Wij hebben u reeds enige malen gesproken over Prometheus en dit onderwerp boeit ons, omdat in onze Gemeenschap het getal 12, het getal van Prometheus, verborgen ligt.
Wij zouden u willen bepalen bij de betekenis van de naam: "Prometheus". Prometheus betekent, "hij die vooruit denkt" en "hij die vooruit ziet."
U moet zich realiseren wat het nu zeggen wil Prometheus genoemd te worden. Al degenen die deze naam ontvingen en zij, die een hechte band tussen de Gemeenschap en zichzelve smeedden ontvingen die Naam, deze mensen bezitten de mogelijkheid om vooruit te denken en vooruit te zien. Zodra u in binding gebracht werd met de naam Prometheus moest u deze bron in uzelf blootleggen, het geheimenis van uzelf moest opgegraven worden en uw krachten en innerlijke capaciteiten moeten openbreken.
U hebt opgehouden in de tredmolen te gaan, u hebt uzelf losgescheurd uit de kudde en hebt uzelf opgericht als één die positief een keuze heeft gedaan.
Op dat ogenblik veranderde u! Misschien beseft u dat nog niet, (althans degenen die dit moment nog vers in het geheugen ligt), maar u verànderde; u werd van slaaf een Zoon des Vuurs.
Eén die een Roep vernomen heeft, een Roep die hij al zo lang gestorven en verklonken dacht! Als een opborrelende stroom brak het innerlijke Leven weer door, en de Zoon des Vuurs richtte zich op uit zijn stervensnood, uit zijn verstening en verkilling, en hij gevoelde het Nieuwe Leven als een golf van warmte door zich heen slaan, wel op zulk een wijze dat hij ontroerd werd. Zijn hoofd registreerde de verandering en zijn hart werd gedrenkt in de droppelen der levensdauw toen hij zijn omwending herkende.
Deze vreugde om het wederom levend worden, deze intense blijdschap om de energie die wederom baanbreekt, gaan gepaard met de consequenties van dit nieuwe Pad.
Dit Pad noemen wij het Pad van Verborgen Wijsheid.
Het is de weg die slechts diegenen kunnen bewandelen die geleerd hebben door harde lessen en door bittere ervaringen, dat elk uiterlijk kleed weggetrokken moet worden, opdat het geheimenis daaronder tot klaarheid kome.
En zoveel malen heeft de kandidaat de ledigheid, de ruïne onder dat kleed ontdekt, dat hij zichzelf moest beschermen tegen het gif van de verbittering tegen de leven absorberende parasieten van het cynisme, het sarcasme en het harde ongeloof!
Waarlijk, de kandidaat die de naam Prometheus ontvangen heeft, is niet meer de volgzame leerling, de goedgelovige, die op autoritair gezag de meest onwaarschijnlijke stellingen en de doorzichtigste leugens als DE Waarheid aanvaardt.
Prometheus is hij die het Vuur herkend heeft, die dat Vuur gezien en ondergaan heeft, en nu zeker weet wààr hij dat Vuur vinden moet. Uit deze zekerheid komen nu de volgende kwaliteiten van Prometheus naar voren.
Hij wordt de Schatgraver van zijn eigen onontgonnen terrein, met de aanwijzigingen, die hij in de School des Geestes ontvangen heeft begint hij nu de spade in de grond te zetten. En hij brengt de meest ongelooflijke schatten boven, een Schat die hij in zijn bezit wist, maar waaraan hem bijna het geloof ontnomen was, een Schat die in zijn Aarde begraven moest liggen, want hij had er binding mee, hij dacht daar van tijd tot tijd uit, hij sprak en zag eruit, en geen enkele autoriteit bleek tenslotte in staat te zijn hem deze innerlijke Schat te ontnemen.
Want op zijn zekerheid verhief hij zich, vergaarde al zijn moed en kracht en schreeuwde zijn protest, zijn wanhoop en zijn innerlijke overtuiging de hemelen tegemoet.
En deze hemelen openden zich en een stem antwoordde: " Prometheus, sta op!"
En zie, vanaf dat moment richt Prometheus zich op en maakt zich gereed voor de komende reis tot aan de Top der Bergen. Hij werpt alle uiterlijke waarden van zich af, hij heeft volkomen afgedaan met de uiterlijke mantel die zo dikwijls de ledigheid verbergt, hij wil nu direct en zonder omwegen binnendringen in de innerlijke Rijkdom van het Pad der Verborgen Wijsheid. En nu laat hij zich niet meer weerhouden, noch door de spotters, noch door de haters, noch door de belagers. Hij heeft zijn vliertak, waarin het Vuur beschermd wordt, opgenomen en de fonkelende Ster aan zijn voorhoofd verlicht het Pad.
Vanuit die Ster stralen de twee eigenschappen van Prometheus vooruit, de geheimenissen rond het Pad doorborend, deze straal rukt de schaduwen uit hun verborgen hoeken, en ontmaskert de valstrikken in de wolken rond het astrale denken.
Voordat hij een stap zet, ziet Prometheus het toekomende, voor hij een besluit neemt kent hij de resultaten. Daarom, het is nu tijd om u te verlaten op deze eigenschappen van Prometheus. Het is nu het ogenblik waarop niet langer uw verborgen schat ontkennen mag, want de ure van exploratie is aangebroken!
U gààt niet meer een weg aan de hand van een uiterlijke Leider, u gaat het Pad van Verborgen Wijsheid, omdat u zich verlaten kunt op de Verborgen Meester van de Universele Broederschapsketen.
U hebt een leven schenkende band gesmeed tussen uzelf en deze Meester. En toen u dat deed brak u met uw behoefte aan een uiterlijke meester. U bent nu omringd door uws gelijken, door al die ànderen die eveneens de naam Prometheus dragen en de Ster aan het Voorhoofd in werking brengen.
Niemand kan u voorgaan dan uw broeders of zusters, die mogelijk wat hoger het Pad van Verborgen Wijsheid beklommen, maar zij zijn allen gelijk, allen Prometheus-pelgrims op weg naar het Vuur der Vuren, allen schatgravers die naar eenzelfde Schat zoeken en niemand van hen neemt de verantwoording voor uw arbeid op zich.
Want, zoals wij zeiden, de som van onze gezamenlijke Arbeid vormt ons houvast, onze steun en onze vreugde!
Al deze pelgrims, zij kunnen elkander raad geven door hun eigen ervaringen, door hun eigen vorderingen, en laat hij, die meent zijn Schat volledig blootgelegd te hebben deze Schat in het midden plaatsen opdat àllen zich aan zijn glans verwarmen!
Niemand houdt op dit Pad-van-Verborgen-Wijsheid, iets voor zichzelf, want een Prometheus is vol mededogen en dit gebiedt hem alles te schenken wat hij heeft.
Daarom is dit Pad van Verborgen Wijsheid geen Pad voor hen die opgaan in een Gnostiek egoïsme, geen weg voor hem die aan de leiband van een fanatiek leider wil gaan die zichzelf verbrandt in het Vuur van geestelijke hartstocht, maar het is een Pad voor hen, die weten wat offerande betekent, die weten wat gemeenschap betekent, die weten wat lijden betekent en dit lenigen willen, dit innerlijke besef wil reeds zeggen dat deze mens vooruit-denkt, en dat hij vooruit-ziet.
Hij zal niet meer voor de plotselinge ineenstorting van zijn dromen staan, en hij zal niet meer bedrogen worden door de dommen, die parasiteren op de woorden van anderen.
Zodra deze mens de Kracht herkend had, wist hij, en niemand kan hem dit weten afnemen!
Hij wilde vanaf dat moment uit deze Kennis, uit deze Verborgen Wijsheid, leven gaan. Hij wilde op onderzoek uitgaan, omdat hij een verborgen Schat bespeurde waarvan de onwetenden geen idee hadden. En niemand begreep hem dan zij, die in dezelfde ervaring stonden.
En daarom bundelen wij deze ervaringen tot een bewuste Kracht waarin verborgen Wijsheid en Weten liggen. En deze Kracht stimuleert ons tot het afdalen in de verborgen Geheimenissen van onze nieuwe Aarde.
U kunt het ook zo zien: De Ster aan het voorhoofd van Prometheus verspreidt een Licht aan het firmament en bouwt daardoor een Nieuwe Hemel; hij spant een nieuwe Hemelboog waaraan sterren en hemellichamen van ongekende schoonheid de pelgrim tot zich trekken.
Hij doorsnijdt de oude hemelen opdat daarachter het firmament der Eeuwigheid zichtbaar worde.
