Het begrip der krachtvelden is natuurlijk zeer oud en men heeft vele uitdrukkingen om de ijle sfeer weer te geven waarin gedachten en gevoelens zich projecteren.
't Zelfde geldt voor het aurisch lichaam, een ijl voertuig dat het stoffelijke lichaam doordringt en waarvan er vijf (5) verschillende concentraties zijn, zoals instrumenten hebben aangetoond.
Vier rond het lichaam en één rond de navelstreek, die een nog ijlere energie blijkt te hebben.
Gedachten en gevoelens bestaan uit energie, die zich vrijmaakt in de ruimte; er is dus werkelijk, zoals er geschreven is op de graftombe van C.R.C. "geen ledige ruimte".
De gehele ruimte rondom ons is gevuld met trillingen, die onderling in snelheid verschillen.
Hoe sneller hun ritme, des te ijler hun uitdrukking.
Hoe edeler onze gedachte, of ons gevoel, des te hoger de trillingssnelheid en des te subtieler de concentratie, maar ook des te intensiever deze doordringt in andere etherische energie-concentraties.
Hierop is de mening gebaseerd dat edele, hoge gedachten alles kunnen doordringen, terwijl lagere gedachten, door hun langzamere trilling, niet in staat zijn de ijlere concentraties binnen te dringen.
Vandaar dat het lagere het hogere geen kwaad kan doen, maar het hogere het lagere wel kan oplossen of verbeteren.
Iemand, die van deze natuurwetenschappelijke feiten zou zijn doordrongen, zou dus nooit angst behoeven te hebben voor enige aanval van het z.g. kwade, of van kwaadaardige gedachten.
Tot op zekere hoogte zijn de energievelden, ook wel krachtvelden genoemd, te meten.
Alles, van het meest ijle tot het meest stoffelijke voorwerp, bestaat uit energie of trilling; maar de instrumenten, hoe vernuftig ook, gaan op dit moment, tot aan een zekere concentratie; bij telepathie b.v, weet men dat er een energie van de ene naar de andere mens wordt overgebracht, maar men kan deze overdracht nog niet meten.
Anders is het met de meer stoffelijke energie, zoals die direct om ons heen, in ons etherisch lichaam, aanwezig is.
Men weet dat deze direct in verband staat met enkele organen, zoals de thymus, de zonnevlecht, de hersenen, het hart, de lever.
De thymus heeft de opdracht deze levensenergie te bewaken, maar ook te concentreren, als een soort voedingsbron.
De zonnevlecht speelt de rol van middelaar tussen ijlere en minder ijle energie, hij bewaakt deze niet, maar reageert spontaan.
Vanuit onze gevoelens, onze gedachten, ook onze gewaarwordingen, daar deze direct met mentale en emotionele reacties zijn verbonden, vormen we energievelden; krachtvelden, die uitstralen, dan wel absorberen, positieve dan wel negatieve velden.
De sterkte van ons energieveld is via de thymusklier te meten en laten we hier aan de bijzondere naam "thymus" denken, die is afgeleid van het woord: thymosophus, dat "eerste opwelling", ook wel intuïtieve wijsheid, betekent.
Verder past hier de plant de tijm in, die een weldadige invloed heeft op onze emoties, of ziel, probeer de geur maar, en onze mentale instelling kan veranderen.
Het orgaan, de thymusklier, bevindt zich achter het borstbeen, daar waar we het sternum weten.
Het sternum bepaalt onze uitstraling.
Hoe verdichter, dus langzamer, de energietrilling is, des te meer de betreffende een materialistische, soms zeggen we: stompere indruk op ons maakt.
Verdichte energie absorbeert niet, maar stuit meestal af; zwakke energievelden absorberen.
De energievelden of krachtvelden bevinden zich om elke schepping, om elk schepsel, maar ook om elk voorwerp en ook om groepen.
Daar waar trilling is vormt zich een veld.
Ook in de natuur kent men zulke velden, gevormd door bomen, planten, dieren, de aarde, of soms ook mede door de mensen die er vertoeven.
Men kan zulke velden intensiveren door gedachten, gevoelens, gebeden, òf ruïneren door gedachten, gevoelens, vervloekingen, òf verzwakken door oppervlakkige gedachten, gesprekken en handelingen.
De wet van de krachtvelden leert echter dat het sterkste het zwakkere overheerst: is dus een energieveld zeer sterk, dan kan het al het kwaadaardige, of oppervlakkige, lagere, neutraliseren.
Dit neemt natuurlijk energie.
Spreken we van mensen, dan zullen sterke of edele mensen, doorlopend bezig zijn, bewust dan wel onbewust, lagere velden, of kwaadaardige stromen op te lossen.
Daar dit een natuurwet is, gebeurt dit in principe automatisch.
Iemand, die met zieke, ongelukkige of hulpbehoevende mensen bezig is b.v. is doorlopend bezig het zieke en gedeformeerde of het zwakke te neutraliseren, dat kan vermoeidheid veroorzaken.
Vermoeidheid is niets anders dan gebrek aan energie.
Dit kan automatisch worden hersteld, wanneer je dingen doet, gedachten of emoties hebt, die energie aanvullen.
Daar krachtvelden altijd worden geleid door het sterkste of overheersende, zijn het de energierijke mensen die domineren.
Het kunnen ook de edele mensen zijn die domineren, alleen komt dit zeldener voor, omdat zij voldoende energie moeten hebben om het lagere te neutraliseren.
Af en toe edel zijn of voelen of denken is zeer beperkt.
Wij bevinden ons doorlopend in het krachtveld van iets of iemand; hebben we daar last van, dan missen we dus voldoende energie om iets te neutraliseren.
Bovendien is onze energietrilling dan ongeveer op hetzelfde niveau, anders zouden we er geen last van hebben.
Je kunt iets bemerken en het vanzelfsprekend neutraliseren zonder er noemenswaardig last van te hebben.
Echt ergens last van hebben is een teken van energiezwakte.
Een mens zou weerstand moeten hebben tegen alles wat hem zou kunnen belagen.
Energie-concentraties worden b.v. doorlopend geïntensiveerd door bepaalde groepen die unaniem met dezelfde gedachten, gebeden, doelstellingen en gevoelens bezig zijn.
Dan krijg je het verschijnsel dat ze - bij elkaar zijnde - door een zelf opgebouwd krachtveld worden gedragen, maar nadat de eenling zich daaruit verwijderd, wordt hij aan zijn eigen kwaliteit en kwantiteit overgeleverd, zodat zijn gedrag al snel terugvalt op zijn eigen niveau.
Groepskrachtvelden blijven nl. zeer kort bij de eenling, vandaar dat sommigen het gezamenlijk iets doen wel eens zien als een injectie, die beperkt houdbaar is.
Velen hebben behoefte aan zulke injecties zodat zij hun energiepeil kwantitatief of kwalitatief in stand kunnen houden.
Zelfs hobby's kennen hetzelfde resultaat: voetbalfans of -toeschouwers bouwen aan een krachtveld en menigeen voelt zich pas gelukkig als hij zich daarin bevindt.
Een ander zal zich in zulk een veld doodongelukkig gevoelen, omdat de energiekwaliteit van een ander niveau is dan het zijne.
Voelt hij zich werkelijk ongelukkig dan is dat een symptoom van onmacht; hij kan de op hem toekomende trillingen niet neutraliseren, hetzij door eigen energietekort, hetzij door ergernissen, irritaties of dergelijke.
Elke ergernis, elke irritatie, elk z.g. negatief d.w.z. absorberende emotie, neemt energie, met als gevolg dat we ons meer en meer voelen afzwakken, of ons steeds ongelukkiger gevoelen.
Een andere bijkomstigheid is dat ieder mens iets anders van het leven vraagt en dit wil niets anders zeggen dan dat hij energierijke voeding vraagt die kwalitatief met zijn eigen veld accordeert. Vandaar dat velen "zoeken".
Zij zoeken trillingen die in overeenstemming zijn met de hunne; velden waarin zij zich gelukkig kunnen gevoelen.
Iemand kan zich b.v. pas zeker of veilig gevoelen, indien hij zich vol vertrouwen aan een herkende trilling kan overgeven.
Ook dit herkennen is echter een kwaliteitsproduct: harmonische, wetende, ervaringsrijke mensen herkennen zuiverder dan afgezwakte, disharmonische mensen.
Er is een onderscheid tussen iets broodnodig hebben, dus een noodzakelijkheid, en objectief herkennen.
