(Papaver rhoeas)
Gewone Klaproos, Kankerbloem, Kollebloem, Korenroos
Helaas worden de mensen die jeugdherinneringen vol Klaproosvreugde bezitten, steeds minder talrijk.
De insecticiden hebben de Klaproos uit haar geliefde graanvelden verjaagd, zodat zij nu haar heil zoekt langs wegbermen en in velden.
Een romantische en zonovergoten herinnering is het, die van het goudgele korenveld, waarin de helderrode Klaproos en de helblauwe korenbloem de grijpgrage kinderhandjes verlokten en hun ogen zo bekoorden, dat zij menig kinderrijmpje gingen sieren. Elke zomer ging vergezeld van Klaproos- en korenbloembegeestering, waarmede de ouders en de boeren echter niet zo blij waren, want menig voetje vertrapte het zo kostbare graan en daarom gaat de bloei van de Klaproos gepaard met dreigende wensen, die de kinderen van het plukken moesten afhouden.
Zouden er veel kinderen van het plukken zijn afgehouden door de bedreiging met de korendemonen, die het kind zouden grijpen als het een Klaproos zou plukken?
De boeren vonden haar een "kanker" in het veld en het volksgebruik meldt, dat de bloem tegen kanker zou helpen, maar ook kanker kon veroorzaken, vandaar de bijnaam "Kankerbloem".
"Pas op, niet op de steel zuigen," zei de moeder, "anders krijg je kanker."
Hier liggen dus het "kanker krijgen" en het "kankeren" van de boer dicht bij elkander. Ook de wet van het genezende gelijke komt weer terug: De bloem veroorzaakt kanker, maar geneest haar ook. Maar wie denkt er aan een kwaadaardige ziekte als je de felrode Klaprozen in het groen van de weide ziet, hun tere hoofdjes met moeite rechtop houdende tijdens hun kortstondige leven. Hun leven is als een zucht, een felgetinte opflikkering van louter vreugde en ijdelheid.
Want wie heeft er zulk een mooi jurkje als de Klaproos, teer als een zijden stofje, gevoelig voor elke aanraking, wiegend op het minste briesje en treurig neerhangend als het levenseinde reeds, te snel voor het levenshongerige bloempje, in zicht komt.
Menig Klaproosje zal via de maaimachine haar toch al zo kortstondige leventje hebben gelaten. Langs de wegen kunnen Klaproosvelden iemand eraan herinneren, dat het leven te schoon en te kortstondig is om het te vergooien.
Geniet je leven, een dag is als een zucht. Dat is Klaproosmentaliteit. Leven en sterven zijn nauw met haar verbonden. Zegt de mythe niet dat Ceres (Demeter) haar schiep, omdat zij haar geliefde Persephone niet kon vinden?
De volksverhalen vertellen dat het felle rood van haar kleedje is geverfd door het bloed van de gesneuvelde soldaten en dat daarom slagvelden vol staan met Klaprozen. Dit deed menige dichter naar de pen grijpen om haar met weemoed en verdriet omhulde aanwezigheid te beschrijven en zo ontstond ook Klaproosdag.
Verdriet en vreugde vinden elkander in de Klaproos.
Doch ook goed en kwaad, of het goddelijke en het duivelse. Kijk eens onder het rokje van de Klaproos en vindt haar geheim, dat ze graag door haar verrukkelijke kleedje wil verbergen. Er staan vier zwarte tekens rond haar vruchtbeginsel. Vier vegen als van een zwarte vinger. De overlevering is heerlijk en vol van diepzinnigheid.
"Toen God de bloemen had geschapen werd Hij bedroefd om de stem van de Klaproos, die eindeloos herhaalde: "Kijk toch eens hoe mooi ik ben, wat een mooie rode hoed ik heb. Niemand is zo mooi als ik."
Zelfs God schijnt te kunnen worden verveeld door zulk een zelfgenoegzaam gezeur en dus gaf Hij tenslotte de duivel opdracht haar te straffen, maar haar niet te vernietigen. Haar hele leven lang met een duivels kenmerk lopen zou voldoende zijn. Toen raakte de duivel dat zo geliefde rode kleedje aan en zie, hij liet vier zwarte plekken achter waar zijn vingers het betastten."
En nu kan iedereen, tot aan vandaag, zien hoe de Klaproos gestraft werd door haar Schepper vanwege haar zelfgenoegzaamheid en haar ijdelheid.
Welk een levensles!
Vooral voor hen, die overeenkomst hebben met de Klaproos en is er één mens, die niet op het ene of andere medeschepsel lijkt?
De Klaproos is dus eigenlijk een oppervlakkig typetje, dat slechts aan uiterlijkheden denkt, dat geen oog heeft voor de diepere waarden en zo kunnen we in de loop van de tijd zien hoe men haar gebruikte om moeilijkheden, die in de droom aan de mens verschenen, te verlichten.
Ze is een probaat slaapmiddel. Een eigenschap die men naar twee zijden kan uitleggen. Mensen, die overdag hun ogen sluiten voor de moeilijkheden, die nu eenmaal in elk leven verschijnen, prefereren de slaapwagen des levens inplaats van alert en vooral autonoom hun eigen leven in de hand te nemen. Hun moeilijkheden verrassen hen des nachts, want wegduwen kan men deze niet.
Ook het symbool van de Klaproosbloem past bij hen, die met een schijnbaar opgewekt gezicht de moeilijkheden negeren, zelfs haar bijnaam "Kankerbloem" komt hier van pas.
"Je bent weliswaar een roos, maar dat bedriegt" zeiden de oude kruidenmoedertjes van de Klaproos. Je "klatscht" als een roos, maar je bent het niet. (Klatschroze) Van het Hollandse volk wordt beweerd dat het "innerlijk kankert, maar uiterlijk fluit". Holland staat onder het zodiakale teken van de Kreeft en is dus een Cancer of "kanker"land.
"Kijk 's naar mijn mooie jurkje," roept de "Klatschroos" en probeert iedereen van de vier duivelstekenen af te leiden.
Om deze duivelstekenen noemde men haar vroeger "Kollenbloem" , heksenbloem. Zoals met veel bloemen, waar omheen legenden van de duivel worden verteld, verbeeldde men zich dat zij magische krachten bezat, maar de signatuur van Gods wonderbaarlijke schepseltjes verwijzen toch naar hun karakteristiek.
De Klaproos is een klein, verleidelijk heksje, bedrieglijk mooi, maar giftig.
Ach, maar hoe zou de wereld er uitzien zonder haar zwierige rode jurkje, zonder die roodgekleurde velden die ons doen glimlachen en hopen op een mooie zomer?
Heeft elk schepsel in Gods heerlijke laboratorium niet een nut? De Klaproos heeft dan ook het hare: mensen afleiden van hun zorgelijke gedachten. Heeft één zorgenzware gedachte ooit een probleem opgelost?
Kijk dan liever naar de Klaproos, hoe teer en lieflijk is ze, niettemin, hoe energiek haar kleur waarop zelfs de zwarte duivelskenmerken een sieraad worden, omdat zij ze met zwier weet te dragen.
Zou de voorjaarsdag zonder haar niet grauw zijn?
IJDELTUITJE KLAPROOS IN DE HOMEOPATHIE
Natuurlijk heeft ze geneeskundige waarde, dat brutale kleine ding. Maakte men vroeger een stroopje van haar Klaproosblaadjes, die men vermengde met honing (1 pond honing en zoveel blaadjes als de honing kan bevatten), nu gebruikt men Opium D 3 die een trage lever kunnen stimuleren.
Een traag werkende lever is als een Klaproos in het graan, waar zij de groei vertraagt. Verder is de honingklaproossiroop prima tegen prikkelbaarheid, een wispelturige ongedurigheid, zoals het klaproosje met elk zuchtje wind meebeweegt en geïrriteerd is als zij geen aandacht krijgt, zoals de legende vertelt.
Opium D 3 is een slaapmiddel als men ongedurig is, maar niet bij ernstige ziekte.
Verder versieren haar zaadjes de zondagse broodbolletjes.
Wie kent de maanzaadbolletjes niet?
ZELFS HET IJDELTUITJE KLAPROOS KAN TELLEN
De Klaproos zal zich thuis voelen bij 2- en 7-mensen.
Vooral 7-mensen, die daarbij een sterk geplaatste Gemini hebben (Maan in Gemini) zullen baat vinden bij de Klaproos.
De 2-mensen kunnen van haar leren minder zorgelijk te zijn, niet zo innerlijk alles te verkroppen, méér de lichte, rose-kleurige zijde van het leven te zoeken. De 2-mens helpt het tegen nachtelijke zorgen en tegen verdrongen miskenning, waardoor bitterheid ontstaat.
Opium D 3 helpt bij moedeloosheid door spanningen.
De 7-mens wordt geholpen door haar siroop, waarin de diep paarse kleur van het sap vrijkomt. Nerveuze 7-mensen, geïrriteerd, omdat zij hun doel niet direct kunnen bereiken, zullen geholpen kunnen worden door het homeopathische Opium, wanneer de innerlijke onrust hen parten speelt. Voor beide typen geldt: levensvreugde en geduld zijn twee volkomen verschillende gaven, maar zij zullen hun levensveld sieren zoals de Klaproos en de korenbloem en mèt hen zullen zij beseffen dat de lachende en lichtvolle levenszomerdagen altijd komen.
IJDELTUlTJE KLAPROOS IS MAANZIEK
Is het verwonderlijk dat de Klaproos onder de Maan wordt gerangschikt, evenals het zodiakale teken van de Kreeft?
Kreeftmensen houden van opschik en van kleding en kunnen met hun luimen menigeen tot wanhoop drijven.
Kreeftkinderen kunnen in een gezin een lastig probleem worden, omdat zij zoveel aandacht nodig hebben.
Volwassen Kreeftmensen lijden onder heerszuchtigheid, zoeken allerlei wegen om zichzelf te bewijzen en te handhaven en zijn dikwijls emotioneel.
