(Achillea millefolium)
Garve, Hazenkervel, Stoelbloem, Tabaksbloem
Je hebt zo'n prachtige naam, Achillea, maar de domme mensen noemen je bij allerlei ontoepasselijke namen, zoals Gemeen Duizendblad, terwijl Achillea beter bij je standing zou passen, want je hebt een noemenswaardig verleden en je daden tooiden de Griekse oorlogen.
Je bent eigenlijk een puriteintje met je zachtroze of witbladige bloempjes, om elkander groeperend als een koortje maagdelijke meisjes, die giechelend wachten op de koorleider, waarop ze allemaal een beetje verliefd zijn.
Rommelig rangschikken ze zich in een zelfgeordende rij, soms een bloempje met vijf blaadjes, soms met vier en soms zes blaadjes tonend, het komt er niet zo op aan, als ze maar een gezellig groepje vormen.
De voorlopertjes vonden we reeds in begin juni verscholen tussen het hoge gras en je deed je bijnaam "Soldatenkruid" eer aan, want het woekerende kruid, de wilde appelboomscheuten, de sterke jonge distels en de onaanzienlijke, maar zeker niet te negeren klavers maakten je het niet gemakkelijk.
Ik vond je net een heilsoldaatje, op zoek naar zwakke en hulpbehoevende medeschepsels in de krotten en stegen van een enorme stad, waar alles dooreen woelt om een plaatsje op Gods goede aardbodem te bemachtigen.
Je stond daar in een zachtroze vlekkeloos uniformpje, te teer eigenlijk voor de zelfhandhavende schepsels rondom je en het leek of je bloempjes zich angstvallig aan elkander vasthielden als maagdekens, bang voor de grote boze wereld, niettemin met een medelevend hartje, moed bijeenschrapend om dáár te groeien waar de meeste hulp nodig is.
Je fijnvertakte blaadjes als fijne, onschuldige meisjesvingertjes, trilden, maar je was tenslotte met een groepje en tezamen voelden jullie je sterk.
De naam Soldatenkruid is eigenlijk een te zware benaming voor je, en zelfs Heilsoldaatje doet even denken aan een streng donkerblauw hoedje, terwijl jij je in roze of wit tooit, maar je lijkt wel even preuts en even onschuldig, vooral vasthoudend, ondanks je ragfijne uiterlijk.
Door het loepje zag ik pas hoe onordelijk je was, maar zijn onordelijke, wat nonchalante mensenkinderen meestal niet sympathiek?
Op een afstand lijk je ordelijk gerangschikt. De meiskes hebben alle hetzelfde roze of witte jurkje aan, maar hun blaadjes zijn nonchalant over hen heen gestrooid, soms één vergetend, soms één teveel, en zelfs soms precies vijf zoals het in de wetenschappelijke boeken staat vermeld.
Je kunt bogen op een eerbiedwaardige legende, waaraan je je schone naam Achillea dankt, die komt van Achilles, één van de bekende Griekse helden.
Er wordt verteld dat hij jouw blad gebruikte om een speerwond van zijn vriend te genezen.
Daartoe mengde hij je fijne blaadjes met ijzervijlsel van de speer en legde dit op de wond en zie, de wond genas snel. Sinds die tijd heet je Achillea, de naam die de mensen negeren of verbasteren. Niettemin ben je en blijf je een soldatenliefje, want in de oude oorlogen (mensen voeren altijd oorlog) kwam je goed van pas op het slagveld en menig soldaat zal aan jouw kracht, kundig heilsoldaatje, zijn leven te danken hebben.
Maar zie, naast soldatenliefje ben je ook een soldaatje van Jezus, want er is ook een oud christelijke legende die je vermeldt: "Jozef, de vader van Jezus en volgens volksverhalen timmerman, sloeg zich eens danig met een hamer op zijn vinger. De wond bloedde hevig en Jozef, zoals het een goed echtgenoot betaamt, liep snel naar de keuken om bij Maria een verbandje te halen. Jezus, die in de tuin speelde, zag het bloed van zijn vaders hand lopen en bedacht zich geen ogenblik, maar plukte heilsoldaatje Achillea om het op de wond te leggen. En opnieuw, zoals bij de Grieken, heelde de wond snel."
Sinds die tijd noemen de Fransen je "herbe aux carpentiers", wat zoveel betekent als "timmermanskruid" of "herbe de St. Joseph".
Je werkt dus bloedstelpend, maar ook menstruatiebevorderend, hetgeen eigenlijk het tegenovergestelde is.
Je blaadjes in een bloedneus gedrukt houden het bloeden tegen, maar aan de andere kant kun je bloedingen veroorzaken. Je bent een onberekenbaar geval.
Je hoort bij ijzer en bij het slagveld; bij maagden en bij soldaten, bij heiligen en bij mythische helden. Overal ben je thuis, maak je het je gemakkelijk en sluit je je snel aan.
Waar zou zo 'n lief roze of wit maagdeke of heilsoldaatje niet welkom zijn?
Komen onze heilsoldaten ook niet op de meest deerniswekkende of weerzinwekkende plaatsen en is er ooit iemand die hen kwaad doet? Je wilt goed doen. Je wilt je met iedereen bemoeien. Je bent nieuwsgierig en je bent hartelijk.
Maar ook een beetje agressief of fanatiek, niet soldatenliefje?
Kijk niet zo onschuldig uit al die roze-witte ogenpaartjes, beef niet zo hulpbehoevend met de ragfijne blaadjes, want je bent in werkelijkheid bang voor niemand.
Hoe hartverwarmend waren jullie met z'n allen, ons grasveld wit vervend, de fluisterende stemmetjes tezamen een heilskoortje vormend, met nonchalant opgezette hoedjes die preuts boven het gras uitpiepten, nieuwsgierig, maar ook wel een beetje onwennig de grote wijde wereld inkijkend.
0"Is dat nu dat beroemde Duizendblad, dat goed is voor alles?" vroeg mijn vriend laatdunkend.
Ja, dat was je.
"'t Valt me tegen," zei hij een beetje teleurgesteld, "'t lijkt op onkruid."
Ik voelde me warm worden van opwinding, Achillea, omdat hij zo over je sprak en snel begon ik al je goede hoedanigheden op te noemen, je koesterende in mijn handen, als om vergeving vragend over zijn brute opmerkingen.
"Ja, dit is Achillea," met opzet je mooie naam noemend, want als ik Gemeen Duizendblad of zelfs heilsoldaatje gezegd zou hebben, zou hij je niet zo gewaardeerd hebben als wanneer ik je Achillea zou noemen.
Je weet toch, dat veel mensen snobs zijn?
"Het is een magisch kruid, het stuit het bloeden, reinigt het bloed ook, het sterkt het zenuwgestel, verdrijft aambeien, en als je het als een boeketje op je borst draagt heelt het nerveuze hartkloppingen en tenslotte is het uitstekend tegen koorts."
Hij schudde ongelovig zijn hoofd. "Je ziet het er niet aan af," zei hij nog, voordat hij zich van je afwendde.
Toen nam ik het loepje en dwong hem ermede één van je maagdelijke bloemekes te bekijken. Het hield zich doodstil in de zomerzon, haar roze jurkje bewoog zelfs niet op de wind, maar haar kleine gouden hartje leek sneller te kloppen. En wat ik verwachtte gebeurde.
"O, wat mooi!" riep hij, "een roze vijfpuntig sterretje, alle blaadjes harmonisch gerangschikt!" Gelukkig dat je net een ordentelijk, volgens de regels van de biologie gekleed meiske had uitverkozen voor de bezichtiging, heilsoldaatje, anders waren er nieuwe domme opmerkingen gevolgd.
Je gedroeg je als een echte AchiIIea, een mythe waardig. We kunnen niet genoeg van jouw soortgenoten vinden op onze weilanden, tegen onze berghellingen en langs onze wegkanten.
Een thee van jouw blaadjes sterkt het hart, verrijkt het bloed, en bemoedigt de mens in zijn levensstrijd, die veel op een oorlog lijkt.
Een soldaatje van het heil ben je. Je lijkt zo preuts en onschuldig, maar in je bloemengroepje gaat toch het geheim van de wijsheid schuil en vooral, het recept tegen de angst. Ook voor dolle honden ben je niet bang en staat klaar om de beet daarvan te helen, en zelfs tegen kiespijn doe je je best, als ze een stukje wortel in de pijnlijke kies drukken.
Boordevol medelijden zijn die kleine goudgele maagdenhartjes van het roze-wit geuniformde koortje.
Ben je niet wat te emotioneel, heilsoldaat je? Al het leed van de wereld kun je niet verhelpen, weet je!
Heilsoldaatje Duizendblad zit vol met Vitamine A en eiwitten, twee levensnoodzakelijke voedingsbestanddelen.
Lekker is het niet, het Duizendblad, het smaakt wat bitter en met recht kan men ervan zeggen: "Bitter in de mond maakt het hart gezond."
Tenslotte, als bij een ijdel maagdeke, hoewel ijdelheid niet bij een heilsoldaatje past, gebruikt men je sap tegen sproeten.
Maar hoe kom je aan de roep dat je een heksenkruid bent, heilsoldaatje, jij, die prijkt in de verhalen rond het Jezuskind.
Is het omdat je de verbeeldingskracht weer normaliseert en mensen met een oververhitte fantasie tot de orde roept?
Heksen en geesten zijn bang voor je, zeggen ze. Je lijkt dus wel zo onschuldig en onwetend, maar je bent het niet en daarom past je bloemsymboliek zo mooi bij je:
"Ben je inderdaad zo onwetend als je voorgeeft te zijn?" Neen, dat ben je niet, want de prachtige Griekse mythe zegt dat AchiIIea zijn kennis omtrent jou ontving van de centaur Cheiron, een zoon van Chronos en Philyra, die uitmuntte in kennis en wijsheid, en vooral kundig was in de geneeskunde, waarin Apollo zelf hem onderwees.
En zo sta je daar dan als blankroze bloemeke in het grote Boek des Levens van de Zonen van de Zon. Een ereplaats kreeg je.
Dicht men je daarom magische krachten toe?
Als je het Duizendblad ziet, lezer, groet haar dan met de prachtige naam, AchiIIea, te hulp snellen, want tenslotte bezit zij het hart van een heilsoldaatje.
HEILSOLDAATJE DUIZENDBLAD DOET WEL AAN HOMEOPATHIE
Hoewel in de homeopathie haar voornaam Achillea werd weggelaten, is zij toch bekend geworden onder haar tweede naam Millefolium, Duizendblad.
In de kruidengeneeskunde, als essence en als thee, wordt het tegen alle mogelijke klachten gebruikt, in de homeopathie voornamelijk tegen bloedingen, zowel inwendig als uitwendig.
Gelijktijdig thee en Millefolium D 3 nemen helpt zeer goed bij darm- en maagklachten, vooral maagklachten en darm stoornissen door weggedrukte angst (angstig maagdeke dat zich samen sterker voelt dan alleen).
Duizendbladthee doet transpireren, is dus ook goed bij koortsen. Verder is het uitstekend, als thee èn als homeopathisch middel bij overgangsbezwaren, maar dan vooral bij die vrouwen, die veel te lijden hebben of gehad hebben onder menstruatiepijnen door spanningen.
Verder reinigt het prima, maar het moet niet te lang worden ingenomen, hoogstens een maand achter elkaar en dan stoppen, anders veroorzaakt het de klachten waartegen het wordt genomen.
Ongeveer 30 gr. Duizendblad zachtjes in warm water laten trekken (niet koken, het kan niet geschokt worden) en elke morgen op de nuchtere maag een kopje vol drinken.
Bij darmaandoeningen is 't altijd beter, náást het homeopathische middel, óók de thee te nemen, vanwege de verzachtende en direct versterkende werking op de darmflora.
HElLSOLDAATJE DUIZENDBLAD RAAKT STEEDS DE TEL KWIJT
Ze kan geen geduld opbrengen om goed te tellen en moet steeds weer opnieuw beginnen, onze Achillea, en daarom raapte ze maar een stel 4-, 5- of zelfs 6-bladige meiskes bij elkander en hoopte dat de biologen, die strenge critici, niet zouden bemerken dat ze smokkelde.
Ze toont gelijke karaktertrekken als de vijf-mens. Ongedurig zoekend naar zijn ideaal, dat veelal op aarde niet te verwezenlijken is, verzuimt hij zich te verdiepen.
Hij is de mens van de breedte, niet van de diepte. Maar de vijf-mens heeft, zoals Achillea, één ding vóór op vele anderen: hij heeft een gevoel voor het bovennatuurlijke.
Hij schijnt iets te zoeken dat hij verloren heeft en zou dit slechts kunnen vinden als hij zich verdiepte, innerlijk verstilde of zich totaal aan een hoger ideaal zou geven. Zoekt hij soms de herinnering aan Apollo, die het Duizendblad zo goed kent?
Heilsoldaatje Duizendblad zal zijn bloed reinigen van de onrust en vooral van zijn hang naar fanatisme, want zij kent de ziekte van de agressie en de bemoeizucht, die ze zo vaak op de slagvelden is tegengekomen.
De 5-mens kan het Duizendblad dus nemen tegen onrust, agressie en vermoeidheid, daar hij zichzelf te snel kan uitputten terwille van luttele zaken.
De 3-mens zal een vage antipathie hebben tegen het Duizendblad, het is zo onooglijk en gewoon!
Maar het helpt hem tegen hartaandoeningen, vooral door ergernissen ontstaan (bittere smaak) en het zal hem goed doen als bloedverrijkend middel.
HEILSOLDAATJE DUIZENDBLAD HEEFT GEEN TIJD VOOR DE STERREN
Ze ruziën in de officiële boeken over haar hemelse beschermer, of deze nu Venus dan wel Mercurius zou zijn.
Heilsoldaatje Duizendblad deert het niet, ze is veel te bezig om zich iets aan te trekken van het gekrakeel van de betweters en juist door haar veelzijdigheid en haar zg. onschuldige uiterlijk geeft zij haar geheim prijs: ze hoort bij Mercurius.
Mercurius, als boodschapper der goden, kan zich overal aanpassen en is van alles op de hoogte, maar diepgang is er niet altijd. Dat hoeft hier ook niet, want doen wat je kunt is meer dan genoeg.
Eigenlijk is het een goed kruid voor de Tweelingmens, die dikwijls emotioneel begaan is met zijn medemensen, die zich snel, soms tè snel, met hun zaken bemoeit, en zich prettig voelt in gezelschap, gezellig koutend over niemendalletjes, zoals de meiskens van het Duizendblad.
Alleen zijn is voor hen een straf, luisteren eveneens. Ze houden van gezelligheid en babbelen, maar ook van leuke kleren, hoewel ze beslist niet overdadig zijn of luxueus, of gesteld op veel comfort.
De Tweelingmens kan zich goed schikken en voelt zich, net als heilsoldaatje Duizendblad, prettig als hij wat voor zijn medemensen kan doen, maar dan wel iets dat gauw klaar is!
Daarom helpt dit pittige heilsoldaatje hen tegen bloedneuzen, door spanning ontstaan, tegen maagklachten en tegen menstruatiestoornissen.
De ongedurigheid van de Tweelingmens kan erdoor worden gekalmeerd, maar dan even door de bittere smaak "heenbijten".
Nerveuze hartbezwaren, ijverige of emotionele Tweelingmens, ofwel je steeds ergerende Tweelingmens, geneest het Duizendblad. Zet een boeketje in je kamer of hang een boeket te drogen in je slaapkamer (ieder jaar vernieuwen), dat verspreidt een aangename, iets prikkelende geur. Het sterkt het zenuwgestel, (Iet maar op haar blaadjes, ragfijn als het zenuwgestel en even snel geroerd) en het bestendigt de levenslust.
Heilsoldaatje Duizendblad kijkt niet dikwijls naar de sterren, haar interesse ligt in de haar omringende omgeving: wáár is iemand die hulp nodig heeft?
Beter hier en nu helpen dan filosoferen over hetgeen gedaan zou kunnen worden als je méér gaven of andere kwaliteiten zou bezitten, niet heilsoldaatje?
Daarom: veel zegen op je weg, kleine Achillea, er is nog zoveel te doen.
HEILSOLDAATJE DUIZENDBLAD BRENGT KLEUR IN HET LEVEN
Roze, wit en een geel hartje zijn de kleuren van Achillea, tere kleuren waarin niettemin wijsheid woont.
Roze is hier de kleur van een rustige energie, hoewel het Duizendblad een zeer bleek getint roze draagt, een beetje oppervlakkig.
Ook het wit is niet zo diep, het lijkt of het niet weet of het wit dan wel roze zal kiezen als ze wakker wordt. Als de bloemhoofdjes zich sterk samengroepen is de kleur duidelijker, sterker. Dus "en groupe" is de werking sterker.
Een typische signatuur voor de Tweelingmens. Wit is pas wijs wit wanneer het verzadigd is van alle kleuren, en roze is pas werkelijk gedragen roze als het er geen twijfel overlaat dat het roze is en niet wit.
Daarom is de werking van het Duizendblad zacht, zoals het ook niet tegen koken kan, dat is te cru. Zoals de Tweelingmens een hekel heeft aan pinnige opmerkingen, hoewel hij er zelf best weg mee weet.
Het Duizendblad onderwijst in haar kleuren, zowel als in haar bloemen, de gemeenschapszin, maar voor gemeenschapszin moet men wel eens zijn individualiteit gedeeltelijk, dan wel helemaal prijsgeven.
Doch ook hier, evenals bij alle andere roze en/of witte bloemen gaat de signatuur schuil in het: opgewekt ijveren voor een universele idee. Gelijkgezinden zijn samen sterk.
Maar verlies daardoor nooit je diepste zelf!
Is dat waar of niet, Tweelingmens?
HEILSOLDAATJE DUIZENDBLAD DEREN ÉÉN, TWEE STEENTJES NIET
Groen zijn de stenen die bij het Duizendblad passen, groen als de hellingen, de weiden en het kruid om haar heen, groen als de voor haar zo aantrekkelijke wereld.
Groen zijn de Chrysoliet en de Chrysopraas.
De Chrysopraas heeft een prachtig zachtgroen, waarin een edel licht kan gloeien, edel als het Duizendbladhart. Een wijze les voor de Tweelingmens, wiens hart nooit vergiftigen mag door jaloezie of agressie, want dan wordt zijn innerlijke Chrysopraas gifgroen, een onedele kleur voor een Chrysopraas.
Het mooiste zijn de zachtgroen doorlichte kleuren.
De Chrysoliet heeft eveneens een groene kleur en past meer bij de andere Mercuriusmens, het Maagdentype, hij is donkerder en afwerender van kleur en kan verweren tot Olivijn, die dan bijkans zwartgroen is.
Ook het gesloten Maagdentype moet oppassen dat het innerlijk niet wordt als de Olivijn, donker, bitter, verwerend.
Twee groene stenen met een absoluut contrasterend karakter zoals de Tweeling- en de Maagdmens. Niettemin beiden kinderen van Mercurius.
Draagt het Duizendblad ook niet tegenstellingen aan? Bloedstelpend en bloedstroom bevorderend.
Zowel de Chrysopraas als de Chrysoliet hebben een uitwerking op de stembanden en de keel: de Chrysopraas werkt remmend op praatzieke mensen; de Chrysoliet werkt stimulerend op zwijgzame mensen. Beide roepen het berouw over begane fouten op en zijn goed te dragen voor hen, die gebukt gaan onder schuldgevoel of onuitgesproken kwaadaardigheden, of die te kampen hebben met een kwaad geweten, dat hen 's nachts belast.
De Chrysopraas beheerst een kwaadaardige tong, de Chrysoliet ontlast een bedrukt hart.
De geelgroene Chrysoliet is nogal zeldzaam, vooral als hij geen enkele zwarte vlek draagt, dus als hij lijkt op een onbevlekte maagd (preuts heilsoldaatje).
Hij is terughoudend en koud van karakter (beheerste Maagd) en verlicht koorts, speciaal wanneer men hem onder de tong legt.
Hij geeft vreugde aan degene die hem op de blote huid draagt en verjaagt, door zijn vuur van de zon (Apollo), melancholie, visioenen en vrees.
Astmatische mensen, die immers te lijden hebben onder een verborgen levensangst, zullen genezing vinden bij de Chrysoliet (vooral Maagdmensen), hetzelfde doet de Chrysopraas als hij van een lichtend, vooral niet vals, groen is, en beide beletten iemand leugens te vertellen en zich over te geven aan dweepzieke of bodemloze idealen.
"Blijf maar nuchter," zegt het Duizendblad, "reële mensen doen, maar praten niet."
Vrijwel dezelfde werkingen heeft de groene Topaas.
Zie voor de Chrysoliet ook blz. 122, 214
Zie voor de Topaas ook blz. 38, 190