"Alles wat voorbijgaat is slechts een symbool."
Goethe
Een goddelijke therapie zou al-omvattend en al-genezend moeten zijn en het is verrassend te zien hoe een mens zichzelf kan genezen indien hij over geestelijke kracht beschikt.
We hechten nog te weinig waarde aan de in ons wonende kracht, we bouwen nog te veel op datgene wat van medemensen dan wel van buiten komt.
Het zelfgenezende medicament kregen we allen mee op onze weg door de natuur. Het is deze zelfgenezer die slechts behoeft te worden opgewekt door allerlei menselijke methoden, hoewel niet elke methode daarin slaagt.
De goddelijke therapeut bevindt zich in alle leringen, therapieën en methoden, die zich baseren op de ontvangst en die het onsterfelijke achter hun woorden en symbolen verbergt
Sinds de mensheid zich nmeer en meer losmaakte van een eeuwigheidsbron en zijn heil zocht in het voorbijgaande, in de materie, is er een ontevredenheid gegroeid, een onvrede die te wijten is aan het verloren gaan van het ongekende of het onbekende.
Zodra we iets kennen is het risico van vernietiging aanwezig of van het populariseren, hetgeen hetzelfde is.
De intellectuele wetenschap ontneemt ons het onbekende, het mysterie; daar waar dit mysterie wegvalt verdwijnt tevens het godsidee.
God is immers een kracht met een niet uit te spreken naam, de onuitsprekelijke en onbegrijpelijke. Indien we nog in zoiets geloven, hebben we een houvast dat niemand ons kan ontnemen.
Laten we niet vergeten dat het - (door het verstand) - begrijpelijke, altijd door mensen vernietigd kan worden.
Het is immers de angst van elke religieuze organisatie, dat concurrenten of ketters hun beweging kapot maken, omdat die beweging stoelt op leringen die te contrôleren zijn.
Het door mensen oncontrôleerbare, houdt altijd stand.
Niet voor niets zijn er zoveel sekten die schermen met oncontrôleerbare begrippen: met z.g. witte, lichtende of hemelse broederschappen, met mediamieke waarnemingen, met voorspellingen, met onsterfelijke goeroes die hen inspireren.
Een gewoon mens denkt al snel: O, wat interessant.
Een kritisch mens denkt: Dat zeggen jullie nu wel, maar wie contrôleert dit?
Een religieus mens denkt niets, maar aanbidt.
Niet voor niets is binnen zulke kringen ook altijd de kritiek verboden.
Een kritisch mens determineert en determinatie behoort tot een systeem van vernietiging.
Door de ontwikkeling van de determinatie word b.v. de holistische geneeswijze, dus het mens-omvattende systeem weggedrukt.
Wanneer we in vrede met onszelf leven, hebben we contact met ons innerlijke geheim.
We weten dan positief dat - zouden we het moeilijk krijgen - dit z.g. geheim ons erdoor heen zal helpen.
Het is hetzelfde geheim dat mensen sterk - zonder houvast naar buiten - kan laten staan. Het is hetzelfde geheim dat iemand wijs maakt, kracht schenkt, dan wel beschermt, tegen depressies b.v.
Van oudsher wist men dat er een geheim was, een groot ondoordringbaar, onaantastbaar Geheim, dat de gehele schepping draaiende hield.
Nu noemen we dit ouderwets, want de wetenschap is hard op weg ieder geheim te ontsluiten of, anders gezegd, te ontluisteren.
Vandaar dat dan de mening post vat: Er is niets meer om voor te leven, noch om naar te zoeken, alles is bedrog.
Toch is er een enorme nostalgie naar de oude tijden, waarin het "geheimenis" de mensen bezielde, ook de religieuze groepen bezielde.
Het gaat nl. om een geheimenis dat niet door mensen is uitgevonden, en dit goddelijke geheimenis is iets heel anders dan het verheimelijken van dingen, die er niet zijn, hoewel die er zouden moeten zijn.
Doordat meer en meer het geheimenis door de wetenschap werd benaderd en velen dit naderen van het mysterie niet kunnen verwerken, kwam in de plaats van het goddelijke Geheimenis, het verheimelijken met behulp van graden en beloningen.
De geheimhouding is een popularisatie van het mysterie.
Het mysterie was in alle tijden de onzichtbare, ongrijpbare essentie die de diverse sekten in stand hield.
Het mysterie was de kern van de alchemie, de kern van de theosofie, en de kern van de islam en de kabbalah.
Kortom., alle bonafide oude leringen draaiden om het mysterie en hierin kwam een breuk toen de popularisatie kwam.
Het populariseren ontkent nl. het mysterie.
Het mysterie ontkomt, als Bron, aan popularisatie, doordat het goddelijk is, maar het begrip "mysterie" wordt ontkracht, doordat men denkt dat er nu niets meer te weten dan wel te ontdekken valt.
Door deze denkwijze schuift men het aloude Mysterie terzijde, zeker de intellectuele mens, terwijl de onwetende meent het mysterie te hebben doorgrond als hij van alles en nog wat kan bewijzen. Maar HET Mysterie is dat ondefinieerbare, ongrijpbare, onuitsprekelijke Iets, dat elkeen innerlijk kan voelen en dat tijdens een samenzijn binnen komt zweven, indien men b.v. op eerbiedige wijze zich met het Licht, God of het Mysterie bezig houdt.
Het is Datgene dat samenbindt en Datgene dat scheidt.
Het is Datgene dat geneest en dat bij afwezigheid ziek maakt.
Het is Datgene dat sommigen zekerheid geeft en anderen provoceert.
Het is Datgene dat vrijwel elke beweging nabootst door ingewikkelde theorieën, verheimelijking, beloning en verdeemoediging.
Het is Datgene waar de wetenden binding mee houden - wat er ook gebeuren moge - en het is Datgene waar de ware zoekers naar zoeken, doch hetgeen ze pas vinden als ze ophouden met overal te zoeken en leren alleen te zijn met zichzelf en te ontvangen.
Geen intellectueel mens is gevoelig voor ontvangen, want hij zoekt.
De goddelijke therapie fundeert zich in het ontvangen.
De Zohar en de Kabbala baseren zich, zoals hun namen aanduiden, op de Luister en de Ontvangst.
Dit weten we eigenlijk intuïtief, en ook de georganiseerde godsdiensten weten dit, want menige lering baseert zich op de "ontvangst" van hun oorspronkelijke leider.
De ontvangst van een boodschap van een goeroe, een engel, een goddelijk licht, een doorgave. En het gewone volk valt op de knieën, want dit ontvangt zulks niet.
Is dat zo?
Zijn wij, het gewone volk, te dom, te onwetend, te laag van bewustzijn om de goddelijke kracht, de therapie Gods, te ontvangen?
Zijn we te afgestompt om iets door te krijgen, dat boven alle menselijke begrippen uitstijgt?
Dat leren ons immers onze z.g. leiders?
Voelt u waar de schoen van de vermaterialisering wringt?
Voelt u waardoor het komt dat we georganiseerde "spiritualiteit" hebben, als we dit nog spiritualiteit kunnen noemen?
Er is een kunstmatige kloof geschapen tussen degenen die z.g. "ontvingen" en de toehoorders.
Er is een kunstmatige afstand opgeworpen, doordat het Geheimenis en het verheimelijken vereenzelvigd werden.
Er is een organisatie opgebouwd doordat, door de navolgers, de z.g. geroepenen afgescheiden werden van hen, die nog geroepen worden, hoewel een direct contact tussen hen zegenend zou werken, zegenend voor het mysterie, maar beslist niet zegenend voor de organisatie. Zegenend voor het werken van een goddelijke therapie, maar beslist niet zegenend voor de commercie.
De spiritualiteit die hetzelfde is als het Mysterie, is nl. bereikbaar voor iedereen, die dit waardig is.
Die waardheid wordt beoordeeld door het Mysterie zelf, NIET door de medemens. De medemens verheimelijkt via organisaties de z.g. geheimen voor de z.g. waardigen.
De innerlijk waardigen ontdekken dan dat zij misgegokt hebben, omdat er geen sprake is van Mysterie, maar slechts van een verheimelijken van dogmatische leerstellingen.
Het Mysterie beschermt zichzelf, maar beschermt eveneens zijn bezitters.
