Wij hebben u meerdere malen gezegd dat het betreden van het Achtvoudige Pad of het Johanneïsche Pad de kandidaat tot een declaratie drijft. Dit hebben wij niet voor de grap gezegd!
Het overgaan van het versteende saturnale Petrusgeloof naar het abstracte - onder invloed van de mysteriestromen staande Joahanneïsche geloof - is een harde realiteit.
Een realiteit die zich duidelijk voltrekt in de serieuze kandidaat. Al hetgeen voorheen jaren nodig had om tot rijping te komen, voltrekt zich in deze mens in een oogwenk, binnen dagen of enkele maanden.
Dan ziet men hoe de "innerlijke kleine kracht" onhoudbaar naar buiten treedt. Het is de situatie van de achtste boetezang van de Pistis Sophia: de aeonen-trawanten liggen op de loer, wetende dat NU de "onaardse kleine kracht" van de kandidaat zich gaat declareren.
Maar de situatie kan ook zo zijn dat deze declaratie bewijst dat de kandidaat geen "kleine kracht" bezit, maar slechts een monster kan voortbrengen, dat ui t de diepten van zijn ikcentrale wezen omhoogstijgt.
Hiermee wordt een gedeelte van het Johanneïsche Openbaringenboek geschreven: "het beest stijgt uit de afgrond omhoog". De Apocalyps van het Johanneïsche Pad jaagt bij hen, die dit pad onrechtmatig betreden, "het beest uit de afgrond" omhoog!
Het is de eindsituatie der tijden: de declaratie van de werkelijkheid van de innerlijke mens. Het is de slotfase van het eeuwenlange omslaan van de bladzijden van het " boek der natuur. Individueel en gezamenlijk.
Een Johanneïsch mens, gekomen tot het inzicht van een abstracte, individuele ziele-religie wordt altijd geconfronteerd met het Openbaringenboek, in hèm zelf!
Kosmisch - de Aquarius-era binnengaande - (het tijdperk van Johannes) wordt de aarde en haar mensheid eveneens geconfronteerd met de werkelijkheid van het Openbaringenboek.
Johannes - die door Christus in het Pistis Sophia Evangelie: "mijn broeder" wordt genoemd - is een bevoorrechte, dat hij dit Boek der verschrikkingen en der innerlijke Verlichting, mag opslaan.
Zij, die hun voeten zetten op het Johanneïsche Pad zullen alras bemerken dat dit Openbaringenboek-in-henzelf, hen zal oordelen of zal verheffen tot grootse verten.
In deze Aquarius-era staan wij temidden van de gruwelijkheden der Openbaringen die vooral geaccentueerd worden door de heersende planeten van Aquarius: Uranus en Saturnus.
Maakt u zich even los van alle astrologische benauwenissen, ziet u het grootser, als u kunt!
Denkt u eens aan de klassieke mythologie waarbij Saturnus zijn Vader Uranus de wereldmacht ontsteelt.
Denkt u hierbij aan twee krachten: een mysteriekracht, geladen met zuivere trilling EN een versteende gebonden natuurkracht, loeiend van ijverzucht!
Beide planeten heersen over Aquarius;
Uranus begeestert de zuivere, spirituele Aquariusmens, Saturnus wurgt de zelfgenoegzame disharmonische natuurgebonden Aquariusmens.
Beide stromen herkent men dus ook in onze Aquarius-era.
Zoals in de elfde aeon van de Pistis Sophia-gang de kandidaat de sprong neemt van de saturnale vernietiging naar de mysteriekracht in het land der Abstractie.
De mensheid staat niet open voor een reine Uranuskracht, een mysteriestroom, maar daar de mensheid - als massa - disharmonisch, onrein is, vervalt zij tot saturnale neigingen, die in deze fase immoreel worden.
De mensheid staat nog niet op het Johanneïsche Pad, kent de verheven abstractie van het ziele-weten niet.
Niettemin gaat de tijdsontwikkeling verder en voltrekt de Aquarius-era zijn oordeel aan de mensheid.
Het gevolg is dat de opgave van de Aquarius-aeon in het Pistis Sophia-evangelie aan geheel de mensheid voorgehouden wordt, nl.: " het verlies van de kennis van het eigen wezen."
U moet deze woorden in hun spirituele diepte begrijpen en niet zoals de massa het vernietigende oordeel van deze woorden binnengaan. Het "verliezen van de kennis van het eigen wezen", wordt voor de onvoorbereide kandidaat een verschrikking, een bodemloze afgrond, een ongeremdheid, die ontaardt in immoraliteit.
Bij de oprechte kandidaat betekent het: zichzelf verliezen, opgaan in het zielewezen. Gelijk dit geschiedt in de elfde Boetezang van de Pistis Sophia.
Uranus als mysteriekracht IS niet immoreel, verschrikkelijk, maar hij wordt een oordeel zodra hij op onreinheid, ikcentraliteit stuit! Dan geschiedt, zoals de mythologie leert, dat Saturnus zijn Vader Uranus de macht ontsteelt.
Dan gaat Saturnus zich in een veld bewegen waar hij eigenlijk niet thuishoort! Zo wordt hij decadent, stikkende in arrogantie en zelfgenoegzaamheid, zich verbeeldende een "overwinnaar" te zijn, maar in werkelijkheid een versteende wordende, een kracht die zich concretiseert in alle vormen van immoraliteit. Hij jaagt de mens over de grenzen van zijn zelfbeheersing heen, "dwingt hem de kennis omtrent zichzelf te verliezen", op alle gebied, in wetenschap, in religie, in kunst, in politiek.
Zo ziet het er immers alom in de wereld uit?
Zij, die de leiding der mensheid in handen hebben, zwelgen in zelfgenoegzaamheid, in een ongeremd zelfbedrog omtrent de grens van het eigen wezen, de grens van de toelaatbaarheid.
Allen, die echter aan de top staan van de wereldhuishouding, en toonaangevend zijn op medisch, wetenschappelijke en religieus gebied, weten at zij doen!
Zij zijn daar niet voor niets gekomen in deze Aquarius-tijd waarin het bekende slot zich gaat herhalen.
Qua hun microkosmische gedisponeerdheid weten deze mensen en zij handelen, zoals dat in de elfde boetezang gebeurt: zij menen dat zij over de afgrond springen, maar zij doen het mentaal, gevoelsmatig niet!
En zij bedekken hun falen, door zich te verbergen in een aureool van verblindend vals licht, dat zij zelf aangestoken hebben!
Dat is de hoogmoed van de misdadige Saturnus, zich op de borst slaan, omdat hij "poortwachter" genoemd wordt. Misbruik maken van zijn positie en zijn macht over de onwetenden, die komen wenen bij de poort!
Het wereldgebeuren ligt in de macht van deze saturnale misdaad, uitgevoerd door de "oude ervaren zielen" die gefaald hebben toen het op de grote sprong tussen "zijn" en "niet zijn" aankwam. En zij zullen het lot aan de wereld en haar mensheid wederom voltrekken, zoals zij dit in het verleden eens gedaan hebben.
U kunt toch zelf tussen de regels in de persberichten doorlezen dat de wetenschap weet wat zij doet?
Dat de religieuze heersers weten wat zij doen?
Dat de medici - de leidende figuren weten dat zij falen moeten?
Dat de biologen de ondergang reeds bevestigen?
Men wèèt wat er geschiedt en toch gaat men door!
Omdat het grote boek-der-natuur bladzijde na bladzijde door de leiders der mensheid omgeslagen wordt en dit niet meer tegen te houden is.
De hoogmoedige saturnale mens, menende de macht van Uranus te bezitten, menende mysteriekracht te bezitten wil niet ophouden!
Hij is verblind door het eigen valse licht, en wordt meegesleept door "het verlies van de kennis omtrent het eigen wezen". Hij staat op een hellend vlak: alle kunstmatige afremmingen zijn geweken!
Men kan de bladzijden van het Boek der Natuur niet terugslaan! Iedere kandidaat die individueel komt tot het betreden van het Johanneïsche Pad binnen deze Aquarius-era, wordt direct beproefd op de ernst van zijn besluit. Dat is niet tegen te houden! Hij zal harde ervaringen moeten doorstaan, omdat hij gezegd heeft verder te willen.
En dit "verder" betekent altijd de overgang van het saturnale Petrusgeloof in het abstracte apocalyptische Johanneïsche geloof, dat mysteriestromen wakker roept.
Het "beest uit de afgrond" zoals het Openbaringenboek zegt, wordt door de Johanneïsche mens geprovoceerd. Hij zegt als 't ware: "Hier ben ik, ik wil je aanschouwen."
En dat kan hij alleen ongestraft doen wanneer hij, gelijk de Pist is Sophia, gehuld is in de onaardse lichtommanteling van zijn "kleine kracht".
Bezit hij die "kleine zielekracht" niet, dan wordt zijn provocatie hem tot een oordeel! Zoals u duidelijk in de boetezangen lezen kunt, de trawanten der aeonen storten zich als een helse vuurkracht op hem. En zij zullen iedere spitum lauficummaker tot één der hunnen maken, een saturnale aeon die loeit van afgunst op de mysteriekracht van zijn Vader Uranus!
Op dit Johanneïsche Pad zal de Johanneïsche kandidaat zijn "innerlijke kleine kracht" tegen de felle aanvallen van de woedende, afgunstige saturnale trawanten moeten verdedigen.
Hoe? Door in zichzelf in te keren. Zijn kleine kracht innerlijk binnen de stilte te verzamelen. Doet hij dat niet, wel, dan wordt de hel opengebroken. Want de orkaan van haat barst dan los, als een woedende tegenstander tegenover die onaardse "kleine kracht des lichts!"
De kandidaat moet werkelijk spiritueel sterke benen hebben wil hij - alleen op basis van deze "kleine kracht" - de sprong over de afgrond tussen het oude en het nieuwe Land wagen.
Doet hij dit op deze basis, dan openbaart de mysteriekracht zich aan hem als een innerlijke, geestelijke apotheose!
Misschien is het voor velen van ons die gewend zijn aan uiteenzettingen, toespraken en betogen, moeilijk om zich te verenigen met een innerlijke Stilte. U moet echter bedenken, dat de mensen die eigenlijk niet een spiritueel Pad betreden willen, altijd op de vlucht zijn!
Maar zij vluchten tot aan een grens, een vastgestelde muur: de ring van Saturnus. Dan is verder vluchten onmogelijk en komt de terugval, de herhaling binnen de natuurgebonden mogelijkheden. Ook zij die onvoorbereid het Johanneïsche Pad betreden, zullen deze botsing met de muur ervaren, als een foltering! Zij zullen het gevoel hebben op hun tenen te staan om de hemel te bereiken en toch deze niet te kunnen aanraken.
Dat is een gevoel van intense machteloosheid. En deze kan hen tot razernij brengen of tot volkomen ommekeer.
Die harde, een eerzuchtig mens uithollende machteloosheid, heeft de leiders der mensheid in zijn greep. Dan komen zij tot immoraliteit op hun eigen gebied.
En de onwetenden, de onkundigen huilen van radeloosheid.
Doch het saturnale beest, opgeroepen uit de afgrond van miljoenen ikcentrale Leeuwenkop-trawanten zal niet wijken, omdat het trots is op de eigen heerschappij.
Zo is de toestand momenteel in de wereld, zo is ook de innerlijke toestand van de falende kandidaat in de elfde aeon, de Aquarius-aeon. Immoraliteit is altijd een begeleidend verschijnsel van een ondergangsfase, zeggen de historici opgewekt. En lachen alle waarschuwingen weg. Omdat zij niet willen horen!
Het experiment met de gestolen mysteriekracht is immers fantastisch interessant? Denkt u hierbij maar aan al dat geëxperimenteer met de uraniumbestralingen.
Dit is ook terug te brengen op de mythische overlevering van de saturnale afgunst op de Uranuskracht. Doch de mysteriestromen làten zich niet misbruiken: hun onaardse kracht wordt tot een oordeel, zij zijn niet meer te beheersen door de hoogmoedige saturnale machten.
Immoraliteit is slechts mogelijk wanneer de ziele-kracht niet spreekt.
Wanneer de "kleine kracht der ziel" niet aanwezig is, en dus het beest niet kan worden bedwongen. In een eindperiode der tijden zal slechts de ziele-moraal overblijven, overwinnen. Deze ziele-moraal kan men niet huichelen, maar zij declareert zichzelf in de Apocalyps van de Johanneïsche mens.
Wij zeggen u nogmaals: het betreden van het Johanneïsche Pad is geen amusant tijdverdrijf, geen spel met vuurkrachten, maar dit Pad voltrekt zichzelf ààn de kandidaat in een zeer realistische apocalyptische declaratie!
U zult bewijzen uit welke kracht-impulsen u leeft: de saturnale, immorele, door afgunst vergiftigde levensstromen OF de mysteriestromen, die louter en alleen op een openbaring des Geestes aansturen.
De saturnale Aquarius-mens haat reine kracht-impulsen, die hem aanzetten tot verder gaan, want hij wil niet verder. U zult bemerken, dat wij u echter trachten te stimuleren door zulke kracht-impulsen.
Dat is niet om de gebonden saturnale mens te forceren, hem tot een explosie te voeren, want deze mens interesseert ons niet, omdat hij in werkelijkheid dit Pad niet wil gaan! Maar wij proberen door licht-impulsen de "innerlijke kleine kracht" van de Johanneïsche mens levend te houden. Opdat hij hierin moed vinden zal om alle beproevingen van zijn eigen innerlijke Openbaringenboek te overwinnen!
Dàt is onze bedoeling! En al wringt de saturnale mens zich in allerlei bochten, de mysteriekracht ziende en bespeurende, het zal ons niet beletten om de reine, oprecht trachtende Johanneïsche kandidaat het voor hem zo onontbeerlijke geestelijke voedsel toe te voeren,
Weest oplettend, Johanneïsche mens.
In het geweld dezer Aquarius-tijden voltrekt zich de beslissing - aan u, aan de wereld.
U zijt tot hier gekomen, er rest u slechts de Overgave aan de Innerlijke kleine kracht" in vertrouwen!
Praktiseer daarom de innerlijke bezinning, de stilte waarin u samensmelt, met de Zang uit het Nieuwe Land, opdat uw zielekracht sterk blijve en overwinne!