De herinnerings-chromosomen bevestigen in ons de erfenis der vaderen, maar ook de trillingserfenis die door het woord werd overgedragen.
Hetgeen wij intensief beluisteren wordt via de herinnerings-chromosomen opgetekend in ons bloed en eveneens in ons onzichtbare cellen-structuur, die na de dood bewaard blijft. De atomen worden na de dood van het stoflichaam weer teruggevoerd in het heelal, en voegen zich bijeen in de sfeer, waartoe zij behoren. Het heelal is uit ontelbare sferen samengesteld, zichtbaar en onzichtbaar: bolvormige lichamen, in stand gehouden door verzamelingen van atomen, die bijeen blijven gevoegd door bepaalde trillingssnelheden. Iedere uiterlijke schepping trekt een bolvormig lichaam van onzichtbare atomen om zich heen, waardoor langzaam maar zeker een vorm van geestelijke rijpheid ontstaat.
De atoom-samenstelling van een kind is dikwijls zo zwaar aan ervaringen, dat het kind zich wijzer uitdrukt dan zijn lichamelijke staat zou doen geloven. De herinnerings-chromosomen bepalen het ineigen wezen van het schepsel.
Slechts de materieel ingestelde mens kan tegen de tekening van zijn herinnerings-chromosomen in geforceerd worden tot een bepaalde spirituele houding, de zoekende mens blijft in actie, en laat zich niet tegenhouden, wanneer hij zich van binnenuit gedwongen gevoelt diepere spirituele waarden te onderzoeken.
Geen mens kan tenslotte beoordeeld worden wanneer hij gevangen zit in een door wetten beveiligde kooi, hij leeft daarbinnen een tegennatuurlijk leven, en verheft zich dikwijls op een kunstmatig fundament.
Zodra het ogenblik gekomen is dat de deur van de kooi opengaat wordt deze mens degene, die hij waarlijk is.
Of hij behoudt vrijwillig zijn gevangenschap, uit angst voor de vrijheid en de onbeschermdheid, of hij geeft gehoor aan zijn nog vibrerende herinneringstekening en vliegt uit.
Het doel dat hij daarop kiest is altijd in overeenstemming met zijn innerlijke herinneringstekening.
Vroeg of laat geeft iedere ziel gehoor aan het groei-proces waaraan zij is overgegeven, toen hij neerdaalde in de chaos of de wereld. Een groep mensen kan zich vormen op basis van de herinnerings-chromosomen, en dat is altijd een harmonisch fundament, of hij gaat zich vormen onder de dwang van een wet, of een vals sentiment.
In de eerste groep zullen wederzijds begrip en medeleven aanwezig zijn, in de laatste groep tieren onbegrip en afgunst, daar de eenheid niet aanwezig is.
Daar waar deze herinneringstekening onderling sterk verschilt worden horizontale motieven aangegrepen om tot een geforceerde eenheid te geraken.
Hetgeen altijd mislukt. Eenheid - gefundeerd in de microkosmische herinnering verdraagt geen dwang, noch kent zij de emoties der natuurdrift, waardoor een spiritueel bouwwerk kan worden vernietigd.
De chemische samenstelling brengt de electro-magnetische trilling des mensen voort, en hieruit volgt, dat een spirituele eenheid een electro-magnetisch veld bouwt, waarbinnen de hoogste trilling, in harmonie met het gehele electro-magnetische veld, de spiritualiteit bepaalt.
Hoe gewetensvoller de individuen uit zulk een groep een spiritueel Pad bewandelen, des te sterker kan de hoogste trilling zich manifesteren.
De spirituele, harmonisch éénzijnde groep der individuen baart de hoge trilling die zich dan, via enkelen van hen, die daartoe de chemische samenstelling bezitten.
Hoewel het individu zelfstandig arbeidt, denkt en handelt werkt hij niettemin mee aan de geboorte van een hoge spiritualiteit binnen de sfeer.
Een groep van afhankelijken bouwt niet mee aan de spiritualiteit, maar wacht totdat de leider of de meester hun schenkt wat hem goeddunkt. Individueel zoekende mensen stimuleren hun mede-zoekers tot activiteit, waardoor een zich verdiepende spiritualiteit allen tot zegen wordt. Er moet in een groep individuele zoekers doorlopend sprake zijn van de wisselwerking tussen negatief en positief, zowel in het individu, als tussen de groepsleden onderling.
De mens heeft behoefte aan zijn ervaringsrijke medemens om tot onderzoek in zichzelf en buiten zichzelf te komen.
Een nachtegaal kan van geboorte schoon zingen, maar als hij omringd wordt door oudere vogels, die de zangkunst beter machtig zijn, verfijnt zijn eigen, onervaren lied. Hierin is geen dwang te bespeuren, slechts het verlangen tot verbetering en de onbevangen ontvankelijkheid. Een negatieve instelling tot ontvangen en een positieve instelling tot uitdragen.
Wanneer bij de spirituele mens één van beide instellingen ontbreekt is er geen sprake van groei. Daarom heeft het leven binnen een gemeenschap zijn voordelen, maar ook zijn nadelen. De nadelen komen echter altijd voort uit de individuele instelling, die bepalend is voor het geheel.
Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel, nietwaar?
Nu is het slechts noodzakelijk die zwakste schakel zich bewust te laten worden van zijn zwakheid en daarbij tevens de mogelijkheid over te dragen tot versterking.
Is de zwakke schakel in harmonie met de herinneringstekening van de groep dan zal hij binnen korte tijd tot de sterke schakels kunnen behoren.
––––––––––––––
Het woord, als overbrenger van de erfenis is de hoorbare trilling die door de herinneringschromosomen werd voortgebracht.
In den beginne was het Woord.
Dit Woord des Scheppers kwam en komt voort uit de samenstelling van de goddelijke atomen, waarbinnen de volmaaktheid opgetekend staat. De herinnering Gods is eeuwig. en volmaakt en harmonisch.
Het eerste Woord is daarom de Oertrilling, die uit zulk een hoge vibratie samengesteld is, dat deze in staat is "leven" voort te brengen, vormen te scheppen door de chaos te scheiden en opnieuw samen te voegen. De allerhoogste trilling, waarbinnen geen enkele disharmonie is, scheidt het disharmonische van het harmonische, m.a.w. brengt de alchemische realisatie tot stand, waarbij het lagere wordt gescheiden, of wordt "verast", terwijl het hogere zich tot de allerhoogste trilling opheft.
Hieruit volgt dat een spiritueel gericht mens die waarlijk zichzelf aan het veranderen is, zijn trillingssnelheid procesmatig verhoogt, totdat hij in aanraking kan komen met of open gebroken is voor de zuivere goddelijke Oertrilling.
Werkt deze krachtig genoeg op de mens in dan voltrekt zich het endura, of de "omzetting" op geheel natuurlijke en ongedwongen wijze.
––––––––––––––
Het herinnerings-chromosoom kan vernietigd of uit zijn structuur gerukt worden door een ramp met atomaire kracht. De directe inwerking van atoomkracht, zoals bij atoom-explosies geschiedt, bewerkt dat de cellenstructuur van de mens zijn "tekening" of zijn taal verliest.
Dit heeft tot gevolg dat de ongelukkigen, die de ramp meemaken, en al dan niet overleven, hun mens-zijn, als bewust spiritueel evoluerend individu, verliezen.
Een bewijs hiervan is hetgeen geschreven staat in de Popul Vuh van de Mexicanen: "na de ramp waren er nog slechts de apen in de wouden. Men zegt dat deze apen afstammen van de mensen, daarom lijkt de aap op de mens."
Apen begroeten de zon bij zijn opkomst en vouwen dikwijls hun handen tot een u soort gebed, een zonnegroet, maar hun herinnering is grotendeels weggevaagd.
Daarom is een atomaire ramp zulk een catastrofe: zij is het begin van een nieuw tijdperk, waarin velen vanaf het allereerste begin moeten trachten hun celstructuur te herstellen, waarna na vele eeuwen sprake kan zijn van een herstel als volwaardig mens.
In de oude Egyptische godsdienst werd de aap gezien als de lagere broeder van de mens, die echter eveneens tot goddelijkheid kon opklimmen.
