13 - Het Zevenvoudige En Het Achtvoudige Pad III

Wel,  misschien is het voor sommigen onder ons bevreemdend te horen dat wij op het achtvoudige Pad staan. 

Wij willen er niet over discussiëren wie eigenlijk op dat Pad staat en wie niet, maar wij moeten wel zeggen dat zij, die het zevenvoudige Pad verlieten, omdat zij geen uitkomst zagen, omdat zij daarop geen toekomst meer zagen en genoeg kregen van de weerspiegelende beelden; typisch de pelgrims zijn die zich tot een achtvoudig Pad moeten toekeren. 


––––––––––


Er zijn nog die andere pelgrims, die - moegestreden - gewond, teleurgesteld, zich in een niemandsland terugtrekken om tot zichzelf te komen. Het staat te bezien of deze mensen werkelijk het water van de Jordaan IN zullen gaan! 

Wanneer men zich in zichzelf terugtrekt, het zevenvoudige Pad verlaat, en zo een niemandsland kiest dat noch direct bij het zesde, noch bij het zevenvoudige Pad behoort, kan men een prooi worden van die ontelbare parasiterende horden die op lichtkracht uit zijn! 

Het komt maar al te dikwijls voor dat deze pelgrims van hun zo moeizaam bijeengegaarde licht beroofd worden, zonder dat zij het zelf bemerken! Dan ziet men hoe er zich een tragedie voltrekt: de pelgrims van het zevenvoudige Pad vallen langzaam maar zeker terug tot het vijfvoudige Pad en verstrikken zich in de afleidingsmanœuvres van deze fase: het zich intellectueel interesseren voor allerlei leringen! Of het intellectueel, kunstmatig in stand houden van de leer van het zevenvoudige Pad, onderwijl in de verbeelding levende dat men op het zevenvoudige Pad blijft staan! 

Maar u begrijpt dat toch wel, en anders kunt u het in uw naaste omgeving dikwijls genoeg zien, de Trooster, die bij het Zevenvoudige Pad behoort trekt zich terug van zulke mensen. Zij vergenoegen zich nog slechts met een echo van de Zevengeest, maar hij zelf IS er niet meer! 

Weldra worden deze mensen ingesponnen in de vibraties van het vijfde of soms zesde pad en kan men zien hoe de reflex van het Licht uit hun ogen, uit hun gehele wezen wegtrekt en zij worden tot de dode stofgebondenen, die nog wel spreken over wat eens is geweest, doch daarmede geen spirituele binding meer hebben. Slechts zij, die zich staande hebben weten te houden op het zesvoudige Pad zullen nog opgewekt kunnen worden! 

En dan ervaart men hoe bij hen, in aanraking komende met de realiteit van het achtvoudige Pad, heel die herinnering aan de toebereiding, aan de Trooster op het Zevenvoudige Pad boven kom, hoe zij aangegrepen worden door een hernieuwde vreugde en hoe zij, in eenheid met allen, die IN de Jordaan worstelen, in één Gemeenschap opgaan. 

Elkander plotseling wederom herkennende, elkander wederom liefhebbende! 

Ook dit kunt u in de praktijk zien gebeuren! 

Het is niet zo, dat zij die kort geleden het zevenvoudige Pad verlaten hebben, de uitverkorenen voor het achtvoudige Pad zouden zijn! 

Over heel de wereld wonen mensen, die toebereid zijn, want de Trooster, de Zevengeest werkt beslist niet alleen door één geloofsvorm. 

De Trooster kent geen voorkeur voor enige vorm, maar zoekt slechts een passend vibratieveld, waarin hij zich declareren kan. En dat Veld wordt opgeroepen door degenen, die een zesvoudig Pad tot het einde toe met succes afgelegd hebben. 

Is er slechts één mens die het gelukt de Trooster een Veld te bereiden, wanneer zulk een mens er niet meer is, dan zal die Trooster zich terugtrekken! 

Zo een groep er niet meer in slaagt een geschikt zevenvoudig Veld te spreiden, dus een waarlijke voorbereiding te bewerkstelligen, waarbinnen de zevenvoudigheid volbracht wordt, dan heeft de Trooster geen interesse meer in die geloofsvorm, hoe die vorm zich ook noemen mag! Dan wordt er ergens anders in de wereld een nieuw Veld gezocht of een andere rijpe pelgrim uitgenodigd, om zulk een Veld te stichten! 

Er wordt door de Allerhoogste werkelijk geen Lichtenergie vermorst!  


–––––––––– 


Welnu dan, wij weten dat ook in de Gemeenschap het verwerkelijkende Pad slechts door een groepje bewuste zielen betreden kan worden, dat er ook in een Gemeenschap anderen zullen zijn die zich mee laten slepen door de sterken.  Op dit Pad lopen wij hetzelfde risico als op de vorige Paden, slechts met dit verschil dat de wonden, de ondergang heviger zal zijn dan ooit tevoren!  Ook dat kunt u begrijpen wanneer u het woord indachtig bent: hoe hoger men klimt des te dieper kan men vallen! 

Daarom zouden wij u enkele aanwijzigingen willen geven op dit Pad van realisatie, op uw reis door de Jordaan: nu, in het beginstadium van de Gemeenschap bemerken wij hoe nog velen stilstaan bij de gewenning van het zevenvoudige, of zesvoudige Pad. 

Wij horen en zien hoe de angst om wat eventueel komende is hun voeten verlamt! 

Waarom?  

Dat bewijst dat u de structuur van dit Pad door de Jordaan beslist nog niet kent! Die angst voor het nog onbekende is opgelaaid op uw vorige weg, omdat u doorlopend gewaarschuwd werd voor mogelijke gevaren, omdat u doorlopend geconfronteerd werd met mogelijke misleidingen, met eventuele spirituele beschadigingen en wat er nog meer geschieden kan! Uw angst werd steeds opnieuw opgeroepen, omdat men u afhouden wilde van een volgend Pad, omdat men u bewust vast wilde houden op het zevenvoudige Pad, want daar was u aan toe op dat moment! U mocht niet verder gaan, u moest eerst klaar zijn! En dat gereedkomen geschiedde toen u innerlijk afstand ging nemen van de angst: toen de waarschuwingen voor mogelijke misleidingen, gevaren en beschuldigingen u niet zo heel veel meer zeiden, maar er een innerlijke stem in u wakker werd, die zei: "ik moet verder, wat er ook gebeurt, want hier sta ik voor een muur!" 

Kent en kende u die innerlijke ervaring? 

Kende u die verstikking, alsof men u vast wilde houden in een gevangenis, terwijl u hunkerde naar Licht en Lucht? 

Dat was nu uw afscheid van het zevenvoudige Pad, en dat afscheid kon lang duren, omdat u - met alles wat in u is - aan dat Pad gebonden was! 

Bovendien werd er van buitenaf druk op u uitgeoefend. 

U moest waarlijk breken met de hevige emotie in het leven: de angst. En nu staat u in de Jordaan, vlak aan de oever van het oude, verlaten land, en u kunt - vanaf een kleine afstand - de mensen op de oever gade slaan. 

Is er in u nog een innerlijke binding met hen, die elkander bevechten op die oever? 

Zo ja, dan kan plotseling die angst weer bij u doorbreken, dan kan al dat oude wederom oplaaien en u terugjagen naar de oever, want nu, is er misschien voor sommigen van ons nog een terug, hoewel er velen zijn, die reeds de volgende stap gezet hebben en voor wie de oude oever tè ver is om nog ooit terug te kunnen gaan.  

Voor hen is er slechts het: vooruit! 

Doch deze pelgrims, deze waarlijke betreders van het achtste Pad kènnen geen angst meer, want het Licht uit het Nieuwe Land heeft hen reeds zo sterk aangeraakt dat zij als door een magneet naar de overkant getrokken worden. Zij behoeven geen raadgevingen meer, want zij staan in binding met de vibraties van het Nieuwe Land, die de Goddelijke Raadgevingen direct in hun hart neerlegt. 

Zij behoeven geen voorganger meer die hen doorlopend moet aansporen, want die aansporing is bij henzelf ingedaald als een nieuwe stuwkracht! 

Dat zijn de mensen, die de Gemeenschap vormen, dat is het hart van die Gemeenschap, waarin het Nieuwe Leven klopt, waarin de Reinheid stand houdt, waarin de Waarheid oplicht en waarin de Liefde voor de naaste brandt. 

Dacht u werkelijk dat zulke mensen hun zo hoognodige krachten zouden vermorsen door elkander te bevechten?  Denkt u zich toch eens in waar al die pelgrims steun zouden moeten vinden, wanneer het hart van zulk een Gemeenschap uiteenviel? 

Want hier, vergeet u dat nooit, hier staan wij tezamen in de Jordaan, en wanneer het hart van een Gemeenschap doodbloedt, uiteengereten wordt, dan verdrinken velen, maar dezen willen dikwijls liever verdrinken dan teruggaan naar die eens verlaten oever, waar men in een bloedige strijd verkeert om het ik-van-een-ander kapot te beuken. 

Begrijpt u, en nu wenden wij ons tot hen die weten dat zij het hart van de Gemeenschap vormen, begrijpt u, dat u dan een moord op uw geweten laadt? 

Omdat u zo ver gekomen bent, omdat u het gewaagd hebt op basis van de voorbereiding en de weerspiegeling, omdat u ja gezegd hebt en de Jordaan bent ingegaan met alle risico's van dien kunt u zich niet meer permitteren om te marchanderen met de diepere waarden het Licht van dat Nieuwe Land te negeren - of toneel te spelen. 

Dat zou slechts bewijzen dat u beslist niet het zevenvoudige Pad hebt verlaten en zelfs nog niet het zesde hebt voltooid. Wij raden u allen aan om vooruit te zien, overeenkomstig de wet van dit Pad door-de-Jordaan. 

U moet door die poort van Saturnus heen zien en slechts het Nieuwe Land voor ogen houden, dat achter die poort wacht. 

Wanneer men binnen die poort een strijdtoernooi gaat vormen, wordt de poort te eng om de velen te omsluiten, zij moeten vallen, zij worden meedogenloos uit die poort omlaag gestoten, omdat die poort slechts toegang verschaft aan de enkele. en zij mogen niet tegengehouden worden door de spitum lauficummakers. 

Hun overwinning is tè waardevol, en allen die zij mee kunnen voeren hebben te dringend het Licht van node, om dit te laten overschaduwen door de onwilligen. 

Wij zullen steeds opnieuw trachten het Licht van dat Nieuwe Land te laten schijnen over deze Jordaan, opdat de sterken de zwakken zullen kunnen onderscheiden, opdat niemand in duisternis verdrinkt, opdat de sterken steeds opnieuw kracht ontvangen en de zwakken zich staande zullen kunnen houden. 

Niets anders kunnen wij op dit Pad doen dan het gebied-der Vrijheid - waar allen uit vrije wil worstelen èn helpen, verlichten. 

Vanuit de overkant zou men u toe kunnen roepen: zet uw voet hier, of zet uw voet daar! Maar zoudt u werkelijk luisteren? 

Is uw gehoor nog afgestemd op raadgevingen, op beleringen? 

Ziet u niet veel meer uit naar een uitgestoken hand, die de uwe grijpt en u daadwerkelijk voorttrekt - dikwijls zonder te spreken? 

De raadgevingen zijn voor hen, die aarzelend de eerste stap IN de Jordaan gezet hebben en wij kunnen hen slechts raden: ga verder - zie vooral niet achterom, grijp niet naar de handen die u willen terughouden, maar waag het met het ene Licht van de Trooster, dat u gekend hebt. 

Dat is de moeilijkste fase: alles los laten de grond onder de voéten verliezen en zich storten IN de Jordaan, slechts met de herinnering aan de Trooster in het hart! 

Deze ervaring hebben velen doorstreden en zij hebben overwonnen! Want hier is die sprong in het duister gekomen, waar eens over gesproken werd, hier was dat "alles of niets!" 

Het was de stap waar het ik tegenop zag, waar de onvoorbereide pelgrim tegenop zag, maar die de toebereide pelgrim van het zevenvoudige Pad gezet heeft! 

En kent u die ervaring niet, kent u die innerlijke emotie niet waarin u vastbesloten de oude oever losliet, terwijl u de nieuwe oever een ogenblik niet zag, dan komt die ervaring nog! Dan komt die worsteling nog, want deze wordt niemand bespaard. 

Dan bent u waarschijnlijk nog niet ondergegaan in die stroom tussen beide landen, maar dan bezit u nog die veilig aanvoelende binding met de oude oever en vermaakt u zich met de waargenomen beelden op de Jordaan, terwijl u er zelf geen deel aan hebt. 

Dat behoort eveneens tot het zevenvoudige Pad! 

Het zichzelf bedriegen met de dingen die men wáár kan nemen, doch waaraan men geen deel durft te hebben. 

Dat is zelfbedrog en eindigt in teleurstelling. Door dezulken wordt het Licht niet over het Jordaangebied gespreid, zij zijn de praatjesmakers, die angst hebben voor het water, maar die doen alsof zij de moedigen zijn.  Ook zij zullen afvallenen.  

Wij kunnen slechts één raad geven aan deze aarzelenden: laat die oever los! . En wij weten dat wij die raad geven aan hen, die eigenlijk die raad niet willen opvolgen! Zij hopen slechts in hun hart dat er nog een andere mogelijkheid zou zijn, want die sprong in het duister trekt hen geenszins! 

Het achtste Pad brengt de grootste tegenstellingen op de Paden der pelgrims, hij gaat door de felste beproevingen, d.w.z. de doorwading van de Jordaan, maar hij ervaart de hoogste vreugden, die de pelgrim maar kan ervaren: en dat wil zeggen dat hij het bezit van het innerlijke Licht bewust ondergaat. 

Juist omwille van dit bezit wordt hij aangevallen, wordt hij bespot door allen, die op de oude, oever staan, hun afgunst zwiept hen op, omdat zij weten dat deze mens de Jordaan kan doorwaden. De scheiding tussen hen en deze Jordaan-pelgrim wordt echter zo groot dat geen enkele aanval hem meer gevaar kan berokkenen. 

Dan bevindt deze pelgrim van het achtste Pad zich in een ander gebied, buiten hun bereik. Hij heeft zijn vrijheid genomen om hen te ontvluchten door de Jordaan, de enige uitweg die hem overbleef.  

De beproevingen die hem wachten zijn van een geheel andere geaardheid dan op het vorige Pad en zij, die zich niet IN de Jordaan bevinden zullen die beproevingen niet ervaren, evenmin als de grote vreugden.  Daarom delen die beproevingen en die vreugden zich slechts mede aan hen die de oever losgelaten hebben. 

Het Licht der Lichten beschijnt dan het gebied dat rond hen en voor hen ligt en daardoor kunnen zij vèrder gaan. 

Zolang zij, die de Gemeenschap IN de Jordaan vormen dit Licht nog kunnen oproepen zal er geen verdriet, geen obstakel te zwaar zijn! 

Gij dan, die de stap gewaagd hebt op basis van de Herinnering aan het Licht, en op basis van het Licht-in-u: voeg uw Lichtkracht tezamen, opdat dit Pad der Jordaan verlicht worde! 

Trekt allen naderbij tot aan de oever van het Nieuwe Land en sta niet stil bij overwegingen! Want waarlijk, dit Pad door de Jordaan heeft geen overwegingen van node, maar de Daad, die de zwakken sterkten, die de sterken met moed belaadt! 

Ga dan voort, hand in hand en hart naast hart! 

Zo kan u niets kwaads geschieden!

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene