De Saffler is een aluminium-zuurstof samenstelling met hardheid 9 en soortelijk gewicht 4. Hij is prachtig diep blauw, hoewel de groene, roodgele, violette en kleurloze Korund ook Saffer worden genoemd.
Maar indien het om de edele steen gaat, die ook een karakteristieke uitwerking op de mens heeft, spreken we van de blauwe Saffier, de meest waardevolle en een tweelingbroer van de Robijn. Wat de Robijn in zijn merkwaardige kleur rood is, is de Saffer in zijn wonderlijke blauwe kleur, een warm blauw.
Ooit een warm blauw gezien? Dan moet er een nuance rood in zijn verwerkt, die de koelheid van het blauw opheft. Hij is bekender dan de Robijn en de mooiste Saffieren komen uit Burma.
In de esoterie en de overleveringen wordt hij de steen van de vrede genoemd. Dus niet de berekende, koele wapenstilstand, maar één van de echte vrede, die diep in het innerlijk zetelt.
Als maar enkele andere stenen verdraagt de Saffier geen onreinheid, geen giftige gedachten en geen spanning.
Er wordt verteld dat een Saffier gedaan in een glas wijn, waarin een giftige spin zit, de dood van de spin betekent; legt men de steen in vergiftigde wijn dan begint deze te schuimen.
De Saffier heeft een afwerende kracht en werd dus als beschermende steen gebruikt, méér nog dan therapeutische steen. De kracht van de edelstenen is vooral merkbaar bij sensitieve personen, die gevoelig zijn voor trillingen.
Een Saffer kan mediamieke mensen, die zo dikwijls hinder ondervinden van de aura's of gedachten van hun naasten, beschermen tegen uitbuiting van hun etherkracht, zodat ze niet worden 'uitgezogen'. Beter zou nog zijn, indien zulke mensen zich door een geestelijke concentratie en een daarmede samengaand voedsel, individueler zouden maken.
Een goede therapie is nooit een excuus om zijn geestelijke of lichamelijke gezondheid te verwaarlozen. De rust schenkende trillingen van de Saffier, alleen de blauwe, zijn kalmerend voor hartpatiënten, vooral zij, die door innerlijke spanningen, een gejaagd hart bezitten.
Innerlijke spanningen zijn een bijgaand verschijnsel van wilskrachtige, overheersende, strevende mensen, die hun doelstellingen niet bewaarheid zien en zodoende innerlijk worden opgevreten door spanning, die een gevolg is van een z.g. falen. Een falen dat slechts in hun dominerende gedachtengang leeft.
Voor hen is de Saffier een hulpmiddel, die hen onderwijst in devotie, overgave en geloof. Hij is een religieuze steen bij uitstek en past uitstekend bij het Watermantype, dat zo dikwijls lijdt aan vormelijkheid, het ophouden van uiterlijke schijn en dus ook aan schijnheiligheid, hoewel hij zich daar lang niet altijd van bewust is, want met zijn gevoelens zoekt hij altijd heelmaking of heiligheid. Een zekere waardigheid is dan ook bij hem te herkennen. De uiterlijke standing die zijn spanningen verbergt en soms bedrieglijk werkt. (pas op je nieren, Waterman!)
De oude wijzen vertellen, dat je hem langzaam kon samensmelten met goud en zo een diamant maken. D.w.z. hij verliest dan zijn blauwe kleur en wordt een kristalheldere edelsteen.
Dit is weer zo'n frappant kenmerk, dat het karakter van de steen en het karakter van het type dat hem graag heeft, volkomen duidelijk uitdrukt. De Saffier moet je met goud samensmelten om een Diamant te krijgen; degene, die is als een Saffier, dus devoot, gelovig of mystiek, heeft zich verenigd met het edel spirituele, het goud en wordt zo een devoot, goed, gelovig uiterlijk religieus mens, een diamant, helder, stralend.
Maar is hij een echte Diamant?
Een echte Diamant, die onafhankelijk, sterk en zeer individueel stralend is? Neen. hij is een Saffier, die zijn kleur heeft verloren en nu lijkt op een Diamant.
Een steen, die zichzelf heeft weggeschonken, zijn karakteristiek heeft verloren, zijn individualiteit opgaf!
Elke edelsteen, die zijn kleur verliest, ook tijdens het dragen, verliest zijn individualiteit en dus zijn werking.
Hij moet, evenals de mens, opgeladen worden door het alleen zijn, het weggesloten worden, of, bij de mens, door zeer individuele en innerlijke meditatie.
Als de Saffier zijn kleur gaat verliezen, wil dat zeggen, dat zijn drager immorele gedachten heeft en zijn steen daardoor beledigt.
Innerlijke onbevredigde mensen zouden doorlopend een Saffier moeten dragen, die hun gedachten beïnvloedt en verheft tot een beter niveau.
Maar ook een edelsteen is maar een tijdelijke hulp. Natuurlijke bronnen raken altijd uitgeput en kunnen de mens slechts tijdelijk helpen, als 't ware een zetje geven in de goede richting, totdat hij in staat zal zijn zelf de leiding weer in de hand te nemen.
Want, daartoe is de mens als een unicum geschapen.
De natuur is slechts het goddelijke laboratorium, waaruit hij mag putten, maar dat hem zeker niet mag gaan beheersen.
Dat de Saffier geen zwakke steen is, bewijst zijn hardheid en zijn soortelijk gewicht.
Net als de Robijn is hij dominerend, maar dan wel in zijn prachtig blauwe kleur. Ook het Watermantype is geen doetje, maar een sterke persoonlijkheid en als hij een Saffier wil worden, dan moet hij denken aan de blauwe winterhemel: de hemelkleur is dan nooit koud, want hij draagt het licht van de zon.
Is er een blauw dat lichtender is?
Zo is de Saffier. Nooit koud blauw, dat breekt onder warmte en licht, maar een blauw dat het hart verwarmt en het geestelijke licht kan verdragen.
Elke zodiakale steen is een leersteen.
Hij kan een streefsteen zijn van het type dat bij hem past. Daarom zal elk zodiakaal type één steen hebben, zoals de oude Egyptenaren zeiden, die hem onderwijzen in de gaven, die hij moet ontwikkelen.