Magie is een ingeschapen kracht der natuur en bestaat uit niets anders dan trilling.
Zoals menigeen weet is elk ding, elke schepping samengesteld uit trillingen en trilling is energie.
De snelheid van de trilling bepaalt zijn adeldom of spiritualiteit.
Magie is een kracht op zichzelf, autonoom, iedereen kan gebruik ervan maken, mits men zich houdt aan de regels die de magie in stand houdt.
De magie uit de natuur is de meest eenvoudige en daarom kunnen velen haar hanteren.
Onze 20ste eeuw tracht die aloude magische natuurkracht op te delven uit de overleveringen, legenden en historie.
Immers, deze magische natuurkracht wordt vereenzelvigd met heksen, helderziendheid, magnetisme en PSI.
Omdat de mens grotendeels werd gevormd uit de natuur, is het begrijpelijk dat deze natuurmagische kracht ook in hem is ingeschapen.
Deze kracht is niet slecht, doch louter natuurlijk.
De religies die de natuur verfoeien, verwerpen of vervloeken tegelijkertijd de natuurmagie.
Indien men dit zou doen, vervloekt men tevens de kernkracht van de schepping, die uit neutrale energie bestaat, maar als men deze energie verwerpt, snijdt men zich tevens af van de levenskracht, en via de levensenergie stroomt mede de goddelijke energie binnen.
Vandaar dat elke religie die de natuur vervloekt, zichzelf buiten de goddelijke intentie stelt.
Zoals in ons, mensen, deze magische natuurkracht is ingeschapen, zo bevindt deze zich dus ook in de mineralen, planten en dieren. De kwaliteit van deze natuurmagie bepaalt de adeldom van het betrokken object.
Vanuit een natuurmagie kan men omhoogklimmen tot een hogere soort magie.
De ontvankelijkheid bepaalt de kwantiteit van de magische kracht, maar niet de kwaliteit.
De discipline bepaalt de macht over de magie.
De discipline van het mineraal ligt in zijn kristallogie; die in de plant in zijn vorm; die van het dier en de mens in de cellenstructuur.
Ons denken kan onze cellenstructuur veranderen en daarmede dus de kwaliteit van onze magische kracht.
De steen of het mineraal verandert zijn magische kracht door zijn evolutie, een mineraal kan groeien tot kristal b.v.
Een kristal bevat dus de hoogste magische kracht van de betreffende mineraalsoort.
Een ruwe amethist is b.v. minder magisch dan haar kristalvorm. \
Om deze kristalvorm te bereiken heeft zij eeuwenlang blootgestaan aan de elementen.
De elementen zijn de bewerkers - ook bij ons.
Onze inwonende lucht-, water-, vuur- en aardekracht bepalen onze natuurlijke adeldom.
Deze natuurlijke adeldom is op zijn beurt verantwoordelijk voor de kwaliteit van onze aantrekkingskracht betreffende de spiritualiteit.
Zoals de ouden zeiden: men moet op de top van zijn natuurlijke adeldom staan om de geest te kunnen ontmoeten.
Vandaar dat de studie van de natuur de mens kan inspireren.
In diverse kringen - vooral heden - bestaan er vaststaande meningen over de spiritualiteit, de kracht of de reinheid van de mineralen.
Men wil de ene steen, of edelsteen, vergelijken met de andere, zoals velen mensen met elkander willen vergelijken.
Dan ontstaat de opinie dat de bergkristal b.v. hoger, edeler, spiritueler zou zijn, dan de amethistkristal. Niets is minder waar.
De amethist laat niet alle kleuren van het spectrum door, en is daarom beperkter, maar sterker geconcentreerd in één kwaliteit: het violet, de deemoed.
De bergkristal is veelzijdig, maar minder sterk.
Veelzijdigheid is alomvattend, maar verdeeld, nietwaar?
Veelzijdige mensen zijn interessant, maar zelden machtig, en aangezien macht en magie bij elkander horen, is een veelzijdig mens nooit sterk magisch.
Magisch is men slechts in een geconcentreerde gave.
Verlies van concentratie betekent verlies van kracht en macht.
Een mineraal is een bundeling van individuele kracht en deze maakt hem sterk, dus magisch, in zijn soort.
Deze soortgebonden magie kan op een mens een aangename dan wel een onaangename indruk maken, afhankelijk van de overeenkomst of het verschil met zijn eigen, zeer persoonlijke trilling.
Je trilling bepaalt ook je kleur en deze kleur kan harmonisch samengaan met de kleurtrilling van een mineraal b.v.
Dit is de wet van antipathie dan wel sympathie.
Zoals dit ook bij dieren wordt bepaald.
Pas wanneer de mens zijn eigen natuurlijke soort is ontgroeid, is hij ontstegen aan sympathie en antipathie.
Zolang hij tot de natuur behoort is de wet van sympathie of antipathie, aantrekking dan wel afstoting, bepalend voor hem.
Ook dit is niet slecht, maar kwalificerend voor zijn innerlijke staat.
Dieren begrenzen hun gebied, overeenkomstig behoren mensen hun uitstraling te specificeren, men behoort niet alles en allen in zich op te nemen, zoals een huis gevrijwaard wordt van ongedierte b.v.
Momenteel - in onze snel ontmaskerende tijd - verliest men het begrip voor waarden, de intentie van heiligheid of reinheid.
Zoals iedereen zich tracht te omringen met voorwerpen die naar zijn smaak zijn, zo behoort men zich eveneens te omringen met vrienden, dieren, planten en mineralen die afgestemd zijn op de eigen smaak.
Dit zal worden als een aangenaam bad en werkt kalmerend.
In principe wordt de mens ook aangetrokken door iets hogers, maar nooit door iets lagers.
Dat wat lager is wil hij negeren, dan wel vernietigen.
Indien u dus van een naaste zou menen dat hij zich koestert in lagere sympathieën, wil dat zeggen, zoals het woord zegt: dat dit lagere zich ook in hemzelf bevindt.
Een dier beseft niet wat hoger dan wel lager is dan hijzelf, hij is zich slechts bewust van het gelijke, vandaar dat de natuur de soort in stand houdt en het dier zijns gelijke respecteert.
De mens heeft een vrije keuze en maakt daarvan gebruik door willekeurig het hogere, het gelijksoortige, zowel als het lagere te vernietigen.
Als het hogere, waartoe hij wordt aangetrokken, zich slechts minimaal in hemzelf bevindt en hem daarom niet voldoende opneemt, kan hij de neiging krijgen het te vernietigen.
Voor zulk een vernietiging kan hij gebruik, beter gezegd misbruik, gaan maken van zijn ingeschapen magie.
De natuurmagie kan zich laten gebruiken en misbruiken door iedereen, omdat haar trilling binnen de menselijke mogelijkheden liggen.
Anders is dit met een hogere magie, die slechts in dienst kan staan van een nobele natuurlijke schepping.
Het is als met de mythe van Hodur: hij is blind en zowel goed als kwaad kunnen hem aanwenden tot eigen doelen.
Magie is dus - als kracht - niet slecht, het is de mens die haar slecht kan maken.
De magie van de plant, het mineraal, het dier, kunnen door een mens tot kwade doeleinden worden gebruikt of misbruikt.
De mens is magisch het sterkste schepsel op aarde en door middel van zijn wils- en keuzevrijheid kan hij de wereld slecht dan wel goed maken.
Alle andere schepselen beschikken over een blinde macht, die zijzelf niet kunnen beheersen.
De plant, magisch door haar chemie, haar vorm en haar kleur, is geneeskrachtig voor mij, indien haar voornoemde eigenschappen met de mijne overeenkomen.
Dan oefent zij een kalmerende werking op mij uit.
Indien de trilling van haar kleur, hoger is dan die van mijn aurisch veld, oefent zij een verlichtende werking op mij uit.
Daarom is het willekeurig tot zich nemen van plantenmengsels onjuist.
Er zijn planten die een menselijk trillingsveld kunnen "verlagen" b.v., tijdelijk natuurlijk, maar wel een ogenblik storend voor de betreffende mens.
Thee, gewone zwarte thee b.v., bezit een trillingsveld dat overeenkomt met dat van de meeste mensen.
Koffie b.v. bezit een trillingsveld dat storend kan werken op dat van sommige mensen en werkt dan ook storend voor de betreffenden.
Het trillingsveld van thee is sneller dan dat van koffie.
Koffie werkt storend op de meeste trillingen van de homeopathische geneesmiddelen, thee nooit.
De koffieplant werkt opwekkend, de theeplant kalmerend.
Als de koffie voor jou opwekkend is, betekend dit dat jouw trillingsveld lager ligt dan dat van de koffieplant.
Wanneer jouw trillingsveld gelijk is aan dat van de koffieplant werkt koffie kalmerend.
Daarom is het homeopathische middel Coffea slechts voor bepaalde mensen kalmerend.
De homeopathie is gebaseerd op de trillingswetten van mensen, planten, dieren en mineralen onderling, vandaar dat de homeopathie een zeer moeilijke kennis is.
Men moet de verschillende trillingsvelden kennen.
Alle moderne repertoriseermethoden zijn hulpbruggetjes voor een gemis aan kennis.
Elke plant is op zichzelf magisch en ook door middel van planten kan men mensen proberen te beheersen, denk aan de middeleeuwse kruidendranken. Indien men het trillingsveld van iemand kent, kan men daar door middel van planten, dieren en mineralen een storing in aanbrengen, buiten de schuld van de betreffende materie om.
Nogmaals: het is de mens die beslist.
Dat is die zwaarwegende verantwoordelijkheid die hij van nature en vanuit zijn Schepper, meekreeg.
Daarom wordt hij ook de meester van de schepping genoemd.
Het is een feit en geen opdracht.
Devoot religieuze mensen, die de magie verfoeien, ontbreekt het aan de autoriteit die dit meesterschap en deze magie nodig hebben.
Vele religies beperken een mens in zijn natuurmagische en dus ook spirituele mogelijkheden.
Een plant in de natuur is volkomen anders dan een plant in een kas, of dat gekweekt wordt.
Een kasplant is haar magische kwaliteiten ontnomen, vandaar dat wilde planten ook veel geneeskrachtiger zijn.
Met dieren is het hetzelfde.
Een schepping of een schepsel verliest zijn energetische kracht die de drager is van de magie en de levenskracht.
Hieruit volgt direct dat genetische manipulatie ingrijpend is voor de natuurwetten en de wederzijdse invloed van de natuurrijken.
Een groot deel van de natuurlijke geneeskracht wordt vernield en daarmede het welzijn van alle vier de natuurrijken.
In de plaats van de ingenieuze en goddelijke structuur komt er een menselijke structuur met alle fouten die daarmede zijn verbonden.
Is het verwonderlijk dat men dan aan een eindtijd gaat denken?
De magie zal eveneens haar vorm verliezen en ontaarden, waardoor zij averechts gaat werken en voor onaangename verrassingen zal zorgen, zoals de huidige milieuvervuiling voor nieuwe - bij de wetenschap onbekende - ziekten zorgt.
De dieren werken op dezelfde manier als planten: b.v. paarden werken veredelend voor sommigen; katten kalmerend en honden prikkelend. Met rassen is het zo als met de diverse mineraalsoorten: er zijn geen hogere dan wel lagere rassen.
Het is de mens die dit is gaan bepalen en getracht heeft te fokken.
Door dit fokken kunnen bepaalde kwaliteiten verdwijnen, soms worden eigenschappen verhoogd, maar dan verdwijnen andere eigenschappen.
Een fokdier is net als een kasplant: grotendeels het product van manipulatie.
Daar dieren - binnen hun ras - geen hoger dan wel lager bespeuren, vermengen zij zich met allen, wat veel mensen onderling ook doen.
Magie is concentratie: het uitermate versterken van één bepaalde gave; trek hieruit uw conclusies.
De ene plant of het ene dier, of een mineraal kan magisch sterker werken dan de andere, omdat het die ene kwaliteit in grote hoeveelheid en zeer geconcentreerd bezit.
Een donker violette amethist werkt sterker dan een licht gekleurde b.v., een heldere bergkristal werkt sterker dan een vervuilde.
Deze wet geldt ook voor mensen, planten, dieren en mineralen.
Het is de oerwet van de magie.
Het is geen kwestie van goed wassen met water en zeep, maar een kwestie van ontvankelijkheid.
Waarvoor?
Ontvankelijk voor diverse invloeden of voor dat ene.
De amethist vangt het violet door haar chemische samenstelling; de hond ontvangt jupiterische kleuren en invloeden; de kat saturnale kleuren en invloeden.
Saturnaal hier in de betekenis van: remmend en begrenzend.
Daarom is de kat kalmerend voor actieve mensen.
Het paard vangt ook de jupiterische kleuren, maar een aspect hoger dan die van de hond.
Een olifant vangt mercuriaanse trillingen op, hij is één van de intelligentste dieren op aarde.
De rozemarijn b.v. is een edele, spirituele plant, zij geleidt in harmonie mars- en zonnetrillingen en helpt de mens tegen lichamelijke (mars) en geestelijke (zon) uitputting.
Hij is niet geestelijk, maar spiritueel, omdat zij aan de top van de aardse scheppingen staat.
Zo ook de bijen; en de driekleurige toermalijn, in haar kristalvorm.
Alles wat ons verheft bevindt zich op een hoger plan dan wijzelf.
De plant kan - in de veredeling van zijn soort - hogere trillingen bezitten dan een mens.
Zoals een mineraal zijn kristaluitdrukking kan bereiken, zo kan de plant zijn hoogste reinheid bereiken en het dier zijn zuiverste vorm en de mens zijn hoogste innerlijke adeldom.
De hond b.v. kan zijn meeste pure jupiterische vorm bereiken met alle hoge kwaliteiten.
Zo gesproken kan een dier dus ook spiritualiseren, in zijn soort.
Het paard kan opklimmen tot een Pegasus, de vleugels staan dan voor de hoogste intuïtie, de eenhoorn was een ander soort.
De mens is het enige wezen dat de begrenzing van zijn soort kan doorbreken en dat doet hij dan ook naar keuze: omlaag dan wel omhoog.
Het doorbreken kan men de transfiguratie noemen. t
Transmutatie is soortveredeling en gaat tot aan de natuurlijke grens, waar de transfiguratie - met als nieuw soort: het zielenras - het overneemt.
Spreken over transfiguratie, indien men de transmutatie nog niet kent, is een speculatie en een theorie.
De smaragd is pure transmutatie, die moeilijk de top bereikt, omdat hij altijd vervuild blijkt, daarom springt hij zo snel, zoals de glazen zee van Hiram Abiff geen verontreiniging kan hebben.
Spirituele, edele mensen kunnen vallen door een lichte vervuiling, die anderen nauwelijks bemerken.
Men zegt: zij kunnen zichzelf snel reinigen.
Ja, inderdaad KUNNEN wel, maar dit mogen zij niet, hun energie is voor andere dingen.
Zij lopen op het scherp van de snede en dat is hun verantwoordelijkheid en hun leven.
Hij, die hoog klimt, laat hij toezien, opdat hij niet valle.
Dat is een ingeschapen natuurwet die leidt tot een grensoverschrijding.
De edele opaal zowel als de edele smaragd springen; de lapis wordt zwart, de robijn wordt zwart, de chrysoliet vertroebelt.
De plant verliest haar geneeskracht, het dier verliest zijn adeldom, de mens verliest zijn verbinding met de Hogere Macht.
Dit zijn geen ingestelde straffen, maar de onontkoombare wet, waaraan schepsel en schepping zijn onderworpen.
In deze wet ligt echter tevens de Kunst van de Magie ingeschapen.
Wie deze Kunst tot weldaad kan benutten is een Geroepene en een Gezegende.
Moge de wereld meer van hen zien!