De Stier en de Hyacint

De lente is voorbij. Broeder Ram heeft reeds weer andere interessen, maar het tere plantje staat nu met zijn kopje boven de grond en kijkt verdwaasd rond in een totaal vreemde wereld. 

Alleen gelaten door held Ram zoekt het nu hulp om de komende seizoenervaringen te kunnen trotseren. Dan komt, in logge tred, goedmoedig snuivend Burger Stier aangewandeld, begaan met het tere groene wezentje en bereid het met zijn lichaam te beschermen. 

De Stier is een brave borst. Volhardend werkt hij aan een ideaal, maar voordat hij op gang komt, moet hij er nog eens een nachtje over slapen. Overreden kan men hem niet snel, alles gaat trager dan bij held Ram, maar alles is wel duurzamer. Hij moet genoeg weerstand en levenskracht hebben om de komende elementen-teisteringen te doorstaan; het plantje moet wortel gaan vormen, zich in de aarde hechten. 

Daarom zoekt de Stiermens in zijn leven een hechte grond; hoewel bereid zijn bezittingen met anderen te delen, is hij toch niet genegen àlles weg te geven, want geen bezit betekent onzekerheid. Zo beziet hij ook de geestelijke zaken. 

Alles moet een grond, een bewijs, een basis hebben waarop hij met zijn machtige lichaam veilig kan gaan staan èn zitten of liggen. Want de Stier herkauwt. Hij overlegt, ziet berustend hoe de Ram zijn kudde voorgaat en geeft er de voorkeur aan in de schaduw van de bomen te blijven, inplaats van zich in te spannen voor iets waarvan hij nog niet zeker weet hoe het zal uitpakken. 

Maar Stieren worden door de boer aan de ketting gehouden. 

Wanneer hun interesse en hun bezieling zijn gewekt is er geen houden meer aan, dan stormen ze erop af en laten niet los voordat hun doel is bereikt. En o wee, als je hen irriteert, vooral door nonsensdingen, die hen van hun doel afhouden. Dan worden zij driftig, de donder en de bliksem breken los en tere plantjes kunnen dan maar beter niet in de buurt zijn. 

Geestelijk bezien zijn het typen die alles doordacht doen, beslist geen dromers. Maar diep in hen is er een intuïtieve zekerheid, die hen ervan overtuigt dat ergens een kracht moet zijn die alles en allen ordent en dat ook zij daarmee zijn verbonden. 

Stiermensen zijn goedmoedig, als men hen weet te leiden. Ze doen alles voor hun medemensen, indien ze hen mogen. Ze zijn attent, meestal vriendelijk, gaan niet opzij voor een moeilijkheid en zijn zeker van zichzelf. 

Maar alles kan natuurlijk in het tegendeel omslaan en dan worden ze stijfkoppig, niet bereid te luisteren, stug doorzettend, ook al is hetgeen ze beogen volkomen fout. 

Dat Stiermensen niet spiritueel zouden zijn is nonsens. 

De hemelse Stier met het diamanten oog is Aldebaran, een de aarde welgezinde ster, die alles in de natuur levenskracht schenkt en de mensheid inspireert om haar lagere wezen te offeren voor een hemels ideaal. 

Als de Stier eenmaal door heeft dat materieel bezit hem niet totaal bevredigt, zet hij alles op alles om een geestelijk bezit te beërven en dan laat hij zich totaal leiden door zijn intuïtie, die dan verfijnder is dan van welk ander type ook. Men noemt hem erotisch, sensueel. Maar het is een liefde-potentieel dat hij ook kan veredelen en dan beschermt koningin Venus hem en slaat hem tot een edele ridder, die zijn kostbaarste schat, zijn hemelse vlam, tot het uiterste verdedigt. 

Dan kun je op hem bouwen tot het einde, want hij gaat door tot hij er zelf bij neervalt. Maar spanningen moeten er niet zijn, geen irritaties om niets, geen prikkelingen die hem uit zijn evenwicht brengen. Als een driftig donderende kolos, een tornado die niemand ontziet, barst hij dan los. 

Daarom is zijn zodiakale steen zo merkwaardig passend, een zirkoon, de hyacint, een bruin tot geelrode soort, prachtig transparant. In hem brandt een gestadig zachtrood vuur dat schitterende nuancen verkrijgt indien de zon erop schijnt. De kleurloze zirkoon heeft men zelfs lang als diamant aangezien. 

Ja, licht moet de Stier hebben, innerlijk licht, anders is hij dof, broeierig, en kan men hem zinnelijk noemen, niets anders in zijn starre kop koesterende dan zinnenbevredigende zaken. 

Maar het licht verandert de mens en de steen. 

Rustig glanzend bruinrood wordt de hyacint dan, een zeldzaamheid onder de stenen. Iedereen die een mooie hyacint bekijkt gevoelt zich rustig worden, vervuld van een bemoedigende zekerheid.  

Niets kan zo beroerd worden dat het niet te overwinnen is! 

Waarlijk, een steen van volharding, troost, bemoediging en geduld. 

De hardheid van de hyacint is 7,5, waarin het getal 12 ligt besloten (7 + 5). De Tarotkaart no. 12 toont de Gehangene. 

Is dat niet merkwaardig? 

In de oude legenden, en vooral in de Mithrasvoorstellingen, zien we hoe de Stier zich moet offeren aan de Zoon van de Zon. 

De Stiermens moet zich realiseren dat hij zijn lagere wezen, dat broeierige, sensuele dier, moet offeren terwille van die hemelse, intuïtieve vlam, die hem verandert in de hemelse Stier met het diamanten oog, dus met de alles doorziende blik. 

De kristallen ziel van de hyacint is tetragonaal, vierzijdige prisma's. Hier een kenteken dat ook de Stier kenmerkt: vierkant, basis, zekerheid. Tegenstand is er om méér zekerheid te veroveren. Een harmonie die stabiliteit verschaft. 

Onophoudelijk wordt er getracht dit vierkant, deze vier zijden van het leven: lucht, water, vuur en aarde, in evenwicht te krijgen. De Stier lukt dat door volharding, maar harmonie verkrijgt hij voornamelijk door zich te veroorloven de "twijfel" te koesteren, het vijfde element, de ether, die zijn vier ondergeschikten tot de hoogste orde kan roepen. 

De hyacint heeft veel kwaliteiten die het Stiertype zal waarderen, maar die hem ook tot lering kunnen strekken. Autoritaire personen worden sterk door de hyacint aangetrokken, omdat deze zelfverzekerdheid uitstraalt. 

Daarom, zo vertellen de oude verhalen, wilde Serapio, de god van de zon, een hyacint bezitten daar deze hem zou beschermen tegen de donder en de bliksem. Donder en bliksem moet je vermijden, driftige Stier! De hyacint trekt de bliksem tot zich en neutraliseert die. Een prachtig voorbeeld voor Stieren, die razend worden als ze in hun streven worden gestoord, of als er een concurrent op de loer ligt, die hen de overwinning afsnoept. 

Ook zou hij helpen tegen pest, ja, zelfs degenen die in een land wonen waar epidemieën heersen, vrijwaren tegen deze ziekte. 

De meest zeldzame zirkonen zijn de glanzende bruinrode hyacinten, die meestal nauwelijks groter zijn dan een dubbeltje, maar die door hun verzadigd bruinrode kleur tegelijk energie geven en kalmeren. Denk niet dat de hyacint de slaap bevordert, integendeel, hij houdt de intelligentie wakker. 

Ook hier kan de Stiermens iets leren. Soms neigt hij nl. naar gemakzucht: de schaduwrijke plek onder de boom is te verkiezen boven de zonovergoten helling, waar de Ram met zijn kudde grazen. Lodderig kijkend staat hij aan zijn ketting te herkauwen en te dromen over "hoe het zou kunnen zijn als....." 

Laat je door je goedmoedigheid niet vastprikken op materiële doelen, Stier, ontneem jezelf niet die innerlijke prikkel, je intuïtie, die weet wáár je het edelste doel moet zoeken. Denk aan je diamanten oog, Aldebaran! 

De mooie hyacint geeft aan zijn drager zekerheid, vriendelijkheid en gratie, bevordert de intelligentie of het dóórdenken en helpt rijkdom te verkrijgen. 

Nou, allemaal dingen die de Stier hogelijk zal waarderen en waaraan het hem soms ontbreekt. De hyacint verfijnt het Stiertype, versterkt zijn hart (hartspanning is een Stierkwaal) en maakt hem zonnig van humeur. Hoewel de hyacint bruinrood van kleur is, heeft hij een koud temperament. 

Aldus leert de Stier van hem koel te worden, zijn uitbarstingen te beheersen. Indien het Stiertype een belangrijke positie in de maatschappij inneemt (iets dat hij graag wil) is het goed doorlopend een hyacint te dragen, want deze maakt hem geliefd, schenkt een zelfverzekerde vriendelijke autoriteit, en beschermt hem bovendien tegen giftige gedachten (irritaties die bliksem opwekken). 

De bruinachtige tint die het rood van de hyacint vergezelt maakt vredig en stimuleert de tolerantie, daar bruin drie kleuren bevat: rood, geel en blauw. Het rood van de energie, het geel van de intelligentie en het blauw van de vrede of de zelfbeheersing. 

Een prachtig evenwicht kent de hyacint dus, dat hem echter zijn energie niet ontneemt. 

De emotionele Stier, en dat zijn vrijwel alle Stieren, zal bemerken dat zijn edelsteen hem gemoedsrust geeft, waardoor hij niet snel uit zijn doen raakt bij plotselinge verrassingen. 

De hyacint maakt voorzichtig en in zijn schoonste uitvoering gelijkt hij op de hemelse Stier: een stralend wit exemplaar met een diamanten oog, bereid zich te offeren voor een ideëel doel, gemakkelijk te leiden door een maagd, die zijn energie, zijn kracht en zijn diamanten intuïtie ter beschikking stelt. 

Neem daarom de hyacint in je hand, Stier, en ga te rade bij je intuïtie, zo zal de hemel je zekerheid verschaffen.

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene