HET BLAUW IN DE SPIRITUELE BETEKENIS
Door de eeuwen heen was blauw altijd de kleur van de ether, van de wind, van de wateren en van de hemel.
In het apocriefe Henochboek zegt God tegen Henoch: "Ik schiep de ziel uit de wind (blauw) en Mijn geest (rood)."
Aldus kreeg de ziel een violette kleur. Een zacht violet getinte ziel bezit minder "geest" dan een donker violette ziel. Hier kun je de lichtgekleurde met de donkergekleurde amethist vergelijken. Het gaat er slechts om of de jonge onervaren ziel het machtige vurige rood van Gods geest kan verdragen.
Het schoonste blauw, zoals van de saffier, bezit altijd een weinig rood als bezieling, en is nooit koud blauw, zoals een onbezielde devote, slaafse ziel.
In het blauw van de saffier roept de ongedoofde vonk de geest tot zich, zonder deze inwonende vonk zou zij door dit vuur in stukken springen. Een saffier kan op een diamant gaan gelijken, indien men hem in het vuur verhit.
Hoe lichtender deze blauwe saffier is des te edeler is hij. Het etherische vuur is als het brandende blauw, een kleur die men ook in het vlammen spel ziet.
HET BLAUW IN DE MYSTIEKE BETEKENIS
Zoals de wind veranderlijk is, en zoals de ether zich overal kan aanpassen, zo kan het blauw ook allerlei toonaarden aannemen en zelfs bijna terugkeren tot haar zwarte schoot, als de kleur indigo.
Lichtblauw is het symbool van geloof, een dogmatisch star uiterlijk geloof; hardblauw is het symbool van zielloosheid en kan breken onder geweld, of het zal smelten onder de rode gloed van de liefde, waarna deze blauwe ziel gaat leven.
Blauw is ook altijd de kleur van de hemel, die de zon, dus het licht draagt. Het is de kleur van de hervorming van de mens, zoals rood zijn heiliging betekent.
De mens heeft beide kleuren nodig; het diepe blauw van de wens en van de hemelse trouw, en het rood van de verwerkelijking. Blauw symboliseert de herinnering van de ziel aan de hemelen, vanwaar zij gekomen is.
HET BLAUW IN DE PROFANE BETEKENIS
Men vergelijkt van oudsher de kleur blauw met de kuisheid en de onaantastbaarheid, zoals de hemelen onbereikbaar en onaantastbaar zijn.
Op de middeleeuwse schilderijen werd de maagd Maria altijd in een blauw kleed afgebeeld, zijnde de koele, maagdelijke tint. Mensen die blauw uitstralen zijn koel en op een afstand.
Blauw kan zijn als ijs, kil, doorzichtig. zonder enige bezielende warmte. De uitdrukking: "I feel blue", betekent eigenlijk dat je je teruggetrokken hebt van de wisselwerking, van het kleurenspel met mensen en dus in jezelf opgesloten zit.
Dit kan zijn als een depressie, het blauw dat zich terugtrekt in haar zwarte schoot, en dus duidelijk geen deel meer neemt aan het leven, maar wegsterft. Dit gebeurt als het blauw zich afzijdig houdt van het licht, van de zon, de levensschenker .
Als kleur van het zodiakale teken de Waterman, moet dit type dus oppassen dat zijn blauw niet het hart, de innerlijke bezieling verliest, zodra hij zijn schijnsel van heiligheid en onaantastbaarheid gaat opvoeren. In deze toestand kan hij "breken", d.w.z. verharden ofwel teruggewezen worden naar de zwarte schoot, een lichtloze depressie.
Hij moet worden als de saffier, een edelsteen die licht door een geestelijk vuur.
HET BLAUW IN DE THERAPEUTISCHE BETEKENIS
Blauw behoort bij chronische ziekten, bij de afbouw, bij bezinksel en afzetting en bij de vermindering van organische activiteit.
Het werkt tegen verstopping, tegen blaasstenen, soms tegen reuma, soms tegen jicht, tegen ontstekingen, koorts, verlammingen, verhardingen en tegen arteriosclerose, astma en bronchitis.
Het is goed voor de beenderen en samen met rood en geel kan het tegen depressie werken. Het werkt afkoelend en zenuwontspannend.