(Plantago-media, -lanceolata, -major)
Ruige Weegbree, Smalle Weegbree, Grote Weegbree
Onderweg naar het dorp kwamen we ze tegen, de broedertjes Weegbree, de Ruige en de Smalle of, zoals ze in de adellijke taal der planten heten: de Plantago media en de Plantago lanceolata. Ze stonden aan de kant van de weg, druk gesticulerend met hun blaadjes, de puntige kopjes, als oude mannehoofdjes getooid met een kransje haar, naar elkaar toegebogen.
Waarschijnlijk spraken ze over die oude, dikke moeder Plantago major, die altijd beweerde dat ze alles beter kon.
De Smalle deed vergeefse moeite zijn afgezakte aureooltje omhoog te hijsen, terwijl hij een beetje afgunstig naar de Ruige blikte, die de zijne rosig en fier omhooghield.
De familie Plantago is een onuitroeibare, familiezieke en kinderrijke groep planten, die de mens op de voet volgt. Zij omzomen de wegen en schuwen zich niet de weg zelf te bevolken, alsof ze aan de kant geen plaats meer vinden om hun kinderen onder te brengen. Daarom wordt er nogal eens op hen getrapt, maar net zoals het met het grote volk van China gaat, voor elk vertrapte lid komen er tien terug.
Er wordt verteld dat de Plantago zou zijn ontstaan uit de voetstap van de eerste mens en daar waar geen mensen zijn, daar komt de Plantago ook niet.
Hoe het ook zij, de hele familie kreeg het etiket van Major opgeplakt, wier blad op een voetzool lijkt, waardoor haar nakomelingen en verre neven en nichten de naam pedis, planta, voetzool kregen.
Ze hebben allemaal moeilijkheden met hun hoofdjes, waarvan de haren beginnen als een afzakkend aureooltje, dat echter tijdens hun groei omhoogkruipt tot aan de kruin, waarna het ondergedeelte sterft. Het is alsof dat heiligensymbooltje hen slechts gegund wordt door een procesmatig sterven.
Voorwaar, een prachtige symboliek voor deze nuttige plantenfamilie, die de mens geen ogenblik uit zijn ogen laat.
De naam Weegbree en Wegerich betekenen: wegbeheerser, het achtervoegsel rich komt van rex, koning.
De broedertjes Weegbree zijn dus helemaal niet zo onbeduidend en gewoon als ze lijken, ook al komen ze op de meest onbeduidende plaatsen voor. Het zijn wat bedillerige kereltjes, die doorlopend een mager vingertje omhooghouden alsof zij de mensen steeds willen waarschuwen tegen het een of het ander, dan wel iets nadrukkelijk willen duidelijk maken.
Hoe het ook zij, ze stonden daar aan de kant van de weg, de Ruige en de Smalle en onderhielden zich over hun dagtaak. Het regende een beetje. De fijne, miezerige regen vormde traantjes op hun blaadjes en bleven als zilveren belletjes hangen aan hun aureooltjes.
"De weg van de mensen moet bewaakt worden," zei de Ruige tegen de Smalle, tenslotte had hij zijn aureooltje reeds boven, "ik vind dat je hen erop moet wijzen dat ze de verkeerde weg genomen hebben en dat je je kinderen en kindskinderen zo opvallend op hun wegen moet zetten, dat zij over jullie struikelen, want het gaat helemaal mis met die grote platvoeten, naar wie we, helaas, zijn genoemd."
De Smalle knikte bevestigend, waardoor zijn aureooltje ook nog scheef zakte, maar zei bescheiden: "Ik heb weliswaar niet die gaven van Major, maar ik zal doen wat ik kan."
En zo kwam het dat de Plantago de luchtwegen van de mensen reinigde, zodat ze beter konden ademhalen, méér kosmische kracht konden inhaleren, meer "ad" in hun longen konden verzamelen en wanneer het hen erg slecht ging en zelfs bloed gingen hoesten, ze konden grijpen naar de Plantago.
Is het een toeval dat nu, in een tijd waarin de chemie de lucht zo intens vervuilt, de Plantago meer en meer te voorschijn komt? Onze koning wegbeheerser, onze rustige, onverstoorbare Herba Nervalis, zenuwkruid.
Het blad heeft zeven grote nerven, ook zenuwen genoemd en de ouden zeiden dat het hielp om de zenuwen
te sterken. Inderdaad zijn zij rustgevend om te zien, welk Plantago familielid je ook ontmoet, zelfs de vrolijke gele, de Zeeweegbree, heeft een rustgevend sfeertje om zich heen.
Zij behoren bij de Europeaan, volgens de Indianen van Noord-Amerika, want waar de blanken zich vestigden, verscheen de Weegbree, als "de voetstap van de bleekgezichten".
Het schijnt dat de Europeanen het zaad meenamen aan hun voetzolen, waar het zich gemakkelijk vasthechtte. Je kon nooit weten waar en hoe dat reizende volk zich verwondde, meende de Plantago, en daarom bleef het in de buurt om, als iemand zich verwondde, met zijn blaadjes, liefst platgedrukt, de wond te doen dichttrekken, het bloeden te stoppen met de onderkant van zijn blad, en later met de bovenkant de spoedige genezing te bewerken.
Dus is ook de Weegbree altijd onderweg. Zij lijken nu een soort zigeunerleven te leiden, geen enkele familie uitgezonderd en ze schijnen zich er ook nog in te verheugen. Waar je ook komt, de Weegbree is er al. Zij bekoren de kinderen van de bleekgezichten door de chocoladesmaak van hun bloemen en aldus de jonge mensenkinderen een gezond snoeperijtje aanbiedend.
Nou, bloemen, dat is teveel gezegd, hoewel de loep laat zien dat die ragfijne aureoolvonkjes een wonder van harmonie en schoonheid zijn. Zonde om erop te trappen.
Maar welk mens laat een aureooldrager in zijn volle waarde? Welk mens besteedt voldoende aandacht aan degenen die, met de inzet van hun leven, een aureool verkrijgen? Komt de waardering niet pas lang na hun dood?
Wel, zo vergaat het ook de broedertjes Weegbree, want hun dood, hun fijngewreven blaadjes, hun afgetrokken aureooltjes, worden door de mensen gewaardeerd, doordat zij dan pas de geweldige kracht ondervinden, die de nietige blaadjes en bloempjes bevatten. Maar begaafde schepsels hebben een zwaarder leven dan onbegaafde. De familie Weegbree is zich daarvan terdege bewust en weet dat zijn leven sterven is, ja, wil zelfs zozeer opvallen dat men hem wel plukken en verwrijven moet, opdat de innerlijke weg van de mens daardoor vrij zal worden van alle obstakels.
Wat zou er van die mens terechtkomen als hij geen lucht meer kon krijgen, doordat longen, keel en ademhalingswegen verstopt of vervuild zouden zijn?
Langs alle wegen waar de mens gaat, staan daarom leden van de grote familie Plantago, druk doende hun aureooltjes hoog te houden, met elkander overleggende, als kleine wijze mannetjes, waar en hoe ze het beste van pas kunnen komen. We groetten ze daarom eerbiedig, toen we ze tegenkwamen, de collie besnuffelde ze vriendelijk, wat de broedertjes paniekerig naar hun aureooltjes deed grijpen, maar alles ging goed.
Toen we enige dagen later langs hetzelfde pad liepen stond het vol met kleine Weegbreetjes, Smalle, Ruige en Grote en geen enkele had angst dat we hen zouden vertrappen. Wellicht zullen hun ouders hen op zulk een wreed lot voorbereiden, want tenslotte is dat het lot van een kind van de Weegbree-familie.
Niettemin liepen we om hen heen, ze nog een ogenblik levensgenot gunnend, want ze waren zelfs nog niet aan een afgezakt aureooltje toegekomen en onwetend en onopgemerkt sterven is toch zelfs voor een broedertje Weegbree te veel, nietwaar? Al die wijzende Weegbree-vingertjes, al die nietige, vertederende aureooltjes schijnen de mens te willen zeggen: Zelfverloochening kan nooit kwaad, bleekgezicht, want egocentriciteit leidt slechts tot vernietiging van het kostbaarste dat de Schepper je gaf: het grote laboratorium van de natuur.
Daarom zullen wij, broedertjes Weegbree, je op de voet volgen, opdat je het ééns zult leren, door ons voorbeeld.
Toen kwam er een windvlaag en de Smalle bemerkte hoe zijn aureooltje wat hoger schoof, terwijl hijzelf een beetje stierf.
HOMEOPATHlE IS FANTASTISCH,
ZEGGEN DE BROEDERTJES WEEGBREE
De broedertjes Weegbree nemen alles kalm op en helpen dus mensen met zenuwzwakte, zenuwpijnen, kriebelhoest en spanningshoest.
Neurasthenische mensen hebben veel aan Plantago-oertinktuur. driemaal daags in water genomen, totdat zij zich fitter voelen. Neurasthenie is een gevolg van nervositeit en wilszwakte; de tinktuur wordt aangewend om de wil en de zenuwen te sterken.
Mensen, die zichzelf beklagen zullen baat vinden bij broedertje Weegbree om een sterker karakter te krijgen. Daartoe kan men dagelijks hun thee drinken en ook op de blaadjes of de bloemen kauwen.
Het rijmpje van Rückert is voor deze mensen zeer leerzaam:
"Ich armes Kraut am Weg,
Ich steh' hier ungebeten
Muss auf mich lassen treten,
Wer Lust hat, flink und träg."
Broedertje Weegbree geneest ook oogontstekingen, dus opent iemand de ogen; kalmeert andere ontstekingen en verzacht huidaandoeningen. Hoewel men hem heden niet zoveel meer prijst, zal zijn tijd weldra terugkomen.
De hele familie maakt zich al klaar om de aarde opnieuw te bevolken, want broedertje Weegbree en al zijn familieleden golden met recht als één van de meest heilzame planten.
Hoewel er meer wordt gesproken over Major is het toch de Smalle die sterker werkt. Niet voor niets heet hij "Ianceoalata", speer, een wapen dat fel ten strijde trekt tegen alle ziekte-aanvallen die de mens bedreigen. De bescheiden, zelfverloochenende broedertjes Weegbree zijn en blijven een zegen voor de bleekgezichten.
DE BROEDERTJES WEEGBREE ZIJN MOE VAN HET TELLEN
Hoeveel nakomelingen ze hebben en hoeveel voorouders ze hadden weten de broedertjes Weegbree niet meer, maar wel weten ze dat hun remedies vooral goed helpen bij de 6-mensen en de 9-mensen en dan nog wel eens bij de Saturnus- of 8-mensen.
De 6-mensen hervinden hun vastberadenheid door de Plantagothee; bovendien zullen ze heel anders gaan denken over zelfofferande, die slechts schijnbaar in hun leven aangewend wordt. Weegbree helpt tegen zenuwpijnen en zwakke zenuwen, wanneer de 6-mens weer teveel van zichzelf heeft gevraagd terwille van de lieve vrede.
De 9-mens zal de Weegbree eigenlijk onooglijk vinden en dan nog dat belachelijke aureooltje! Maar broedertje Smalle Weegbree heeft iets met je gemeen, 9-mens, nl. zijn speertje. Leer van deze kleine Weegbree bescheidenheid, drink zijn thee op de nuchtere maag, zodat de ergernissen van de komende dag geen vat op je krijgen en je je eigen betweterigheid of belangrijkheid een beetje vergeet.
Ben je wijzer geworden, oudere 9-mens, dan zul je glimlachend kunnen kijken naar dat nietige Weegbreetje met zijn afgezakte aureooltje en zoek dan je hulp bij de Major, die zoveel wegen met haar grote voetzolen heeft gedrukt en dus, net als jij, gerijpte 9-mens, uit ervaring spreken kan.
Tenslotte de veronachtzaamde 8-mens, net als de Weegbree een verborgen talent. Neem de Weegbree als je je bitter en belast gevoelt en als je weer eens gepijnigd wordt door een golf van agressie of zenuwklachten. Ga tot de Weegbree, beste 8-mens, bij agressie naar broedertje Smal en bij bitterheid naar zusje Maritima en als je het gevoel hebt te moeten uithuilen, kauw dan op een stukje voetzool van Major en zie hoe alles zal "reg komen" .
FAMILIE WEEGBREE KIJKT SINDS TALLOZE JAREN NAAR DE STERREN
Familie Weegbree koestert zich in de stralen van Venus, vooral de gebroeders Lanceolata, Media en Maritima, terwijl enkele verre familieleden zich nog steeds aan Vader Saturnus houden en daardoor ook minder kleur hebben en er wat somberder uitzien.
De broedertjes Weegbree zijn vooral een heilzaam kruid voor de Stiermens, die van de Lanceolata leert zich te verdedigen en zich niet te laten vertrappen, niettegenstaande men hem gebruikt voor allerlei onaangename werkjes.
Zelfofferande, Stiertje, is helemaal niet erg, mits je maar niet agressief wordt. Bescheidenheid en dienstbaarheid zijn twee eigenschappen die de Stiermens kunnen sieren en die hij terugvindt bij de familie Weegbree, waarmede hij dan ook goed zal kunnen praten. Een aureooltje staat je niet, Stier, het maakt je wat komisch, kijk maar naar het afgezakte aureooltje van broedertje Lanceolata.
IJverig, maar niet te ijverig bezig zijn is de beste remedie tegen zelfbeklag, en drink dan eens een kopje Plantagothee, vooral als je 's avonds moe thuiskomt en een beetje bitter op de arbeidsvolle dag terugkijkt.
Zekerheid heb je slechts, zoals broedertjes Weegbree beogen, als je je aan niets hecht.
En jij, Weegschaalmensje, neem Smalle Weegbree om je zelfverdediging op te vijzelen, en drink Plantago-tinktuur in wat fris water als je keel dichtgesnoerd zit van bv. onvergoten tranen.
Laat de familie Plantago altijd helpen, wanneer je ruimer wilt kunnen ademhalen en je levensweg duidelijker voor je wilt zien, want werkelijk, de broedertjes Weegbree, die vrijwel overal de wegen bevolken, weten altijd raad.
DE FAMILIE WEEGBREE HOUDT VAN ONOPVALLENDE KLEUREN
De hoofdkleuren van de familie Weegbree zijn wit, roze, bruin en geel. Vier kleuren die van universaliteit, energie, rust en levensvreugde spreken, een heilzame vermenging van belangrijke eigenschappen.
De gele en bruine familieleden zijn vrolijk, hoewel bedachtzaam en beheerst. Het geel van de Zeeweegbree is van een heldere citroenkleur, pittig, maar niet opdringend.
Het tere, zachte roze van de Ruige Weegbree spreekt van bescheidenheid, niettemin van energiek volhouden. Het wit van de Smalle Weegbree pleit voor tolerantie, alles begrijpen en zelfofferande en het groenbruin van de Grote Weegbree spreekt van een blijde, alles overheersende rust.
Mensen, die last hebben van hun zonnevlecht en daardoor maagklachten krijgen, kunnen het beste 's morgens en 's avonds een kopje thee van de Grote Weegbree of de Zeeweegbree drinken.
Plantago-tinktuur, direct op het tandvlees gesmeerd, verhelpt direct kiespijn en is een uitstekend middel voor kleine kinderen die tanden krijgen. Alle aandoeningen die zich door pijn aankondigen en te wijten zijn aan een opeenhoping van vuil, hetzij in het bloed, hetzij in de nieren, hetzij in het gebit of zelfs in de longen, kunnen bestreden worden door de familie Weegbree.
Onderschat hun kwaliteiten niet. Op de grote voeten van Major draagt Lanceolata zijn speertjes aan, terwijl de Media een ruwe, aangedane huid door zijn sap heelt en de Maritina met één pittig kopje Plantagothee alle spanningen wegveegt.
DE MINERALEN ZIJN OUDER DAN WIJ, ZEGT DE FAMILIE WEEGBREE, EN DAAROM WAARDEREN WIJ HEN
De Hyacinth of roodbruine Zirkoon is eigenlijk de steen van de familie Weegbree. En ook de zodiakale steen voor de Stiermens.
De Heliotroop, groene Jaspis met rode punten, kan ook dienen indien het een vrouwelijke Stier is. Men vindt Zirkoon in bruine, rode, gele, groene en blauwe tinten, soms zelfs kleurloos en de kleur wordt bepaald door radio-actieve elementen.
De Hyacinth is van een wonderbaarlijke glans en draagt verborgen kracht. Hij heeft een rustgevende trilling (bruin + rood) en behoedt de Stiermens voor drift. Met drift kom je nergens, deze kan hoogstens jezelf vernietigen en anderen ongelukkig maken. Daarom, een Hyacinth op de blote huid gedragen maakt koppige, driftige Stiermensen beheerster, want de Hyacinth geleidt de energie. Deze steen is uiterst geschikt voor autoritaire figuren, die daardoor iets van hun ongenaakbaarheid verliezen en beminnelijker worden. Ook beschermt hij tegen de bliksem, zowel de innerlijke als de uiterlijke bliksem.
Hij geeft een rustige vreugde, stimuleert de vriendelijkheid en tempert de agressie. Vooral de kleuren rood, roodbruin en groen. De kleurloze Hyacinthen hebben nauwelijks kracht. De roodbruine doen goed slapen, maken iemand voorzichtig, geven een opgewekt gemoed en sterken het hart.
Wees voorzichtig met de gele, zij zijn zeer overheersend.
Zie Voor de Heliotroop ook blz. 133, 248