I

Zonder ons te begeven op het pad van het intellectualisme willen we voor allen die geïnteresseerd zijn in een spirituele weg de methode blootleggen die de oude Egyptenaren geïnspireerd door Hermes Tresmegistos volgden.

Hermes Tresmegistos wordt gezien als de bron van alle alchemische wijsheid, de meester van de gnostiek, de vader van het woord.

Hij wordt vereenzelvigd met de Egyptische god Thot en tot op heden is men niet zeker van zijn historische aardse bestaan.

Wij zijn geneigd hem onder te brengen in de groep van Lichtzonen die volgens de legende op aarde nederdaalden en de mensen onderwezen in vele takken van kennis, waaronder de geheimenis van de zielenbinding met het goddelijke licht.

Voor ons is geen enkel land de bakermat der gnostiek of van de alchemie, de bakermat van een innerlijke wijsheid is slechts de individuele ziel, uit God geboren, in Chrestos ondergegaan en door de Geest der Opstanding wedergeboren .

Deze drievoudige realisatie keert terug in de leringen aller eeuwen en zij is niet gevangen te nemen in één of ander dogma of in een landsreligie.

Hermes Tresmegistos was één der Lichtzonen, een ieder van hen heeft zielen onderwezen en hun leerlingen zijn over de ganse aarde verspreid; uit hen werden de grote boodschappers geboren, werden en worden de leidslieden geboren, die hun medemensen op de één of andere wijze inspireren.


Men kan niet zeggen dat alle Lichtzonen de aarde-mensen tot goddelijkheid aanzetten, maar de vonk van hun gevallen Licht heeft zich voortgezet in sommigen van hun leerlingen.

Uit die erfenis komt de onbevredigdheid van de spirituele mens, de gespletenheid van het menselijke wezen is het deel der Lichtzonen.

Deze mens zoekt en zoekt en houdt niet op voordat hij de bron zelf gevonden heeft. Deze kan zich dicht naast hem bevinden dan wel ìn hem, in de leringen die hij bestudeert dan wel in de gesprekken die hij voert.

Maar zulk een mens dringt steeds verder door, hij dwaalt niet rond zoals men bij vele zoekers kan zien op een horizontaal, intellectueel of mystiek niveau, maar hij ruimt barricaden op en zijn denkland wordt steeds wijdser en lichtender.

De mens is sinds onheuglijke tijden bezig, soms uit de beste bedoelingen barricaden op te richten tussen hemzelf en de oerbron.

Deze opbouw der barricaden is een gevolg van zijn verkeerde zoekersmethoden, omdat hij niet uitgaat van zijn zielsverlangen.

Een zoekend element bezit ieder mens, het is het gevolg van zijn vreemdelingschap op aarde en daarom is het niet zeker dat iedere zoeker noodgedwongen een spiritueel mens moet zijn.


De afbeeldingen op de muren van de Tempel van Memphis zijn later geworden tot de ons nu bekende Tarotkaarten, maar zij waren inwijdingsuitbeeldingen, volgens de leer van Thot of Hermes Tresmegistos.

Zij werden door de priesters gebruikt om de neofiet te bepalen bij zijn gang op het terugkerende Pad tot het Licht of God.

Deze tekeningen werden, als gevolg van vervolgingen, door de priesters gekopieerd en meegenomen op hun vlucht.

Onder hen waren zigeuners, een volk van nomaden, begiftigd met een zeer oud weten, tot op heden kennis dragende van astrosofie en cartomancie.

De priesters die in het bezit waren van de kopieën, waren niet allen heiligen.

In tijden van nood moet de mens bewijzen wie hij is, alzo ook de priester, en onder hen zullen er beslist geweest zijn die hun kennis ten eigen bate aan gingen wenden, die zichzelf probeerden vrij te pleiten door middel van hun macht.

Gaat het niet tijdens alle vervolgingen op dezelfde wijze toe?

Onder de Manicheeën vond men de verraders, onder de Druïden waren er de overlopers, maar ook de zwakken; onder de Katharen vond men hen eveneens en zo ook onder de gnostieken en de alchemisten, onder de ketters en de latere christenen.

Een mens blijft een mens en de omstandigheden dwingen hem te bekennen wie hij is!

Dit gebeurt echter vooral bij degenen die de mogelijkheid in zich omdragen om een proef te doorstaan.

Onderschat nooit de toespitsing der omstandigheden, meen niet dat u gestraft wordt omdat u beproefd wordt, het tegendeel is dikwijls het geval.

De Tarot of de leer van Hermes was bestemd voor de door de priesters uitgenodigde neofiet.

Toentertijd was er echter nog een oorspronkelijk priesterschap en een serieus neofietschap.

De decadentie, de popularisatie en de verwatering van de diepe waarden des levens waren nog niet zover doorgedrongen als heden ten dage!

Wanneer een priester iemand verkoos voor het inwijdingspad, dan stond hijzelf met zijn leven garant voor het welslagen van de neofiet.

U kunt nalezen in de geschriften van de Essenen en de Katharen; alle oude inwijdingsceremoniën waren strenger, principiëler en men kan wel zeggen doeltreffender dan heden.

Met het verloop der tijden werd het goud der inwijdingsgeheimen tot een klatergoud van uiterlijke ceremoniën.

Hoewel wij de hermetische Tarot uitvoerig willen behandelen, zodat u er persoonlijk wellicht baat bij zult kunnen vinden voor uw innerlijke rijping willen wij toch uitdrukkelijk zeggen dat wij ons absoluut distantiëren van iedere Tarotwaarzeggerij vanaf die uit de middeleeuwen tot die van onze moderne tijd toe.

Er bestaat GEEN Tarotspel met een gnostieke inwijdingsgraad, er bestaan slechts 22 hermetische afbeeldingen, heden de Grote Arcana genoemd, die zeer eenvoudig van beeltenis zijn en die slechts gelezen kunnen worden door een gnosticus, iemand die de hermetische leer kent.

Wij willen geenszins pretenderen dat wij voldoende innerlijke kennis bezitten om een volmaakte weergave te geven van de peilloze diepten van de hermetische uitbeeldingen.

Maar wij menen dat wij in staat zullen zijn een weergave van Hermes' wijsheid te geven die zeer nabij de oorspronkelijke bedoeling ligt.

Wij zijn niet gebonden aan een dogmatische leer, noch aan de wetten van de astrologie, noch aan enige andere wet van geheimhouding of belofte, slechts de innerlijke overeenkomst tussen de aloude hermetische zienswijze en de onze verleent ons het inzicht om door te dringen in de beeltenissen van Memphis zoals voor ons nog nimmer werd gedaan.

Alle literatuur geeft een facet en zij die zich uitsluitend baseren op de middeleeuwse Tarot raken altijd verward in het slop van de cartomancie.

De middeleeuwse Tarot is de Tarot der kerkvaders, gekuist door hun zienswijzen en hun verdoemenis over iedere gnostieke lering.

Later worden aan deze middeleeuwse Tarot occulte symbolen toegevoegd, weer later kabbalistische gegevens en is momenteel de Tarot uitgegroeid tot een samenraapsel van allerlei stromingen.

Iedere stroom drukte er zijn stempel op.

U kunt hiervoor de Franse, de Engelse en de Egyptische Tarot eens vergelijken, de landsaard is duidelijk merkbaar.

Onafscheidelijk in de Tarot zijn echter de vorm, het cijfer en de letter.

De vorm is de oudste manier van overdracht; Hermes is één van de boodschappers die begonnen met de goddelijke wijsheid in een beeltenis vast te leggen.

Voordat de vorm was, was echter de klank, het Woord, een woord dat nog niet door een teken kon worden weergegeven, maar dat later weerklank vond in een alfabet.

Op iedere kaart treft men een Hebreeuwse letter aan en hoewel wij twijfelen aan de authenticiteit van een combinatie kaart en letterteken, is het toch interessant te zien welke beeltenis bij welk woord aangepast werd.

Tenslotte bevindt zich boven iedere kaart een cijfer - ook een zeer oude overdrachtsmethode in de religieuze symboliek.

Tarot, numerologie en kabbala, drie oude overleveringen zijn tot één geworden.

Het moeilijkste te lezen is de hermetische beeltenis, omdat deze ouder is dan iedere leerstelling.


Het bestuderen van de Tarot kent een groot risico, nl. dat men zich verliest in de interessante gegevens.

De studie van leringen is steeds riskant, omdat men doordringt in nieuwe gebieden en de mens is uit zichzelf nieuwsgierig, hetzij intellectueel hetzij spiritueel.

De verregaande ontdekkingsreizen in de gebieden van natuur en wetenschap brachten de mens waar hij zich heden bevindt en de geleerde is geïntrigeerd door de eigen studie, door de onontgonnen gebieden op zijn speciale terrein.

De steeds meer optredende specialisatie bewijst dit.

In de religie treft men hetzelfde aan. 

De religie is een studieterrein geworden en men vindt er momenteel talloze specialisten. Specialisten met een kleiner exploratie-gebied, maar met daarvan een exacter wordende kennis.

Het gevolg is dat mensen zich moeten verenigen om tezamen een groter studiegebied te kunnen bestrijken.

In de spiritualiteit wordt dit evenzo. Wanneer kabbalisten, alchemisten, gnostici, tarotkenners en occultisten elkanders kennis zouden gaan uitwisselen dan zou er een kennis-concentraat uit voortkomen waaraan de mensheid veel meer zou hebben.

Want al deze studiegroepen grijpen terug naar één bron en ieders bewustzijn heeft zijn beperkingen.

Zou ieder zijn beperking herkennen en erkennen dan zou de mede-studiegenoot deze kunnen opheffen en zo wordt de kennis rijker.

Wij spreken nu over studie; indien wij zouden spreken over innerlijk weten zou het echter ongeveer op dezelfde wijze kunnen gaan!

Ieder serieus spiritueel mens ondergaat een bewustzijnsgroei en in deze groei kunnen zijn spirituele medemensen hem van dienst zijn.

De lichtzonen kunnen, wij zouden eigenlijk willen zeggen MOETEN, elkander bijstaan, opdat uit hun midden de grootste geest hen allen verlichten kan.

Men draagt hout aan op de plaats waar het vuur zal worden aangestoken, nietwaar?

Hoe meer hout des te meer vuur, dus licht. 

Er is altijd één lucifer, of één tondeldoos die het vuur doet ontvlammen.

Zo moet u ook een groep mensen zien die tezamen een wijsheid belichten.

Allen dragen hout aan en leggen dit op de plek waar het vuur ontvlammen gaat en dan wordt de lucifer erbij gehouden en ieder ziet het vuur, het licht en warmt zich eraan.

De plek waar nu dit vuur aangelegd wordt is de Tarot, niet een plaats, een gebouw, een door muren omringde plek, maar een oude wijsheid.

Vanuit deze oude wijsheid waaraan wij allen onze gedachte-splinter toevoegen, ontvlamt het vuur dat ook in onszelf brandt.

Daar waar geen hout wordt aangedragen daar dooft het vuur.

Indien er geen weerklank gevonden wordt in de menselijke ziel, in zijn denken, in zijn hart, sterft het vuur uit.

Enkelen kunnen een vuur aanhouden, maar hun arbeid is dikwijls zwaar door hen die onbewust het vuur weer uittrappen.

De spirituele vuur-onderhouders zijn de erfgenamen van de lichtzonen en zij bewijzen dit doordat zij het Licht willen ZIEN, willen VOELEN, willen HOREN branden.

Zij hebben geen behoefte aan monumenten, maar aan innerlijke rijkdom, aan tondeldozen die steeds opnieuw het vuur doen opvlammen.

Hun spirituele dorst gaat naar het licht uit, zo onbewust water en vuur tezamen voegende: hun dorst richt zich naar het LEVENDE water, waarin het vuur brandt.


De Tarot van Memphis is zulk een bron, hij gaat leven zodra men zijn diepten speurt hij, hij raakt uw innerlijke vlam en hij schenkt uw gedachte wijsheid en uw hart troost.

Niettemin zijn de afbeeldingen eenvoudig; het gaat er slechts om in hoeverre het bewustzijn van de neofiet deze beelden uit hun gevangenis der lijnen tillen kunnen.

Uit het denken van Hermes vormden zich de lijnen en nu moet het denken van de neofiet deze lijnen wederom terugvoeren tot hun uitgangspunt, de eenheid, de kern, de punt, de concentratie des lichts.

Deden de Pythagoreeërs niet hetzelfde?

Een woord, een tekening terugvoeren tot de abstracte idee van de schepper.

Zo gaat het ook met de ziel van de mens.

Uit God geboren als een hemelse ziel, gevangen genomen in de vorm, in het menselijke ego, moet hij door Chrestos uit die vorm worden verlost, om hernieuwd geboren te worden in de Geest van God als een abstract zielenvuur.

Dit is de oerlijn van het geboren worden, het vorm aannemen en het HERboren worden.

U vindt deze lijn terug in de natuur en in de ware scheppingen van de mens. Slechts hij die schept en herschept neemt deel aan een eeuwig leven.

Meestal schept men iets en bewondert zijn werkstuk maar zodra het gevangen ligt in de vorm vraagt het om uit die vorm wederom te worden verlost. Zo is de levensgang der mensheid!

Uw denken en uw hart kreeg u om boven de begrenzingen der vormen uit te stijgen; om de beeltenissen te bevrijden; om de woorden tot eeuwige klanken te voeren; om de cijfers tot hun verborgen taal terug te brengen.

Alles wat zichtbaar is, is gevangen, slechts de mens is in staat het zichtbare in het onzichtbare te tillen, MITS hij zich op het pad van inwijding ontwikkelt.

Hij kan zich ontwikkelen wanneer hij doorlopend hout aandraagt om het vuur aan te wakkeren, in hem, om hem, boven hem, beneden hem, zodat hij en zijn naaste volkomen verlicht zullen worden.

Dóór de gedachte die uit God is; dóór de intuïtie die uit God is; dóór het oerweten dat uit God voortkwam.

De waarachtig spirituele mens, de lichtzoon, komt uit God en gaat tot God; de weg daartussenin bestaat uit arbeid, arbeid voor het licht, arbeid voor het vrijmaken uit de vormen. 

Hij, die waarlijk hunkert naar het LEVENDE water zal deze arbeid niet moede worden, want zie, daar waar men arbeidt, daar is beweging.

Mogen deze woorden de inleiding vormen tot de individuele wege van de Tarot van Memphis.

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene