"De filosofie heeft nooit een andere taal dan de natuur",
Latijn 2-de eeuw.
Waarschijnlijk is er nooit tevoren een tijd geweest waarin de gezondheid zulk een voorname rol heeft gespeeld als heden.
Het is merkwaardig dat in een atoomtijdperk, dat de mensheid van alle gemakken en comfort, tevens van alle medische uitvindingen voorziet, zulk een angst aanwezig is voor de ziekte.
Of niet?
Is juist deze overdaad aan techniek, materieel bezit en handige voorzieningen een voorwaarde om de angst voor de gezondheid te creëren?
Angst is een diep gewortelde emotie, die onze verre voorvaderen beschermde tegen de risico's van het primitieve leven en hen inspireerde tot vernuftige verdedigingsmechanieken.
Is er eigenlijk sinds die onheuglijke tijden iets in de menselijke gedragingen veranderd? Zet onze angst voor onze gezondheid ons eigenlijk niet aan tot het zoeken naar allerlei middelen om gezond te blijven?
Zodra die angst echter de heerschappij over ons verkrijgt en wij niet meer worden geïnspireerd tot verdediging, maar, integendeel, tot een onredelijke vlucht, is er iets goed mis met onszelf. Dan wordt het de hoogste tijd dat we onszelf een halt toeroepen en in "een hoekske met een boekske" kruipen om een houvast te zoeken, een stut om tegen te leunen en om uit te rusten van een eindeloze vlucht, die onze beheersing, onze logica en vooral onze individualiteit vernietigde.
Wie is er, in deze zo geprezen "vooruitgang", niet op de vlucht?
Voor wat? Voor wie?
Voor onszelf, voor onze diepste gedachten? Voor de luid verkondigde komende catastrofe?
Of voor een confrontatie met de werkelijkheid?
In ieder geval helpt dit losgeslagen gedrag vele medemensen aan een goede boterham, waardoor echter niemand gelukkiger wordt.
Geluk.
Het toverwoord in deze, van alle gemakken voorziene tijd, een begrip dat we kopen willen met geld, met beloften, met disciplines.
Geluk.
Wie is gelukkig?
Hij, die gezond is? Hij, die alles kan kopen wat hij wil? Hij, die in vrede leeft met zichzelf?
Er zijn meerdere definities van gezondheid, maar de wereldgezondheidsorganisatie heeft er één gegeven, die eigenlijk alle andere omvat: "Gezondheid is een toestand van volledige, lichamelijke, ziele- en sociale welbevinden en niet slechts het vrij zijn van ziekten of gebreken."
Wanneer u hierover goed hebt nagedacht, zult u weldra tot de conclusie komen, dat ook u eigenlijk ziek bent, ja, dat er nauwelijks een mens op aarde zal rondlopen die gezond is.
Daarom is het goed eens na te gaan waarom iedereen eigenlijk "ziek" is, waardoor we onze gezondheid verloren, wat de voornaamste ziekmakers zijn en wanneer de geneeskunst ontstond.
Voorop dient echter te worden gesteld, dat gezondheid beslist geen kwestie is, die louter het lichaam betreft, noch dat filosofie een leer is die louter de geest aangaat.
Filosofie omvat heel het mens-zijn, slechts één aspect bevat zij beslist niet en dat is een universitair aspect. Van oudsher was een philo-soof een zoeker naar de onsterfelijke wijsheid en dit zoeken behelst tevens een aanzicht van het geluk.
Het geluk wordt in stand gehouden door de wijsheid, die niet op papier wordt gezet, die slechts bij benadering door de spraak kan worden vertolkt, maar die harten en zielen aaneensmeedt door de gloed van een ingeschapen, onvernietigbaar weten, dat opbloeit zodra de "gezondheid" zich over ons ontfermt.
Dit boek is dan ook geschreven voor degenen, die dit innerlijke weten bezitten, dat hen drijft om een philo-soof te zijn, en hen bovendien gelukkig maakt. Waarschijnlijk zullen deze mensen zich in deze woorden herkennen en zich plotseling realiseren dat ze eigenlijk gezond en gelukkig zijn en geboren werden als een philo-soof.
Indien zij hun dragende Midden voorgoed zullen hebben hervonden, zal dit boek niet voor niets zijn geschreven.
Tenslotte moet het schrijven van een boek een nut hebben en niet bedoeld zijn als een vergroting van de woordenboek, die oceanen vullen kan en waarin we samen vrijwel omkomen. Waarschijnlijk zult u bemerken dat sommige fragmenten enigszins onwetenschappelijk aandoen, misschien zelfs onlogisch, maar hebben de logica en de wetenschap ons het geluk gegeven?
Indien de waarheid zich altijd in het "midden" bevindt, zoals een Hollands spreekwoord zegt, laten we dan dit "midden" proberen te ontmantelen, opdat ieder zijn waarheid zal kennen. Wanneer iedereen bereid is zich op zijn waarheid te baseren, om zich van daaruit over te geven aan het in alle schepsels ingeschapen groeiproces, zal beslist ééns De waarheid zich over hem uitstorten. En dan zal alles goed zijn.
Terugziende op de dalen en de bergen van het leven zal men zich dan verwonderd afvragen: waarom heb ik me zo druk gemaakt?
Dan keert de verloren harmonie terug en zullen gezondheid en geluk vanzelfsprekend zijn. Indien u in dit boek slechts enkele woorden tot heling vindt, bouw daarmede dan aan het herstel van de Adamas, de onoverwinnelijke, wiens naam de "diamant" betekent.
Ik wens u momenten van geluk en wijsheid, op weg naar de vervolmaking van de Kunst van het Genezen.
Genees uzelf vanuit het eeuwige Midden.
Angst en ontzag zijn zijn onverbrekelijk verbonden en zij zijn slechte leermeesters
(plaatje)