De moeilijkheid van onze levensweg ligt altijd in het gegeven dat we wezens van twee werelden zijn.
De basisvoorwaarden voor de aardse mens zijn heel anders dan die voor de buitenaardse mens.
Om ons lichaam te voeden hebben we heel andere stoffen nodig dan om onze ziel, dat overblijfsel van de buitenaardse mens, te voeden.
Voor diverse mensen in het alternatieve circuit is het vaak onbegrijpelijk dat - hoewel ze z.g. gezond eten - ze toch de ergste kwalen kunnen krijgen.
De mens leeft niet van brood alleen, zelfs niet van granen alleen.
De mens heeft behoefte aan bestanddelen die zich in de ether bevinden.
Hij ademt de lucht in en in die lucht verbergen zich bestanddelen die de ziel - dus dat restant buitenaardse wezen - voeden.
Vervuilde lucht verdrijft deze bestanddelen met als gevolg dat de ziel - of deze mens - zich ongelukkig, onbevredigd gaat gevoelen.
Hij is dan niet te helpen door therapeuten, omdat zijn onbevredigdheid een onaardse oorzaak heeft.
Er zullen maar weinig mensen of therapeuten zijn die dit zullen begrijpen.
Om deze ziel te voeden heb je fosfor, silicium, magnesium, molybdeen, zink, kalium nodig en ook wat zilver.
Uit de lucht halen we molybdeen, zink, kalium, silicium en zilver.
Als u nu weet wat deze chemische bestanddelen doen, dan zult u kunnen begrijpen waarom een mens ziek wordt als hij op zijn werk en thuis doorlopend in onzuivere lucht zit.
Een zoekend mens heeft het dus in twee opzichten moeilijk: hij is onbevredigd, omdat hij niet vindt wat hij zoekt en hij wordt - door een vervuild milieu - steeds onevenwichtiger.
Het vervuilde milieu tast zijn zenuwstelsel, dat orgaan dat een middelaar vormt tussen de twee werelden, en zijn longen aan.
Hij wordt op deze wijze geremd in zijn contact met zijn buiten-aardse afkomst en zo ontstaan er psychisch-somatische stoornissen.
Psychisch-somatische stoornissen hebben niets met voedsel te maken, maar alles met de omgeving, de innerlijke staat, de emoties en het denken.
Je kunt je buitenaardse afkomst wegdrukken, maar nooit loochenen. Je drukt het weg als je doet alsof je een puur aards schepsel bent en je dus tracht te bevredigen met puur aardse zaken.
Iedereen weet dat iemand die schijn ophoudt of belangrijke wensen negeert een ziektebeeld opbouwt.
De wens van het buitenaardse wezen-in-ons is als een constante drang of druk, die ons achtervolgt en die we noch kunnen negeren, noch uitroeien.
Hij komt op een gegeven moment altijd weer boven.
Het is modern om gehoor te geven aan jezelf: "je moet jezelf zijn" zeggen de cursusleiders.
Maar de diepste oorzaak, de ziel, dat onaardse deel, wordt nooit bereikt, omdat deze iets anders vraagt dan cursussen of trainingen of interessante leringen.
Die ziel vraagt een oplossing voor haar gevangenschap.
Die ziel vraagt een bevredigend compromis tussen aards en onaards, want dat zij hier moet leren leven, weet zij.
En dat LEREN leven is harmonie vinden tussen aards en onaards.
Die harmonie wordt bewerkt door velerlei onderdelen:
de soort voeding;
de basisbestanddelen uit de chemie;
de omgeving;
de hart en zielbevredigingen.
We weten allemaal dat aan al deze onderdelen iets mankeert in onze huidige levensomstandigheden. Wij zijn overspoeld door materiële eisen, we zijn ervan overtuigd geraakt dat de materie voorwaarde is om goed te kunnen leven en niet voor niets is er een soort middle-age-crisis, waarin de mens ontdekt dat hij eigenlijk nutteloos bezig is geweest.
Het is een bijkomstigheid van ons huidige bestaan.
Op middelbare leeftijd, als de begeerte naar materieel welzijn iets zakt, gaan we nadenken.
De onaardse mens krijgt het daar moeilijk mede, omdat op zo'n moment zijn onaardse drang sterk naar boven komt.
Hieraan helpen geen religies, noch hobby's; hierbij helpt alleen diepgang, dus het onderzoeken van wat je gemist hebt en het overwegen: waarnaar je zoekt.
Ieder mens heeft zo zijn problemen, maar er zijn twee soorten problemen: lichamelijke en geestelijke.
Geestelijke problemen komen altijd uit een disharmonie tussen gevoel en denken; splitsing tussen lichaam en ziel.
Een overvoldaan, verzadigd lichaam en een zelfvoldaan ego zijn geen goede voertuigen voor een gevoelige, op andere dimensies afgestelde ziel.
Degenen die vasten, weten dat in die tijd hun denken helderder wordt. Wel, hier komt de voeding dus in het spel.
De soort voeding beïnvloedt het denken en de emoties.
Niet alleen hun chemische stoffen zijn van belang, maar ook hun afkomst.
Het is hetzelfde als: waar je mee omgaat wordt je mee besmet.
En dus zeker als deze "omgang" een totaal organisch verwerken betreft.
Wij kunnen ons, als zielewezen, dus zeker door ons voedsel extra belasten en ons het ook aan de andere kant gemakkelijker maken.
Maar dat geldt voor ons hele leefmilieu.
Een onaards mens vraagt iets heel anders voor het leven dan een puur aards mens.
Een puur aards mens is, als hij zuiver, dus natuurlijk aards, leeft, hoogstaander dan een onaards wezen, dat zijn afkomst verraadt.
Jezelf zijn wil zeggen, degene zijn die je oorspronkelijk WAS.
Degene die te voorschijn komt uit de verwarring van de twee werelden, uit de banvloek van een maatschappelijke dwang.
Laten we niet vergeten dat sociaal zijn niet slaat op een maatschappij-orde, maar op onderlinge menselijke verhoudingen.
En deze zullen bij een harmonisch mens altijd goed zijn.
We hebben, als buitenaardse wezens, op een gegeven moment de aarde veroverd en hieruit kwamen problemen.
Op aarde wordt deze handelwijze doorlopend voortgezet.
We zijn nog steeds bezig iets op anderen te veroveren.
Geen enkele leer, geen enkele filosofie, heeft zin indien we ons gedrag, in dit opzicht, niet veranderen.
Het krioelt in onze maatschappij van leringen en filosofieën, en het is totaal onbelangrijk of we het met enkele van hen eens of oneens zijn (we beoordelen immers naar onze afkomst), maar het gaat erom HOE staan we in deze, ons vreemde, wereld.
HOE gaan we met onze mede-aarde-bewoners om.
HOE staan we tegenover al die andere buitenaardse stromingen, die ongeveer hetzelfde lot ondergingen als wijzelf.
En vooral: hoe staan we tegenover de aardemens, de oorspronkelijke aarde-bewoner.
Je ziet nogal eens dat er, in de filosofieën van de buitenaardsen, hoogmoed, zelfvoldaanheid en minachting, spreekt.
Zij vinden zichzelf beter.
Het "jezelf beter vinden" is een duidelijke buitenaardse eigenschap.
De aardse mens leidt eerder aan minderwaardigheids gevoelens.
Maar in niets blijkt dat deze "buitenaardse mens" werkelijk beter is, hij is anders, maar beter?
Hij behoort, evenals de aardse mens, tot degenen die tegen een bepaalde kosmische wet zondigden.
We zijn niet voor niets op aarde gekomen, in de letterlijke betekenis van het woord.
Wij hebben iets op ons geweten, een vergrijp - de bijbel noemt het "zondeval" - hetgeen een beladen woord, is maar in ieder geval is er sprake van een vergrijp.
De juiste vertaling van het Hebreeuwse woord is eigenlijk "ongehoorzaam".
We hebben geen enkele reden om ons "op de borst te slaan."
Door vele incarnaties heen hebben we nog niet geleerd de realiteit onder ogen te zien en harmonie te scheppen in onszelf en om ons heen.
Als de aarde een leerschool voor ons is, en dat is zij zeker, moeten we andere leringen volgen dan de intellectuele uiteenzettingen, die diverse eigengereide mensen bedachten.
Een leer is iets dat je in de praktijk moet brengen en er is eigenlijk niets anders te leren dan: harmonie.
Met als voorbereiding het blootleggen van de waarheid omtrent onze afkomst, en soms zelfs de waarheid omtrent het: WAAROM kwam ik op aarde.
Ben ik gestraft, ben ik gevlucht, ben ik eigenzinnig nieuwsgierig geweest?
Waarom kwam ik hier en wat zoek ik hier?
En bij de buitenaardsen zijn daar diverse antwoorden op, die je nog in hun gedrag kunt herkennen.
De reden kan zijn: nieuwsgierigheid, het ontdekken en exploreren van een wereld waarin jij, of jouw groep, de toon aangeeft.
Concurrentie met het Opperwezen dus.
Het kan ook zijn dat je gestraft werd en dus weggezonden uit de eigen, oorspronkelijke sfeer: dan is er dat ondefinieerbare schuldcomplex, de angst voor straf, de angst voor strenge autoriteiten enz.
Waarvan de eerstgenoemden graag gebruik maken.
Het kan ook zijn dat er een catastrofe plaatsgevonden heeft en dan heb je een onmetelijke angst voor herhaling, dan streef je naar milieuherstel, je tracht zo zuiver mogelijk te leven, je hebt principes uitsluitend om iets te voorkomen dat als een doem in je herinnering voortleeft. Herkent u deze gedragspatronen niet om u heen?
Velen reageren op een ingeboren "weten".
En dan zijn er enkelen, maar dat zijn werkelijk enkelen, die alleen maar trachten te redden war er te redden valt, omdat zij het verloop van de gebeurtenissen kennen.
De problematiek die vele zoekers kennen heeft een oorzaak: het niet beantwoorden aan de innerlijke oproep.
Het doorlopend uitstellen van de keuze, van de verantwoordelijkheid, van de consequenties.
Al die problematiek is een vruchtbare bodem voor moraalpredikers, voor filosofieën en religieuze extremiteiten.
De problematiek die ons kwelt uit hoofde van onze tweevoudigheid, is op te lossen door vooral de richting te volgen die onze ziel, die buitenaardse begeleider, ons aangeeft, uitgesloten de eigenschappen die de kosmische wet negeren.
De kosmische wet negeren we door:
milieu-onvriendelijkheid;
mens-onvriendelijkheid;
oneerbiedigheid tegenover al wat leeft;
hoogmoed;
egoïsme.
Uit deze vijf eigenschappen komen alle andere voort.
In diepste wezen is ieder buitenaards wezen beangst voor zijn existentie; maar ook de aarde-mens kent dit, na al wat hem overkomen is van buitenaf.
Het existeren heeft te maken met het vredig en voldaan, dus tevreden, leven.
Iedereen behoort dan te krijgen wat hem toekomt.
Laten we de schuld van die onevenwichtige verdeling op aarde niet schuiven op bijkomstigheden.
Het zou evenwichtig kunnen zijn als iedereen zich hield aan de vijf genoemde richtlijnen.
Hierbij helpen geen preken, onverschillig van wie.
Het enige dat helpt is een ingreep, zoals de historie bewijst.
Elke auteur en elke openbare spreker, onverschillig wie, weten dat hun bemoeienissen uiteindelijk geen zin hebben, de mens moet iets aan den lijven VOELEN.
Dat is de wet.
En die wet is meedogenloos, omdat zij gehoor geeft aan de instandhouding van al het geschapene. Als we buitenaardsen zijn, dan moeten we aan den lijven VOELEN, hoezeer de ziel tekort komt, hoezeer we op de verkeerde weg zijn, hoezeer we de Grote Wet negeren.
Vóór die tijd heeft het geen zin, zolang ons lichaam en ons ego zich zat eten aan allerlei tijdelijke bevredigingen, zijn we doof en blind voor de risico's.
Het is een fout waarvan menigeen profiteert om ons te kunnen manipuleren.
Ons milieu, de handelingen binnen onze maatschappij bewijzen dat we eeuwenlang doof en blind zijn geweest en nu wordt het tijd voor een ingreep.
De harmonie hebben we niet gezocht, de richtlijnen hebben we in de wind geslagen, en nu is het moment voor een "fiks pak op de broek" aangebroken.
Het is een opvoedkunde die de alternatieve stemmen afwijzen, maar het is de wet, een oerwet, een wet die tot behoud werkt en nooit tot algehele vernietiging.
Het is een ingeschapen herstelbeweging van de kosmos, waarin Shiva de hoofdrol speelt.
Het begint met Brahma, de alomtegenwoordige, de lichtschenkende, de schepper; dan komt Vishnoe, de behouder en levenschenker; en tenslotte komt Shiva de vernietiger en de herschepper.
Vishnoe gaat nu behouden wat nog te behouden valt; Shiva gaat vernietigen en geeft de aanstoot tot een algehele hernieuwing.
Deze drie goden uit het Hindoeïsme zijn kosmische goden, kosmische krachten, waarvan de christelijke kerk zijn eigen drie-eenheid maakte, zonder te weten waarom het gaat. Zelfs enkele wetenschappers, natuurkundigen en astronomen weten beter.
Het is een kosmische oerdrieëenheid die elke keer opnieuw in gaat grijpen, als er tegen hun wetten gezondigd wordt.
En dan gaat het nooit om de eenling, maar altijd om de grote lijnen; eenlingen zijn totaal onbelangrijk, vooral omdat er in het kosmische denken geen dood bestaat.
De mens laat zich veel te veel leiden door tijdelijke bevredigingen en voldoeningen: het vestigen van orden, materiële bouwwerken, rijken, machtige ketens die de heerschappij op aarde bezitten.
Het gaat altijd om het gevecht om de macht.
Zij, die die macht bezitten willen, verraden hun afkomst.
En wat zij met die macht doen bevestigen hun slechte dan wel goede inborst.
Van oudsher kreeg iemand macht om te herstellen wat verkeerd was en vóór te gaan in wat juist was.
Nu gebruikt men macht grotendeels om zelfverdediging en misleiding.
Maar macht hoeft niet publiekelijk zichtbaar te zijn - macht kan zeer goed verborgen werken.
Zodra iemand wil dat iedereen ziet wat hij doet, is zijn streven onjuist en minder krachtig.
Dat wat zich in het verborgene bundelt is altijd sterker.
Dit weten de buitenaardsen allemaal.
Het zijn de aardsen die dit niet weten en die dan ook altijd en overal om "openheid" roepen.
Openheid is goed zolang er geen sprake is van machtsbundeling, het versplinteren brengt zwakte.
De onaardse geeft zijn onaardsheid zelden bloot, hij bewaart zijn geheim en hij zal dit sterken in het verborgene.
Ik doel hier beslist niet op een noodzakelijke meditatie, zolang iemand niet weet wat meditatie is, kan hij het beter laten.
Dwang werkt hier averechts.
Bundeling is contact zoeken met je inwonende buitenaardse ziel en naar haar luisteren, met haar overwegen wat goed en wat verkeerd is; twee aanwezigen zijn er dan altijd: de tijdelijke aardse mens en de buitenaardse ziel en zij moeten met elkander overleggen en een weg uitstippelen, die voor beiden bevredigend uitkomt, in harmonisch opzicht.
Als u dit mediteren wilt noemen is het mij goed, maar zulk een meditatie wordt niet verstoord door een monotoon herhalen van een mantram dat iemand, buiten uzelf, u gaf.
Het gaat om een dagelijks overleggen met de Andere, en die Andere moet u zo bekend en zo geliefd zijn, dat u dit onderhoud node zult kunnen missen en vooral u gevoelt er zich rijker door.
Nooit verzwakt, ondermijnd, uitgeput, hetgeen voorkomt bij andere meditaties.
Meditatie is een uitwisseling, geen ontstelen van bepaalde waarden, lichamelijk dan wel geestelijk.
Zolang het onaardse het aardse ten goede beïnvloedt en vice-versa is het goed en zal alles goed gaan, heel goed.
Dan is er NIETS dat u ooit vrees zal kunnen aanjagen.