(Malva sylvestris)
Groot Kaasjeskruid, Broodjes, Kattekaasjes
Je werd wakker op een wat winderige junidag, je nauwelijks ontloken bloempjes nog slaperig tussen het grote gras om zich heen blikkend, maar je had je zondagse lila-gestreepte ton-sur-ton jurkje al aan, een kleurig, verfijnd kleedje, waarmede je van je goede smaak getuigde.
Een lichtergetint hartje in dezelfde kleur ging nog schuil achter je bloemblaadjes. De wereld trok je niet zo heel erg aan, nu de tijd van het jaar kouder was dan ooit. Maar ook voor jou stond je geboortetijd in de sterren geschreven en zo moest je reageren op je innerlijke wekkertje en keek je me aan met die violette ogen van je, één en al vriendelijkheid, één prachtige violette vertedering, zacht wiegend op de wind.
Ik begroette je met een verheugde uitroep, want zonder vriendinnetje Kaasjeskruid zou de wereld er kouder uit gaan zien. Je fijne stemmetje fluisterde vriendinnnetjesgeheimpjes in mijn oren, toen ik mij bukte om in één van je violet-gestreepte ogen te kijken.
Ach, je bent een schatje! Er is geen ander woord om je fijnheid, je vriendelijkheid, je blijheid en je schoonheid te omschrijven. Je bent zo intens vrouwelijk, dat die geëmancipeerde plantenkameraden er wel eens een voorbeeld aan mogen nemen.
Niets aan je is ruw, niets grof, de fijne haartjes op je steeltje zijn als de blonde haartjes op jonge meisjesarmen, een vleugje zonneglans. Je schrok op, toen ik zei, dat je in een boek moest optreden, want je meende dat je totaal geen toneelgaven had. Maar vriendinnetje Kaasjeskruid, of Malva, zoals je chique heet, je behoeft er alleen maar te zijn, dat is genoeg.
Je greep je gestreept violette rokje bijeen en schikte je in mijn hand om mee te gaan naar ons atelier, om beschreven en getekend te worden. En daar sta je dan mooi en vriendelijk te zijn, glimlachend om onze pogingen je juist te treffen, je grote ogen gericht op de zon, je hartje zich rekkend naar de warmte, want je wilt gestreeld worden, geliefkoosd door het zonlicht, bemind worden door de mensen en het kan je nooit genoeg zijn, niet?
Ik weet nog hoe je, een jaar tevoren, plotseling naast mijn keukendeur verscheen, opschietend uit een luttel plekje grond tussen de tegels. Je had me wat te vertellen, wéér op de manier zoals hartsvriendinnen dat doen, fluisterend in mijn oor, een klein geheimpje, bescheiden geurend. De hele tuin luisterde afgunstig mee, want je deed zo gewichtig, zo belangrijk scheen je bericht, en je was zo gracieus, dat vele plantenogen je heimelijk bewonderden.
Och, mijn vriendinnetje Malva, is het een wonder dat de grote Pythagoras je heilig heeft genoemd? Je bent te puur en te schoon om een enkele onvriendelijke of onaangename gedachte te koesteren. Wat je vertelt is altijd prettig, altijd heilzaam en je geheimpjes toveren een glimlach om de meest strakke lippen.
Je giechelde als een schoolmeisje, toen ik je vertelde dat de ouden je Herba Omnimorbia noemden, vanwege je genezende kracht tegen vrijwel alle ziekten. Bescheiden sloeg je je grote violette ogen neer, maar ik zag wel hoe je vanonder je prachtige blaadjes naar me keek, trots op die gewichtige benaming.
En, als een zucht, kwam je parool op me toe: "Ik waardeer je als mijn beste vriend," het symbool dat je sinds eeuwen meedraagt. Ik voelde me gevleid, violet vriendinnetje, want ik weet, dat een vriend zijn leven wil geven voor een vriend en ik weet ook, dat jij meent wat je iemand toefluistert. Je zeer delicate parfum omringt me, en je fluistert, zoals je eeuwen alle mensen hebt toegefluisterd: "Ik heb je lief, ik heb je lief....." een nooit eindigend refrein, dat zelfs de meest toegesloten harten zou moeten openen.
Als de mensenkinderen toch eens naar je wilden luisteren! Aan jou zal het niet liggen. Overal waar mensen zijn kom jij ook, alsof je hen op het rechte pad wilt houden, alsof je hen samen wilt binden, een vriendschapsband tussen hen wilt smeden.
Dat je zoveel eeuwen vergeefs smeekt om liefde en vriendschap deert je niet, wel, klein violet vriendinnetje, je houdt vol, aan moed ontbreekt het je niet.
Daarom keer je je bloemen altijd naar de zon als vijfpuntige violette sterren, je vullend met licht. Dat is begrijpelijk, want je hebt een zware taak. Wat zou je moeten beginnen zonder licht?
Wandelend door het hoog opgeschoten gras, waar allerlei planten en kruiden dooreengroeien, zien we een groepje van je gelijken staan, hun wijd geopende ogen, een beetje verschrikt, op ons gericht, als betrapten we hen op een intieme bijeenkomst, waar hartsgeheimen werden uitgewisseld.
De wind bracht hun stemmetjes over: " Wie zijn daar? Wie zijn daar? Mensenkinderen! Kom, laten we hun harten verzachten, hun gedachten verheffen, hun ogen doen oplichten!"
Hebt u ooit een groepje Malva'tjes gezien, zich neigend naar hun mensenvrienden?
Wie kan daaronder hard blijven, wie zou dan geen oog voor Moeder Natuur hebben, die haar mooiste dochters opwekt om de wereld te verfraaien?
De vruchten van het Kaasjeskruid zijn als ronde broodjes of kaasjes en de legende vertelt dat Maria, die arme vrouw, eens geen geld had om brood te kopen.
Natuurlijk, zoals in elk gezin, huilden de kinderen van honger. Gelukkig had ze een bijzonder kind, Jezus genaamd, die haar aanraadde de vruchtjes van het Kaasjeskruid te plukken, hetgeen het Kaasjeskruid heel welwillend toeliet, en deze naar de bakker te brengen. In de bakkerswinkel werden die vruchtjes ineens goudklompjes en, zoals in ieder sprookje, was het "eind goed al goed".
Sindsdien lijken de vruchtjes van de Malva op ronde broodjes.
Hoor ik daar weer mijn vriendinnetje Kaasjeskruid achter me giechelen? Nou ja, Malva'tje, dat wordt er verteld!
"Heb je ooit zulke onzin gehoord," roept ze, "ik heb al op broodjes lijkende vruchtjes sinds de wereld bestaat! "
Ach, dat weet ik wel, vriendinnetje, maar het verhaaltje is zo leuk. Ze friemelt wat aan haar violet gestreepte rokje en knikt even.
"Als er maar geen slechte dingen over me worden verteld, daar kan ik niet tegen!"
Nee, dat weet ik. Alles wat slecht is, elk leugentje, elke overdreven bombast mijd je. Hoe hebben je grote ogen die heldere, onschuldige blik kunnen bewaren, lief Kaasjeskruid, want je was er al in de Romeinse tijd en Cicero at je als groente. Zozeer beminde hij je, dat hij zich ziek aan je at. Wat heb je toen gelachen. Eerst heb je je geërgerd aan zijn orgiën, want je wist dat jij daarna aan de beurt zou komen om te sterven en toen heb je gelachen.
Dan waardeerde je Pythagoras meer, die iedereen verbood je op te eten, hoewel je naar sla of spinazie smaakt (vergeef me, vriendinnetje!), want je werd toen heilig genoemd, een ster van de wedergeboorte.
Inderdaad heeft je jurkje de kleur van de ziel, violet, rood en blauw vermengd, een jonge, vriendelijke ziel. Maar vooral een zieltje dat louter goed doet. Zeg, mijn kleine Kaasjeskruid, waartegen help je eigenlijk niet?
Alle ontstekingen, alle huidirritaties, alle wanorde in de darmflora, alles wat te danken is aan spanningen, help je verdrijven. Waarom drinken de mensen niet méér Malvathee?
Zouden hun harten dan niet zachter worden?
Ook bij geboorten doe je dienst, als een wijze vroedvrouw, je helpt het kind snel op de wereld te komen, want jij kent zijn weerzin om die harde wereld binnen te gaan. Straks zal dat kind spelen tussen het gras en jij zult glimlachend en vriendelijk erop neerzien, en zijn handjes zullen verlangend naar je worden uitgestoken, want wie zou je jurkje niet mooi vinden? Dan zullen je grote violette ogen lachen en je roze hartje zal opkleuren, want je zult blij zijn wanneer de kinderhanden je zullen liefkozen.
