Astrologie, Kosmogonie, Kosmologie
Wij leven in de tijd van de ecologie; wij worden daartoe gedwongen, omdat de natuur, onze levenssfeer ons in de steek lijkt te laten.
Daardoor zijn wij genoodzaakt ons te wenden tot de alleroudste opvattingen met betrekking tot de levens- en magnetische velden.
Het moderne instrumentarium is in staat te constateren dat er elektrische veranderingen in ons levensveld plaatsvinden zodra de geest, maar ook de emoties, ons beïnvloeden.
Bovendien blijkt dat de natuurwetten direct gebruik maken van energievoltages, indien een natuurlijke situatie dit noodzakelijk acht.
Het voortbestaan van het menselijke geslacht is b.v. afhankelijk van een verhoogde energievoltage in het vrouwelijke lichaam.
Alle natuurlijke processen zijn verbonden met de wisseling in de elektrische voltages der levensvelden, of wij nu spreken van het aarde-levensveld, of van het individuele levensveld, ofwel van de levensvelden der planeten is onbelangrijk.
Elke schepping bezit een levensveld dat ondergeschikt is aan een hoger levensveld.
En dit "hoger" bestaat uit niets anders dan een meetbare hogere elektrische voltage.
Zo te spreken zou men dus eventueel de "geest" kunnen meten.
Men kan meten of wij geestelijk zijn ingesteld of niet; men kan vaststellen of wij z.g. verlicht zijn of niet, alles is mogelijk indien we daartoe de juiste instrumenten zouden bezitten.
Het is bekend dat spirituele impulsen de meetapparatuur kunnen laten exploderen.
Elke planeet heeft dus ook zijn meetbare levensveld, en dit veld - zegt de astrologie - heeft invloed op het menselijke levensveld.
Inderdaad is dit waar, omdat de natuurwetten erop zijn ingesteld dat een hoger, magnetisch levensveld een lager levensveld beïnvloed.
Individueel worden wij dus geregeerd door een levensveld dat hoger is dan het onze. En dit zal voor elk van ons verschillend zijn, vandaar dat elk mens anders reageert, andere impulsen kent, andere verlangens koestert.
De kosmologie weet dat de planeten onderling elkander eveneens beïnvloeden en dat deze beïnvloeding - volgens Kepler - een soort melodie uitzendt, zoals men reeds heeft geregistreerd.
Een melodie, het neuriën b.v. van onszelf is het gevolg van een harmonie of strijd van individuele, innerlijke levensvelden.
Elke cel heeft nl. zijn eigen levensveld en het is dit minuscule levensveld, waarvan wij er dus ontelbare in ons organisme hebben, dat onze gezondheid bepaalt, onze spiritualiteit, onze intelligentie.
Het is de frequentie van deze gezamenlijke cellulaire levensvelden die ons "zijn" bepaalt.
Dat noemt men onze "sleutel", eigenlijk dus een gegeven dat opgebouwd werd uit een harmonie, of strijd, tussen de geestelijke-, de ziele- en de lichamelijke cellulaire levensvelden.
Wij bezitten dus een zeer individuele "sleutel" en deze "sleutel" is aanspreekbaar door hogere levensvelden, d.w.z. komt onder invloed van hogere magnetische trillingen dan de zijne.
Het is gelukkig een wet dat slechts de hogere trillingsvelden ons beïnvloeden, terwijl de lagere trillingsvelden ons niet raken, integendeel, door ons kunnen worden beïnvloed.
Indien deze wet niet opgaat betekent dit dat er aan de eigen "sleutel" of de cellulaire levensvelden iets mankeert.
Zij hebben hun ineigen magnetisme verloren en dit wordt dan vertaald als "ziekte".
In wezen is het dus zo dat elk levensveld tevens beschermd wordt door hogere levensvelden, vandaar dat de bijbeltaal zegt: "U hebt niets te vrezen." Vrees komt voort uit de trilling van gestoorde cellulaire levensvelden, die het algehele levensveld als zodanig aanvallen.
Dit in elkaar grijpende systeem van minuscule levensvelden, die elkander onderling beïnvloeden, wordt dus momenteel verstoord door de ingrijpende verandering in het aarde-levensveld via de menselijke ingrepen.
Als ook ons individuele spirituele proces afhankelijk is van de harmonie van de onderlinge levensvelden, dan is het begrijpelijk dat een verstoord aardeveld ons ook hierin beïnvloed.
Ja, het is begrijpelijk dat de planetaire velden dit aardeveld op een andere manier injecteren dan voorheen, omdat dit aardveld eigenlijk ziek is.
De planetaire velden kunnen worden gestoord door b.v. de uitlaatgassen van vliegtuigen, zodat een verzieking zich dus ook daar voortzet.
Het is zelfs mogelijk dat hierdoor de astrologie uit zijn voegen wordt gerukt en dat ook de astronomen vreemde, onverwachte, verschijnselen zullen registreren.
Volgens de wetenschappelijke onderzoekingen zijn de elektromagnetische levensvelden verantwoordelijk voor het genezen der wonden, zowel als voor ons gedrag.
Het is logisch dat een zwak, gestoord, vermoeid levensveld alle natuurlijke en geestelijke processen afremt.
Nu wij, de ene wat meer of minder dan de andere, ons onprettig, dan wel ziek gaan gevoelen door het milieu en de chemische invloeden, kun je je afvragen of het spirituele proces, of de terugkeer van de godenzonen nog wel voortgang kan vinden.
Als de kosmos daarin ingrijpt wil dit zeggen, dat het kosmische systeem dermate uit zijn evenwicht is dat een z.g. catastrofe noodzakelijk is om het uitgangspunt terug te vinden.
Wel, het zal niemand verwonderen als zoiets gaat gebeuren.
De mens is onderhevig aan veranderingen en deze veranderingen doen hem "leven" en dat geldt voor elke schepping.
Het enige dat statisch is is de Oerkern, het Oerlevensveld, datgene dat alle levensvelden van energie - elektriciteit - voorziet, je kunt dus zeggen de hoofdcentrale.
Je kunt deze "Licht" noemen, dan wel God, maar buiten deze is alles aan verandering onderhevig en dit moet wel om het levensproces voortgang te laten vinden.
Dood is dus niet dood, het is een verandering.
Men kan dit ook "stofwisseling" noemen.
In onszelf is deze stofwisseling of uitwisseling noodzakelijk om ons in een actieve toestand te houden.
Dat wat wordt omraamd, zoals een dogma b.v., wordt levenloos.
Zowel de geest, de ziel, als de natuur kennen geen omraming, geen begrenzing, elke begrenzing wordt door de mens zelf aangebracht, indien hij ophoudt aan deze doorlopende uitwisseling deel te nemen.
Deze uitwisseling nu is het centrale gegeven in onze moderne, door chemie en dergelijke, vervuilde samenleving.
Uitwisselen wil zeggen: afgeven en opnemen.
Maar wàt gaan wij opnemen?
Elk individu wisselt energie uit met een ander levensveld en de mensheid als geheel, via haar gezamenlijke energiesleutel, wisselt de elektrische gegevens uit met een levensveld dat hoger ligt als die sleutel.
Maar als deze gezamenlijke sleutel lager ligt dan de individuele sleutel, wordt deze individuele mens een z.g. "zoeker".
Hij wordt niet gevoed door wat de gezamenlijke sleutel toevoert.
Al deze z.g. actieve, hongerende zoekers hebben echter van hun kant een invloed op de hoedanigheid van de gezamenlijke sleutel, en hier ontmoeten we dus de gedachte: bidt veel - doe goed - mediteer - koester verheven gedachten - en je zult de "wereld" veranderen.
Een platgetreden waarheid die slechts onuitvoerbaar is, doordat er te weinig "zoekende" individuen zijn en doordat de levenloze economie en de uitbuitende, dus slechts inhalerende maatschappijvorm, deze vernieuwende invloed tegenhoudt. De innerlijke ontevredenheid of onvrede ontstaat slechts indien er niet voldoende hogere energie - vanuit een hoger levensveld dus - binnenkomt.
Jaren geleden dacht men dat het organisme aan een stervensproces gebonden was en dat vernieuwing en verandering eenmaal zou stoppen.
De laatste onderzoekingen bewijzen echter dat dit niet het geval is; de cellen, inclusief de hersencellen, vernieuwen zich dagelijks en dit proces heeft de mens zelf in de hand.
Verbondenheid met- en openheid voor een hoger levensveld houdt dus jong, d.w.z. houdt ons actief, levend en dus blijft er de mogelijkheid van een spirituele verandering.
Deze verandering is niet aan leeftijd gebonden.
Leeftijd behoort bij het lichaam en geestelijke vernieuwing behoort bij de geest, die daartoe op een gegeven moment het lichaam niet eens meer nodig heeft.
Maar indien deze verandering niet meer afhankelijk zou zijn van het lichaam, zal zij beslist afhankelijk blijven van de hogere levensvelden, levensvelden die onaards zijn, maar zich wel in de kosmos bevinden, dus in het universum.
En wij - met onze productie-samenleving - beïnvloeden niet alleen het aardeveld, maar tevens buitenaardse velden.
Dioxine b.v. een chemische naam, die we tot onze schade steeds vaker tegenkomen, schaadt de lever en daardoor ons emotionele proces, het schaadt de zenuwcellen en belet dus dit zenuwstelsel, dat vroeger de middelaar tussen kosmos en mens werd genoemd, gevoelig te blijven voor een hoger levensveld.
De wetenschap discussieert nog over de al dan niet schadelijkheid van dioxine.
Op deze wetenschappelijke eindconclusie kan de mensheid niet wachten, zij moet zich houden aan de feiten: de individuele beschadigingen die reeds zijn geconstateerd.
Onze hersenen nemen in totaal 10% van de stofwisseling - of uitwisseling - voor hun rekening. Hetgeen betekent dat onze hersenen verantwoordelijk zijn voor 10% uitwisseling met een hoger levensveld.
De ziel neemt 70% voor haar rekening; het hart 10% en de lever ook 10%.
Het gaat hier niet om het lichamelijke orgaan, maar om de levensvelden van die organen, als je de ziel een orgaan wilt noemen, want de oorspronkelijke ziel bestaat louter uit levensveld met een statische, lichtende oerkern.
Hoe sterker die oerkern is des te zekerder komt de ziel tot die 70% uitwisseling.
Het feit leert ons echter dat bij de meeste mensen die 70% niet wordt gehaald, hoogstens 40% en dan spreken we van de meest spirituele zoeker.
Het is dus eenvoudig om te concluderen dat de mens lijdt aan een gebrek aan stofwisseling of uitwisseling, en dat dit gebrek zijn spirituele lauwheid veroorzaakt.
Het gaat er dus altijd om deze "uitwisseling" te stimuleren.
Hoe?
Door een zuiver, edel, hoger levensveld aan te trekken dat hem zou kunnen injecteren.
Hoe trekken we dit aan?
Door onze individuele trillingssleutel te verhogen.
Op het moment dat wij luisteren of kijken naar edele schoonheid, edele symbolen e.d., verhoogt zich onze individuele energie, op dat moment wordt onze sleutel dus geschikt om een hoger levensveld aan te trekken.
In het moment dat we edele wijsheden horen dan wel lezen b.v., wordt ons individuele levensveld energieker en dat zijn de momenten dat we z.g. spiritueel bevrucht worden.
Het is het aloude alchemische gegeven: waar twee samengaan wordt het derde verwekt.
Wel, waar ons eigen individuele energieveld samengaat met een hoger energieveld door middel van dat wat onze oorspronkelijke ziel betreft, wordt de VERANDERING, het Nieuwe, een stukje van de oorspronkelijke ziel, herboren.
Daarna kan zij meer dan 40% uitwisselen.
Maar hoe lang duurt dit?
Hoe lang kunnen wij zulk een hoger levensveld in onze nabijheid houden?
Het gelukt niet door de ene of andere krampachtige methode, noch door plicht en dwang.
Het gebeurt slechts indien we de "innerlijke extase" gevoelen, zoals het Hindoeïsme, maar ook b.v. Mr. Eckehart leert.
De extase is het verhogen van de energie van de oorspronkelijke ziel.
Wij menen dat extase een vluchtig moment bevat, maar hoe sterker de ziel in uitwisseling staat met een hoger levensveld des te langer de extases duren.
En "extase" is niets tegennatuurlijks, men kent immers de lichamelijke extase als een grove afspiegeling van de ziele-extase.
Maar hoe kunnen wij in deze huidige vervuiling der levensvelden nog tot zulk een extase komen?
Door ons te omringen met schoonheid, door ons te verdiepen in wijsheid, door ons individuele veld zo rein mogelijk te houden.
In ieder geval hebben we van tijd tot tijd een energiebad nodig.
Doen we dit niet, dan stikken we, lichamelijk zowel als geestelijk.
Alles kan worden uitgewist, MITS onze uitwisseling maar een hoog genoeg levensveld betreft.
En de hoogte van dit levensveld wordt bepaald door onze vraag, onze sleutel.
Het hoogste levensveld is dat van de Oerkern, maar slechts enkele individuen bereiken dit. De oerkern kan alle vervuilde, dan wel lagere levensvelden vernietigen en elk levensveld optrekken.
Als er maar een individuele middelaar is.
Zonder individuele middelaar gebeurt er niets.
Wij leven immers in de tijd van de drievoudigheid, de aarde heeft zich gevoegd bij ziel en hemel.
Maar wee ons als wij de ziel vervangen door een mens, een z.g. meester, een z.g. doorvoerkanaal tot God.
Meesters zijn raadgevers, in het beste geval lichtende voorbeelden, maar verder reikt hun mogelijkheid niet.
Zolang wij in staat blijken de hoogste of een hogere trilling vrij te maken uit een stoffelijke omraming, zoals b.v. bij muziek, schrift, beelden, woorden, kunnen wij ervan verzekerd zijn dat we deelnemen aan DE uitwisseling en blijven we innerlijk levend.
Zij we hiertoe niet meer in staat, dan worden we levenloos, wij sterven in het dogma, in het uiterlijke, in de ceremonie, in de vrees onze zekerheid te verliezen.
Vrijmaken en binden is de macht van de magiër en is de magiër niet de aanzet tot de omwending?
De ecologische situatie om ons heen is dreigend.
Hoe kunnen we daaraan ontsnappen?
Door er wat tegenover te stellen: versterking van de ziel, zodat we in staat zal zijn haar Hogere levensveld te vinden en we alle andere vervuilde levensvelden kunnen negeren.
Als iemand te lauw is om zich te LATEN inspireren door het schone of het hogere, is hij reeds op weg innerlijk te sterven.
Deze lauwheid wordt versterkt door de huidige vervuilde omstandigheden, wordt ook versterkt door de gemakzucht der mensen en door de hang naar de z.g. uiterlijke gesetteldheid.
Het is een maatschappelijk dogma, een materialistische omraming, die ons de ziele-uitwisseling ontsteelt.
Als we in uitwisseling staan met een hoger levensveld door middel van één van de genoemde middelende hulpen, wordt de energie in de hersenen, in het hart, in de lever en in de ziel gestimuleerd.
De nieren nemen eraan deel door nog te reinigen wat bezoedeld is: dus het zijn de nieren, die de nog aanwezige vervuilde gedachten, emoties en opwellingen reinigen.
De nieren staan altijd op de drempel tussen geest en stof, zij zijn de twee bescheiden dienaren.
Maar ook de longen vervullen hun taak als dienaren, alleen op een hoger plan: zij reinigen de ether en zuiveren dus onze inhalering en uitademing in dit ogenblik.
En het tragische voor ons allen is eigenlijk, dat geen enkele methode hier helpt.
Immers: het gegrepen worden moet eraan voorafgaan.
De directe uitwisseling tussen innerlijke vraag en antwoord.
En deze vraag, deze intense, voor onszelf de allerhoogste trilling, komt impulsief op het verlangen.
Het verlangen van een hunkerende oorspronkelijke ziel.
De vraag maakt ons warm, het antwoord maakt ons nog warmer en het "gegrepen" worden is als de extase.
Er belet ons niets zolang wij ons niet LATEN belemmeren en zolang wij ons niet - als excuus - bezighouden met uitstel, die ons energieveld verlaagt, de sleutel verlaagt en dus een lager trillingsveld naderbijroept.
Zo is de Grote Wet.
En de grote Wet zorgt altijd voor Zijn schepselen.
Het ligt er slechts aan in hoeverre wij onder die Grote Wet leven, anders gaan haar bescherming, haar heiliging en haar bezieling aan ons voorbij.
Indien in ons leven reeds waarschuwingen waren en wie onderkent deze niet, wees dan op uw hoede, want er zijn altijd slechts drie duidelijke waarschuwingen en dan legt de deken der verstikking zich over ons heen en de tijd van wachten begint.
Tot wie willen wij behoren: tot de wachtenden of tot de levenden?