Het Mysterie heeft het zwaard niet nodig om zich te verdedigen, het onttrekt zich aan vervolging, vandaar de strijd die Het ontketent bij de zoekers, bij de hebzuchtigen en de jaloersen.
Het verheft zich boven dit alles, zoals iedere mens die Het kent, zonder het te willen, ongrijpbaar, edel, dan wel verheven wordt, niettegenstaande zijn bescheidenheid.
Als je iets bezit dat de ander graag wil hebben, word je een vervolgde en als de ander dit met geen mogelijkheid kan grijpen, word je een gehate. Dat is klassiek. Vanuit deze klassieke levensinstelling groeiden de religieuze bewegingen, maar groeiden eveneens de ledigheid, de popularisatie, het: uitpraten zonder de stilte te kennen.
Hieruit ontstond de onmacht en de onkunde omtrent de wezenlijke kracht in iedere mens. Laten we niet vergeten dat onze onmacht steeds meer uiterlijke hulpmethoden op gang brengt.
De veelheid onttrekt het Mysterie aan het oog.
Het eindige vindt steun in het oneindige en het oneindige verliest zich in het Mysterie.
Niemand, geen enkele tijdelijkheid, geen enkel symbool, kan bestaan zonder zich te wortelen in het oneindige.
Dat is ook de reden waarom sommige leringen blijven bestaan, sommige symbolen blijven imponeren, sommige boodschappers blijvend worden geciteerd. Door vrijwel iedereen, ongeacht de kritiek.
Eeuwigheidswaarden zijn immers onvergankelijk?
Het eeuwige is ondeelbaar; het IS, zoals het atoom, onsterfelijk en onsplitsbaar.
Denk hierbij aan de alleroudste opvatting omtrent de godheid Atoûm.
Het atoom als eeuwigheidsprincipe bergt het Mysterie in zich en datzelfde mysterie bevindt zich in ons, als atoom, als ziele-atoom.
Als ons atoom, tegen alle logica in, reageert op een trilling van Atoûm, zijn we helemaal, als persoonlijkheid, verrast, overweldigd, als door de bliksem getroffen.
We hebben deze beroering niet in de hand, dat irriteert ons, dan wel het provoceert ons, of het animeert ons.
Er is een oncontrôleerbare verbintenis tussen het oneindige en het eindige, en deze verbintenis ondergaan we soms aan den lijve, in het tijdelijke. En het tijdelijke, dat zich verheven heeft tot goddelijkheid, zoals het intellect, of zoals de techniek, of zoals de mathematica, irriteren zich, omdat zij WETEN dat ze iets missen dat ze zouden KUNNEN bezitten.
Het lijkt, alsof wetenschap en Mysterie elkander heden nauw vervolgen, alle andere vervolgingen in de historie lagen tussen de organisaties en de dienaars van dit Mysterie.
Nu raakt men aan het Mysterie zelf.
Wetenschappers, die het ondergaan en daardoor hun wetenschap vervolmaken.
Technici, die de oneindigheid ontdekken en daarvoor hun apparatuur dankbaar zijn, maar het wel als onvolmaakt gaan beschouwen.
Medici, die zeggen voor raadsels te staan, maar soms - niettegenstaande de irrationaliteit - daar dankbaar gebruik van maken.
Het Mysterie provoceert onze materiële tijd en het lijkt door zijn eigen "bewijzen" de mensen wakker te willen schudden, hen het verschil te laten zien tussen dat Geheimenis en het verheimelijken.
Hen van deze dwaasheid der imitatie af te willen brengen door menigeen te confronteren met de ongrijpbaarheid van het Mysterie; individueel, iedereen, ongeacht zijn positie in welke beweging dan ook, ongeacht de menselijke maatstaven.
Het Mysterie gedraagt zich heden als een goddelijke therapie, omdat het velen geneest van het idee als zou alleen dit leven, met zijn symbolieken, zijn wetten en zijn organisaties, bepalend zijn voor de beoordeling van het individu.
Men ontdekt zijn eigen individualiteit en dat is het begin van het ontdekken van het eigen Mysterie. Het innerlijke Mysterie weerspiegelt zich immers in heel de mens? In zijn organisme, zijn denken, zijn reacties en zijn zielebewogenheid?
Het Mysterie, het oneindige, kan nooit worden geloochend, en we zijn op de terugweg. We wijn op weg om de eindigheid weer vast te maken aan de ONeindigheid.
En deze ONeindigheid beweegt zich buiten alle menselijke begrippen, buiten bewegingen, maatstaven, menselijke wetten.
De Oneindigheid leeft in ieder mens apart, in de hoeveelheid die deze mens aantrekt of toelaat, de hoeveelheid die hij WENST te ontvangen.
Het gaat nog steeds om de ontvangst, elke therapie is afhankelijk van de ontvangst. Elke therapeut is afhankelijk van zijn eigen ontvangst. En deze ontvangst is niet aan te leren, vandaar het verschil in therapeuten en in mensen.
Over die ontvangst discussieer je niet, die stel je niet bloot aan popularisatie.
Een ontvangst is als een gave, je werkt met die gave, maar de "informatie" die je die gave bedeelde gooi je niet op straat.
En hier komt dan de verleiding tot de verheimelijking.
Gappen van andermans gaven en verheimelijken dat je deze gegapt hebt. Dat is toch "bon ton" op alle gebied?
Daar hebben we toch de patenten (registratie) voor?
Zover dat mogelijk is worden de begaafden beschermd, alleen de spiritueel begaafden zijn vogelvrij verklaarden, want spirituele gaven kan men moeilijk registreren.
Bovendien zijn de spiritueel begaafden een apart soort mensen: zij bieden hun spiritualiteit niet te koop aan. Elke spiritueel begaafde weet, dat spiritualiteit verdwijnt, zodra het te koop wordt aangeboden. Gepopulariseerde dan wel vermaterialiseerde spiritualiteit bestaat niet.
Het Mysterie kan zich tijdelijk gevangen geven aan een kleed, maar Het bepaalt zelf welk kleed en Het bepaalt hoelang Het zich daarin wil kleden. Het kan gaan en komen wanneer het wil, zoals Het gaat en komt in ons eigen kleed, ons lichaam.
Als Het gaat, laat het altijd een herinnering achter, daarop teert dan het kleed totdat ook de herinnering verdwijnt en dan krijg je dat citeren van herinneringen en van herinneringen van herinneringen. Daarmede voedt zich dan de onwetende of de ongeïnteresseerde, de wetende accepteert dit beslist niet.
Je kunt jezelf heel lang vleien met de idee dat je goddelijke voeding ontvangt, omdat je het Mysterie niet wenst te zoeken op ongebaande wegen, die moeilijker zijn dan alle andere. De vrijheid is het moeilijkste daar waar de mens vrij IS.
Dan worden de onzichtbare wetten direct aan hemzelf voltrokken, zonder menselijke afzwakkingen, zonder bedekkingen.
De goddelijke therapeut werkt direct met zijn schepsels samen, beslist niet INdirect, zoals vrijwel alle leiders ons willen suggereren.
Waarom zou Hij dat doen? Omdat Zijn Licht te sterk voor ons zou zijn?
Wel, hij is capabel genoeg om dit dan af te zwakken.
Krijg je in het leven niet eerst altijd een waarschuwing voordat de harde therapie inslaat?
Tallozen die zelf een glimp van het Mysterie hebben ervaren, weten dat dit zich direct met de mens in verbinding stelt. En dit Mysterie bepaalt zelf of deze mens daarvoor waardig is, dat behoeven die, door zichzelf aangestelde, vertegenwoordigers NIET te doen.
De mens, als Zijn schepsel, kan met Hem spreken indien deze mens dit wenst en indien dit nodig is.
Slechts deze overtuiging moet opnieuw wakker worden na eeuwenlange tegengestelde suggesties.
Het krioelt momenteel van de therapieën, op alle gebied, niettemin blijven de mensen, met betrekking tot Het Mysterie onwijs, omdat deze onwijsheid voortkomt uit de eigen - vermeende - onmacht.
Wij worden ontkracht door allerlei manipulaties en het enige wat we moeten doen is die ontkrachting volledig uitdoen.
Hoe?
Door te geloven, op eigen gezag, in Het Mysterie.
Door te beseffen dat Atoûm werkt in het atoom. En dat atoom zijn wij, u en ik.
Bereid zijn voor de ontvangst dan komt vanzelf de luister.