Vriendinnetje Kaasjeskruid, violet mensenvriendinnetje, hoe dankbaar zouden de mensen je moeten zijn voor je weldaad en je aanwezigheid. Houd goede moed, mijn Malva'tje, want je zult nog heel veel te doen hebben, totdat er voor altijd vriendschap en vrede tussen de mensen zullen zijn.
Ze keek even om, haar blik een seconde afwendend van die grote krachtbron, de zon, en ze knipoogde ondeugend, alsof ze zeggen wilde: "Ik houd mijn roze bril op, weet je, anders zou ik het direct opgeven." Dan draaide ze direct haar kopje weer terug naar de gouden zon, en het was of mijn hart een beetje warmte verloor.
NEE HOOR, IK GA DIE ENGE APOTHEEK NIET BINNEN, ROEPT HET KAASJESKRUID VERSCHRIKT
Het is jammer dat de Homeopathie de werkzaamheid van het Kaasjeskruid vrijwel niet benut, hoewel het een zeer oud geneeskruid is.
Ook in de kruidengeneeskunde is het naar de achtergrond verdwenen. Is het misschien gekomen omdat het een "heilig" kruid was en het alle hardheid en provocatie, zoals vermaling, koken of eten, schuwt?
Niettemin is het zijn lot geweest zieke mensen doorlopend bij te staan.
Malva-thee is heilzamer dan enig ander kruid, maar het werkt langzaam, vriendelijk, pijnstillend, verzachtend. Vooral bij darmontstekingen, een gevolg van hevige spanningen, ergernissen en angsten die verdrongen werden, heeft het een afvoerende en pijnverzachtende werking.
Tegen bruine vlekken op de huid helpen de fijngemaakte blaadjes. Het is vooral het kruid voor zorgelijke mensen, die de zonzijde des levens vergeten hebben. Hen zou een wandeling langs het Kaasjeskruid goed doen, dat van juni tot de herfst bloeit.
Ook veel Kaasjeskruid in de tuin helpt het hart verzachten, spanningen afvoeren, maar dan moet men bereid zijn ze elke dag even te begroeten.
ALS 'T MOET WIL IK WEL TELLEN, ZEGT MEISKE KAASJESKRUID VERVEELT
Niet voor niets heet het Kaasjeskruid ook Herba Omnimorbia, ze kan heel wat mensentypen helpen.
De 6-mens zal van haar openhartigheid en werkelijke vreugde kunnen leren, zonder licht "verkleurt" het Kaasjeskruid, laat dat de 6-mens een les zijn. Zijn weke, in werkelijkheid angstige ziel, zal een tonicum vinden in de Malva-thee.
De 5-mens moet helemaal vriend blijven met Malva, want het is zijn kruid bij uitstek: voor ontharding, tegen agressie, tegen elke irritatie, uiterlijk en innerlijk. En vooral: vriendschapbevorderend.
De 9-mens moet zich laten vertederen door vriendinnetje Malva, laat hij maar een relatie met haar aanknopen, hij kan hier gerust kieskeurig zijn, want haar vriendschap betekent heling, verzachting, al zijn ontstekingen genezend en ook: zijn blik verhelderend op alle gebied.
Ach 8-mens, arme tobber in het leven, pluk een bos Kaasjeskruid, zet deze vooral in het licht en kijk eens naar zijn gedrag. Grote violette ogen richten zich op de zon, een smachtend roze hartje dringt naar voren, blaadjes van violet gestreepte schoonheid ontvouwen zich, het lijkt één en al wedergeboorte. Doe met hen mee, 8-mens, herstel je, de zon blijft schijnen, bewaar daaraan een herinnering als de donkere wolken zich samenpakken.
ZALIG, EEN WANDELING ONDER DE STERRENHEMEL, ZEGT HET KAASJESKRUID
Eigenlijk ben je een kind van Venus met je mooie, sierlijke jurkje, maar sommige geleerde heren plaatsen je ook onder Mercurius.
't Zal jou zo een zorg zijn, niet? In ieder geval ben je een kruidje voor degenen die zich laten opslorpen door plichten en vreugdeloze taken.
Daarom ben je zo goed voor de Steenbokmens, die plichtsgetrouwe mens, die een zware taak op zich wil nemen, omdat hij wellicht eens gehoord heeft dat "Arbeid Adelt". Ook hier giechel je vermaakt en fluistert veelbetekenend: "Maar adel arbeidt niet!"
De Steenbokmens kan er niet om lachen. Ook is het voor hem moeilijk vriendschappen te sluiten, harten te vermurwen, inclusief zijn eigen hart en daarom ligt zijn weg vol spanningen, obstakels, schaduwen en zorgen.
Kijk, zo'n mens zou nu eens moeten wandelen tussen het Kaasjeskruid en die droge dorre plichten laten vallen. Plicht is heel wat anders dan liefde, Steenbokmens!
Leer liefde en vriendelijkheid, openhartigheid en vooral geestelijke tolerantie van het Kaasjeskruid. Zoek je gelijken, zoals het Kaasjeskruid zichzelf tooit met haar "ton-sur-ton" kleedje. Roei niet zo tegen de stroom op, het kan ook anders. Beweeg mee en knipoog tegen het leven, rustig volhouden, maar vóór alles vriendelijk blijven en vooral: nooit je blik afwenden van het licht!
In diepste wezen lijk je op het Kaasjeskruid, je hart is vriendelijk, maar je schuchterheid en soms je minderwaardigheidsgevoel belet je het te tonen. Maar ook voor jou, net als voor Malva komt een moment van ontwaken.
Laat vriendinnetje Kaasjeskruid je bij je wedergeboorte helpen.
IK BEN GEK OP KLEUREN, MAAR WEL TON-SUR-TON, LACHT VRIENDINNETJE KAASJESKRUID
Teer violet met donkergekleurde streepjes, zo is de bloem van het Kaasjeskruid. Sommige mensen noemen haar roze, maar dat is niet helemaal waar. Ze draagt een japonnetje van een smaakvolle vermenging van rood en blauw, of rood, wit en blauw. De drie kleuren rood, wit en blauw, zowel de Franse als de Hollandse driekleur, spreken voor: goedheid.
Rood van de energie, de kracht, het onbeangste; wit van de tolerantie en de gerijptheid; en blauw van de wijsheid, de verdraagzaamheid.
De kleur van de jonge, ontvankelijke ziel is violet, zeiden de ouden, precies de kleur van vriendinnetje Malva.
Geen enkele andere kleur leidt de aandacht van deze ziele-intentie af. Het is de kleur van het geestelijke licht.
Zo leert het Kaasjeskruid de mens het verlangen naar het geestelijke licht in zijn hart te bewaren. Zonder licht verlies je je schoonheid en je geestelijke kleur, kijk maar naar mij, zegt ze. Er is geen overdaad aan energie in het Kaasjeskruid, maar geduld en geleidelijkheid, ze wil nooit iets forceren.
Vandaar haar geneeskracht bij alle toestanden die door een forcering zijn ontstaan en zij vooral diegenen helpt die hun leven verknoeien door overal te willen forceren, hun wil te willen doorzetten, ondanks alles.
Malva is louter zachtheid, verdraagzaamheid, stille overgave, de vreugde om een innerlijk bezit. Ze is wijs, het Malva'tje en ze weet dat geduld alles overwint en dat tijd een fictie is, want de eeuwigheid is ook de Vader van de tijd.
HEB JE EEN STEEN IN MIJN KLEUR?
ROEPT VRIENDINNETJE MALVA
Natuurlijk, m'n liefste, draag jij maar de Amethyst, rustig, geduldig, teder als jij. En wat dacht je van de violette Toermalijn, de Siberiet?
De Amethyst werkt tegen spanningen, mits men de lichtgekleurde neemt en dan het liefst de ongeslepen steen. Dan heeft hij dezelfde werking als de Malva.
De Toermalijn, en vooral de violette Siberiet, die ook een kalmerende invloed heeft en statisch geladen is, zoals het barnsteen, is zeldzaam.
De zacht violet gekleurde Toermalijn is, evenals de Amethyst, een beschermer voor de driftige mens. Aan de hand of op het hart gedragen behoedt hij tegen hartinfarcten. Maar, net zoals het Kaasjeskruid, moet hij zich eerst op zijn drager instellen, daarom duurt het ± 3 weken voordat men hem bemerkt.
Slechts de zeer sensitieve mens zal hier een snellere werking ondervinden.
Zie voor de Amethyst ook blz. 179, 202, 271, 272, 326