Onze zintuigen als verkenners en boodschappers

In de esoterie spreekt men zeer verschillend over onze zintuigen; in de occulte leringen spreken de ouden over 5 zintuigen:

het gezicht - het gehoor - de reuk - de smaak - en de tastzin of het gevoel. 

Esoterisch voegt men daar nog twee aan toe: nl. de intuïtie of het geestelijke waarnemen en het weten, het geweten, of het geestelijke begrijpen. 

In het boek Henoch, dus de oudste universeel religieuze overlevering, geeft God Adam zeven werkelijkheden: het gehoor - het gezicht - de reuk - het gevoel - de smaak - het geduld - en de heerlijkheid. 

In de Griekse wijsheid betrekt men de zintuigen op de ziel. 

In de biologie kent men de bekende vijf zintuigen, maar zegt wel dat zij verbonden zijn met de hersenen en voornamelijk met de linkerkant, die alles via een gevoeligheid registreert. 

De hersenen, of het biologische denken, is dus eigenlijk het zesde overkoepelende zintuig, maar iedere geestelijke mens weet dat deze weer in binding staan moet met de geestelijke bron van het "weten", om goed te kunnen werken. 

Het hart en de linker hersenhelft en de ziel zijn verantwoordelijk voor de intuïtie; het "weten" of het eerste weten, het GE-weten komt voort uit de linker hersenhelft, de pijnappelklier en kosmische geestkracht of ether. 

De Griekse wijsgeren hebben gelijk wanneer zij de zintuigen in verband brengen met de ziel, maar dan gaat het voornamelijk om onze "eerste" zintuigen, degenen die verborgen arbeiden en zich gedeeltelijk uitdrukken in de uiterlijke zintuigen. 

Deze innerlijke zintuigen worden grotendeels beheerst door de pijnappelklier, waarmee de biologische experimenten in volle gang zijn. 

En deze pijnappelklier blijkt wel degelijk het z.g. derde oog te zijn, zoals de wijze ouden zeiden. 

Hij is nl., zegt heden de bioloog, lichtgevoelig, reageert op zon- en maanlicht, en regelt de kleur van de ogen, de huid en het haar en is verantwoordelijk voor de serotonine in de hersenen, met behulp waarvan we helder kunnen denken. 

Afwezigheid van serotonine veroorzaakt schizofrenie. 

Misleidende hallucinaties, mentale verwarring en L.S.D. schijnt de serotonine in de hersenen dermate in te sluiten, dat de betrokkenen deze hallucinaties direct ervaren. 

Aldus heeft de pijnappelklier werkelijk een biologische functie, het aanmaken van serotonine, een chemische stof die veelvuldig in de natuur aanwezig is, o.a. in pruimen en bananen en eveneens in de vijgenboom, de Boddhi-boom van Boeddha, de boom waaronder hij zijn verlichting kreeg. 

Dat de ouden de pijnappelklier het "derde oog" noemden slaat direct op de gave van deze klier om de zwakste nuancen in licht, zowel 's nachts als overdag, te registreren. 

Onze reacties op zon en maan gaan via de pijnappelklier, maar ook ons opnamevermogen, redelijk en emotioneel, hebben de pijnappelklier nodig. 

Deze merkwaardige klier bepaalt dus ons emotionele en verstandelijke vermogen, maar tevens de gevoeligheid onzer zintuigen. Of wij in staat zijn de verborgen zinnen, meer dan wel minder, in- of uit te schakelen. 

De inactievere werking van de pijnappelklier maakt tevens dat wij grofstoffelijker zijn geworden, dus minder bij machte onze intuïtie, ons geweten en onze intuïtieve zintuigen van gehoor, smaak, reuk, gevoel en gezicht te gebruiken. 

Onze innerlijke zintuigen liggen wel degelijk in ons biologische lichaam besloten, en hebben direct contact met organen die bemiddelend, dan wel zuiver spiritueel zijn. 

DE LEVER EN DE OGEN

En hier komt ons de Chinese aloude wijsheid weer te hulp. 

De lever werkt samen met de ogen, en de ogen zijn een zeer hoogstaand bemiddelend orgaan, die denkimpulsen en emotionele impulsen doorgeven, maar waarin ook de geregistreerde levenservaringen af te lezen zijn, ervaringen die onze ziel tot lering strekken. 

De lever is, evenals de ogen, een gecombineerd bemiddelend orgaan, waarin de zonne- en maankracht uitwerken: etherisch-geestelijk de zonnekracht en biologisch naar het bloed, de maankracht. 

Daar zon- en maanlicht door de pijnappelklier wordt doorgegeven en de mens, indien hij etherisch-geestelijker zou zijn, zuiver spiritueel-intuïtieve reacties EN biologisch-instinctieve reacties zou hebben, is het begrijpelijk dat de lever en de ogen een verborgen kracht bezitten, die uitsluitend spiritueel werkzaam is. 

De verborgen kracht van de ogen of het gezicht is het innerlijke waarnemen, direct doorgegeven door de pijnappelklier en de linker hersenhelft. 

En innerlijk waarnemen is "zien achter de uiterlijke vormen". Esoterisch zien. 

Waardoor men nooit bedrogen uit kan komen. 

Bij helderzienden werkt dit esoterische zien ten dele, dikwijls vertroebeld door de stoffelijke zijnstoestand van de helderziende, en zodoende krijgt men foutieve en zeer afwijkende "vertalingen". 

De innerlijke zintuigen werken slechts zuiver, indien de stoffelijke mens zuiver leeft. 

De verhouding uiterlijke en innerlijke mens is dus werkelijk van invloed op een spirituele ontwikkeling. 


HET HART EN DE TONG

Het hart is een uitgesproken spiritueel orgaan, en het lijkt merkwaardig dat het in verband wordt gebracht met de tong. 


De tong is echter een zeer belangrijk zintuiglijk orgaan, en kan eigenlijk zeer vele zintuiglijke impulsen omzetten: 

de smaak, via de smaakpapillen; 

het geluid, via zijn vormende functie; 

het gevoel via, zijn zeer hoog ontwikkelde tastzin (kleine kinderen onderzoeken niet voor niets met de tong); 

de reuk, die hij omzet in smaak; 

en het etherische waarnemen, doordat men een bittere dan wel zoete smaak krijgt, indien er in een sfeer bepaalde veranderingen komen. 

U moet eens op de werking van de tong letten bij uzelf, hoe zich in uw mond een reactie vormt bij aangename dan wel onaangename omstandigheden. 

Als wij zeggen:

"Dat was een "bittere" ervaring", heeft mede onze tong die bitterheid aan ons doorgegeven, via de pijnappelklier. 

En bitterheid, medicinaal dan wel geestelijk, heeft direct invloed op het hart, dat hierin overeenstemt met de lever. 

Hart en lever werken nauw samen, een gelukkig hart heelt de lever. 

En "bitter in de mond (etherisch en stoffelijk) maakt het hart gezond". 

Zodoende is het hart eigenlijk een centrale voor de vijf zintuigen, maar OOK voor de twee geestelijke zintuigen, intuïtie en geweten, want het hart heeft een directe binding, etherisch, met de ziel. 

Het hart is dus wel degelijk de "zon" van ons organisme, waar omheen zich alle zintuigen en organen draaien, gelijk de planeten. 

Het hart heeft zonlicht nodig, en als de zonnester is ondergegaan, wordt het hart beheerst door de pijnappelklier, die het licht van de maan toevoert. 

Maar nu doet zich het merkwaardige en interessante feit voor dat, statistisch gezien, de meeste hartaanvallen geregistreerd werden tussen middernacht en zes uur 's morgens, dus wanneer de zon afwezig was en waarschijnlijk de meeste mensen door een inactiviteit van de pijnappelklier niet voldoende maanlicht ontvingen. 

Hetzelfde geldt in de wintermaanden. 

Hetzelfde zien we in zuidelijke landen bij mensen met een inactieve pijnappelklier, dat een overmaat aan zonlicht niet goed door die pijnappelklier kan worden verwerkt, en aldus het hart wordt overbelast, uit balans raakt, men overemotioneel wordt en vooral lijden gaat aan de overbekende "diable du midi", een valse, een zuiver lichamelijk onevenwichtige, emotie. 

Mede daar de pijnappelklier ook ons seksuele leven beïnvloedt. 

We kunnen hier ook weer denken aan de nachtelijke meditaties of volle maanmeditaties die momenteel zo in zwang zijn. 

Mediteren onder het licht van de volle maan vraagt extra inspanning van de pijnappelklier, die daardoor wordt uitgeput, vooral omdat hij bij de huidige mens toch al in kracht is teruggegaan. 

En uitputting van de pijnappelklier brengt: hallucinaties, schizofrenie, overmatige seksualiteit, ofwel totale opdroging van de geslachtsklieren en een ziekelijke irrealiteit. 

De linker hersenhelft wordt op deze tijd, de tijd waarin hij zichzelf oplaadt, eveneens geforceerd, tot activiteit aangezet, terwijl de rechterhersenhelft, die absoluut in deze tijd NIET actief MAG zijn, door wilsinspanning wordt geprikkeld. 

U kunt dus gemakkelijk nagaan wat de resultaten zullen zijn. 

De centrale verbintenis tussen de zintuigen is het hart door zijn zintuiglijke "invoelen", een zeer hoge en verborgen tastzin. 


DE MILT EN DE SMAAK

De milt, als bemiddelend orgaan, staat louter in binding met de biologische functie van de hersenen, maar heeft via het bloed en de maag een gedeeltelijk geestelijke taak. 

Het bloed onderkent smaken, niet alleen biologisch, maar ook kunstzinnig. 

Hier komt dus opnieuw de linker hersenhelft in actie, die ons "cultureel en kunstzinnig" maakt. 

De verborgen of innerlijke smaak houdt zich bezig met verfijnde vormen, etherische beeltenissen en ook "levende", zuiver van natuurlijke smaak zijnde voedingsbestanddelen. 

Het bloed is gevoelig voor de ritmen van zon en maan; aldus luistert het naar de pijnappelklier, die dit ritme, ongeacht welk uur, doorgeeft. 

Het bloed wordt weer geleid door het hart, en een gezond en gelukkig hart voorziet alle organen van voldoende, maar vooral van spiritueel lichtend, bloed. 

En spiritueel lichtend bloed activeert onze verborgen zintuigen. 

De milt is een vrij onopmerkelijk orgaan en veelal kennen we zijn functie niet precies, maar hij is verantwoordelijk voor de zintuiglijke waarnemingen van schoonheid en afstotendheid door middel van het bloed. 

Alle organen reageren op onze bloedtoestand, en ons bloedgehalte is afhankelijk van ons hart, geestelijk bezien, en van onze lever, stoffelijk gezien. 

Biologisch herstel van het bloed geschiedt door twee medicamenten: levensgeluk EN levende, natuurlijke voeding. 

Twee vormen van leven, geestelijk en natuurlijk. 

De geestelijke hangt samen met de zonnekracht, de natuurlijke met de maankracht. 

Beide ons geschonken door de pinealis of pijnappelklier. 

Wij zijn een micro/macrokosmische eenheid dank zij onze pijnappelklier. 

Het z.g. "derde oog" dat de kosmische ritmen, de etherische veranderingen registreert, en daardoor eveneens onze rede, de hogere dan wel de lagere, en onze emoties bestuurt. 

Het hart en de hersenen worden beide geleid door de pinealis, geest en natuur vindt men daarin terug. 

En vooral de eenheid: geest en natuur, d.w.z. of wij MEER natuur dan wel MEER geest zijn, houdt indirect verband met onze pijnappelklier, het werken van ons "derde oog". 

Zoals de esotericus zegt, is ons "derde oog" dus niet gelegen tussen de wenkbrauwbogen, maar eigenlijk in de kruin. De kruin en het "voorhoofd of de koningskamer" zijn echter wel direct met elkander in binding, en wat er wordt waargenomen of verwerkt in de pinealis, word uitgestraald vanuit de ruimte tussen de wenkbrauwen. 

Vandaar dat "magiërs en meesters" ons helderziend op onze waarde schatten door ons te observeren tussen de wenkbrauwen, en ook door juist DAAR hun zegel, etherisch en via de blik, te plaatsen. 


DE LONGEN EN DE REUK

De longen behoren grotendeels tot de spirituele organen, vandaar dat ademhaling en ziel bij elkander behoren, zoals de ouden zeiden. 

Hart en longen veroorzaken bij een biologische en een geestelijke verontreiniging de anti-geestelijke en tegennatuurlijke levensinstelling van de mens. 

