(Daucus carota)
Wilde Peen, Gele Wortel, Wilde Wortel
Je ziet dat ik je een mooie naam gegeven heb, Carota, want "Peen" kunnen we je niet noemen, want is er iets prozaïscher dan peen?
Peentjes zijn een zeer algemene groente en als men ze hel oranje in de supermarkt koopt, samengeperst in een plastic zakje, waarin ze zich een ongeluk zweten, wie denkt er dan aan hun gestorven bloemen?
Neen, als men jou op de velden ziet staan, komen er heel andere beelden voor mijn geestesoog: Je grote witte schermen met talloze witte bloempjes doen me denken aan een film, die ik eens zag.
Het was een wildwestfilm en er was een groot feest op een enorme ranch. Van heinde en ver waren de ranchers gekomen, met aan hun arm hun vrouwen: plaatjes in ruisende witte japonnen, wijde rokken, ruches, stroken en kant. En als ze dansten dan waaiden die rokken als bloemschelpen om hen heen. Tussen al dat wit was een enkele roze japon, zacht van tint, minder wijd, iets strenger, maar O, zo puriteins.
Één persoon hield het heft in handen, opdat al die rijke koeienboeren en hun dames een groots feest zouden hebben, dat was de ceremoniemeester in vormelijk zwart.
Weet je, Carota, daaraan deed je me denken, toen ik je in mijn hand mee droeg: je grote witte scherm had een heerlijke geur, je kleinere roze bloem was nog nauwelijks ontloken, een maagdje in een roze japonnetje, maar temidden van je grote witte scherm prijkte de ceremoniemeester, een purperen, bijna zwart bloempje, waaraan je altijd bent te herkennen en waarover de biologen zich nu nog het hoofd breken.
Wat zou je echter zijn zonder dat purperen gevalletje, dat menigmaal een loepje op zich gericht heeft gevoeld?
Is het daar voor de bijen? Of voor de show? Voor andere insecten?
Dat bloempje is steriel, zeggen zen net zo steriel als de ceremoniemeester zich op dat wildwestfeest gedroeg.
Kijkt er wel eens iemand naar je. Carota?
Neen? Je bent te algemeen, weet je, nèt als de worteltjes in de supermarkt.
O, kan het je niet schelen?
Wel, ik weet veel goeds over je te vertellen. Ik ken namelijk een verwaarloosd stuk grond, waar de mensen de aarde dachten goed te doen door er allerlei chemische middelen op te spuiten. Toen ging die aarde dood. De kruiden verdwenen, de vruchtbomen droegen weliswaar grote vruchten, maar ze smaakten naar niets en de wormen waren gevlucht.
Daarna kwamen er mensen, die geen chemische middelen meer wilden gebruiken en raad vroegen aan Moedertje Natuur.
Wel, Carota, eerst kwamen de distels, bij massa's, krachtig, activerend, iedereen afwerende met hun stekels.
En toen plotseling kwam jij, velden vol, een golvende zee van roze en witte schermen en iedereen boog zijn hoofd over je "ceremoniemeester" en velen vergisten zich in je en noemden je "Valeriaan", hetgeen je een grove belediging vond. Totdat men je wortel ontdekte en verrast, een beetje minachtend misschien, uitriep: "Het is een peen!"
Daarom noem ik je geen "peen", maar Carota.
Je deed de grond goed, gaf haar weerstand en hield de mensen bezig met je kleine purperen geheimpje. Wonderschoon waren je kleine bloempjes in bruidskIeed, samengedrukt als in een overvolle feestzaal.
Je hield van het leven, dat kon iedereen zien en je was mild en behulpzaam, hoewel je deerlijk de pé in kon krijgen als men zei:
"O dat, dat is maar een peen."
Je naam komt van het Griekse daio = ik verwarm, omdat de zaden van verschillende schermbloemen een verwarmende invloed hebben. Soms noemen ze je vogelnestje, Nid d'oiseau of Birds'nest, omdat je uitgebloeide bloemen of zaden zich samenvouwen als een soort nestje, heel typisch.
Je bent echter ook hartverwarmend om te zien, je hebt iets vredigs en iets van "och, morgen zien we wel weer", over je.
