IJzer

In de elektrotechniek vinden koper en ijzer verbinding met elkander, indien er een nieuwe kracht moet worden opgewekt. 

IJzer is agressief en speelt een actieve, aanvallende en stimulerende rol in het menselijke organisme. 

Als Marsmetaal heeft het ijzer het Venusmetaal, het koper, nodig om tot een geboorte, een vernieuwing te komen. 

De Griekse mythologie vertelt over de liefdesverhouding van Mars en Venus, hoewel Venus eigenlijk aan Hephaistos toe-behoort. 

Binnen de zevenvoudige natuur, die als noodorde dienst doet  voor de Lichtzoon, worden ijzer en koper, Mars en Venus, man en vrouw, noodgedwongen tot elkaar gebracht om tot een geboorte te komen. 

Doch Venus, in haar hoogste aanzicht van het hart, als Isis, behoort eigenlijk een ander toe, een geestelijke tegenpool. 

Dezelfde verbintenis tussen Mars en Venus is herkenbaar in de werking van de oerzonden, waar Mars, als aanstichter van de drift, zo dikwijls samengaat met Venus, de wellust, waarna uit hun eenheid een alles vernietigende passie geboren wordt. 

In zulk een ogenblik is Venus, als regentes des harten, volkomen losgeslagen van haar verbintenis met Hephaistos, het vuur des geestes, en vergeet zij de edele geestelijke opdracht des harten. 

De conceptie, als aanleiding tot de geboorte van het mensenkind, is ontzaglijk belangrijk. 

Het gaat om de innerlijke gerichtheid van de man en de vrouw, van Mars en Venus. 

Een conceptie is beslissend voor de aard van de vrucht. 

Er kan slechts sprake zijn van het opwekken van een spiritueel element wanneer koper en ijzer, vrouw en man, de octaven van  de metalen vrijmaken door hun innerlijke gerichtheid en daardoor de wet van de macht der zevenheid doorbreken. 

Elk metaal draagt in leven en lichaam van de mens zijn planetaire karakteristiek uit, hetzij goedaardig en helpend, dan wel kwaad-aardig en duivels, maar zowel het Één als het ander blijven gebonden aan de wet van zeven. 

Geen mens kan deze planetaire macht, die op zovele manieren in het lichaam bevestigd wordt, door een wilsinspanning verbreken, daar elke menselijke inspanning het kenteken van "de wet der zeven" draagt. 

Iedereen reageert en handelt volgens zijn ineigen combinatie van de zeven metalen of planetaire machten. 

Iedere krachtsinspanning brengt in het organisme chemische verbindingen tot stand en de harmonie dan wel de disharmonie van deze verbinding bepalen de handelingswijze. 

In een gezond lichaam, en vooral in een geestelijk harmonisch mens, zijn al de zeven elementen als een harmonisch beeld aanwezig. 

Het ontbreken van dit chemische evenwicht brengt ziekten voort, die de medische wetenschap tracht te genezen door chemische elementen, plantaardige dan wel kunstmatige, aan het lichaam toe te voegen. 

Dit doet niets af aan het feit dat de mens zelf eigenlijk

in staat zou moeten zijn zijn chemische huishouding op peil te houden en in orde te brengen. 

De voortdurende speurtocht naar medicamenten, als gevolg van  de honger naar genezing, is een bewijs voor de innerlijke on-evenwichtigheid van de mensen, het ontbreken van de fundamentele elementen voor een psychisch en fysisch gezond leven. 

Het ijzer wekt de mens op tot verdediging, moed, aanval en zelfstandigheid. 

Wapenen uit ijzer gesmeed versterken de hunkering naar moed en zelfstandigheid in de mens. 

Mensen die veel met ijzer omgaan zullen niet aan zijn invloed kunnen ontkomen en worden doorzettend, actief, soms zelfs agressief. 

Een gebrek aan ijzer in het organisme maakt de mens zwak, lusteloos, inactief; gebrek aan koper verhardt, maakt bitter en stug. 

Het ijzergehalte in het bloed verhoogt zich in de periode dat het kind zich bewust wordt van zijn ego en "ik" leert zeggen. 

Zodra het aan zichzelf denkt als "ik", heeft het de weg tot individualisme ingeslagen en gaat dus onder leiding van zijn ijzerelement een eigen leven ontplooien. 

De landen die sterk onder de planetaire Mars-instraling staan zijn altijd zeer zelfbewust, overtuigd van eigen kunnen en kracht en vooral geneigd zich op te sluiten in hun volksego. 

De ontwikkeling van de natuurlijke persoonlijkheid van het kind gaat samen met zijn elementen-samenstelling, die wisselend is. 

Door middel van de activiteit verbruikt men chemische verbindingen, en zo zal na iedere ingrijpende daad de organisch chemische huishouding van de mensen een verandering hebben ondergaan, die bepalend is voor zijn volgende stap. 

Wanneer het kind volwassen is geworden, dus na het afleggen van de zeven perioden van groei, behoort hij te beschikken over een harmonisch samenstelsel der elementen. 

Hetgeen in oorsprong altijd zo was, doch hetgeen langzaam maar zeker een zeldzaamheid wordt. 

Ondeskundige voedingsmethoden, onjuiste leefwijzen, ondoordacht denken, maakten de mens tot een disharmonisch geheel dat met kunstmatige middelen wederom in evenwicht moet worden gebracht. 

Is het een wonder dat er van een werkelijke spiritualiteit nog nauwelijks sprake is? 

De alchemisten zeiden: "Door studie van de natuur komt men tot kennis". 

Het Boek der Natuur kan voor de serieuze lezer een openbaring worden.  

Lezen in het Boek der Natuur wordt heden beschouwd als het in mindere dan wel meerdere mate mediamiek zijn, omdat dit lezen gelijk zou staan aan het schouwen in de astrale sferen, waar de natuur haar verleden en haar toekomst neerschrijft. 

Deze beelden kunnen de mens echter niets nieuws vertellen. 

Alles wat geweest is komt weder, het rad van geboorte en dood draait regelmatig rond en wat zichtbaar is wordt onzichtbaar en wat onzichtbaar was wordt weer zichtbaar. 

Onophoudelijk komen dezelfde beelden terug. 

Op alchemische wijze lezen in het Boek der Natuur brengt de mens echter op de idee van een herschepping, een wedergeboorte met behulp van de verborgen octaven in hemzelf. 

Zoals de alchemisten eveneens zeiden: "De meest heilzame tinctuur ligt verborgen in de mikrokosmos", de mini-uitgave van het Boek der Natuur. 

Wanneer de mens tot een spirituele realisatie wil komen is een harmonisch samenspel tussen lichaam en leven noodzakelijk. 

Lichamelijke gezondheid brengt geen spiritualiteit, maar de spiritualiteit is wel mede afhankelijk van een innerlijk evenwicht van de mensen. 

Zowel het denken, als het hart en de wil voeren de mens onontbeerlijke elementen toe, die nodig zijn voor zijn gezondheid. 

Een gezond denken, evenwichtig, schenkt het lichaam geestelijke reiniging. 

Dit houdt verband met het rangschikken van de zeven metalen en het benutten van hun octaven. 

Edele gedachten voeren het lichaam de ontbrekende chemische elementen toe en veredelen de planetaire trillingen. 

De wortels van de oerzonden worden immers uitgerukt door de adeldom van het denken? 

De oerzonden zijn in werkelijkheid een deformatie van de samenwerking van de zeven metalen in het menselijke stelsel. 

Het denken, vooral in samenhang met het hart, schept ver-nieuwende stoffen, indien men zijn denken op spirituele wijze aanwendt.  Het denken en het hart, het ijzer en het koper tezamen brengen een nieuwe schepping voort. 

De Éénwording van de hoofd- en hartwerking is Één van de moeilijkste opdrachten voor de mens. 

Men noemt deze verenigde hoofd-hartwerking wel: Het zevende Pad, daar deze harmonie de hoogste verwerkelijking is binnen de begrenzing van de zevenheid. 

Na zulk een individuele harmonie is de mens gereed om de sfeer van de acht binnen te treden, of de Dag des Heren te zien, de achtste Dag. 

Het koper dat steeds als omhullend materiaal gebruikt wordt (bv. een electromotor) komt altijd het eerste in aanraking met het "nieuwe", het buitenstaande en geleidt dit. 

Het hart, Venus, neemt het eerste een goddelijke aanraking waar. 

Doch dan gebeurt er in werkelijkheid nog niets, althans niet direct waarneembaar. 

De aanraking blijft verhuld. 

Het ijzer, als materiaal van Mars en het hoofd, is nodig om deze aanraking naar buiten te brengen. 

Een zwangere vrouw produceert driemaal zoveel koper dan normaal, doch in het ongeboren kind wordt het ijzerelement verdubbeld om het tot geboorte te brengen. 

Op het moment van geboorte is het kind zeer ijzer krachtig, doch dit neemt na de geboorte snel af. 

IJzer en koper gaan in de natuur noodgedwongen samen, maar zij behoren in diepte wezen niet bij elkander, d.w.z. zij zijn tegen-stellingen. 

Tijdens de geboorteweeën stoot de sterk koperkrachtige moeder het zo ijzerkrachtige kind naar buiten. 

De natuur is erop ingesteld dat tegenstellingen elkander aan-trekken en op een gegeven ogenblik elkander weer afstoten. 

In deze beweging zit geen opgaande lijn, maar er is altijd sprake van een opbouwen en een afbreken, een geboorte en een dood. 

Heel het leven is daarop gebaseerd. 

Koper en ijzer, vrouw en man brengen tezamen nieuw leven voort. 

Dit nieuwe ijzerelement zoekt zijn zelfstandigheid om dan uit zichzelf tot de volwassenheid van de harmonische zevenvoud te komen. 

In het mannelijke bloed bevindt zich altijd iets meer ijzergehalte dan in het vrouwelijke bloed, terwijl in het vrouwelijke bloed meer kopergehalte aanwezig is. 

Venus wordt beschouwd als een vrouwelijke planeet, het gemoed (hart) wordt gezien als een specifiek vrouwelijke kracht. 

In de astrologie worden de vrouwen die sterk onder Mars staan  de meest positieve of mannelijke typen genoemd. 

Bij de gezonde mens is de verhouding tussen koper en ijzer ongeveer fifty-fifty, althans dat was in het algemeen zo. 

Eeuwen van verkeerde leefwijze zullen deze verhouding enigs-zins hebben verstoord, zoals de harmonie tussen hart en hoofd  ver te zoeken is.  

Een mens die in staat is hart en hoofd evenredig in te schakelen is een gezegend mens en hij kan zegen brengen voor zijn naasten. 

Uit dit samengaan van hart en hoofd komt wijsheid voort als een octaaf van een verlicht denken. 

Hij die op deze wijze denkt, door middel van hart en hoofd, is in staat om de acht Zaligsprekingen uit te dragen, als de eerste verwerkelijking van de achtste Dag, de dag van de Vrede Gods.

1970 - 2024, copyright Henk en Mia Leene