN, Slang of Typhon, Samaël of Saturnus; daarnaast kennen we de termen, demon, duivel, diabolos en vooral TEGENKRACHT. 

Alle benamingen van SATAN betekenen niets anders dan Tegenkracht of Tegenstander. 


GOD-SATAN 

Wanneer we iets over deze satan willen weten moeten we allereerst de vraag stellen: geloven we in dualisme dan wel in monotheïsme? 

In een tweeheid dan wel in een eenheid. 

Voor zowel dualisme als monotheïsme zijn er in de geschiedenis voor- en tegenstanders, wat niet wegneemt dat alle overleveringen krioelen van inconsequenties. 

Als God Eeuwig, Liefdevol en Alomtegenwoordig is bestaat er dus geen macht BUITEN hem die SATAN is. 

Dat is monotheïsme; geloven in de EENHEID, in de EEN, in de Eerste en Alleszijnde God. 

Het DUALISME zegt dat God een vanaf het begin bestaande tegenkracht had: SATAN, ook eeuwig, de eeuwige verdoemenis, de buitenste duisternis enz. 

Deze opvatting kan een mens bevreesd maken, omdat het "geborgen zijn in God" dan vertaald wordt als dreigement tegenover Satan of het Kwade. 

De Christelijke leiders gingen zelfs zo ver, dat zij het "kwade" of de duivel loofden, omdat hij de oorzaak is geweest van de komst van Chrestos, die ons van die duivel moest verlossen. 

De kerk heeft, vooral in de middeleeuwen gezegd, "dat het beter is de duivel te vrezen dan God te loven". 

"Als er geen duivels meer zijn," zegt des Mousseaux, van wie komt de Heiland ons dan verlossen?"  

De duivel is de hoeksteen van het Christendom van de kerk. 

De duivel, als hoeksteen, heeft in de kathedralen altijd een ereplaats gehad; het was een open steen waarin men zijn kaarsen doofde. 

In het duivelse dooft het licht. 

Hier zien we een verwarring van een vóór-christelijke opvatting van de "tegenstander" of Saturnus-Satan en de christelijke opvattingen van het duivelse, dat uitgebannen moet worden. 

Door Jezus!  

Jezus bevrijdt ons van het kwade!  

Als ik aan Jezus geloof kan ik geen kwaad meer doen! 

Het "kwade" is de basis om tot Jezus te komen, verlost te worden, het is een "gezegende tegenkracht" die tot vroomheid enz. leidt. 

Hier komt opnieuw een verwarring van oerlegenden, de oerwaarheid en de christelijke theologieën. 

In de Middeleeuwen werd de duivel zover als overheersend beschouwd dat men allerlei penitenties moest ondergaan om zich van hem te bevrijden en sprak meer over "duivel" dan over een God van Liefde, vergeving, geluk en schoonheid. 

De machtswellust van een middeleeuwse kerkelijke duivel voedde de angst en de volgzaamheid, zodat de kerk, als lichaam, er wel bij voer. 


VOOR-CHRISTELIJK 

In de voor-christelijke tijden, onverschillig of men nu Egypte, Griekenland, dan wel India neemt, was het KWADE een nuttige tegenwerkende kracht, die zowel in de schepping als in het schepsel aanleiding werd tot het voortbrengen van een schone, goede dan wel harmonische daad. 

Alle esoterische leringen en oeroverdrachten beschouwen dit "kwade", dit satanische als nuttig, maar WEL onderworpen aan de ALGOD. 

Sterker: deze "tegenkracht" is met de schepping, uit deze Algod voortgekomen, opdat door beweging, wrijving, het voortbestaan verzekerd zou zijn. 

Boven deze twee krachten: kwaad-goed, positief-negatief, yin-yang staat de Alomtegenwoordige Schepper, die zowel het kwade als goede tot zich kan nemen. 

Satan-Saturnus werd in zijn oorspronkelijke vorm, als een abstracte kracht, NIET als verfoeilijk gezien. 

Verfoeilijk werd deze pas, indien er tegenover hem GEEN Goed, GEEN positief, GEEN licht zou staan! (onwetendheid) 

Van een z.g. verheerlijking van de "zonde", het lichtloze, was geen sprake, het werd als een natuurlijk feit geaccepteerd. 

De verbastering van heilige overleveringen, mythen, legenden, uitspraken, vooral door de kerkvaders, werd aanleiding van een geloof in het ONHEILIGE en zelfs in een verering van de ZONDE, die zoals Calvijn zeide: "De gezegende oorzaak was voor de komst van de Verlosser!" 

De duisternis boven het licht stellen; hij, die gezondigd heeft wordt sterker dan hij die niet heeft gezondigd. 

Dat deze "duivelsverheffing", met de Goede God in de schaduw, leidde tot de uitwas van de vervolgingen, kan iedereen in de historie herkennen!  Ketters en heksen e.d. 


ONEVENWICHTIGHEID 

In de Tarot, de Kabbala en diverse oer-esoterische opvattingen kunnen we zien hoe de z.g. volmaaktheid voortspruit uit een evenwicht tussen hart en hoofd, tussen water en vuur, tussen positief en negatief; volmaaktheid is harmonie. 

Hierin ligt de aanvaarding van het z.g. negatieve of boze, als een tegenkracht van het z.g. goede. 

Geëxalteerde religieuze opvattingen, gefrustreerde monniken en een machtswaan van kerkelijke autoriteiten, leidden ertoe dat het "kwade" een gruwelijk monster werd, waar iedereen bang voor moest zijn. Hij werd zelfs tot de minnaar van de heksen waardoor deze werden vervloekt. 

Een verbasterde heenwijzing naar "het verenigen van de aardse vrouwen met de Godenzonen, goden of Lichtzonen", uit Henoch, waardoor het "kwade op de wereld kwam", en toen is de wereld "anders" geworden. 

Het overheerst worden door een goede dan wel kwade geest werd aanleiding tot allerlei godsdienstige interpretaties, de kerk beoordeelde welke geest "goed" en welke geest "kwaad" zou zijn. 

De geboorte van een godenzoon uit de vereniging van een maagd met de Heilige Geest werd tot een dogmatisch gegeven, waarbij genegeerd werd dat zulk een mythe van heidens en vóór-christelijke oorsprong was en een veel diepere betekenis had dan het louter geboren worden van een "geroepen mens". 


De schepping, en ook de mens, zal zijn geluk, zijn vrede en zijn harmonie danken aan een evenwicht. 

Momenteel zoekt iedereen, de schepping incluis, naar een evenwicht tussen twee tegengestelden. 

We zijn geneigd alles wat tegen ons is, wat tegen onze mening is, te beschouwen als kwaad, remmend, dus boos, in kerkse zin soms als duivels. 

Laten we NOOIT vergeten dat tegenstand ons provoceert tot beweging en dat de afwezigheid van tegenstand ons ongezond, geestelijk suf en gezapig maakt. 

Daar waar tegenstand is, is het LEVENDE werkzaam. Hierop baseren zich zelfs de christelijke uitspraken, maar deze tegenstand moet wel uitgebannen worden binnen hun hiërarchie. Dat is een verdachte tegenstelling, inconsequentie. 

Evenwicht is geen afwezigheid van het tegengestelde, het is geen afwezigheid van het verleidelijke, of de mogelijkheid tot z.g. zondigen. 

Dit is een onnatuurlijke en aldus ONGODDELIJKE toestand. 

Het is evenzeer ongoddelijk als het overheersen van zowel het positieve dan wel het negatieve, links - rechts, goed - kwaad; dit overheersen van het z.g. positieve of z.g. goede, leidde tot een verheerlijking van het mannelijke principe! 

Het "linkse", vrouwelijke, negatieve is het kwade, en het kwade moet uitgebannen worden, maar het WAS WEL de aanleiding tot de komst van de VERLOSSER! 


JEHOVAH 

In de bijbel wordt het begrip Jehovah dikwijls verwisseld met Satan; het is duidelijk een god met twee gezichten, aldus een natuurkracht; één die wrake wil en één die belonen kan. 

Geen enkele "zondige kracht" is hem vreemd. 

Satan komt in de oudste vóór-christelijk Hebreeuwse geschriften altijd te voorschijn als een tegenstander die provoceert. 

JEHOVAH is te vergelijken met de dubbele Januskop, met de tweevoudige kracht: Lucifer - Chrestos, Saturnus - Zon, Typhon - Python, een tweevoudige slang. 

Het tweevoudige aanzicht van het negatief - positief; dat in WEZEN GEEN GODHEID is, maar een natuurkracht. 

Maar uit de strijd, die tot vereniging voert van deze twee krachten, kan een GODENZOON geboren worden, herboren worden. 

De Goden worden HERBOREN als zij deze strijd juist beslechten, d.w.z. VERENIGEN in de heerschappij van het Alomtegenwoordige, het Algoede, enz. DAARUIT komt de VOLMAAKTHEID voort. 

Uit de 8 komt de 9. 

Als iemand beschreven wordt dat hij "één van ons is UITGENOMEN de zonde", wil dat zeggen dat hij zich NOOIT buiten het Licht plaatst, zich aldus laat overheersen door het ALLICHTENDE, dat zowel het negatieve als het positieve doorstraalt om hen zo te verenigen. 


WAT VERENIGT SATAN - CHRESTOS ? 

DE ALOMTEGENWOORDIGE OERBRON. 

WAT IS HET KWADE ? 

De kernvraag die een mens persoonlijk kan belasten is het: 

Wat is kwaad? Wat is goed? 

Daarop is slechts één antwoord mogelijk: 

Het kwade, het vernietigende bestaat uit het zich verheffen BOVEN het Alomtegenwoordige Licht dan wel het negeren daarvan, is aldus een menselijke handeling. 

Alles dat dit ALLICHT - OERLICHT buiten deze tweemacht houdt, leidt tot een vernietiging in zichzelf. In menselijke voorbeelden komt daaruit bitterheid, wanhoop, enz. 

Het kwade heeft altijd een begin; nl. het verheffen tot iets, tot iemand een macht die in zichzelf IS. 

Dat is het ontkennen van de alomtegenwoordigheid van het ALGOEDE of EEUWIGE. 

Het z.g. positieve of goede kan worden tot het z.g. negatieve of het kwade en voce verras. Het is een wisselwerking waarbij dan weer de ene dan weer de andere macht om de voorrang strijdt. 

Maar zij zijn beiden ONMACHTIG in zichzelf. 

Zij zijn beide voortvloeisels uit menselijke handelingen, gedachten, interpretaties, daarom verschilt de opvatting hierin van mens tot mens, in wezen twee ongebreidelde natuurkrachten. 

Over het Alomtegenwoordig Goede of Lichtende zouden geen verschillen van mening moeten zijn, omdat het IS. 

Het IS aanwezig in de lucht, in de ether, in de schepping, in de schepselen. Dank zij deze alomtegenwoordigheid bestaan we, blijft de schepping voortbestaan. 

Er is noch een figuurlijke god noch een figuurlijke duivel; noch een honende noch een belonende persoon; 

het ALOMTEGENWOORDIGE eeuwige Leven is en drukt zich in de schepping en in het schepsel uit als de ONSTERFELIJKHEID, waaraan beide deelhebben zolang de overheersing van dit Eeuwige LICHT IS. 

Het KWADE d.w.z. het vernietigende en NIET wederopbouwende, het destructieve zonder opbouw, bestaat slechts bij de VRIJE KEUZE van de mens. Het is ongoddelijk en tegennatuurlijk; het bestaat niet zonder onze wens. 

Als er sprake zou zijn van "hel of branden in het vagevuur", dan kunnen we het hier vinden: IN DE VRIJE KEUZE van de mens, in zijn denken, zijn handelen. 

Een mens die zich willens en wetens tegen de ALOMTEGENWOORDIGHEID verzet, ergo bewust de alomtegenwoordige levenskracht verspilt, aanwendt tot vernietiging e.d. bewuste zwarte magie b.v. 

Dit zijn altijd handelingen die NOOIT door onintelligente mensen kunnen worden gepleegd. 

Zulk een demonisch kwaad is als een zelfvernietiging of het zichzelf stellen op de plaats van de ALOMTEGENWOORDIGE. 

Dat is eigenlijk zelfmoord. 

De EENmakende kracht aanwenden tot een disharmonie binnen de tweelingkrachten. 

Het is een KWAAD dat slechts BEWUST, nooit onwetend, kan worden aangewend. Het is een KWAAD dat massa's misleidt, de zelfhandhaving dient. Maar altijd BEWUST. 

Zulk een bewust levende het verenigende vernietigende gedachte leeft in het "verdeel en heers". 

Als eerste oorzaak zijn al die religies en sekten daarvan het gevolg. 


VRIJE KEUZE IN DE MENS 

De mens staat boven de dieren, omdat hij de macht van de vrije keuze in zich heeft; hij, die dit niet meer speurt is tot een kuddedier geworden. 

Het voorrecht van de VRIJE KEUZE is goddelijk; zie alle mythen en legenden. 

De VRIJE KEUZE brengt ons langs de weg van goed en kwaad, de tweelingkrachten; iedereen moet zowel het goede als het kwade beproeven, anders KAN HET NIET. 

Deze VRIJE KEUZE verfijnt zich, al naar gelang deze mens zich ontwikkelt, d.w.z. innerlijk ontwikkelt. Intellectuele scholing heeft hier NIETS mee te maken. 

De z.g. keuze tussen het positieve en het negatieve is louter een persoonlijke zaak - wat ik goed noem noem jij kwaad, enz. 

Maar het gaat erom te onderkennen datgene dat ons berooft van het LEVENDE, het LEVEN SCHENKENDE, van de beweging, de strijd die ons tot Volmaaktheid of tot de harmonische vrucht voert, de geboorte van een Godenzoon uit ons, die BOVEN de zonde staat. 

Dit is de opdracht die elk schepsel heeft, het voortbrengen van een Godenzoon die BOVEN de ZONDE staat. 

Het is de opdracht van de Eén, die zich voortzet in de tweelingkracht die uit zichzelf de Drie, het Licht, de Vrucht voortbrengt. 

Het waarlijk KWADE behoeft absoluut niet te bestaan, maar de "tegenkracht" zal er ALTIJD zijn, MOET er zijn. 

Een CHRESTOS mag niet worden gezien als een verlosser van de tegenstander, maar als een OPHEFFER van het geloof in het eeuwig durende DEMONISCHE Licht, de Bewuste GODUITBANNER.  

Uit de heilige drieëenheid, vanaf vóórchristelijke tijden komt de VERLOSSING. 

In alle leringen is de GOEDE DRIE wereldoverheersend, de tweelingkrachten harmoniserend, MORGEN- en AVONDSTER, ZON en MAAN; kortom: uit de HARMONIE komt de OVERWINNING. 

Een goede vrucht brengt waarheid voort (heksenlied) 

De moeilijkheid voor ieder mens is deze GOEDE DRIE voort te brengen, die gebaseerd is op de Goddelijkheid van de EENmakende kracht (l) - de harmonische onderwerping daaraan van de TWEELINGkracht. 


EN WAAR ZOU DAN HET KWADE MOETEN ZIJN ? 

Als we ons "zondig" gevoelen betekent dat slechts dat we "tegen ons GE-weten, oerweten" in handelen, afgezien van de gedachte dat we handelen tegen de ingeprente suggestie van het "goede" van enige kerkelijke autoriteit. 

Niemand kan voor ons beoordelen wat goed en wat kwaad is, buiten wijzelf, via ons intuïtieve OERWETEN dat in hart en in denken aanwezig is. 

De ontwikkeling van intuïtie en ge-weten verfijnt het onderscheid.

"Wat het hart niet wil komt het hoofd niet in en omgekeerd." 

Dat is de oorzaak van onze disharmonie, onze onwetendheid, onze schuldgevoelens e.d. 

Ons hart speelt niet met het hoofd mee en als ons hoofd alleen speelt MIST het de voornaamste factor: de VERLICHTING die ontstaat via hart en pinealis en zo de rechterhersenhelft tot Oerbeeltenissen aanzet. 

Momenteel leven we in een zeer onevenwichtige maatschappij, zelfs de natuur wordt uit balans gebracht. Maar steekt daarachter niet de MENS. 

De overtrokkenheid van een bewuste zelfhandhaving? Er is geen sprake van een blinde kracht; intelligente ZELFHANDHAVING is een BEWUSTE omzetting van een oerkracht zodat deze zichzelf gaat vernietigen.  De verdeeldheid ondermijnt, de kwade eenheid poolt om, vernietigt. 

Elke blinde kracht heeft tegenover zich een andere blinde kracht: natuurcatastrofen (MITS NIET uitgelokt) hebben een goede keerzijde. 

Een blinde kracht echter uit zijn balans brengen, een intelligentie kan hen leiden, aanwenden buiten zijn proporties heeft andere risico's. 

