U zult uit ons vorig artikel over het zevenvoudige Pad begrepen hebben dat het Goede Einde niet verborgen ligt in de Zevenheid. Dat deze zevenheid, dit zevenvoudige Pad slechts het begin is van een mogelijke spirituele Opgang. Het zevenvoudige Pad brengt de pelgrim tot voor de Jordaan, tot daar waar deze stroom het oude Land van het Nieuwe scheidt. U kunt bemerken hoe juist op het zevenvoudige Pad vele hallucinaties geboren worden, vele excuses gevonden worden, vele schijn-gnostieke praktijken uitgedacht worden!
Waarom?
Wel, omdat de doorgang door de Jordaan slechts door enkelen volbracht kan worden, hoewel velen erover dromen, filosoferen en mediteren.
Vlak voor het water is de oever vol met mensen die zich krampachtig aan het oude land vasthouden, hoewel zij de Jordaan zien!
Hoewel zij begrijpen daar doorheen te moeten!
Zij kunnen van tijd tot tijd, wanneer de sfeer helder genoeg is, wanneer hun bewustzijn open is, het Nieuwe Land schouwen! Doch niemand kan voor hen de beslissende stap zetten. Die beslissende stap moet ieder voor zich nemen. Hier vindt men werkelijk de fase van het grensland, waarin velen tezamen zijn, doch waar men eenzaam blijft. Er is daar nog geen Gemeenschap gevormd, omdat nog niet vaststaat wie werkelijk de voet IN de Jordaan zal zetten. Er zijn nog overwegingen en schijn-bewegingen.
Niemand weet positief wie van al deze mensen werkelijk de Jordaan binnen zal gaan!
Een Gemeenschap kan in dit grensland niet gevormd worden, omdat er innerlijk (u moet dat begrijpen) op basis van een ziele-eenheid nog geen Gemeenschap bestaat!
Daar waar hart en hoofd nog niet verenigd zijn, vinden nog onevenwichtigheden en disharmonie plaats!
Niemand die door zijn hart of door zijn hoofd verleid kan worden tot domheden kan aan een doorwaden van de Jordaan beginnen. Zulk een gevaarlijke doortocht moet met de juiste instelling met de goede dosis moed en inzicht begonnen worden.
Het is niet verwonderlijk, dat zij, die de ervaring van het zevenvoudige Pad opgedaan hebben, verdriet ondervonden en onbegrijpelijke dwaasheden zagen, want deze toebereiding door de Zevengeest verplettert de mens naar zijn ik-gebondenheid, maar daar tegenover staat dat de Trooster hem van tijd tot tijd het Nieuwe Land laat zien.
De smarten die het ik echter op dit Pad ervaart nemen eens een einde, kandidaat!
Zij, die spreken over de noodzaak van deze pijnen naar het ik, moeten wel bedenken, dat deze pijnen niet verward moeten worden met een strijd op leven en dood tussen vele ik-ken, waardoor de wonden heviger dan ooit bloeden gaan.
Zulk een strijd verzwaard onnodig dit zevenvoudige Pad en dat heeft tot gevolg, dat de pelgrim ten laatste niets anders meer doet dan zich toebereiden tot zulk een strijd en zich daarin bekwamen.
Dat is ook een van de stilstanden in deze fase: het totaal verloren gaan in de strijd van lk tot lk, terwijl in de verbeelding levende dat men bezig is de smartelijke ik-dood te sterven. In werkelijkheid wordt het ik versterkt daardoor, en zijn emoties en gaven verscherpt!
Er zijn ontelbare manœuvres op deze oever van de Jordaan om de mens te beletten de doortocht te beginnen.
Zich koesterende in de zilveren stralen van de maan laat de pelgrim zijn blikken over het landschap van de Jordaan dwalen en verbeeldt zich IN het Nieuwe Land te zijn!
Verbeelding, misleidende manœuvres, en het alles vernietigende fanatisme boeien deze pelgrim aan zijn zevenvoudig Pad, waarop hij eenmaal zal ontwaken als een gedesillusioneerde, omdat hij dan ontdekt dat zijn Nieuwe Land slechts een fata morgana was, een reflex door de maan weerkaatst!!
Hij zal nu het achtvoudige Pad moeten betreden, dat het oude Land van het Nieuwe Land scheidt. Nu kan de geest in ons zelf, die op het zesvoudige Pad ontdekt werd, binding gaan verkrijgen met de Geest die Boven is! Daar tussenin ligt een kruising, een doorkruising, hetgeen velen graag vergeten willen.
Wij weten dat u wel eens gezegd is dat het achtvoudige Pad, zoals Boeddha eens leerde, een verkeerd, een occult Pad is.
Mogen wij dat even toelichten?
Het waarachtige achtvoudige Pad volgt noodzakelijkerwijze op het zevenvoudige Pad in de aaneenrijging van fasen, die aan de bekroning en de stof door het tienvoudige Pad voorafgaat.
Het achtvoudige Pad is het meest begeerlijke Pad voor alle spiritualisten, omdat dit de verwerkelijking brengt!
Het zevenvoudige Pad interesseert, niet zovelen, omdat niemand een toebereiding begeert. Allen verlangen naar de verwerkelijking, naar het Nieuwe Land zelf, naar de Geest zelf, naar de Bekroning. ledere fase, die men denkt te kunnen overslaan, slaat men over.
Doch op deze Jacobsladder naar de Hemelen, kan geen enkele sport overgeslagen worden! Er is een sport op die ladder waarop men, naar het volle bewustzijn en, met inzet van al zijn mogelijkheden, en zeer positief, van het ene land naar het andere klimmen moet!
Van het ene bewustzijn op het andere overstappen moet!
Het speI van het zevenvoudige Pad is dan uit, begrijpt u!
Het is dan afgelopen met het toneelspelen, met de maskerade, want elke onoplettendheid, en elke onwaarheid brengt de verdrinkingsdood en brengt het gevaar van het sterven naar de nieuwe Natuur of het beschadigen van de nieuwe Natuur!
Daarom waarschuwd men u voor dit achtvoudige Pad!
Staande temidden van de toebereidingen, van de voorbereidingen, slechts vagelijk bewust van de structuur van het Nieuwe Land, kan en mag de pelgrim nooit het achtvoudige Pad betreden!
Doet hij dat wel, onvoldoende voorbereid, of in het geheel niet voorbereid, dan is het een zekere Dood, dan sIeuren de stromen van de Jordaan hem naar de Dode Zee.
De praktijk van deze doortocht door de Jordaan, kan slechts voltooid worden wanneer de pelgrim begrepen heeft dat nu het ogenblik van de Gemeenschap aangebroken is.
Wanneer hij verstaan heeft dat hij nu afstand moet doen van zijn geprononceerde verkeerd uitgedragen individualiteit. Al die leringen die u mogelijk ontvangen heeft over groepseenheid, over het groepsbelang en de noodzaak van een groep, waren slechts voorbereidingen.
De praktijk hiervan ligt niet op het zevenvoudige Pad, omdat daar de groep uiteenvalt in groepjes, die allerlei manœuvres uitproberen!
De methode der manœuvres is de onderlinge binding van deze groepjes. Zij hebben allen slechts dit gemeen: de weigering van de doortocht! Maar zij funderen allen hun weigering op verschillende gronden en hun tijd gaat voorbij met het zoeken van verontschuldigingen, redenen en uitvluchten.
Van tijd tot tijd worden deze pelgrims tot zeer dicht bij het Jordaanwater gebracht, soms zo dicht dat zij de materie van het water ondergaan, en dan pas grijpt hen de angst goed aan, dan pas verweren zij zich met hand en tand!
Het behoort alles bij het zevenvoudige Pad: de Trooster brengt balsem, maar die balsem is er slechts om de wezenlijke wonden van dit Pad te helen, zij is niet voor andere wonden geschikt, niet voor gewonde trots, voor een bitter geworden ik, of voor de helse pijnen van de afgunst.
Al deze wonden worden door de Trooster niet verbonden.
Integendeel, hij zal zich van zulke wonden terugtrekken en hen aan een andere heelmeester overlaten, die niet uit het Nieuwe Land komt.
U zult zich misschien verbijsterd afvragen: hoe kom ik op dat achtvoudige Pad, dat Pad waarvoor ik gewaarschuwd ben?
Wel, kandidaat, u bent daarop gekomen omdat u verder gegaan bent!
Dit Pad is geen specifiek Boeddhistisch Pad, het is eveneens het Pad van Christus! Niemand heeft duidelijker de kruisweg, de verbinding tussen Geest en stof tot stand gebracht dan de Christus!
Zo men waarschuwend spreekt over het achtvoudige Pad, dan is dat het valse achtvoudige Pad, dat zonder kruistocht, zonder kruising, slechts als een samenvoeging van twee werelden gepraktiseerd wordt. Maar, zo schrijft men van oudsher het cijfer 8 niet!
Er is altijd de kruising tussen beide landen!
Vanuit het water der Jordaan heeft men weliswaar een goede blik op het Nieuwe Land, maar de pelgrim van het 8-voudige Pad heeft het te druk, is te werkzaam om zijn blik over de landen te laten dwalen. Hij heeft handenvol werk om zijn mede-pelgrims te helpen, om zijn mede-Jordaangangers vast te houden, want hij weet heel goed dat de eenling ten ondergaat en af kan drijven naar de wateren van de Dode Zee.
Daarom is dit Pad niet geschikt voor meditatie, voor filosofie, voor dromerijen en het maanziek worden in het zilveren licht!
De poort van Saturnus moet nu doorschreden worden!
Saturnus omvat hier de kandidaat met al zijn verschrikkingen, d.w.z. voor de onvoorbereiden is het een verschrikking, maar voor de gereedgemaakte brengt Saturnus slechts de Gerechtigheid en de Volheid, zoals Pythagoras zei. De beproevingen zijn vele, maar zij worden doorstaan! Na het volbrengen van dit Pad staat de pelgrim voor de Volheid van het Nieuwe Land en schouwt de werkelijke achtheid: de acht zichtbare Hemelen, de 8 beloningen van de intelligentie: Geestelijke Erfenis - Reinheid - Geestelijke Macht - Overwinning - Heilige Verbeelding - Volkomenheid - Leiderschap - Gelukzaligheid.
Dit zijn de acht Gaven van hem, die het Nieuwe Land betreedt, zo leert de oude Universele Leer.
Bovendien zal hij in staat zijn de achtletterige Naam Gods uit te spreken, zoals deze bekend is in het Hoogste Gebied.
Dit zijn de mysteriën die de pelgrim van het Nieuwe Land volbrengen zal.
Hij overwint de tweeledigheid van de vier elementen.
Hij staat boven de strijd, die ontstaat door de tegenstelling tussen de beide Landen. Hij heeft nu waarlijk een land achter zich gelaten. Dat is dus de diepere betekenis van het achtvoudige Pad: het gaan van het ene land naar het andere, zonder in misvattingen te vervallen en zonder zelfbedrog en schijn-spiritualiteit.
Het is zo, moedige kandidaat: er gaat, in Gemeenschap het Pad bewandelende, niemand onder of wij gaan allen onder.
Zij die dit Pad verstaan, laten nooit een mede-pelgrim los, welke misstap hij ook maakt. Hij laat hem slechts los, wanneer deze pelgrim zelf te kennen geeft alleen verder te willen. En dan nog - wanneer het hulpgeroep van zulk een verdoolde tot de groep, tot de Gemeenschap komt, zal de Gemeenschap, als een blok, als een lichaam, zich inzetten om de verdwaalde pelgrim te redden. Want in dit water van de Jordaan, in dit gebied blijven allen met elkander verbonden. Zij mogen de Jordaan in alle Vrijheid doorwaden, doch te allen tijde, op welk ogenblik ook, zal er een gelijke zijn die hem bij kan staan. De Vrijheid van deze doorkruising van de Jordaan beperkt zich altijd tot het gebied van de Jordaan zelf! De pelgrim zelf heeft het land van zijn Vrijheid bepaald!
Hij heeft de Vrijheid gezocht en gevonden, maar vanwege zijn eigen bewustzijns-toestand wordt die Vrijheid beperkt, begrensd door beide Jordaan-oevers!
Hij bezit de Vrijheid om terug te keren: terug naar de oude oever, waar de mensen van het zevenvoudige Pad hun strijd strijden en waar achter hen een land van leed en onwetendheid wacht. Hij bezit de Vrijheid om verder te gaan naar het Nieuwe Land, doch dan moet de Jordaan overgestoken worden!
Hij kan niet links en rechts, want om hem is de Jordaan. En hij gaat beslist niet terug, want zijn weg der zeven Paden heeft hem de innerlijke waarheid geschonken!
Wel, pelgrim van de Jordaan, waar is uw Vrijheid?!
Juist omdat u de doortocht verkozen hebt, bent u vrij en toch bent u gebonden, voelt u dat niet?
Er is geen enkele wet meer die u bindt.
De oude wetten van het Efezeland zijn weggeworpen, de Nieuwe Wetten van het Godsland treffen u nog niet, nog niet!
Juist hier, in die Jordaan, bezit u de vrijheid, maar wat doet u er mede?
Wij weten, kandidaat, als een onomstotelijke zekerheid dat u die Vrijheid gaat benutten, om de Jordaan te bevechten, om de Jordaan over te steken en u daarna te binden aan de Nieuwe Wetten.
Uit vrijwilligheid gaat u omdat u moet.
Omdat u het zevenvoudige Pad waarlijk innerlijk ervaren hebt! Waarlijk de beroeringen van het Nieuwe Land ingedronken hebt en de Trooster als een afgezant Gods hebt gezien!
Gij hebt uw Vrijheid in beide handen genomen en u zult die Vrijheid, die Goddelijke Vrije Wil biddend en worstelend naar den Vader brengen en zeggen: hier is mijn Vrijheid, Vader, hier is mijn Vrije Wil, die ik op Uw altaar leg!
Om dit te volbrengen, om dit Pad door de Jordaan te volvoeren, ontving en nam u uw Vrijheid!
Daarom maakte u zich los van het zevenvoudige Pad, op het moment dat u uw voeten IN de Jordaan zette.
En de eerste stap was moeilijk, de beroeringen hevig, maar intussen hebt u ook de oever losgelaten en u waadt, u zwemt en u worstelt naar de overkant.
Niemand van u zal falen, niemand zal verloren gaan en niemand zal afdwalen of door de gevaren overweldigd worden, als u maar in Gemeenschap gaat. Dat is de voorwaarde voor het verwerkelijkende geloof van deze Aquarius-tijd!
Het bewuste individu maakt zich in vrijheid, moed en vastbeslotenheid los van al die groepjes, om zich in een Gemeenschap wederom aaneen te sluiten, daar er geen andere mogelijkheid IS.
Dit is nu de bedoeling van een Gemeenschapswerk: tezamen door de realiteit waden, tezamen ons staande houden in de stroom van Levend Water die ons omspoelt, en in de onderstromen van het brakke water dat ons aan de voeten omringt.
Er heerst slechts één wet in deze Jordaan-fase: hebt uw naaste lief als uzelf. In die Liefde is ieder geborgen. Daarom zeggen wij tot u: Hul u in het Reine kleed van de pelgrim der Jordaan. Houdt uw hoofd omhoog gericht, opdat het Licht der Waarheid blijvend inschijne.
En volvoer de praktijk der Hoogste Liefde, opdat u en allen, die van uw Ras zijn, leven zullen!