Die Eeuwigheid, die Toekomst ziet hij - via de Ster des voorhoofds, en uit dat schouwen put hij het materiaal om een verlicht Denken te funderen. En door en vanuit deze" Nieuwe Hemel ontvangt Prometheus de Kracht om een nieuwe Aarde in zichzelf te exploreren, zo als mens, als wezen, zelf een Hemel-Aarde wordende waarin de Absolute Zijn Leven giet.
Is het nu begrijpelijk dat als wij àllen die flarden van de nieuwe Hemel, die wij schouwen en waaruit wij bouwen, tezamen voegen een nieuwe Hemelboog gespannen wordt, waaraan het Licht der Lichten van Oost tot West en van Noord tot Zuid als een glorieteken staat?
Is het nu zo verwonderlijk dat wij onszelf bij sommige gelegenheden kunnen baden in een majesteit van Licht, in een Veld van Licht?
Wij doorboren tezamen de oude hemelen, en zien de Nieuwe Hemel, en wij reinigen tezamen de oude aarde en doorgraven haar op zoek naar de Nieuwe Aarde.
En als wij hier mee bezig blijven, als wij zonder ophouden doende blijven met deze vreugdevolle Arbeid, dan moet het moment immers komen waarop de oude wolken geheel wegdrijven en de Nieuwe Hemel zich in al haar grootsheid vertoont.
En dan zal het uur immers zeker slaan, waarin al het oude weggeworpen is en de Nieuwe Aarde ons zijn Verborgen Schat toont?
Wij roepen hier toch geen ijdele hoop in u wakker?
Wij houden u hier toch niet zoet met loze woorden?
Wij zeggen u: zolang wij gezamenlijk Arbeiden in geestelijke en in materiële zin, ontvangen wij de Vonk der Goden door onze eigen handen, harten en hoofden! En deze Vonk werd niet opgedolven door deze of door die vriend, neen, die Vonk werd te voorschijn gebracht door die ene, allen en alles overheersende Prometheus, die onzichtbaar, maar werkelijk, en onaantastbaar, doch onherkenbaar geboren werd uit onze gezamenlijke inspanning. Die verborgen en toch zo nabij zijnde Prometheus is onze voorganger op het Pad der Verborgen Wijsheid, en hij wordt vergezeld en staat in binding met al die àndere Prometheus-Boodschappers, die naamloos, maar in volkomen liefde-offerande hun gelijken voorgaan. Dat is het opzien naar een Verborgen Meester; in hem concentreert zich die sterke Lichtkracht van àlle andere Voorgangers der Mensheid, in hem zien wij alle àndere Boodschappers vertegenwoordig, en hij roept slechts hèn, die in zelfstandigheid en bewuste Arbeid het Pad bewandelen kunnen, want uit hen wordt hij geboren, uit hen en door hen leeft hij, mèt hen bezit hij een binding in eeuwigheid!
Hij ls zelf het Vuur der Vuren geworden waar de Prometheus-pelgrims in vastbeslotenheid en moed hun Vonk gaan halen. En dit Vuur zal nimmer doven, en toch zal het ontelbare Vonken afgeven, want er zal doorlopend brandstof aangevoerd worden tot leven van de Vuren.
Ziet u hier de grandioze wisselwerking, ziet u hier het Leven dat in- en uitstroomt?
Ziet u hier die machtige ademhaling die de pelgrim èn zijn Arbeid levend houdt?
En verstaat u nu dat in deze wonderbaarlijke wisselwerking elke persoonlijke interesse wijken moet, dat hierin een Gnostiek egoïsme sterft, en het ik gereduceerd wordt tot een onbelangrijk stofje?
Hier zeggen wij niet meer: zie op uw ik, op zijn fouten, op zijn tegenwerpingen!
Hier zeggen wij: Prometheus, zie op naar het Vuur der Vuren. Laat uw Ster stralen tot ver in de omtrek en splijt de horizon vaneen, opdat de Hemel der Hemelen zichtbaar worde!
En bouw en lèèf uit de pracht van die Hemel der Hemelen, en uw voet zal steun vinden, en uw hand zal de vliertak omklemmen en uw hart zal kloppen met de sterke slag der moedigen!
Daarom, gij, die hier bijeen zijt:
Uw Arbeid wordt gezegend! en uw hart zal zich vullen met de tranen der Vreugde!
Want het is geschied: De Reinheid is werkelijkheid geworden, de Waarheid kondigt zich aan en de Liefde leidt de vliertak in uw handen.
Het Licht der Lichten vervuIle u blijvend, Zoon des Vuurs!