Verslaving, gebruik van nicotine, en/of lage emoties houden de mens af van een spiritueel gebruik van zijn zintuigen of het werken van zijn verborgen zinnen. 

Vandaar dat de geestelijke waarnemer weet dat verdovende middelen, waaronder nicotine, funest zijn voor een geestelijke ontplooiing, ook in het organisme. 

Door verontreiniging van de lucht gaan de longen steeds minder reageren op de kosmische etherkracht, die door middel van de lucht ons organisme binnenkomt. 

Wanneer de Chinese filosoof leert dat een aandoening van de longen de mens benauwd maken, dan wil dat tevens zeggen, dat het hem benauwd maakt om hetzij een geestelijk leven, hetzij een natuurlijk biologisch leven te voeren. 

De longen behoren bij de reuk. 

En de reuk - volgens Henoch - behoort bij de ziel. 

De longen vertalen de geuren en scheiden hogere geuren van lagere, geestelijke van natuurlijke, schone van vuile. 

En ook: mooie geuren, die hart en ziel weldoen, van geuren die hart en ziel verzieken. 

De geur behoort nl. tot de reeks van kleur en vorm, dus tot de schoonheid of de afschuwwekkendheid. 

Afgezien van een ziekelijke aandoening onzer zintuigen, die altijd het gevolg is van een deformatie tussen kosmos en mens, tussen geest en natuur, kan de reuk ons vertellen of een geur voor ons gezond dan wel verziekend werkt, en de longen zullen daarop reageren met een sterkere dan wel zwakkere ademhaling, met als gevolg dat de mens via zijn ademhalingsritme minder dan wel meer energie toegevoerd krijgt, en zo in een betere dan wel slechtere conditie geraakt. 

En deze conditie slaat terug op zijn verhouding tegenover de geest en vice versa. 

De spiritualiteit van de longen ligt in hun verborgen kennis van de geuren; een kennis, die door de wijzen, zowel medisch als geestelijk, hoog werd gewaardeerd. 

Gebruik van nicotine belet de longen in deze werking, benauwenissen zijn het gevolg, en iemand die een lichamelijke benauwenis gaat krijgen, heeft allereerst een geestelijke benauwenis gehad, een gemis aan Chi of kosmische etherkracht, die ieder schepsel broodnodig heeft. 

Hart en longen hebben beide contact met ons darmstelsel, een gedeeltelijk bemiddelend organisme; en long- zowel als hart-ziekten geven een reactie in de dunne darm en in de dikke darm. 

Geestelijke benauwenissen tasten zowel de longen als de dikke darm aan; angst voor het leven, benauwd zijn voor allerlei gevolgen en consequenties, veroorzaken dikke-darmziekten. 

Onwijsheid, vergrijpen tegen de wens van het hart, onderdrukking van onze hogere OF lagere gevoelens, via de wil, geven dunne-darmziekten, en vooral infecties. 

En zo zijn de longen, die behoefte hebben aan een geur die weldadig is voor God, een geur, die de ziel verkwikt, onze thermometer des levens; zij vertellen ons of we werkelijk "warm lopen" voor de geest, dan wel koud of lauw blijven, en onze ademhaling vertaalt hun gevoelens, evenals onze dikke darm. 


DE NIEREN EN HET GEHOOR

Het gehoor is een zintuig dat tot de werkzaamheid van de nieren behoort en een innerlijk gehoor is mede afhankelijk van goed werkende en zeker niet overbelaste nieren. 

Overbelaste nieren heeft heden vrijwel iedereen, omdat we hen de taak van de correctie van onze schijnheiligheid hebben toebedeeld, en zij, sinds de linker hersenhelft tot een minimale activiteit is teruggedrongen, degenen zijn, die de consequenties daarvan hevig ondergaan. 

De nieren - onze stoffelijke organen die veel te stellen hebben met onze stoffelijke persoonlijkheid, die door allerlei ingrepen en methoden gedwongen wordt geestelijk te zijn - hebben behoefte aan een eerlijk, natuurlijk levend mens. 

Zij reageren direct op het gelukkige hart en op de zuiverheid binnen de longen, zodat zij niet de verborgen angsten van de mens behoeven te verwijderen uit het organisme, waar angsten schadelijke chemische reacties oproepen. 

Tevens hebben zij heel wat te stellen met de momentele nadruk, die op de wil wordt gelegd, die tot uiting komt in dat organisch storende maatschappelijke positiestreven. 

De angst en de wil zijn de vijanden, die door de nieren moeten worden bevochten, en zij kunnen dit ook, mits zij natuurlijk levend voedsel ontvangen, waarin de chemische bestanddelen aanwezig zijn om de funeste chemische bestanddelen van de angst en de wil te lijf gaan. 

In hoeverre de nieren daarin slagen, is te constateren uit de wijze waarop wij luisteren, uit de geluiden, die wij vernemen, maar vooral uit de etherische trillingen, die wij horen, en in hoeverre wij een geestelijke trilling kunnen waarnemen via ons gehoor. 

Ons gehoor is een zintuig dat niet slechts in het oor ligt, maar eveneens in ons vlees, alzo in ons gehele lichaam. 

En onze beharing, de zenuwen van ons vlees, registreren het gehoor van onze huid. Denk maar aan "mijn haren rijzen me ten berge" en "ik krijg er kippenvel van!" 

Als we iets niet "willen" horen, bewijst dit dat we innerlijk weten wat er aan de hand is, maar ons ertegen verzetten om de ene of andere reden. 

En niet "luisteren" naar geweten en intuïtie, noch naar hart en denken, resulteert in een levenswandel waarmede ons spirituele en bemiddelende organisme het niet eens is. 

De disharmonie, die daardoor ontstaat, moet dan weer door de nieren, de boodschappenjongens van de spirituele en de bemiddelende organen, worden opgeknapt. 

De nieren hebben het in onze chemische vervuilde en geestelijk onedele maatschappij verschrikkelijk druk. 

Vandaar dat een natuurlijke hulp door middel van zuiver bronwater, zuivere vruchtensappen, en levend natuurlijk voedsel, hen helpt. 

Hieruit is dan ook te verklaren waarom mensen, die zich zuiver voeden, eerlijker worden tegenover zichzelf en de maatschappij, tegenover de naasten en zelfs tegenover de spiritualiteit. 

De nieren leggen een fundament. 

Zij kunnen niet méér doen, zij kunnen de mens niet verspiritualiseren, maar zij zijn wel gevoelig, zoals heel de natuur, voor een geestelijke overheersing. 

Dat ontneemt hen nl. veel over-arbeid. 

Stenen in de nieren is een onderbreking tussen de eerlijkheid van de natuurlijke mens en zijn geestelijke emoties. 

Emotioneel voelt hij geheel anders, d.w.z. in zijn hart "denkt" hij heel anders dan hij doet, of volgens plichten, doen MOET.

Bemiddelen tussen de stoffelijke mens en zijn geestelijke denken en gevoelen, berust bij de nieren, het etherische reinigingssysteem. Wilszwakte houdt mede verband met een slechte activiteit van de nieren. 

Neurotische mensen, die dus hun ziekte gekregen hebben (vooral neurasthenie) door wilszwakte, d.w.z. desinteresse van de wil, en nervositeit als gevolg van allerlei angsten, overbelasten hun nieren. 

Vandaar dat de nieren uit hun balans raken, zoals je altijd bij neurotische mensen ziet. 

Onze organen en de aandoeningen van onze organen verraden ons - of we willen of niet - precies zoals onze gelaatstrekken ons innerlijk weerspiegelen en ons verraden, hoe schoon we ook weten te praten. 

En zolang we met onze verborgen zintuigen en onze organen in de knoei liggen, remmen we onze twee absoluut spirituele zintuigen: GE-weten of hoger denken, en de intuïtie of geestelijk gevoelen, af. 

Wat we heden intuïtie en geweten noemen, is te belachelijk om over te praten; we herinneren ons slechts dat deze er EENS waren, en leggen hen hun werking op - vanuit onze wil en ons verstand. 

Vandaar dat ze ons heden meestal bedriegen of slechts zeggen hetgeen we WILLEN horen. 

Als we meer attent zouden zijn op de wet van eenvoud en eerlijkheid, van gerechtigheid en rechtschapenheid, zou dit onze geestelijke en lichamelijke gezondheid zeer ten goede komen. 

Mogen we wijs worden, alvorens de onwijsheid ons naar ziekbed en ongeluk sleept!

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene