Wij naderen steeds meer het doel van ons gemeenschappelijk arbeiden, waarmee wij willen zeggen dat ons ideaal concreter wordt en dus neerzinkt in onze stofsfeer om door ons te kunnen worden benaderd.
Dit houdt echter in, dat het vermaterialiseerde ideaal altijd een opvolger moet hebben in de etherische sfeer, wil ons arbeiden een vergezicht, een uitzicht hebben.
Zodra een gedeelte van ons ideaal verwerkelijkt wordt, met ons samensmelt moet er direct een hoger beeld zijn dat ons door zijn aantrekkingskracht verheft boven deze stofsfeer.
Wanneer een groep mensen zijn ideaal uitdraagt, dreigt het gevaar dat het ideale beeld verstoord wordt door de aanvallen uit de materie, en door de stoffelijke bezoedeling. Kent dit ideaal geen opvolger in de etherische wereld, dan verstart de groep in haar verstoffelijkte ideaal, en alle bezoedelingen der stof zullen de groep eveneens treffen.
Wil een groep mensen echter iets bereiken, dan moet er een ontmoeting plaatsvinden tussen hun ideaal en henzelf. Het gevolg kan zijn: optrekking uit de stof via het ideaal, of vernietiging van het ideaal door de stof.
Daarom naderen wij een gevaarlijk punt: wij willen toi realisatie overgaan, mede door de astrosofische leringen, waardoor wij de Poort doorgang in onszelf zullen trachten te ontdekken. Daaruit kan volgen dat de kandidaat die Poort doorgaat, als verwerkelijker, of hij gebruikt zijn kennis om die Poort vastbesloten toe te sluiten, uit angst, uit onwil, uit verbijsterende zelfontdekking.
Wij zijn ervan overtuigd dat de weg die wij betreden hebben ons de hoogste Verwerkelijking kan brengen! Deze overtuiging putten wij uit de aanraking van een vibratie, van een tot nu toe onbekende trillingssnelheid, die steeds nader komt. Het is alsof wij, langzaam maar zeker, voortgaan, opgaan tot een ontmoetingspunt en waar dat zal liggen hangt van onszelf af!
Het kan in die eigen innerlijke etherische wereld der Geestelijke Stilte zijn, of het kan in onze persoonlijkheid liggen, temidden van de chaos, waardoor kortsluiting zal ontstaan in ons wezen. Daarom moeten wij langzaam, voetje voor voetje dit gladde ijs betreden.
U moet zich voorstellen dat wij een onafzienlijke bevroren watervlakte overgaan, terwijl het ijs broos is en direct kan breken bij een onbeheerste handeling.
Wij mogen niets anders doen dan ons bepalen bij het volgende stapje en al die tijd moeten wij ons onbeweeglijk houden, blijft die brute persoonlijkheid, die onwetende, die dwingende en sterk willende, verborgen.
Hij moet verborgen blijven en door confrontatie met de Geest moet hij tot inzicht komen en zijn "streben", zijn geaardheid opgeven. In de onbeweeglijkheid van de Grote Stilte gaan wij deze riskante weg bewandelen en door dit bewandelen veranderen wij.
Dit heet het achtvoudige Pad.
U zult wellicht bemerkt hebben, dat deze Weg een zekere verademing brengt, hoezeer wij er ons ook van bewust zijn dat er gevaren dreigen. U zult bemerkt hebben dat wij door de onafzienbare berg van leringen heendringen, en dan een Nieuwe Wereld zien, waarin de Stilte en de eenvoud heersen.
Heeft u er wel eens bij stilgestaan, dat Christus en Boeddha geen ingewikkelde leringen gebracht hebben, maar dat hun zogenaamde volgelingen de verwarring brachten, en de denk-kronkels?
In de oervorm staat nog altijd de eenheid, de onverdeeldheid, de eenvoud van het alles omvattende Zijnde, te stralen als overwinnaar!
Het is onze opzet wederom terug te keren tot die oervorm, en hoe verder wij dan komen des te meer leringen, overwegingen, bespiegelingen, filosofische stellingen ineen zullen storten. Wij laten de volgelingen, de verbeteraars van de Oer-Waarheid, achter ons en wenden ons tot deze Oer-Waarheid zelf.
In zover wij daartoe in staat zijn! Dat is nu die wandeling over dat broze ijs! Iedere verkeerde beweging kan dat ijs doen barsten en het ongeluk is geschied, het vergezicht wordt verduisterd door de val in de diepte!
Daarom worden wij onontkoombaar geplaatst voor onze eigen levenshouding. Die levenshouding wordt verantwoordelijk voor het ontsluiten van de wijdsheid der verten! Men kan beslist niet ongestraft het ijs betreden en zich niet houden aan de universele voorwaarden!
De ontmoeting tussen het hoge Spirituele Ideaal en onszelf moet geschieden in een spirituele innerlijke Tempel, wil het ideaal zijn Geest behouden! Zo niet, dan vervlakt het, gelijk alle idealen der mensheid.
U kunt zeggen: de verwerkelijking is ons Ideaal!
Maar die verwerkelijking moet geschieden in de etherische wereld, zowel als in de stoffelijke wereld, wil de harmonie en de heiligheid van de Acht gestaltenis nemen.
Voor alles moeten wij de Reinheid van de maagdelijkheid bezitten tegenover dit dialectische leven wil de verwerkelijking plaats vinden.
Daarom spraken wij u over de harmonie van de zeven Gemeenten in u, het terugkeren tot de oer-staat der onbezoedeldheid, het allereerst terugkeren tot de dertiende aeon, waar wij het Eerste Begin vinden.
Het is het uitbreken, uit die ommuring van de zeven planeten en hun dienaren, de zodiakale tekens, om wederom te staan in het zuivere middelende Veld, de dertiende Aeon of het Paradijs!
En u weet, zoals wij eens zeiden, in dit Paradijs staat de Levensboom opgericht: de oorspronkelijke Caducéus van Hermes, waar omheen de slangen zich in harmonie samenvoegen, zodra deze slang of slangen de harmonie niet meer bewaren, worden zij oorzaak van een hernieuwde val, het slangenvuur is dan een giftig vuur geworden.
Wanneer wij tezamen dit Pad der Acht betreden, dan gaan wij de slangen in hun oer-positie herstellen, en deze slangen kunnen onze dienaren worden of ons, zo wij niet geleerd hebben, terugsturen tot de Chaos, de gevangenis der zeven Demonen in.
Daarom noemt men dit Pad der Acht een gevaarlijk Pad: het hanteren van dit slangenvuur, of van deze slang, die wederom de Acht moet gaan vormen, is een riskante onderneming voor iedere onwetende, en iedere flanerende kandidaat.
En wij zeggen u nogmaals: wij naderen het begin van de Verwerkelijking en daarom moeten wij allen doordrongen worden van de ernst van deze opgave!
Het gaat nu niet meer om het: graag willen, maar het gaat binnenkort om het: ziedaar wat u gewild hebt, wordt aan u voltrokken.
Wij kunnen het u daarom niet dikwijls genoeg zeggen: iedereen die deze grootse verwerkelijking wil voltrekken buiten de alomtegenwoordigheid van de Stilte des Lichts, zal bitter teleurgesteld worden, op z'n minst!
Het kleed der Bescherming moet u aannemen en niet uit eigen-wijsheid, of arrogantie negeren! Dat gaat u uw innerlijke rust en vreugde kosten! En dat zal uw leven zeer negatief gaan beïnvloeden!
Het gaat er ons hier niet om velen een leer bekend te maken, maar het gaat er ons nu om de weinigen toebereiden verder te brengen! De intensiteit van de spirituele Stilte opent voor ons de Poorten van Saturnus, en schenkt ons de Wijsheid uit het Nieuwe Land.
Deze toegangspoort bevindt zich IN onszelf, maar de wisselwerking tussen de groep en de werkers bevordert een gemeenschappelijke openstelling, die de kracht van de groep-als-geheel ten goede komt.
Juist in het komende Mercurius-jaar kunnen wij de vruchten van onze arbeid plukken, mits wij Mercurius omzetten en tot zijn oer-opdracht terugvoeren: de bemiddeling tussen stof en Geest. Binnen de Stilte der Oer-Harmonie vergeet Mercurius zijn beweeglijkheid, zijn onrust, en ontplooit de vergezichten van een Nieuw Denkvermogen. Zo wordt hij tevens degene, die mede het lood van Saturnus omzet, het laatste bolwerk, voordat de Poorten springen!
Wij gaan onze Weg op de tast, met ons verrijkte zielebewustzijn tasten wij de omgeving van de weg af, gelijk aarzelende, proberende mensen op het broze ijs.
Daarom zien wij in de kandidaat liever een voorzichtige aarzeling, die met enige bemoediging overwonnen kan worden, dan zelfverzekerde overmoed, die steeds doorbroken moet worden, alvorens deze kandidaat de eerste voet op dit Pad zet.
Het Enige Universele Geheim, waarover geen enkele religieuze beweging beschikt, ligt achter de sluiers van de dertiende aeon.
Dit geheimenis wordt benaderd en ontsloten door hen, die langzaam vooruit komen, dat is toch logisch, nietwaar?
Zo de kandidaat achterom ziet, mist hij een blik op dit ontsluierende geheimenis en hij geraakt in een tijdelijke duisternis! U zult uw blik dan ook altijd voorwaarts gericht houden, kandidaat, opdat niets u ontglippen kan van dit grootse Geheimenis. Maar dit ene, alomtegenwoordige Geheim hebben alle hunkerenden en spirituele leiders gezocht, maar slechts zij weten en wisten het, die onbezoedeld, vrijwillig uit de Dertiende Aeon nederdaalden om de aanwezigheid van dit Geheim bekend te maken.
Nu moeten wij niet gaan discussiëren en overwegen: Wie bezat dit Geheimenis, wie kende dit Geheimenis, wie ging vrijwillig terug in de Chaos?, want daar zullen wij nooit achter komen, zolang wij niet dezelfde vibratiesleutel bezitten als zij, die vrijwillig kwamen!
Eén ding staat onomstotelijk vast:, zij bezaten de Kracht van de Eenheid, als Bron van Arbeid, en als Heiliging hunner volgelingen. Deze eenheid mèt het Licht, in het Licht, in henzelf en rond henzelf is gelijk aan de levensadem van de grote Stilte. Denkt u hier even aan Apollonius van Tyana, die na jaren van Arbeid terugkeerde tot deze Stilte om zichzelf te sterken!
Men kan u, wanneer u deze Stilte bezit en daarmede een Bron van Kracht maar op één manier treffen, en dat is u zo bezig houden, u zodoende zo te ontkrachten, dat u deze Stilte verliest! Dat zal dan ook de opzet van de tegenstanders zijn: u uit uw innerlijke Evenwicht stoten, u de disharmonie injagen, en daarmede het gevaar van een verdrinkingsdood, in de verwarring, tegemoet!
U stimuleren tot explosies, onbeheerstheid, innerlijke onrust, opdat u de éénheid van uw Kracht verliezen kan! Begrijpt u nu waarom wij zo dringend voor dit komende Mercuriusjaar aanraadden: zoek de wereld der Stilte, opdat u onaantastbaar worden kan?
Al die verschillende meningen van de volgelingen van Christus, van Boeddha, van Lao Tse, van alle Ingewijden is het gevolg van het verlies van de Eenheid, begrijpt u?
Door het verlies van deze spirituele Eenheid verspreidt zich het modderige water aan de voeten van de kandidaat op het broze ijs en hij voelt de zekerheid onder zich wegzakken. In die veelheid van opvattingen en leringen is de Oerkern moeilijk te hervinden, men raakt te snel verward in de meningen, die zowel het hart als het hoofd kunnen beïnvloeden.
Slechts het contact met de Oer-Eenheid, de Oerbron, brengt verlossing, en helderheid, en inzicht, en innerlijke doorbraak. Daarom kunnen wij slechts voor hèn iets doen, die bereid zijn dit contact te herstellen. En die ook bereid zijn daarvoor enige offers te brengen!
Hoeveel offers getroost u zich omwille van een materieel doel?
Is zulk een doel u dan heiliger?
Tot hen zeggen wij - in vriendschap - wat doet u dan op een spiritueel Pad tot Verwerkelijking?
U bent toch vrij om de brede weg te kiezen?
Met verlangen en hunkering alléén komt u er niet!
U moet willen en offeren.
Zo niet, dan is er geen mogelijkheid om iets te bereiken in de ware zin des Geestes. Nu wij de Verwerkelijking zien en gevoelen naderen, komt dus de eis van de offerande!
Wel, zo u kandidaat wilt zijn op dit Pad der Heiliging: aan U het antwoord!