De sterkste binding is de bloedsbinding, omdat deze direct verband houdt met de herinnerings-chromosomen, met de overeenkomende cel-structuur der familie. Een in het moederlichaam groeiend embryo leeft uit de herinneringstekening van de moeder, en deze blijft hem een leven lang bij, wanneer hij niet door eigen werkzaamheid zijn tekening der cellen totaal heeft veranderd.
Daarom is het gedrag van de aanstaande moeder zo bepalend voor het kind. Het zelfstandig worden van het kind is een losweken uit de moederlijke overschaduwingen, dan geschiedt hetzelfde als met mensen, die zich losscheuren uit een bepaalde groepsoverheersing. Het kind neemt het karakter aan dat besloten ligt in de eigen onzichtbare cellen-structuur, in zijn microkosmisch lichaam dus, en begint vanaf dat moment een zelfstandig, op zijn niveau liggend, leven.
Ieder mens bezit de mogelijkheid om een individueel leven te leiden, zijn enige fundament is de eigen herinnerings-chromosomen.
Is hij een spiritueel gericht mens dan verfijnt hij de cellen-tekening, is hij een materieel gericht mens dan varieert hij slechts de tekening.
Alles wat de mens doet, in spiritueel opzicht, blijft bewaard voor de volgende persoonlijkheid in de microkosmos, en de verlossing van de ziel wordt bepaald door de gradatie der hoogste ontvangen trillingen.
Een werkelijk spiritueel mens voortbouwende op zijn microkosmische herinnering streeft nooit naar zieleverlossing, doordat zijn spirituele drijven intuïtief geschiedt, daartoe gedwongen door innerlijke impulsen.
De spirituele mens onderhoudt een wisselwerking met zijn ziel, zij zijn één, totdat de laatste als sluitstuk van het proces automatisch wegvalt, d.w.z. de kernkracht van de persoonlijkheid arbeidt niet meer, maar wordt overgenomen door een goddelijke motor.
Een spiritueel mens zoekt en gaat een Weg, omdat hij moet. Hij kàn niet anders.
In deze zin moeten wij ook de woorden van de Christus verstaan: "Die vader en moeder verlaat om mijnentwille zal zalig worden."
Het gaat om de bloedserfenis, die overwonnen moet worden, als een macht die sterker is dan vele uiterlijke leiders. Deze overwinning heeft niets te maken met sympathie, sympathie ontstaat op harmonische gelijkheid.
Erfelijke belasting waarover men soms zo fatalistisch kan spreken, behoeft geen enkele rem te zijn op een spiritueel Pad, wanneer de betreffende mens inzicht bezit;.
Vanuit zijn inzicht kan hij handelen gelijk alle anderen en zich wenden tot zijn Intuïtie, om daarmee de ban der erfelijke belasting te breken. Want Intuïtie is een ongebonden, vrije kracht.
Intuïtie is niet aan banden te leggen, noch in bedwang te houden door het intellect. Vroeg of laat komt de Intuïtie als gave weer terug, om nogmaals een appèl te richten tot de zoeker.
In verschillenden leringen spreekt men over de "wet van karma", hetgeen gelijk is aan de tekening der herinnerings-chromosomen. Het is juist deze tekening die of totaal veranderd moet worden, dan wel moet worden verfijnd, de weg wijst daarbij wederom de Intuïtie.
Een intuïtief mens, de hoge betekenis van het woord, is iemand die afgesteld is op een onaardse trillingssnelheid.
Daaruit put hij een eerste-hands-weten, dat echter zijn tekening nog niet vastomlijnd in hem geschreven heeft, maar deze mens daartoe gereed maakt, zo hij die trilling zo veel mogelijk in hen toelaat.
Daarom kan men een mens zien veranderen, zodra hij daadwerkelijk een spirituele weg gaat. Hoe intensiever de mens verbonden is met de trilling die hem wordt overgedragen, des te scherper wordt, innerlijk en uiterlijk, het stempel.
U kunt dat verifiëren bij alle religieuze en politiek-maatschappelijke groeperingen. Ieder trouw en overtuigd lid draagt daarvan de lijnen op zijn gezicht en de trilling in zijn uitstraling.
Ieder mens - die niet zelfstandig arbeidt aan zijn innerlijke groei - zakt weg in de aurische gevangenis, die van buitenaf èn van binnenuit om hem heen wordt getrokken.
De mens, die een bepaalde openheid bezit, is nooit een fanatiek, overheerst aanhanger van zijn beweging. Er is in hem dan nog een zekere vorm van zelfstandigheid, die hem de mogelijkheid schenkt tot een doorbraak.
Iedere machtsbeluste en zelfgenoegzame leider zal trachten zulke mensen op een zijspoor te zetten of hen buiten te sluiten, want zij vormen het gevaar voor de machtsconcentratie van zijn beweging.
U weet dat de Aquarius-era de periode tot doorbraak is, waarin het individu tot zelfstandig denken kan komen.
Zij die zich tegen deze doorbraak uit de massale herinnerings-chromosomen-overheersing verzetten worden daartoe altijd gedreven door hun bloedsband (herinnerings-tekening) met een bepaalde hiërarchie of heengegane voorganger.
Elke spirituele leider die een arbeid van zijn voorganger overneemt en deze arbeid zonder verdieping, groei en zelfstandige ontwikkeling voortzet, leeft uitsluitend op zijn chromosomen-erfenis. Dat betekent een individuele én een groepsgevangenis.
Niemand kan dan nog voortgaan op de ingeslagen weg.
Elke voortgang betekent een noodzakelijke uitbraak uit de voorgaande fase, iedere stap is het achterlaten van de vorige stap, dàt is beweging en ontwikkeling.
Heel de aarde en haar mensheid liggen gevangen in het pantser van de herinnerings-chromosomen binnen het aurische veld der aarde-planeet.
Daarom zegt de Prediker: "alles wat geweest is, zal er weer zijn."
Dit is de ring van "opgaan, blinken en verzinken", waarbinnen allen gevangen liggen, die de verantwoordelijkheid van de individuele vrijheid schuwen.
Maar ook zij blijven aan die wet gebonden, die geen acht slaan op de stem der intuïtie en hun geweten negeren.
Alle horizontale bewegingen, d.w.z. alle idealistisch materiële gerichtheid breekt niet de ban der herinnerings-chromosomen, het is slechts de opleving van een àndere herinneringstekening!
Slechts een verticale, spirituele gerichtheid, brengt uitkomst, omdat de daardoor opgeroepen trilling door zijn snelheid de trilling der horizontale cellen-structuur doorbreekt. Dan is er pas sprake van waarachtige "vrijheid", mits ook de sfeer van de spiritualiteit doorkruist wordt zonder te vallen in de herinneringen van de vele spirituele leiders.
Men kan zich optrekken langs hun voetstappen, men kan - zoals bij de nachtegaal - de eigen melodie afstemmen op hun melodie, maar het moment breekt onherroepelijk aan, dat de zoeker zijn eigen melodie zelfstandig moet zingen.
En zo hij meer wil zijn dan de nachtegaal, zo hij zijn ziel tot het "gode gelijk" wil terugvoeren, dan zal hij eens de ineigen ziele-melodie moeten voortbrengen, waardoor de ziele-gaven zich ontwikkelen.
In de natuur regeert "karma", de erfelijke herinnering; in de ziele-wereld gaat het "karma" onder in de overweldigende ziele-herinnering, die een volkomen andere cellen-structuur beïnvloedt. Vanuit die ziele-herinnering, naar buiten gedragen door Intuïtie en Geweten, wordt de mens van binnenuit verandert, daaruit wordt die electro-magnetische uitstraling geboren, die men ziele-hunkering noemt en waarop de geestelijke trilling neerdaalt, omdat deze één wil worden met de ziel, daar zij in de Goddelijke Openbaring één waren.
Zo komt er een wisselwerking tussen ziel en geest, en de kandidaat, het lood der alchenisten, verandert onder de inwerking van dit Vuur, dat hem verbrandt, verast, omzet, om geheel en al weg te glijden in het ziele-goud, dat goddelijk is!
Zou de mensheid dit alles en gehoor geven aan haar opdracht, dan zou deze noodorde reeds teruggeleid zijn tot de chaos waaruit zij geboren is, en alle leed zou gestorven zijn in de omarming der goddelijke trilling, die het helende Niet-Zijn tot stand brengt.
Mogen deze woorden niet voor niets gesproken zijn!