Prachtig ben je in de vaas, vooral als er roze en witte bloemen bij elkaar staan, dan ben je werkelijk een Carota-bruid.
Vroeger zei men dat je wortel, rauw op de nuchtere maag gegeten, de verliefdheid bevorderde en je zaad een conceptie met vrucht bekroonde. Ze hebben je gecultiveerd, zoals de mensen dat noemen, en zo je Vitamine A versterkt, verder heeft men nu meer carotine in je gedaan zodat je oranje van kleur werd.
Dat caroteen vind je dan in die kleine oranje worteltjes, die in dat plastic zakje bij de supermarkt liggen te zweten. Wat zeg je? Vind je het allemaal nonsens? Vind je die oranje miezertjes ongezond? Houd je meer van de eerlijke grote oranje wortel? Jij stinkt, zeggen ze. Maar dat is niet helemaal waar, want je ruikt nog naar een ouderwetse wortel en je hebt die verwaarloosde grond werkelijk goed gedaan.
Ook voor de mensen ben je versterkend, het bloedsuikergehalte verlaag je (je gecultiveerde, maar onbespoten familie nog meer) en je helpt een zwakke maag om weer op peil te komen.
Wist je dat je gecultiveerde familie beter werkt als ze fijn wordt geraspt? In grove stukken haalt men niet zoveel goeds uit ze. Of heel goed kauwen natuurlijk.
Ja, dat weet ik, jou kunnen we in heet water leggen en je geeft je gaven al af. Je behoort bij de sprookjes, want je bent het eten van de dwergen en de kabouters. Omdat je onder de grond groeit?
Als kind had ik een boek: "De Wortelmannetjes" en inderdaad aten ze veel wortels. Maar je bloemen zijn weelderig, helemaal niet alledaags, Carota. Je bent een zegen voor leverzieken, dus "gallige" mensen.
Jij past in elk landschap, je past je bij iedereen aan, je vult een bloemarme omgeving op en je behoort bij de eenvoudige landman. Bossen van jouw bloemen maken een eenvoudig, maar stijlvol boeket en opnieuw denk je dan aan een feest: talloze meisjes in witte en roze feestjaponnetjes, geleid door een strenge ceremoniemeester.
En zo, als boeket in de kamer, vertel je over het ruwe, eerlijke, soms harde landleven, over lange maanloze nachten, waarin het heimwee de mensen parten speelt, of over eindeloze velden vol Carota's, waarover een strak blauwe hemel welft als een fluwelen baldakijn.
Het veld is dan één groot hemelbed vol giechelende en fluisterende Carota-bruidjes, en als de purperen ceremoniemeester het geheel niet in de hand hield, dan weet ik het zo net nog niet!
Van je oranje familie krijg je mooie ogen, zei mijn grootmoeder altijd. Ik heb heel wat van dat oranje spul gegeten, Carota, maar het heeft niet geholpen. Lach niet zo hatelijk. Nu vind ik jou mooier en weet ik dat de Vitamine A uit je wortel, evenals uit die van je oranje familie, goed is voor de ogen en nachtblindheid geneest.
Jij hebt de mensen niets anders te geven dan een les in weerstand, niet? Maar weerstand is het begin van individualiteit, heb ik me laten vertellen. Hoe immuner een organisme is, des te individualistischer de betrokken mens.
Jij bent wel een individu, hoewel je soepel genoeg bent om met iedereen samen te willen groeien. Daarom heb je zulk een reeks goede eigenschappen:
Darmgasverdrijvend (slechte afvoer), bloedsuikerverlagend (angst voor harde ervaringen), diarree-bestrijdend (indien het niet aan het eten ligt, is dat een teken van ik-verdrukking), menstruatie-bevorderend (teken van geremdheid), mineralen-aanvullend (gebrek aan mineralen is zelf-uitbuiting) en dan nog urineverdrijvend (teleurgestelde mensen).
Je bent een weelde voor de "gewone man", Carota, een edelgewas zonder capsones, een ruwe bolster met een blanke pit. Als ik in een supermarkt kom zal ik je armzalige familie, die zo groots is op zijn oranje kleur (jij bent vaalgeel) de groeten doen, maar ik zal ze wel medelijdend aankijken.
Want zijn die felle blauwe lucht, dat groene land en al die bont gekleurde plantenkameraden, die zoveel nieuwtjes te vertellen hebben, dat jij het nauwelijks aan je zusters kunt doorvertellen, niet veel beter dan een plek in een koelvak in de supermarkt?
Blijf daarom die je bent, Carota, ook al vinden je oranje familieleden meer aftrek, want je bent een zegen voor onze aarde, die meer en meer weerstand nodig heeft.
BRUIDJE CAROTA IS TE GEWOON VOOR DE WETENSCHAP
De wilde wortel wordt nauwelijks gebruikt in de homeopathie of in de natuurgeneeskunde, omdat men te veel gericht is op de gekweekte wortel, die, zoals wordt gezegd, voortgekomen is uit de Carota, hoewel dit in geen geval zeker is.
De wilde wortel is familie van de Scheerling, het kruid dat Socrates aan z'n einde hielp en lijkt er ook veel op.
De Carota ruikt echter vertrouwd en heeft dezelfde eigenschappen als de bekende oranje wortel.
Diarreeverdrijvend, speciaal voor kleine kinderen, maar vooral bloedsuikerverlagend, indien de fijn gesneden wortel wordt afgetrokken.
Haar bloemen zijn gemakkelijk te herkennen aan het purperen bloempje in het midden van het grote witte scherm. Veel worden ook de zaden gebruikt, die worden afgetrokken en aangewend tegen een pijnlijke menstruatie (een week van tevoren beginnen), tegen eczeem, 3x per dag een kopje thee drinken van het zaadaftreksel.
Bruidje Carota is een eenvoudige schoonheid, die de aandacht trekt op heerlijke zomerdagen als zij allen hun witte jurkjes vrolijk uitbreiden onder een diepblauwe zomerhemel.
De geur van de wilde wortel is zeer opwekkend, zoals het gedroogde zaad in je badwater, en doet goed wanneer je in een depressieve bui bent.
TELLEN HEB IK NOOIT GELEERD,
ZEGT BRUIDJE CAROTA
Ze is een eenvoudig meiske en schaamt zich er helemaal niet voor, omdat ze weet dat ze haar eigen gaven heeft en iedereen zich toch, vanwege dat purperen bloempje, met verwonderde kreten over haar heen buigt.
Eigenlijk past ze goed bij de mensen, die zichzelf een beetje miskend gevoelen, hoewel ze weten dat ze toch wel iets presteren en ook bij hen, die jaloers kunnen zijn op de gaven van anderen. Jezelf leren aanvaarden zoals je bent, de eenvoud van je goede hart tonen en niet te veel naar anderen kijken, dat is de les van Bruidje Carota.
Het is een plant voor de 5-mens, die niet weet hoe hij zich gedragen of waarnaar hij eigenlijk streven moet, àls hij al streven wil. Toch is er in zijn hart altijd een verborgen jaloezie tegenover hen, die in het leven veel hebben bereikt, al zou ook z'n mond overlopen van allerlei zg. principiële motieven.
Een veld vol Carota-bruidjes is een hemelbed voor de 5-mens. Het geeft hem rust en doet hem tot zichzelf terugkeren. De geur maakt hem blij, de zaaddrank helpt hem van zijn jaloezie af en de wortel (ook de gekweekte) helpt hem helderder te denken. Dat een 5-mens zijn steun moet zoeken bij zulk een "ordinaire" peen, moet hem te denken geven. Eenvoud en oprechtheid, en elke dag zin in 't leven, vijf-er, denk daaraan!
En dan de 3-mens: Kom eens van je verheven troon af.
Wilde Peen heeft prachtige bloemen en een purperen centrum: een vergeestelijkt hart! Dat verhindert Bruidje Carota niet de eenvoud zelve te blijven. Leer van Bruidje Carota de eenvoud èn de praktijk van het omgaan met iedereen, hoog en laag, drie-er! Niet van bovenaf neerbuigen, maar vanuit een "purperen hart" je medemens ontmoeten.