De harmonie van de tweelingkrachten onderling verstoren leidt tot wat in het heksenlied staat: 

"De Drie wordt dan tot leugen en ook een vloek." 

Maar dit komt altijd voort uit de bewuste en intelligente inspanning van de Een, een oorspronkelijke Godenmens. 

Dat betekent de legende als hij zegt: 

"uit het misbruik van de kennis van de Lichtzonen, kwam het kwade op aarde." 

We behoeven ons geen zorgen te maken over "of we het goede dan wel het kwade doen", maar we moeten wel attent zijn op onze WENS tot het coûte que coûte zelfhandhaven van de eigen genietingen, positie, maskerade e.d. ten koste van de slachtoffers, of dit nu de naasten dan wel ondergeschikte schepsels zijn. 

GEEN harmonisch, weldenkend mens handhaaft zichzelf ten koste van het levende, ten koste van disharmonie, maar de EENHEID is zijn uitgangspunt. 


ZELFHERKENNING 

Er behoeft zelfs geen problematiek te zijn. 

Momenteel leven we bij de gratie van de problematiek, die ons van alle zijden wordt aangepraat en weer moet worden UITGEPRAAT. 

Er is een volkomen logische en eenvoudige levensinstelling, die geen enkel probleem behoeft op te werpen: 

Doen wat je geweten en je intuïtie je zeggen te doen. Wat goed en kwaad is bemerk je dan aan den lijve en daar leer je uit! 

Iemand, die de "tegenkracht" uit wil bannen WENST niet te leren, aldus niet te rijpen. 

Innerlijk rijpen betekent méér verantwoording dragen. 

Wie wil dat? 

Een harmonisch mens, een waarachtige DRIE - neemt de verantwoording van het wereldveld (4) mede op zijn schouders. 

Zonder besef van verantwoordelijkheid wordt iemand geen rijp en bewust MENS, laat staan een Godenzoon! 


DUIVEL 

De duivel bestaat slechts bij de GRATIE van onze vrije Keuze! 

En die belangrijke VRIJE KEUZE ontvangen we pas in zijn gehele OMVANG wanneer we in staat zijn te KIEZEN; aldus, NA de wording tot zelfstandigheid:  1 - 2 - 3  

NA de aanvaarding van de verantwoordelijkheid - 4 

en NA te beseffen over welke gigantische EENMAKENDE kracht we beschikken: 5, na besef van onze vermiddeling tussen Eeuwigheid en Tijd - 5. 

Voor zulk een mens is de DUIVEL onbestaanbaar, als hij ermede wordt geconfronteerd; ZICHZELF in dlenst stellen van de ZELFVERHEERLIJKING, de eigen aanbidding (15) lacht hij er slechts om. 


KORTOM: 

als je het in jouw ogen "goede" doet, staat het in jouw ogen "tegengestelde" naast je! 

Nou en? 

Dat behoort erbij! Zou het niet zo zijn dan is er iets mis. Dan leef je niet in deze LEERSCHOOL, die een verlossing betekent voor je EIGEN VERLOSSER- CHRESTOS. 

"Al ware Christus duizendmaal in Bethlehem geboren en niet in jezelf, zo waart gij toch verloren." 

En als die VERLOSSER (in doeken gewikkeld als de DRIE) waarlijk LEEFT, is al het kwade een onbestaanbaar iets, een schijn. 


WERELD 

Waarom is het in de wereld vol van ellende? 

Omdat het evenwicht tussen goed en kwaad is gestoord en omdat de zichzelf handhavende drift van de "tovenaars" , de valse Enen, zulke gedeformeerde vruchten voortbrengen. 


HOE VERZET JE JE DAARTEGEN ? 

Door een waarachtige EEN te worden, die de tweelingkracht niet vreest, maar waarachtig ONDERGAAT en door harmonie een EEUWIGHEIDSVRUCHT voor te brengen. 

Dan gaat alles vanzelf verder goed! ALGOED. 

LEER de tweelingkracht NIET te vrezen en leef bewust naar de VRIJE KEUZE toe: 

Eeuwigheid zijn dan wel tijdelijkheid zijn. 

Het EEUWIGE beheerst altijd de tijd en zijn krachten. 

En het Eeuwige is ALOMTEGENWOORDIG, elke soort van duivel is daarin "gebonden", aldus ONMACHTIG. 

GELOOF aan het ALGOEDE en er zal je niets geschieden.

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene