Daar de Egyptische Tarotkaarten de gehele involutie en evolutieweg van de mens symboliseren, betekent het voor de zoekende mens een stimulans zodra hij ontdekt dat zijn eigen levensweg gelijke tred houdt met de Tarot.
De moderne manie om met deze Tarotkaarten te voorspellen is niet anders dan een uiting geven aan een innerlijke onwetendheid en ledigheid.
De Tarot is een beeldende goddelijke wijsheid. met deze wijsheid speculeert men niet noch misbruikt men haar om een vulgaire nieuwsgierigheid te bevredigen.
De Tarot was eens het bezit van de ingewijde priesters; de omwenteling der tijden banaliseerde haar wijsheid zoals dit met veel verheven kennis gebeurde.
Alle woorden, alle cijfers, vele tekeningen, spreuken, brokstukken uit volksvertellingen, legenden en mythen zijn nagelaten erfenissen uit de periode waarin de Lichtzonen op aarde neerdaalden.
In deze symboliek huist de herinnering aan het voorbijgegane, oorspronkelijke leven, aan zijn wijsheid, zijn wonderen, zijn werken.
Verlies van de oerherinnering noopt de mens tot het spel met deze diepe waarden en het is een teken onzer tijden dat vrijwel overal dit spel der onnozelen wordt gespeeld.
Het is niet zo lang geleden dat velen het zondig vonden om het Tarotspel in huis te hebben; er rust een vloek op de kaarten, zo meende men.
En deze gedachte is niet zo heel verwonderlijk, want de kaarten komen uit een ver verleden, waarin de "vloek Gods" de zondvloed over de mensheid uitriep. Waarin vuur en water elkander bestreden en waarin, volgens de legenden, de leiders der wereld zich tegen God verzetten door het atoom te splitsen.
Deze "leiders" zouden destijds gezocht moeten worden onder de zigeuners.
Vandaar dat de volksmond waarzeggerij, Tarot, zigeuners en magie onder één noemer rangschikt.
Moderne mensen zijn anders, intelligenter, zo denkt men en dus wordt alle kennis omtrent Tarot, magie, waarzeggerij met een korreltje zout genomen en maakt de weg vrij voor elk experiment.
In deze experimenten staat veelal de sexualiteit centraal.
Is dit toeval?
Eva, de moeder der generaties, speelt een hoofdrol in allerlei speculatieve wetenschappen.
Heksen en waarzegsters, profetessen en kruidenvrouwtjes hadden in vroeger tijden een slechte naam: duivelsgebroed!
Dit is niet alleen te danken aan de fanatici onder de dogmatische christenen, maar het is vooral te wijten aan de rol die de vrouw in de loop der eeuwen in wereld en religie heeft gespeeld.
De huidige volksmond vertolkt slechts een echo van een oorspronkelijke kennis en daar het overgrote deel der mensheid mank gaat aan inzicht en waarachtige kennis baseert zij haar handelingen op uiterlijke uitspraken.
Vervolgingen, doodstraffen en pijnigingen van hen die anders dachten dan de dogmatische christenen zijn een bekende methode om op dictatoriale wijze zijn eigen idee ingang te doen vinden.
Doch meen niet dat aan deze vervolgingen een einde is gekomen.
Slechts de methoden veranderden.
Nog altijd heerst het recht van de sterkste.
Lastige vragers, opposanten, autonome denkers kunnen zich beter in de schaduw verbergen, want er is altijd wel een dominerende figuur, groepering of religie die hen op de een of andere wijze de mond wil snoeren.
Het is vanzelfsprekend dat Eva, als de belichaming van de verbeeldingskracht, intensiever met het onzichtbare gebied in verbinding kan staan dan Adam, die op de denkkracht is aangewezen.
De onwetendheid en de hoogmoed van Adam ontkennen de kennis van Eva.
Daarom kwam het tot vervolgingen.
De vergiftigde verbeelding van Eva echter en haar onmiskenbare macht brachten handelingen voort die kunnen wedijveren met de wrede vervolgingsmethoden van Adam.
De man haat de macht van de vrouw, de vrouw haat de kennis van de man.
De wereld is hun arena en de onnozelen, de onwetenden, de argelozen zijn hun slachtoffers.
De man gedraagt zich in een leidende positie volkomen anders dan de vrouw.
Dit is duidelijk te zien in de religieuze bewegingen.
Religieuze bewegingen die door vrouwen of een enkele vrouw worden geleid zijn meestal afgestemd op maanmagie; de zichtbare leiding behoeft niet in de handen van een vrouw te berusten, maar vrouwen kunnen een man kiezen die ondergeschikt aan haar is.
U zult dit waarschijnlijk eveneens herkend hebben in de regeringsverkiezingen van de diverse landen.
Een door vrouwen gekozen leider is gevoelig voor hun macht, hun fluïdum.
De vrouw krijgt steeds meer macht in politiek, in de religie, in de gehele wereld.
Nog niet overal openlijk, maar niettemin duidelijk waarneembaar.
Na jarenlange heerschappij van het intellect treedt de emotionele kant der mensheid naar voren; mystieke godsdiensten, dweperij met een legendarische figuur (vooral met een man), meesters die door vrouwen aanbeden worden; meditaties en afhankelijkheid van een oppermachtige leider, dit zijn de verschijnselen die bij Eva horen.
Eva, de vrouw, roept om erkenning, om zelfstandigheid, om macht.
Doch de ingeschapen polarisaties kunnen nooit worden om-geturnd.
Als Eva haar aangeboren aanleg onderdrukt, misbruikt of negeert wordt zij abnormaal en het zal niet de eerste keer in de historie zijn dat zoiets voorkomt: de heerschappij der priesteressen bracht ook exaltatie, wreedheid, krankzinnigheid.
Aan alles komt echter een einde.
Deze "ontwaking" van Eva is een voorbijgaand verschijnsel en ook dit verschijnsel berust op onwetendheid, naijver en machtswellust.
Adam, de man, heeft lange tijd de gaven van Eva, de vrouw, gehaat, met als reactie heksenvervolgingen, toverkollen-obsessies; nu haat Eva, de vrouw, de agressie, de hoogmoed, de betweterigheid van Adam gezien het resultaat van zijn handelingen en Adam, de dictator, wordt vervolgd: een andere tijd, daarom met andere methoden.
Over enkele jaren, nadat Eva weer bewezen heeft dat zij er ook geen spaan van terechtbrengt probeert Adam weer het heft in handen te nemen.
En dit gaat zo door, een op- en neergang, wentelingen van het wiel, maar het heeft niets te maken met de verborgen wijsheid, zoals deze in het Tarotspel is neergelegd.
Eva en Adam spelen met uiterlijke kennis en bezoedelen alles met hun vingers omdat zij onwetend zijn gebleven en daarom, zo zegt God in het Henoch-boek, zijn zij vervloekt.
Binnen de eerste tot de zesde Tarotkaart ziet men de weg van Adam en Eva, een speurtocht naar de verloren schat en maar al te dikwijls een belachelijke vertoning zodra Adam zijn hoogmoed bespeelt of Eva haar sensuele verbeelding tentoonspreidt.
Uit de verbintenis van deze Adam en Eva, deze mannen en vrouwen, komen vele huidige godsdiensten voort die eveneens in de vervloeking gebannen liggen, d.z.w. zo lichtloos zijn.
Als men de diverse tijdschriften leest kan men zien hoeveel nieuwe, op de maar geïnspireerde leringen, hun intrede doen.
Te veel om op te noemen.
Vele komen uit de Verenigde Staten, het land waar nieuwsgierigheid en de verscheidenheid duizelingwekkende en gevaarlijke hoogten hebben aangenomen.
Een nieuwsgierigheid en een versplintering, een oppervlakkigheid en een zinloosheid die een chaos vormen.
Niettemin luistert en oriënteert de wanhopig zoekende mens zich graag, met alle gevolgen daaraan verbonden.
Alle soorten kaartspelen, mythische, occulte, druïdische, Egyptische, Indische, middeleeuwse, overstromen de markt, omdat de mens nieuwsgierig geworden is, een nieuwsgierigheid die voortkomt uit een ledig innerlijk en die niets te maken heeft met spiritualiteit.
De krachten van Eva: waarzeggerij, profetie, speculatie, mediamieke magie, mystieke meditatie heersen over een groot deel der wereld. Een reactie op de lichtloze, hermetisch afgesloten intellectuele kennis van Adam.
Het hart vraagt andere dingen.
Het hart der wereld, het hart der mensheid, het hart van het universum, de zon, en het hart van het individu zijn ziek.
Ziek door ontbering.
De zon toont abnormaal veel zonnevlekken: een reactie op de spanningen in het universum.
De mens lijdt aan een overmaat aan hartziekten: spanningen in lichaam en ziel.
Adam, de heerschappij van de man, maakt het hart ziek; Eva, de heerschappij van de vrouw, maakt het hoofd ziek.
Om Eva te volgen moet men het hoofd verliezen, nietwaar?
Om Adam te volgen moet men de hersens goed bij elkaar houden.
De huidige tendens in de politiek en in de religie voert de mens naar een explosie. Dat is niets nieuws, het is slechts een herhaling.
Maar nog nooit tevoren was de natuur zo vermoeid, zo oververzadigd van het gif, etherisch en stoffelijk.
Men behoeft geen pessimist te zijn, noch een ongeluksprofeet om de tekenen der tijden te herkennen.
Zij, die profiteren van de onrust dezer tijden zijn onevenwichtige, laksen, willozen, gemakzuchtige mensen die overal hun eigen voordeel in zien.
Nuchter, helder denkend kan de observerende mens beredeneren waar het zo dikwijls voorspelde einde zal liggen en hoe het zijn zal.
Er zijn altijd mensen die beweren "dat het wel weer goed zal komen" en zij gaan huns weegs.
Hoevele volkeren zijn er echter ondergegaan?
Hoevele catastrofale rampen werden in de boeken der volkeren opgetekend?
Heeft men ooit gehoord van een volk, een wereld die eeuwig een opgang vertoonde?
Zulk een opgang ligt slechts besloten in de verborgen wijsheid, in de geheime symboliek van de Tarot, in spirituele aantekeningen.
De historie vermeldt zonder ophouden catastrofen, begin- en eindfasen; slechts de goddelijke wijsheid kent een begin en een slotfase, die een NIEUW begin inhoudt.
Er is geen dood!
De klassieke theoloog telt zeven scheppingsdagen, de occulte onderzoeker telt zeven spiralen, zeven opgangen, zeven sferen.
Maar God zegt in het Henochboek:
"Op de achtste dag echter plaatste ik deze als de eerste dag, de eerste dag van mijn niet-doen, en dat deze zou worden tot een beeld van de zevenduizend en de achtste zal worden tot het begin van de achtduizend. Zoals de eerste dag van de week, zo zal ook de achtste dag van de week doorlopend terugkomen."
Dit is het geheimenis.
Er is geen einde, slechts een doorlopend hernieuwd begin.
De zesde kaart van de Tarot brengt de beslissing waarbij de mens dit oneindige Leven zal binnengaan op de Wagen van Osiris (de zevende kaart) of dat hij terug zal keren in het rijk van Eva met zijn dood en zijn vernietiging en zijn rampen.
De Wagen van Osiris rijdt deze achtste dag binnen als een hemelschip, bemand door Adamas, de volmaakte mens, die zijn zonnehart geheiligd heeft.
Hij rijdt dat goddelijke niet-doen binnen dat niets te maken heeft met dat meditatieve, afhankelijke en onwetende niet-doen die sommige meesters hun volgelingen voorhouden.
Dit niet-doen is die opperste stilte waarbinnen het vuur der eenheid voortdurend beweegt, zoals het vuur van de zon doorlopend in beweging is.
Dit niet-doen is beweging, zoals de Wagen van Osiris aanduidt, zij beweegt Adamas of Osiris naar de hemelen, naar een ander Levensveld, een ander Rijk, een andere dimensie.
Is het niet zo, dat slechts hij, die zuiver spiritueel denkt en gevoelt zich deze situatie kan voorstellen en daarom geen verbeeldingsfouten maakt?
Het menselijke voertuig, zevenvoudig van constructie, trekt hem de Achtste dag binnen zodra het daartoe capabel is.
In deze zevenvoudige constructie bevindt zich de ziel als kern-kracht, geschapen uit "Gods geest en de wind der ethers".
Daarom zijn zoveel nieuwe religies met experimenten en methoden uit oost en west niets anders dan oplevingen binnen het rijk van Adam en Eva, zij raken de verborgen wijsheid niet.
Hoe meer de mensheid overspoeld wordt door z.g. nieuwe leringen, nieuwe methoden, adepten, meesters
en satans'dienaren des te duidelijker heeft zij haar innerlijke honger en leegte getoond. Want op haar roep, haar uitgezonden innerlijke trilling, volgt altijd een antwoord.
Deze chaos in de spiritualiteit en dit ongetolereerde geëxperimenteer met oude waarden zijn de reacties op de staat van de innerlijke mens.
Het is heden met de mensheid zoals Johannes zegt van de gemeente van Laodicea: "Gij meent dat gij rijk zijt en ziende en bekleed, doch gij zijt arm en blind en naakt en gij weet het niet!"
Gij weet het niet! Dat is de sleutel tot herstructuur.
De mens vermoedt dit onbewust en daarom grijpt hij met grage handen naar alles wat hem wordt aangeboden.
En toch, hij blijft arm, maar hij weet het niet.
De weg die naar de opgang voert begint na de Keuze, daaraan valt niets te veranderen.
Hij, die de Keuze doet, die de Hemel prefereert boven de aarde, hij ontvangt de witte keursteen en deze
keursteen, hoe wonderbaarlijk, heeft acht bladeren en schenk rust en het niet-doen en zijn hart is van louter zonnegoud en hij die Adamas genoemd mag worden schouwt daarin en weet.