Een zieke herkent zijn hulpbron niet, maar is slechts op herstel ingesteld, onverschillig waar die vandaan zou komen.
Zo ook met iemand die hongert, geestelijk dan wel lichamelijk.
Als je evenwichtig bent bekijk je alles neutraler, objectiever; er is geen noodzaak voorhanden.
Energie is op zichzelf neutraal; elke gedachte, elke handeling vraagt en geeft energie.
Wat wij kwade energie zouden noemen, is energie die anders is gericht; soms egocentrisch, soms vernietigend, soms uitzuigend.
Er zijn mensen die zulk een egocentrische energie kunnen uitstralen dat sommigen angst krijgen in hun nabijheid b.v..
Maar ook hier bepaalt weer het eigen energieveld onze reactie.
We kunnen iets als onaangenaam ervaren, maar behoeven er nog niet voor weg te lopen.
Het is vanzelfsprekend dat hier ook het samenleven van twee of meerdere personen ter sprake kan komen.
Je kunt het onaangenaam of onbewust onprettig vinden in een bepaald energieveld te verkeren.
Wanneer je niet noodgedwongen daarin moet verblijven, kun je weggaan; maar wanneer het leven of je werk meebrengt dat je erin MOET verkeren, zullen er maatregelen moeten worden genomen indien je b.v. niet ziek wilt worden.
Krachtvelden zijn er, die kunnen we niet ontkennen.
Het gaat altijd om de verhouding van het ene krachtveld tegenover het andere krachtveld.
Hoe meer je je concentreert op een doel, een denkbeeld of idee des te intensiever je energieveld hierdoor opgeladen, dan wel ontkracht wordt.
Dit is afhankelijk van de idee of het doel.
Je kunt je wapenen tegen alles, je kunt je ook openstellen voor alles.
Maar wapening en openstelling gebeuren ook automatisch, indien je energie, dan wel overheersend dan wel ontoereikend is.
Iedereen weet dat als je je vermoeid, dan wel down gevoelt, je openstaat voor letterlijk alles, maar elk veld is in de allereerste plaats ingesteld op het gelijke; automatisch trekt een schepsel naar het gelijke.
Daarnaast heb je de noodsituaties; honger zoekt voeding; zwakte zoekt kracht; wanneer dit niet meer wordt geregistreerd is er sprake van "onder je peil leven", je wordt dan immuun voor instinctieve, dus natuurlijke reacties, het natuurlijke automatisme.
Dan is er werkelijk sprake van disharmonie, chaos, onevenwichtigheid, onbegrip tussen beide hersenhelften.
Dan zegt men: "ik weet niet meer wat ik moet doen! Ik voel me zo verward, onzeker."
Zelfs de natuurlijke basis, die toch in iedere schepping en in ieder schepsel voorhanden zou moeten zijn, is gestoord.
Concentratie in zichzelf, goede ontspanning brengen altijd een natuurlijke oplossing, indien het schepsel nog een gezonde, evenwichtige basis heeft.
Een basis bezitten betekent zich niet behoeven vast te klampen aan een ander, of een groep, of een autoriteit.
Hier zal het steeds het andere energieveld of het groepsenergieveld zijn dat bijladend optreedt, hetgeen altijd een tijdelijke situatie is.
Alle bijladen van buitenaf is tijdelijk; indien er geen individuele basis aanwezig is, dan vloeit alle bijgeladen energie snel weg, men is dan bodemloos, een hopeloze situatie. Helaas zijn er tal van zulke "bodemloze" mensen.
Bodemloze mensen zijn doorlopende energievreters.
De enige oplossing is hen bij te brengen dat ze, en hoe ze, een bodem kunnen construeren.
Indien ze maar zouden willen luisteren.
Een dominante figuur bezit altijd een sterk energieveld en het gaat er slechts om in hoeverre de anderen zijn energiekwaliteit ervaren.
IJlere energie, uitgezonden door gevoelens en gedachten, kan dieper doordringen; dus zwijgende, uiterlijk onbeweeglijke mensen kunnen mogelijk veel meer invloed uitoefenen dan z.g. schijnbaar actieve mensen.
De kwaliteit plus de kwantiteit zijn doorslaggevend.
Zowel edele als onedele gevoelens en gedachten die slechts vaag blijven, hebben nauwelijks uitwerking.
Herhaling intensiveert concentratie, vandaar dat mantrams eindeloos behoren te worden herhaald.
Het automatisme bevestigt hen in het organisme, in het energieveld.
Deze mantram-energie wordt langzaam maar zeker opgenomen in het individuele energieveld; zelfs met tegengestelde trillingen is dat mogelijk, mits het herhalingsautomatisme wordt ingeschakeld.
Gevolg is wel dat het individuele energieveld een verandering ondergaat die uitwerkt in het stoffelijke lichaam, in de persoonlijkheid.
Vandaar dat mediterende, fanatiek zich concentrerende mensen, als organisme en als persoonlijkheid, veranderen.
Of zij beter, edeler, hoogstaander worden is een andere kwestie.
Er is in ieder mens een zekere mate van bescherming; deze is opgebouwd in de loop van vele levens, door ervaringen, door een intuïtief weten, enz..
Die bescherming treedt, gelukkig, bij diverse mensen in werking, indien men iets doet wat de geestelijke, inwonende kern, zou kunnen schaden.
Het in-eigen wezen blijft dus onaangetast, maar wordt wel toegedekt.
Vandaar dat je bij diverse mantramistische meditatie-methoden bemerkt hoe de betreffenden worden ingekapseld; zij krijgen een soort laag over zich heen, een immuniteit tegen andere invloeden dan die vanuit hun groep.
Zij worden dus ingepakt voor langere tijd; zoiets kan variëren van jaren, tot een geheel leven, of levens.
Een individueel krachtveld wordt bepaald door het in-eigen wezen, je ware zelf, je eigen gevoelens en gedachten en gewaarwordingen, een concentraat van eigen weten en eigen ervaringen.
Toegedekte mensen leven, of vegeteren op het groepskrachtveld, voelen zich dus GEDWONGEN er regelmatig in te verkeren, zich daardoor bij te laden.
Dit wordt een "must" dat heel wel tegen de eigen individuele kern in kan gaan; vandaar de veel voorkomende frustraties, die je bij alle gedwongen, vooral geestelijke, verplichtingen ontmoet.
Het aannemen van een tweede ik, een inductie vanuit de goeroe, de kerk, de groep, soms ook vanuit de maatschappij, een sociale inductie.
Deze geïnduceerde mensen vergroten het krachtveld van de betreffende groepen, de bewuste instandhouders daarvan kunnen gemakkelijker zo'n veld intensiveren.
De ontvangers zijn met velen!
Gaan we echter over geestelijke groei, of bewustwording, of verhoging spreken, dan betreft het altijd de individuelen, nooit de groepsafhankelijken, die existeren uit andere energievelden dan de hunne.
Indien men weet dat het sterkste veld regeert, hetgeen een natuurwet is en een geestelijke wet, dan is het begrijpelijk dat diverse groepen of individuen erop uit zullen zijn macht te vergaren om zo te kunnen regeren. Hier wordt onwetendheid een zwakte, ook tolerantie kan dan een zwakte worden.
Het sterkste veld kan de grootste tolerantie gedogen.
Het neutraliseert alle tegenstand.
Het zwakste veld is het meest intolerant, de angst is hier de verdediging.
Dat wat VERzwakt grijpt naar wetten, intensivering van dogma's, uiterlijke verdediging.
Maar elke maatregel is gebaseerd op een zeker weten, de onwetendheid laat alles op zijn beloop.
Het individu bezit alle mogelijkheden tot groei, tot kracht, tot gezondheid, tot herstel; het heeft de vrijheid ervan gebruik te maken of niet.
Vrijheid is een gave voor de sterken; de zwakken worden er altijd door geslachtofferd en in de muilen van de grote haaien gedrongen.
Daarom is het noodzaak sterk te worden, energie te verzamelen, energie te verhogen; dus: dat te doen, te denken, te voelen waardoor we ons rijk, veredelt, hersteld gevoelen.
Bij zelfonderzoek zal iedereen weten waardoor en waarmede hij zich zo gevoelt.
Willen we onszelf nog meer leren kennen dan is het goed de oorzaak van deze gewaarwording aan een kritisch oordeel bloot te stellen.
Want het is wel een verschil of we ons door een voetbalwedstrijd of door een geestelijke inkeer zo zullen gevoelen.
Het gelijke trekt altijd het gelijke aan.
Leer daaruit en wordt wijs!