Maar emotionaliteit is nog geen sensitiviteit. Ook hier is het weer leerzaam om de spiegel van het evenbeeld te bestuderen.
Maanmensen zullen veel baat vinden bij de werking van de Klaproos, vooral tegen wispelturigheid en slapeloosheid. Pijn op de borst (hartzeer!) wordt verholpen door de genoemde klaproossiroop. Mensen, die gevoelig zijn voor maanlicht, misschien zelfs wel een beetje maanziek zijn, kunnen hulp zoeken bij het homeopathische Opium.
IJDELTUITJE KLAPROOS HOUDT VAN OPVALLENDE KLEUREN
Rood als de zonsopgang is haar jurkje, maar ook het zonsopgangrood maakt snel plaats voor een ander kleurenspel, het geel van de zon, het blauw van de zomerhemel.
Is het niet merkwaardig dat de Klaproos mèt haar vriendin de korenbloem en het goudgeel van het graan de drie fundamentele kleuren weergeven?
Het rood van de energie, de levenskracht, de weerstand en het bloed. Een mens met gezond bloed heeft weerstand tegen ziekten, maar ook tegen kommernissen en levensmoeilijkheden. Rood helpt verzwakte, levensmoede mensen aansterken. Rood fleurt op, maar de tint rood is belangrijk. De Klaproos is oranjerood en geeft een paarsblauw sap af als je haar blaadjes verwrijft. Dat sap werd wel als inkt gebruikt en kinderen tekenden op hun voorhoofd een kruisje met de zaadbol, waardoor de Klaproos soms ook Kruiskensbloed werd genoemd.
Kinderen houden van de Klaproos en kennen verschillende spelletjes waarbij zij van pas komt en de Klaproos houdt van kinderen.
Houdt ook de Kreeftmens (Cancer) niet van kinderen?
De rode kleur van de Klaproos trekt aan, omdat het de kleur van de energieke jeugd is.
De blauwe kleur van haar vriendin de korenbloem tempert haar energie, want blauw is de natuurlijk contrasterende kleur van rood. Klaproos en korenbloem zouden elkaar niet zo graag mogen zonder de goudgele kleur van het graan, de middelende kleur.
Rood is als de inspiratie, het bezielende vuur van de geest, maar dit mag nooit fanatiek worden en daarom is er gelukkig de blauwe kleur van de vrede, de getemperdheid, de koelte en de bedachtzaamheid en deze beide harmoniëren wondermooi wanneer de goudgele kleur van de bemiddeling, de overdracht en de tolerantie van het gouden hart zich tussen beide bevindt.
Wanneer deze contrasten goed harmoniëren is het rood oranjeachtig, het blauw is diep en warm als de saffier, en het geel is edel en verzadigd van levensvreugde, zoals het goud.
In het korenveld vol korenbloemen komt de Klaproos ten volle tot haar recht, want wat trekt méér de aandacht in een kamer dan een boeket van aren, korenbloemen en klaprozen? En wie slaakt niet een verraste kreet wanneer hij een graanveld ziet, gespikkeld met blauwe korenbloemen en rode klaprozen?
Dan weet je dat de zomer, het volle leven, op komst is.
IJDELTUITJE KLAPROOS HOUDT WEL VAN EEN SIERSTEEN
De beste stenen voor de Klaproosmensen, zoals sterk maangevoelige typen en de Kreeftmensen, de 2- en de 7-menscn, zijn ten eerste: de Topaas, zowel de gele (graan en levensvreugde) als de rode.
Dc rode Topaas, die, zoals gewoonlijk bij edelsteentherapie op de naakte huid moet worden gedragen, helpt iemand, die een heerszuchtig karakter heeft, zich méér te schikken naar de medemens.
De gele Topaas helpt tegen maanziekte, tegen kommervolle dromen en geeft weerstand tegen verdriet en maakt de "praatgrage" ijdeltuit wat bedachtzamer.
De Topaas heeft een koude natuur en geneest een overmaat aan sexualiteit, op welke wijze deze zich ook uitdrukt. Daarvoor moet men speciaal een rode Topaas dragen, want hoewel hij rood van kleur is, is hij toch koud.
Dat is dezelfde signatuur als de Klaproos heeft: zijn kleur werkt bedrieglijk. Driftige mensen vinden hulp bij de rode Topaas, hij koelt het bloed af, werkt gunstig op de gal (Klaproos tegen leverkwalen) en als men hem aan de linkerhand draagt, vermindert hij de sensualiteit.
De linkerhand staat in verbintenis met de rechterhersenhelft, aldus werkt hij in op het verbeeldingsleven, of het gemoed of de ziel.
De blauwe Topaas is tegen hevige koortsen.
Alle Topazen zijn goed tegen melancholie en behoeden iemand tegen laffe leugens. (Klaprooslafheid en Klaproosschijn)
Tenslotte geeft hij levensvreugde, zowel de gele als de rode Topaas, en maakt dat iemand het leven lichter ziet.
Zie voor de Topaas ook blz. 38. 109