Daar allerlei literatuur een opsomming geeft van de twaalf stammen Israëls en de bijbehorende stenen, die de borstlap van Aäron sieren, en bovendien de diverse meningen uiteenlopen, vind ik het interessanter een overzicht te geven van de twaalf apostelen en hun stenen.
Ten eerste beschouw ik het Oude Testament als een Joodse historie en wil dus niet in symbolieken treden, ten tweede zie ik het Nieuwe Testament als een verzameling universele overleveringen, ontstaan in de vóór-christelijke en de vroeg-christelijke tijd.
Uitgaande van de onuitwisbare universele gegevens wordt het getal 12 gezien als een totaliteit van de aardse levenssfeer, waar de 12 zodiakale tekens èn de 7 planeten, als de "Heren van Zeven" regeren.
Binnen deze heerschappij is de Adamas of de Eerstgeborene gevangen genomen. Degene die hem te hulp komt is de dertiende (13-de), de Chrestos, ook wel de Lichtgeborene genoemd, een Messias vanuit een hoger levensgebied, waar Adamas oorspronkelijk thuishoort.
Hierdoor is het volkomen foutief het getal 13 als een ongeluksgetal te beschouwen, of men zou van het standpunt uit moeten gaan dat het verstoren van de "heerschappij van twaalf" niet zo aangenaam voor de betrokkenen is, daar een geliefde machtspositie en een gewenning worden ondermijnd.
Vanuit dit standpunt is vooral de westerse wereld het getal 13 als een ongeluksgetal gaan zien. In tegenstelling met allerlei Oosterse landen, met Mexico, met sommige delen van Amerika, met China en Japan, waar 13 als een heilig getal wordt beschouwd en altijd wordt begrepen als een revolutionaire doorbraak naar iets volkomen nieuws en regenererends.
In de Egyptische Tarot verbeeldt de dertiende kaart De Dood, die tegelijkertijd een herboren leven symboliseert.
Slechts de exoterische bestudeerder zal deze kaart als "ongeluk" begrijpen, de esoterici weten dat het oude zich geofferd heeft voor het nieuwe.
Twaalf is het getal van het zich offerende (althans zich zou moeten offeren, zie de Gehangene in de Tarot) oude, dertien het getal van het jonge herborene, dat een nieuw Leven inluidt.
Bij het lezen van de apostelen en hun edelstenen, is het voor elk zodiakale type interessant om na te gaan of het karakter van de met hem corresponderende apostel overeenstemt met het zijne.
Het gaat hier natuurlijk om de grote lijnen en vanzelfsprekend moet men objectief tegenover zichzelf staan, ook als een bepaalde apostel nu niet bepaald de favoriet genoemd kan worden.
Een openbaring zullen in dit geval de boeken zijn van Robert Ambelain, uitgegeven bij Robert Laffont: "La vie secrète de Paul", "Le lourd secret du Golgotha" en "Jesus Christ et les TempIiers" .
Het zijn boeken voor mensen, die genoeg innerlijke geloofszekerheid bezitten om te kunnen verdragen, dat een oude, algemeen erkende zekerheid onder hen wordt weggetrokken.
Robert Ambelain staat bekend als een serieus, historisch goed gefundeerde schrijver.
De twaalf apostelen en hun edelstenen:
- Bartholomeüs - Sardonyx;
- Jacobus de Jongere - Topaas;
- Johannes - Smaragd;
- Taddeüs - Robijn;
- Andreas - Saffier;
- Petrus - Jaspis;
- Simon - Carneool - Hyacinth;
- Philippus - Agaat;
- Matthias - Amethist;
- Mattheus - Chrysoliet;
- Thomas - Beryl - Aquamarijn;
- Jacobus de Oudere - Onyx.
Volgens Ambelain behoren deze "apostelen" tot de Zeloten, een groep revolutionaire Joden, die Israël van de Romeinen wilde bevrijden; Jezus was hun aanvoerder.
De esoterische opvattingen maken onderscheid tussen Jezus en
Christus. Christus of Chrestos is een universele betiteling van een Zoon van de Zon, Zoon van een Maagd, een Nazareeër of een Zöon des Lichts.
"Al ware Christus duizendmaal in Bethlehem geboren en niet in u, zo waart ge toch verloren....."
De naam "Chrestos" kan dan ook van toepassing zijn op die legendarische Adamas (diamant) die met zijn "licht" trachtte zijn gevangen mede-broeders te bevrijden, maar "ontIicht" gevangen genomen werd.
Hij offerde zijn "licht" (etherisch bloed) voor zijn broeders.
Hetzelfde geldt voor Prometheus, die het licht ging halen voor zijn lijdende medemensen, hoewel hij wist dat hij gestraft zou worden. (Prometheus = de vooruitziende).
Hij offerde zijn lever (leven) voor zijn naasten.
In de wereldliteratuur zijn nog diverse andere, overeenkomstige overleveringen te vinden.