Voor jou, tegen eczeem, tegen te hoge bloeddruk, tegen suikerziekte en tegen waterzucht. Ergernissen afvoeren en je met een warm hart en veel vreugde bewegen temidden van je medemensen, dat is de oplossing voor je kwalen.
ZO TALRIJK ALS DE STERREN ZIJN DE BLOEMPJES VAN BRUIDJE CAROTA
Bruidje Carota is een soepel figuurtje, dat zich gemakkelijk overal aanpast, maar zeer eng verbonden is met haar neefjes Scheerling en Hondspeterselie, die heel giftig zijn.
Zelf is ze niet giftig, maar bij teveel gebruik kunnen er wel onaangename gevolgen zijn.
Zoals haar geur, indien die te overdadig is, irritant kan worden. Het is een kruid voor de Mercuriusmens, opwekkend voor de Maagdmensen, bloedsuikerverlagend voor de Geminimensen.
Voor hen, die zichzelf innerlijk "verkankeren door jaloezie" zou het goed zijn zich steeds te baden in een badwater, waar enkele handen gedroogde zaden van de Carota in zijn gestrooid.
Maagdmensen, die nogal eens last van hun huid hebben door hun introverte houding, kunnen elke dag enkele kopjes zaadaftreksel drinken. Het helpt subiet.
Geminimensen zullen baat vinden bij veel wortels eten, omdat de mineralen- en vitaminetoevoer hun energie-verspilling tegengaat. Vooral zij, die veel hoofdarbeid moeten verrichten: elke dag een paar rauwe wortels eten voorkomt zenuwuitputting.
ALLE KLEUREN KOMEN BIJ MIJ TERUG, ZEGT BRUIDJE CAROTA TEVREDEN
Ze is teer van kleur, Bruidje Carota, spelend met roze knoppen en uitwaaierend in een warm wit.
Jawel, warm wit, dat zie je niet zoveel.
Veel mensen, die gek zijn op wit, hebben het leven niet begrepen en denken daarom dat wit wit is. Maar wit is de volheid van àlle kleuren en dat benadrukt Bruidje Carota door in het midden een diep purperen bloempje te dragen, erg koket (zoals de vijf-er, indien ze dit ontkent is ze gefrustreerd) en tegelijk aandacht trekkend.
Roze is de kleur van de liefde, waarover de volksverhalen rond haar vertellen, maar bij haar is roze niet zomaar roze, zoals haar wit niet zomaar wit is.
In het roze zitten nuancen van blauw. Erg mooi en erg kalmerend. Hartverwarmend, opwekkend, zacht stimulerend.
Dit roze is tegen verdrietelijkheden. Het is niet zozeer energiek, als wel denkverruimend (door het blauw).
Haar wit is wijs. Gedragen door een purperen, d.w.z. diep geestelijk hart. (denk hieraan vijf-ers en Tweelingmensen)
Daarom kan bruidje Carota eenvoudig zijn, zij weet waar de wijsheid en de diepe vrede wonen.
HAAR EDELSTEEN BESTAAT UIT KALK
Heb je wel eens gezien hoe mooi calciet is?
Waarschijnlijk niet. Kalk wordt meestal vereenzelvigd met de grauwwitte muren die vele huizen hebben.
Maar calciet (kalkspaat) is van een melkachtig doorschijnende kleur met skalenoëder kristallen, of gevormd als een stralende zuil.
Het is fantastisch schoon, maar teer. Veelal is het onzuiver (vijf-er!), maar het kan zeer zuiver voorkomen en dan doet het denken aan een werkelijke edelsteen, of aan seleniet, soms zelfs aan bergkristal.
Het past bij mensen, die behoefte hebben aan Calcium Carbonicum of Calcium Phosphoricum. Het eerste past bij de Maagdmensen, het tweede bij de vijfmensen en de Tweelingmensen.
Calciet helpt tegen diep zetelende pijnen, werkt dus verzachtend, maar tegelijkertijd stimulerend. Een stuk calciet (hoe zuiverder hoe krachtiger) om de hals gedragen, geeft doorzetting en leidt af van zelfmedelijden of zelfverheerlijking.
Na een ziekte is een stuk calciet bevorderlijk om de krachten terug te vinden.