Zodra in de Pisces-aeon de onder Neptunus staande pelgrim tot een helder inzicht is gekomen, kan hij worden als een alwetende.
Hart en ziel zullen in volkomen harmonie samenwerken en de twee tegengestelden water en vuur zullen elkander vinden en worden tot een verlichtende kennis.
Dat van deze "alwetendheid" een zwakke weergave te herkennen is in de zodiakale Pisces-mens, demonstreert hij dikwijls in zijn praatliefde met als ondertoon iets van zelfgenoegzame betweterigheid
Zijn woordenstroom kabbelt dan voort als een beek, hiermede zijn verbondenheid met het waterelement uitdrukkende.
Hij verdrink. zich op de ene of andere wijze in de "chaotische wateren", dan wel in de emotionele wateren, dan wel in de "oceaan van Ea", waardoor hij zijn sensitiviteit niet beheersen kan.
Zodra echter deze Neptunus-mens goed reageert op de beroeringen binnen de Pisces-aeon, zuivert hij zijn "oceaan der ziel" en zal hij in staat zijn deze te verenigen met het vuur des geestes.
Zijn grote mogelijkheid ligt in zijn drang tot zich wegschenken; deze ingeschapen gave kan hem tot een val dan wel tot een opstanding worden.
Weet hij waaraan of aan wie hij zichzelf wegschenkt en is dit zuiver spiritueel of altruïstisch dan wordt zijn gave hem tot een zegen.
Hetzelfde geldt voor zijn wegschenken aan de geest.
De meeste Pisces-mensen zullen zich dan ook ongelukkig gevoelen indien zij niets voor anderen kunnen zijn of doen, of als zij niet in staat worden gesteld hun geestelijke bewogenheid uit te dragen.
Vissen zwemmen in scholen en voegen zich daarom naar de anderen.
De Pisces-mens gevoelt zich het prettigste in een harmonische groep of verbondenheid met anderen en kan zich goed mede-bewegen in de denkwereld of emotionele wereld van zijn naasten.
Indien de hautaine Aquarius-mens zichzelf zou kunnen neder-buigen tot de onderworpenheid van de Pisces-mens zou dat een unieke eenheid te zien geven: de hoogmoed die zich verandert in deemoed.
Het zelfingenomen denken dat de wijsheid des harten erkent.
Dan zou de nederige, devote Pisces-mens zich op moeten heffen tot de zekerheid van de bewuste Rede terwijl hij tegelijkertijd de hardheid van die Rede verzacht door zijn offervaardigheid.
Zo zouden twee mysteriekrachten, Uranus en Neptunus, zich kunnen verenigen waardoor een zuiver geestelijke plutonische kracht geboren zou worden.
Het kind Pluto is het gevolg van de eenheid tussen Uranus en Neptunus.
Reageren op en leven onder de instralingen van de mysterie-planeten betekent iets anders dan beheerst worden door de zodiakale planeten.
De mysterie-planeten voegen hun trillingen tezamen en worden niet elkanders vijanden, zoals de zeven demonen en hun twaalf aeonen.
De reeds zichtbare drie mysterie-planeten Uranus, Neptunus en Pluto vormen een lichtende driehoek, die ofwel als eenheid harmonisch in de mens straalt, dan wel absoluut niet aanwezig is.
Zij voeren stralingen van buiten ons zonnestelsel tot ons en trekken ons aldus op tot een hoger stralingsgebied.
Goed reageren op, dus leven met de mysterie-planeten wil eigenlijk zeggen: middelend kunnen werken tussen een hoger trillingsgebied en het aardse.
Dit middelende kosmische gebied is nog niet dicht genoeg bij het magnetische veld van de aarde gekomen, hetgeen pas geschiedt wanneer de drie andere mysterie-planeten zichtbaar worden, waardoor de invloed van het middelende veld sterk zal gaan in-werken op de aarde.
Dit middelende veld, deze dertiende aeon, zal echter in deze "eindperiode" ras op de aarde toekomen, waardoor er een totaal ander wereldbeeld met de bijbehorende geestelijke impulsen te zien zal zijn.
Er zijn in de volksoverleveringen en legenden verschillende herinneringen opgetekend die in verband staan met het nader-bijkomen van zulk een middelend veld of "dertiende aeon".
Soms noemt men het Shamballah, hoewel de verzinsels en verkeerde uitleggingen rond dit Shamballah ontelbaar zijn.
In de ontmoeting tussen deze "dertiende aeon" en ons zodiakale stelsel zal er sprake zijn van een enorme explosie, zeker indien ons aardeveld niet bij machte is de trillingen uit de voornoemde aeon te verwerken.
En zo ziet het er tot nu toe uit.
De grote "bang" tussen ons aardeveld en het nederdalende hogere trillingsveld kunnen we Plutonisch noemen.
Plutonische invloeden werken op de zodiakaal gebonden mens als een vernietiging, zij ontdoen hem radikaal van elke aards gerichte binding.
Deze totale vernietiging waarin het "alles of niets" duidelijk zicht-baar wordt, is reeds enigszins te herkennen in de Pisces-mens, die zich eigenlijk bevindt in de laatste zodiakale aeon.
Dat hij deze "alles of niets" tendens niet altijd goed verwerken kan, is eenvoudig het gevolg van zijn Jupiterische overheersing.
Jupiter schenkt zichzelf weg zodra hij een betere vindt dan hijzelf.
En dat kan slechts een mysteriekracht zijn.
Die "alles of niets" drang in de Pisces-mens leidt hem tot het zich volkomen vereenzelvigen met het ego van zijn naasten, dan wel hij versplintert zichzelf tot niets in velerlei vormen.
Deze mens zou grootse wonderen kunnen verrichten, mits hij via de verlichte Rede zijn eigen individualiteit zou bewaren.
Zich wegschenken wil niet zeggen zichzelf vergooien.
Een individuum zijn, wil niet zeggen zich niet kunnen weg-schenken.
Zoals in de numerologie de Een zichzelf doorgeeft aan de volgende cijfers, zo zou de Pisces-mens na een individuum te zijn geworden, zijn kracht kunnen uitdelen zonder daardoor zelf krachteloos te worden.
De zodiakale typen van de Waterman- en de Vissen-aeon kunnen hun ingeboren gave tot een vloek maken.
Bij de Waterman wordt zijn gave tot de edele individualiteit dan een façade, de schijnheiligheid, en die schone gave van de offerbereidheid wordt dan in de Vissen tot een besluiteloosheid, een twijfelmoedigheid, die zo dikwijls tot misstanden kan leiden, omdat anderen gebruik maken van zijn z.g. ikloosheid.
De kandidaten in de elfde en twaalfde aeon zullen de genade van de vervoering kennen, zoals zij aan de andere zijde een totale afwijzing van het licht ook zullen kennen.
Er is voor hen zo zelden een tussenweg.
De overheersing van een zodiakale demon brengt hen de donkerste zijden van Saturnus of Jupiter, zoals de nood het hoogste is voordat de hulp verschijnt.
Zij kunnen zichzelf volkomen te gronde richten en gaan daar net zo halsstarrig mede door, als wanneer zij de geest geproefd hebben en deze halsstarrig en met inzet van zichzelf gaan zoeken.
Hun leermeester is de ervaring.
Zichzelf redden betekent zowel het goede als het slechte pijnigend ervaren.
Dat opent voor hen de grens tot de mysterie-planeten.
Waterman-mensen moeten gebroken worden door de ervaring, Vissen-mensen moeten gelouterd worden door de ervaring.
Maken deze ervaringen hen wijs, dan wordt de Waterman-mens een nobel mens, die praktische wijsheid bezit en de Vissen-mens wordt een liefdevolle helper met een warm hart, gedragen door de dienende geest.
Neptunus wordt wel een "de God van het Oordeelsvermogen" genoemd en dat zegt genoeg voor hen die zich in de twaalfde aeon bevinden.
De mens voltrekt aan zichzelf een oordeel.
Zodra de Pisces-mens verdrinkt in één van de aspecten van de emotionele wateren, veroordeelt hij zichzelf.
Hij beneemt zichzelf "het leven".
Met als gevolg dat hij zich innerlijk eigenlijk "dood" gevoelt, wat hij ook doet.
Zijn onmacht om zichzelf van de drabbige wateren te reinigen wordt hem tot een oordeel.
Zo wordt hij één van de monsters uit de diepten.
Voor deze mens is dus voor alles Lichtkracht nodig, hij moet zich vullen met Licht, om zo als een hemelschip te kunnen drijven op de oceaan van Ea, zijnde een afgezant uit het Grote Rijk van de Lichtende Wijsheid.
Hij bezit enorme gaven mits hij zijn waardigheid en zijn Hoge Afkomst niet verraadt.
En zijn gaven zullen hem de Vrede en Rijkdom schenken, die hij tevergeefs zoekt in de lichtloze diepten van zijn emoties.
Ook hier geldt: O Licht der Lichten red mij uit deze lichtloze chaos, want ik ben de Uwe
Dat is het universele redmiddel en de sleutel tot het Land der Lichtzonen.